ပွဲပြီးတော့ သူမတို့နေမဲ့အိမ်ကိုရောက်လာကြတယ်
နှစ်ယောက်ထဲနေမှာကိုအိမ်ကြီးကဘာလို့အဲ့လောက်ကြီးနေလဲမစဥ်းစားတတ်တော့......
အထုပ်တွေချပြီး နေမဲ့အခန်းကိုတက်လာကြတယ်
သူမတို့ အင်္ကျီတောင်မလဲရသေးဘူး
သူမ အထုပ်ကတော့ ဂျောင်ကုအမိန့်ကြောင့်မယူလာရဘူး
ဆိုတော့သူမ အခုဘာဝတ်ရမလဲမသိဘူး
ရောက်ကထဲကဘာမှမလုပ်ပဲထိုင်ကြည့်နေတော့ မနေတတ်တာနဲ့ သူ့အဝတ်တွေဘီဒိုထဲပြောင်းထည့်ပေးမလို့ကြံလိုက်တယ်
'ဟို အဝတ်တွေထည့်ပေးမယ်လေ'
'အင်း နေအုံး'
'ဟင်'
'အင်္ကျီမလဲတော့ဘူးလား ပူမှာပေါ့'
'ဟို လဲစရာကမရှိဘူးလေ ဂျောင်ကု'
'ကျစ် တစ်ထည်တော့ယူလာလေ မယူနဲ့ဆိုတိုင်းအကုန်ထားခဲ့ရလား'
'မ မသိဘူးလေ'
'ထားတော့ ငါ့အင်္ကျီယူဝတ်ထား'
'ဟုတ်'
ဟုတ်လို့သာပြောတယ် သူမ ဘာယူဝတ်ရမလဲမသိပါ
အကုန်လုံးကကြီးနေမှာမလား
ဘီဒိုရှေ့မှာထိုင်နေတာမိနစ်ပိုင်းလောက်ကြာနေပြီအခုထိ အဝတ်မထုတ်ရသေးဘူး
'ဘာလုပ်နေတာလဲ'
'ဟို ဘာဝတ်ရမလဲမသိလို့'
'ဘာကြီး'
'ဘာယူဝတ်ရမလဲမသိဘူးလို့'
သူရွေးပေးရတော့မည် ဒီတောသူဘာမှမသိဘူး
ရွေးပေးစရာကလဲ သူဝတ်စရာဆိုလို့ ငါ့ shirt ပဲရှိတယ် ကျန်တာမတော်ဘူးလေ
Shirt အဖြူလေးတစ်ထည် ထုတ်ပေးလိုက်တယ်
'ရော့ ဒါဝတ်ထား မနက်ဖြန်မှ ဝယ်ပေးမယ်'
'ဟုတ်'
ရပ်ကြည့်နေတာကြောင့်ထပ်မေးလိုက်သည်
'လဲလေ ဘာလုပ်နေတာလဲ'
'ဟို အပြင်ထွက်ပေးလေ'
'မထွက်ဘူး ငါ့အင်္ကျီလဲ ယူဝတ်သေးတယ် ငါ့ရှေ့မှာဝတ်'
'ဟင် အဲ့လိုကမဖြစ်.....'
