"Bir sonraki haberimiz ise Jeonju'da yaşanan bir cinayet vakası. Bu sabah saat 10.37 sularında yerleşimin az olduğu bir şehir olan Jeonju'da terk edilmiş bir depoda 25-30 yaşlarında olduğu varsayılan bir erkek cesedi bulundu. Cesedi gören ve polislere haber veren temizlik işçisi şok edici görüntüyü şu sözlerle açıkladı."
Oturduğu masada ifadesiz bakışlarla karşısındaki televizyonu izliyordu genç adam.
"Öncesinde birkaç ses geldiğini duyduk ama önemsemedik çünkü evsiz insanlar sık sık burayı mesken tutardı. Ancak dün akşam yanından geçerken tuhaf bir koku aldım. Bu sabah da aynı kokuyu alınca içeride ne oldığunu merak ettim. Kapı sıkışmış gibiydi açmak çok zor oldu ve sonra da yerde yatan bedeni gördüm."
Kanlı cesedin fotoğrafları sansürlenmiş bir şekilde ekranda yer aldığında yüzünde hiçbir acıma belirtisi olmadan televizyonu kapattı kıvırcık saçlı genç.
Üzerinde tek bir kırışık olmayan polis üniforması ve rütbesini belli eden apoletlerini sergilemek istercesine dik duran bir adam cam kapıyı ittirmiş, omuzlarını gere gere karargaha girmişti. "Dünkü esnaf kavgası olayını çözdünüz mü?"
Orta taraftaki masalardan birinde oturan memur diğerlerinin cevap vermesine gerek bırakmadan söze atıldı. "Bu sabah bir tartışma daha yaşandı ama çözdük efendim. İki taraf da anlaşmaya vardı."
"Aferin." diye mırıldanırken yüzündeki kendini beğenmiş ifadeyle etrafa kısaca göz gezdirdi adam. Diğer polis memurlarını tek tek süzdü ve bakışları kıvırcık saçlı olanda durdu. "Bang Chan."
"Buyrun başkomiserim." Sesinde bıkkınlık ya da telaş yoktu, sadece soğuk tonu derinden hissediliyordu.
"Jeonju cinayet vakası için atandın. Bugün maktülün otopsisi yapılacak. Derhal bölgeye git ve alanı araştırmaya başla."
Bang Chan "Emredersiniz." diyerek tereddüt etmeden onu onaylasa da karşısındaki masada oturan bir polis merakına engel olamamıştı. "Jeonju'da yaşanan bir olay için neden Yongin'den bir komiser görevlendiriliyor efendim?"
"İki ay önceki gece klübü cinayetini hatırlıyorsunuz değil mi? Kurbanda o zamankine benzeyen izlere rastlandı."
"Yani katilin aynı kişi olduğundan şüpheleniliyor." dedi bir kadın polis.
Başkomiser hafifçe başını sallayarak onayladı onu. "O dava ile de Bang Chan ilgilenmişti. Şimdi katili bulması için bir şansı daha var." Ellerini bir kez birbirine vurdu ve gür bir sesle konuştu. "İşlerinize dönün hadi. Kore henüz aylaklık edebileceğiniz kadar temiz değil."
Diğerleri karargahtan çıkan adamın arkasından eğilirken ondan bir yaş küçük olan, Minho adındaki genç Bang Chan'a döndü. "Yanına başkalarını da alacak mısın hyung?"
"Şimdilik tek gitsem sorun olmaz sanırım." dedi ve ayağa kalktı Chan. Çok bir şeye ihtiyacı yoktu, masasındaki cüzdanını, rozetini ve arabasının anahtarını aldı.
Ona dikkatli olmasını söyleyen küçüğünün omzunu pat patladıktan sonra diğerleriyle iletişim kurma gereği duymadan karargahtan çıktı, arabasına bindi. Önce tek başına yaşadığı evine uğramış ve orada ne kadar kalacağını bilmediği için yanına bir kaç kıyafet almıştı. Ardından Jeonju'ya doğru sürdü arabayı.
"Kim Seungmin: Doğum tarihi 22 Eylül 1998, ölüm tarihi 25 Temmuz 2023."
"B-ben gerçekten öldüm mü?" Bir yerde yatan bedene bir de aniden yanında beliren, baştan ayağa siyahlara bürünmüş adama baktı Seungmin. Aklını kaçıracak gibiydi. Hâlâ o depodaydı, yüzü tanınmayacak derecede hırpalanmış ve kana bulanmış bir ceset yerde boylu boyunca uzanıyordu ve sanki saatler öncesinde ölümüne dayak yiyen o değilmiş gibi sapasağlam ayakta dikiliyordu.
Soğuk bakışlı adam sorusuna cevap vermeyi es geçti, nasıl olsa her şeyi deneyimleyerek öğrenecekti zaten. "Sana ölüler diyarına kadar eşlik etmek için buradayım. Lütfen beni takip et."
Gözlerini büyüttü Seungmin. "Ölüler diyarı mı?" Gerçekten ölmüştü. Her şey o kadar gerçek dışı geliyordu ki derin bir korku kaplıyordu içini. "Orada bana ne olacak?"
