Selamlarr nasılsınız canlarımm
Yeni bir bölümle karşınızdayım
Bakalım bu bölümde neler olacak?
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum iyi okumalar aşklar
🩸
"ahh başım" dedim başımı ovuştururken.
Yatakta doğrulup etrafıma bakındım.
En son, siktir.
"dün neler oldu" dedim iki elimle başımı ovarken.
"hatırlamıyormusun" duyduğum ses ile başımı kaldırıp kapıya yaslanmış olan Karan'ı gördüm.
Başımı olumsuz anlamda salladım.
"Lina bir daha tek başına içmeye gitme. hatta içmeye hiç gitme. hiç çekilmiyorsun"
"kim dedi sana benim sarhoşluğumu çek diye" dediğimde kaşlarını çatıp bana baktı.
"teşekkür edeceğine ne diyorsun" of dün ne olduğunu bilsem ederdim.
"Yiğit kim?"
Yiğit mi?
O ne alaka şuan.
"dün senin yanındaydı"
Yok artık nasıl gelir. hangi yüzle.
"boşver" diyip yataktan kalktım. banyoya girceğim sırada kapı kapandı.
"kimdi" kapıyı Karan mı kapatmıştı.
"boşver dediysem boşver Karan neyini uzatıyorsun" diyip banyonun kapısını açmaya çalıştım.
"açarmısın şu kapıyı" ben kapıyla cebelleşirken o üstüme doğru yürüyordu.
En son dibimde durduğunda kapıyla uğraşmayı bıraktım.
Bir elini duvara yaslayıp yüzüme doğru eğildi.
"kimdi o" ay çıldırıcam.
"sana ne" dediğimde belirginleşen yüz hatlarından sinirlendiğini anladım.
"şu kapıyı açar mısın" dedim olduğum yere iyice sinerek.
"Lina beni delirtmek mi istiyorsun zihninde de kim olduğu yok. kimdi dünkü şerefsiz söyle!" bağırdığında istemsizce ürkmüştüm.
"çekil" diyip omzundan ittim ama kıprdamadı bile.
Diğer yanından geçeceğim sıra boştaki elini de kapıya yasladı ve buna engel oldu.
"söyle!" nedir bu inat ya.
"eski sevgilim oldumu. rahatladın mı" diyip tekrar omzundan ittirdim. Bu sefer zorlanmadan yanından geçebilmiştim.
Sanki zorundayım ona söylemek.
"sen bana gerçeği söylesene ya, sen ne ayak" dedim sinirle.
Anlamaz gözlerle bana doğru döndü
Yada anlayıp anlamamış gibi yapan gözler mi diyelim.
"Pamir'den koruyormuşsun beni, hah"
"Pamir sanki sadece beni öldürüyor
diğer insanları neden korumuyorsun. gerçeği söyle"
"saçmalama Lina başka bir sebebi yok" dedi bana doğru adımlarken.
"sana inanmıyorum, yalan söylüyorsun"
"sana kendimi inandırmak gibi bir niyetim yok, sadece gerçeği söylüyorum"
"iyi tek sebep buysa özel hayatıma karışma!" bir şey söylemeden odadan çıktığında banyoya girip elimi yüzümü yıkadım.
Ellerimi mermere yaslayıp aynadan ıslak suratıma baktım.
"yalan söylüyor" ellerimi kuruladıktan sonra banyodan çıktım.
Üstümü değiştirip odadan çıktım.
Çantayı boynuma asarken kapıya gelmiştim. evden çıktıktan sonra bir taxsiye binip emniyetin adresini verdim.
Emniyete geldiğimizde parayı ödeyip taxiden indim.
Hadi bakalım yeni bir güne merhaba!
İçeri ğirdiğimde Yağız hala gelmemişti.
Masama geçip Yağız'ın dosyasını inceledim, numarasını bulduğumda telefonu çantamdan çıkatıp tuşladım
"hemen geliyorum komiserim"
"sen benim olduğumu nereden bildin"
"ee ben işe başladığımda numaranız bana verilmişti" fazla sorgulamadım.
"tamam acele et"
"tabi" dediğinde telefonu kapatıp dosyaları incelemeye başladım.
"Bartu acil bir vaka var mı" dedim yanımdaki bartuya bir bakış atıp.
"şuanlık yok"
"tamam" diyip önüme döndüm.
"81 20 merkez 83 23'ten ikinci bölgede vukuat var ekipler olay yerine intikal edin"evet başlıyoruz.
"Bartu ben alırım. ekipleri yollarsın" diyip emniyetten çıkarken kapıda Yağız'la karşılaştım.
"dön vukuat var gidiyoruz" dediğimde geldiği yeri geri döndü.
arabaya binip olay yerine sürmeye başladım. bakalım bu sefer neyle karşılaşacaktık.
"olay yeri nerede"
"orman" dediğimde bir an sırıttığını gördüm.
"ne oldu neden sırıtıyorsun"
"ormanları severim" dedi geçiştirerek.
Bir şey vardı bu çocukta.
Ormana geldiğimizde arabayı park edip hızla indim. Yağız da arkamdan inerken ormanın derinliklerine doğru yürüdük.
Olay yerine geldiğimizde bir kaç polis daha vardı.
"konu ne" dedim polislerden birine.