'ဖြစ်တယ် လဲ ဟိုဘက်လှည့်နေမယ်'
'အင်းအင်း'
သူမ ဒီဂါဝန်အရှည်ကြီးကို အကူမပါပဲဘယ်လိုချွတ်ရမလဲ
ကြိုးတွေနဲ့ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတာပဲ
'ဟေ့ ပြီးပြီလား'
'ဟို မပြီးသေးဘူး'
'ကျစ် မြန်မြန်လုပ်'
'ဟိုဟာ'
'အင်းပြော နားထောင်နေတယ်'
'ဂါဝန်ကလေ တစ်ယောက်လောက်ကူချွတ်ရမယ်ထင်တယ်'
'အင်း'
'အဲ့တာ အဒေါ်ကြီးကိုသွားကူခိုင်းလိုက်မယ်နော်အောက်ဆင်းပြီး'
'နေအုံး မလိုဘူး'
'ဘာ ဘာလို့လဲ'
'ငါကမင်းယောကျ်ား ချွတ်မဲ့ချွတ် ငါပဲချွတ်ပေးမယ် လာဒီကို'
'ဖြစ်ပါ့မလား'
'ဖြစ်တာမဖြစ်တာမသိဘူး ကိုယ့်မိန်းမကိုယ်ချွတ်တာဘာဖြစ်လဲ လာ'
'ဟုတ် ဟုတ်'
'နောက်လှည့်'
'ဟို ကြိုးလေးကိုဖြည်လိုက်ရင်ရပါပြီ ကျန်တာကိုယ့်ဟာကို'
'အင်းသိတယ် အကုန်လုပ်ပေးမယ် စကားမများနဲ့'
ခါးသွယ်သွယ်လေးကိုထိန်းထားတဲ့ကြိုးအားဖြေချလိုက်သည်
လေတိုက်တိုင်း ကိုယ်သင်းနံ့လိုလို အနံ့သင်းသင်းလေးလဲရသေးသည်
ခါးဆိုဒ်ကသွယ်လွန်းလို့ ဂျောင်ကုတစ်ယောက်ညစ်ပတ်ပတ်အတွေးတွေဝင်မိသေးသည်
ဒါလေးကိုကိုင်ဆောင့်လိုက်ရ ......
နေအုံး ခါးပဲသွယ်တာ ဖင်မရှိဘူး!
အင်းအင်း slim body ပေါ့လေ ရပါတယ်
ကြိုးတွေအကုန်ဖြည်ပြီးနောက် ပခုံးကနေတစ်ဆင့် ဂါဝန်ကိုဆွဲချပေးမိတော့ ပေါ်လာတဲ့ညှပ်ရိုးလေးက ကိုက်ပစ်ချင်စရာ
မထိရက်မကိုင်ရက်လေးကိုမှ ကြမ်းရမ်းပစ်ချင်နေတဲ့စိတ်ကိုထိန်းရတာလဲ သောက်လုပ်တစ်လုပ်ပဲ
'ဟို ရရ....'
'ရှူး.......ဘာရှက်စရာလိုလို့လဲ'
'အဲ့...အဲ့လိုမဟုတ် ဟိုဟာ'
လျှောခနဲကျလာသည့် ပိုးသားဂါဝန်လေးကို သူမ လက်နှင့်ရင်ဘတ်မှာ ကြက်ခြေခတ်ပုံ ယှက်ကာထိန်းထားသည်
ဒါကို ဂျောင်ကုမြင်တော့
'လက်ဖယ်'
'ဟင်'
'ကျစ် လက်ဖယ်လေ ကာထားတော့ မင်းလင်ကဘာကြည့်ရမှာလဲ'
'ဟင် မ မကြည့်နဲ့'
''နောက်လဲ မြင်ရမှာ အခုပဲကြည့်ချင်တယ် လက်ဖယ်'
'ဟင့် ဂျွန်ဂျောင်ကုကလူဆိုးကြီး အဟင့်'
ငိုချလာသောသူမကြောင့် စိတ်လေသွားရသည်
ငါ့အတွေးလေးတွေ........
'မငိုနဲ့ တိတ်တော့ ကိုယ့်ဟာကိုလဲ အပြင်ထွက်ပေးမယ်'
'ဟင့်'
'မသိရင် ငါကမတရားလုပ်တာကြနေတာပဲ သူ့လင်ဖြစ်နေပြီကို'
သူမရင်ခုန်သလိုရှက်လဲရှက်သည်
တကယ်ကိုဂျောင်ကုကသူမအားစိုးမိုးနိုင်သောလူတစ်ယောက်
အလျင်အမြန်အင်္ကျီလဲကာ အပြင်မှာစောင့်နေတဲ့ဂျောင်ကုအား အထဲဝင်ရန်တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်
အပြင်မှာစောင့်နေတုန်း တံခါးဖွင့်သံကြားတာကြောင့် လှည့်ကြည့်မိသည်
Shit သေလိုက်ပါတော့ ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေး.......