Arkasını dönüp deponun çıkışına doğru yürümeye başladı adam. "Dünyadaki davranışlarına, yaptığın iyilik ve kötülüklere göre ödüllendirileceğine ya da cezalandırılacağına karar verilecek. Orada yeteri kadar kaldıktan sonra da reenkarne olursun."
Bu sözler Seungmin'in 25 yaşına kadar yaptığı her şeyi gözden geçirmesine neden oldu. Hep iyi biri olmaya çalışmış, hayatını belirli ahlak kuralları çerçevesinde yaşamaya özen göstermişti ama şimdi ne olacağından emin değildi.
Onu takip eden gencin sessiz kalmasına karşın küçük bir açıklama daha yaptı önden yürüyen adam. "Cinayet kurbanlarına eğer iyi bir hayat yaşadılarsa katillerini bulmaları, onlardan intikam alıp rahat bir şekilde öteki dünyaya gitmeleri için bir şans verilir çoğunlukla."
Seungmin'in karman çorman olmuş düşüncelerini o depoda işkencelere maruz kalarak geçirdiği zamanların anıları böldü. Göğsü ağrıyordu, kesik bir nefes aldı. "O şans bana da tanınacak mı?"
"Buna Taulipa karar verecek."
Çok az bir süre yürümüş olmalarına rağmen birden bire kendine bambaşka bir yerde bulmasıyla şaşkınlığına engel olamadı. Hayret dolu bakışlarla etrafı inceledikten sonra onu bir kapının önüne getiren adama baktı. "Bu arada, sen tam olarak nesin?"
"Azrail diyebilirsin sanırım. Azrail Hwang Hyunjin."
"Bana eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim." dedi ve hafifçe eğildi Seungmin.
Hyunjin ise içinden 'kibar çocuk' diye geçirdi ve ona hafif bir gülümseme ile karşılık verdikten sonra yanından ayrıldı. Birkaç dakikanın ardından kapının ardında duran ve ismi seslenilen herkes tek tek içeri girmiş, sadece Seungmin ile on kişi kalmıştı. Kendi isminin de seslenilmesiyle içeri girdi Seungmin. Tamamen beyaz ve devasa denecek büyüklükte bir odaydı, çok süslü değildi ama sade demek de yavan kalırdı. Kapının tam karşısında ise gösterişli bir koltukta oturan en fazla 50'li yaşlarının başlarında gibi gösteren bir kadın duruyordu.
Yumuşak bir ses tonuyla azrailin depoda söylediği şeyi tekrar etti kadın. "Kim Seungmin: Doğum tarihi 22 Eylül 1998, ölüm tarihi 25 Temmuz 2023."
Onaylamak istercesine hafifçe başını salladı Seungmin. İçindeki tüm korku bir anda yok olmuş gibiydi, buranın ruhu rahatlatan bir havası vardı.
"Acımasız bir cinayete kurban gittin. Katilin yüzünü görmedin ve sesini de hatırlamıyorsun."
"Evet efendim."
Kadın önünde duran masadan bir kalem aldı ve açık deftere bir şeyler yazdı. Seungmin konumu yüzünden ne olduğunu göremiyordu. "Kayda değer, iyi bir hayat yaşamışsın Kim Seungmin. İyilikler asla karşılıksız kalmaz. Çok gençsin, başarmak istediğin bir sürü şey, ulaşmak istediğin bir sürü hayalin vardı ama birinin acımasız dürtülerinin kurbanı oldun. O adamı yakalaman ve istediğin intikamı alman için bir şans vereceğiz, kabul edip etmemek sana kalıyor."
Kendinden emin bir şekilde başını kaldırdı, kesin bir ses tonuyla "Kabul ediyorum." dedi Seungmin. O piç kurusunun peşini kolayca bırakamazdı.
Burnunun ucuna kayan kırmızı çerçeveli gözlüklerini düzeltti kadın.
"Bir ay süren var Seungmin. Bir ay içerisinde dünyada özgürce dolaşabileceksin, isteğin dışında kimse seni duyamayacak ya da göremeyecek. Bir ay sonunda onu yakalayamazsan buraya geri döneceksin."
"Anladım efendim." Seungmin nasıl olacaktı bilmiyordu ancak ona bir şekilde ulaşabileceğinden emindi.
Genç adam dışarı çıkmadan önce onu uyarmak adına son sözlerini söyledi Taulipa. "Bu şansı sana ruhunun kinden arınmış bir şekilde diğer dünyaya gitmesi için veriyoruz. Unutma, hiçbir iyilik ya da kötülük karşılıksız kalmaz."
-----------
Cennet cehennem olgusu kaç dinde var bilmiyorum ama direkt bir dini yansıtmak istemiyorum o yüzden bu tür kavramlar yerine ölüler diyarı/dünyası kavramını kullanmak daha uygun geldi
Ayrıca diğer bölümlerde bunlardan bir daha bahsetmeyeceğim zaten
.
.
Komiserime bakın😩
Böyle ama siyah saçlı hali