"bıçaklı saldırı. katil acemi olmalı ki parmak izli bıçağı olay yerinde bırakmış" dediklerini kafamda tarttıktan sonra cesede doğru eğildim. boynunda tırnak izleri vardı.
Elinde de bir boya.
Cesedin elindeki boyaya şeffaf eldivenle dokundum.
Bu boya değildi, rujdu.
"bunu laboratuvara yollayın sonuçlar çıktığında bana haber verin" dedim rujlu pamuğu şeffaf poşete koyarken.
Aralarından biri elimdeki poşeti aldı. bende incelemeye devam ettim.
Yüksek ihtimalle bunu yapan bir kadın dı ama çok acemiydi. bir katil değildi. bunu yapmaya zorunlu kalmıştı.
Adam ona saldırırken yanlışıkla yapmış olmalı sonrada korkup kaçmış.
Emin olmak için DNA sonuçlarını beklemem gerekiyordu.
"bunu yapan bir kadın bariz ortada. nedenini de DNA sonuçlarından sonra öğreneceğiz" diyip eğildiğim yerden kalktım.
"gidebiliriz" dediğimde Yağız'la orman yolunda yürümeye başladık. bu sefer tedirgin değildim ne de olsa tek değildim.
Telefonuma gelen bildirimle telefonu çantamdan çıkardım. ormandayken nasıl çekiyor?
Karan: nerdesin?
Siz:nerede olabilirim işimin başındayım
Karan:nerdesin Lina
Siz:ormanda
Karan:delirdin mi sen
hemen çık ormandan
Siz: merak etme yanlız değilim
Karan: Lina ormandan çık!
Karan: hemen!
Siz:tamam şuan
çıkıyorum zaten
(görüldü)
Telefonu kapattım birazdan sinyal giderdi zaten.
"nereden gelmiştik Yağız"
"şuradan" diyerek ilerlemeye başladı.
"emin misin" dedim. sanki daha çok ormanın derinliklerine iniyorduk.
"eminim merak etme" peki madem.
Onun peşinden ilerlerken telefonun ekranını açıp baktım. tahmin ettiğim gibi sinyal gitmişti.
"yağız yanlış gidiyoruz bence"
"hayır doğru"nasıl kendinden emindi bu kadar.
"ay yeter sabahtan beri yürüyoruz hala çıkamadık yanlış bu yol ben dönüyorum"
"geldik" dediğinde anlamazca ona baktım.
"hala ormandayız Yağız"
"biliyorum"
"ee o zaman, şaka mısın ya" diyip geldiğim yerden dönmeye başladım.
"hırr" arkamdan duyduğum ses ile korkarak arkamı döndüm. önümde kocaman bir kurt vardı. Ve acı da bendim.
"s-sen y-yoksa, h-hayır bu o-olamaz" ben geriye doğru aadımlarken o tek adımda dibimde bitiyordu.
"lütfan bak sakin ol. bana zarar verme. Bu senin için iyi olmaz" ah ne saçmalıyorum. Karan beni kurtaramadı diye karşımdaki bu koca kurdu öldürecek değildi ya.
O Hırlamaya devam ederken ben de çözüm yolu bulmaya çalışıyordum.
Artık sıkılmış olacak ki bir hamle yapmak için bana yaklaştı. Elim yavaş hareketlerle belimdeki silaha uzandı.
Ben hızlı adımlarla geri geri gidiyordum. O ise benim adımalımı dikkatle izliyordu.
Bir anda üstüme doğru atlayacaktı ki yine aynı an yaşandı.
Karan
Yine gelmişti. Yağız ilerideki ağaca çarptığında sinirle bir bana bir de Karan'a Baktı.
Hızla Karan'a doğru koştu Karan da onun gibi koşmaya başladığında bir anda fazlasıyla karışık bir kavga içine girdiler.
Sanki sonu olmayan bir kavgayı izliyordum.
Bu sefer Yağız Karan'ı duvara yapıştırdığında odağını bana verdi.
Karan yerden kalkmaya çalışırken yağız hızla üzerime geliyordu. Silahımı ona doğru doğrulttum ve ateş etmeye başladım.
Etkilenmemiş gibi görünüyordu. Ne yapacaktım? kaçamazdım. saldıramazdım.
Yağız pençesini bana geçireceği sırada Karan pençesini tuttu.
Karan'ın ellerinden su akarcasına kan akmaya başladığında korkuyla ona baktım.
Yağız diğer pençesiyle Karan'a saldırdığında Karan sırtından darbe almıştı.
Karan artık sinirlenmiş olacak ki yine yüz hatları belirginleşmişti.
Bu sefer o Yağız'ın üstüne atladığında, Yağız hazırlıksız yakalanmıştı.
Korkuyla durduğum ağacın altında çömelip gözlerimi yumdum.
Kurşun bile işlemiyoruz. Hiçbir şey yapamazdım. Bunu bilmek korkumu dahada çoğaltıyordu.
"lütfen karana bir şey olmasın" şuan tek düşündüğüm şey buydu ama bakamıyordum. korkuyordum.
Başımı ellerimin arasında tutarak göz yaşlarımın akmasına izin verdim. Geç bile kalmışlardı.
🩸
Bu bölümü nasıl buldunuz aşklar
Sizce lina kurtulabilecek mi?
Sizce karana bir şey olacak mı?
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum canlarr
Yeni bölümde görüşmek üzere, kendinize iyi bakın