ဂျောင်ကုရဲ့ shirt သည်သူမနှင့်တော်တော်ကြီးသည်မို့ ဖရိုဖရဲလေးဖြစ်နေသည်
လည်ပင်းပေါက်ကလဲကျယ်သလို ညှပ်ရိုးတွေကိုမြင်ရသည်ထိ ကျယ်သည်
တင်ဖုံးပေမဲ့ ကုန်းလိုက်ရင်တော့အနည်းငယ် လွတ်သွားလောက်သည့်အရှည်နှင့်
အဖြူရောင်ဖြစ်တာမို့ နေထိုးသည့်အခါ အတိုင်းသားမြင်နေရသည့် ခါးသေးသေးလေး
'ဟို ဂျောင်ကု'
'အင်း'
ဂျောင်ကု ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ကာ သူမအားကြည့်နေလိုက်သည်
'အရမ်း တိုနေလို့လေ အဲ့တာ'
'အင်း ဘောင်းဘီမရှိဘူး အဲ့တိုင်းနေ'
'ဟင် ဟို.....တကယ်မရှိတာလားဟင်'
'ကိုယ့်ဘောင်းဘီတွေကယောကျ်ားလေးဟာတွေ မင်းနဲ့မတော်ဘူး'
'အာ....'
'ဂျွန်ဂျီယွန်း!'
သူမအားရုတ်တရက်ခေါ်သည်မို့ အလန့်တကြားနှင့်
'ဟင်'
'မဆွဲဆောင်နဲ့ မပါဘူးနော်'
'ဟင် မဆွဲဆောင်ပါဘူး'
ဂျောင်ကုကတစ်ခုခုကိုသတိရသွားဟန်ဖြင့်
'အဝတ်တွေထည့်ပေးမယ်ဆိုထည့်လေ'
'အာ.....ဟုတ် '
သူသေချာသိသည် အိတ်ထဲကအဝတ်တွေကိုဘီဒိုထဲပြောင်းထည့်ရင် သေချာပေါက်ကုန်းယူပြီးမှ ဘီဒိုထဲထည့်ရမှာဖြစ်သည်
အကြံတိုင်းပဲ ဂျီယွန်းဟာလဲ အဝတ်တွေကိုကုန်းယူဖို့ကြံပေမဲ့ မလုံတာကြောင့် ဂျောင်ကုအဝတ်တစ်ထည်ကိုယူကာ ကာပြီးမှ ကုန်းကောက်လိုက်သည်
*အကြံတွေမဖြစ်ထွန်းပါ🤣'
ထို့နောက်ဂျောင်ကုက စားပွဲပေါ်က ရေဘူးအားပစ်ပေးလိုက်သည်
'ဒီမှာ ရေဘူးယူလိုက်'
'ဟင် အာ ဟုတ်'
ပြောပြီးတာနဲ့ပစ်လိုက်သောကြောင့် အလျင်အမြန် ကောက်ဖမ်းလိုက်ပေမဲ့ အောက်သို့ပြုတ်ကျသွားတဲ့ရေဘူးကြောင့်အမြန်ကုန်းကောက်လိုက်သည်
'Shit ဂျွန်ဂျီယွန်းကငါ့ကိုရူးစေချင်နေတာ!'
'ဟင်'
'ဒီကိုလာ'
'ဘာဖြစ်လို့....အွန့်'
ရုတ်တရက်သူမအားဆွဲချကာ အပေါ်ကနေအုပ်မိုးပြီး နှုတ်ခမ်းတို့ကိုအပိုင်စီးလာသည်မို့ အနည်းငယ်လန့်ကာ တွန်းထုတ်မိသည်
ခါးသွယ်သွယ်ကို ကိုင်ကာ အပေါ်တစ်လှည့်အောက်တစ်လှည့် ဆွဲစုပ်မိသည်
မောလာတာကြောင့် ရင်အုပ်ကြီးအားထုရိုက်ကာအနားပေးခိုင်းမိသည်
နှုတ်ခမ်းသားတို့ကိုတစ်ချက်နာနာဆွဲစုပ်ပြီးမှ လွှတ်ပေးလိုက်တော့ နာသွားဟန်ပေါ်သည်
ထို့နောက်ရီဝေဝေကြည့်ကာ လည်ပင်းသားလေးတွေကိုမျက်စောင်းထိုးမိတော့သည်
'အ့ ဂျောင်...ဂျောင်ကု'
'ဟင့်အင်း မောင်လို့ခေါ်'
'မ...မခေါ်တတ်ဘူး အ့ နာတယ်အရမ်းမစုပ်ပါနဲ့'
'ရအောင်ခေါ် လွှတ်ပေးမယ်'
'အင့်......မ မောင်.....'
'အယုံလွယ်သားပဲ sry လွှတ်ပေးဖို့ ဆန္ဒမရှိဘူး '
ဟုဆိုကာ shirt အောက်ကနေ ထိတွေ့လာသော လက်ရယ်ပါ
ခါးသွယ်လေး......ထိုမှတစ်ဆင့် ချယ်ရီတို့ဆီကျူးကျော်မိသည်
'အ့.... မကိုင်ပါနဲ့'
'ကိုယ့်မိန်းမကိုယ်ကိုင်တာဘာဖြစ်လဲ ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ'
'ဟင့် မနေတတ်ဘူး အ့ နာတယ်'
'အင်း ဖွဖွလေးပဲ စုပ်မယ်'
'အ့ တော်.... တော်ပြီ'
'ဟင့်အင်း ရပ်မရတော့ဘူး'
'အ့ ရေချိုးချင်တယ် '
'နောက်မှချိုး'
'ဟင့်အင်း အ့ အခု'
'ကျစ်..... အစာစားနေတယ်လေကွာ မဖျက်စမ်းနဲ့'
'အ့ မောင်.......'
မောင့်လို့ခေါ်သည့်အသံလေးသည် ဂျောင်ကုစိတ်ကိုအရိုင်းဝင်စေသည်
အောက်ကကောင်ကလဲ ဆန္ဒပြနေပြီဖြစ်သည်
'Shit...... ဟ့ ထည့်တော့မယ်'
'ဟင် အ့ မရ... နာတယ်'
'အောင့်ခံ နောက်ကျကောင်းသွားမယ်'
'အ့......မောင်.....'
အထိမခံနိုင်တဲ့နေရာတွေကို ထိတွေ့ပြီးသူမခံစားရကောင်းလာသောကြောင့် ညီးမိသည်မှာ ငြုတုတု
'Fck.......ရူးချင်တယ် ပြန်ခေါ် မောင် လို့ခေါ်'
'အင့် မောင်...'
'Shit ဂျွန်ဂျီယွန်းက ငါ့အပိုင် ဟ့'
ပြီးဆုံးခြင်းဆီရောက်တော့ သူမလဲအတော်ပင်မောနေပြီဖြစ်သည်
ဒင်းကတော့.......
'အင့် မကိုင်နဲ့တော့ နာတယ်'
'အင်း ခနပဲ'
'အိပ်ချင်တယ်'
'အင်း အိပ်တော့'
မောပန်းနေသူလေးမှာ တစ်ကျိုးထဲအိပ်စက်ခြင်းဆီသို့
ပေးစားလို့ယူထားသော လူ့ဂွစာကြီးမှာ ဒီအသေးလေးကိုစွဲလန်းနေမိကာ အတောမသတ်နိုင်တော့.......