Selamlar xX
Yeni bölüme hoş geldiniz. Umarım seversiniz <3 Dediğim gibi taslaklar bitene dek sınır devam edecek.
Sınır: 40 Oy
90 Yorum
Şimdilik bu kadar, yazım yanlışları varsa kusuruma bakmayın. Keyifli okumalar dilerim xX
***
Kalbim neden böyle hızlı çarpmaya başladı ki? N-neden benimle bu kadar yakından ilgileniyor? Ah sikeyim...
Sıcak eli hâlâ yanağımda durmaya devam ettiği raddede bakışlarım önce yüzümdeki eline daha sonra ise ona çevrildi. Bunu fark ettiği an elini bir hışım indirivermişti yüzümden. Rahatsız olduğumu mu düşünmüştü acaba?
Olmadım ki...
"Şey. O önemli biri değil gerçekten. S-sadece eski erkek arkadaşım...Barışmak istediğini söylüyor. Ama ben reddettim gerçekten.". Soluk soluk konuşmuştum. İşten atılmaktan korkuyordum.
Belki de Bay Jeon'un, bir sevgilimin olduğunu düşünmesinden korkmuştum bilmiyorum...
"Seni rahatsız ediyor yani?". Başımı olumsuz bir şekilde salladım. O beni rahatsız etmiyordu ki...Her erkek arkadaşın yaptığı gibi o da benim gönlümü almaya çalışmıştı sadece. Ama onunla barışmaya niyetim yoktu.
"Etmiyor. Sadece özür diledi...Ama ben barışmadım gerçekten.".
"Peki öyle olsun. Bir sıkıntı olursa bana söylemekten çekinme hmm? Ayrıca en kısa zamanda sana yeni bir telefon alacağım. Ve dilersen yeni bir hat.". Dediğinde ona buruk bir şekilde gülümsemekle yetindim.
Sikeyim ne düşünceli bir adamdı...
"Teşekkür ederim Bay Jeon.". Başını tatlı tatlı salladıktan sonra odadan ayrılmıştı...
Böyle bir eşim olsa daha ne isterim diye düşündüm kendi kendime. Daha sonra ise aklıma hiç bir zaman Eunmin gibi bir bebeğimin olamayacağı geldi...Galiba en çok onun gibi bir bebek isterdim.
Benim hiç bir zaman bebeğim olamayacaktı ne acı...Belki gay olmasam şu an benimde minik bir bebeğim olabilirdi. Kader işte, sanırım yalnız bir şekilde öleceğim...
***
Aradan daha bir saat geçmiş olmasına rağmen Bay Jeon bana yeni bir telefon ve hat vermişti bile. Ama yeni hattımı kullanmak yerine eski hattımı aldığı yeni telefona takmıştım.
Doğrusu bu telefon oldukça pahalı görünüyordu. Ömrümce çalışsam alamazdım...Telefonu açtığım an ilk işim Bogum'u engelleyip, engellemediğimi kontrol etmek olmuştu. Onu engellemiştim çoktan, ancak tanıdığım Bogum benden kolay kolay vazgeçecek bir adam olmamıştı.
İstesede istemesede bu olacaktı. Ondan ayrılmıştım tamam mı? O benim hayatımın her bir noktasına müdahale ederken ben neden ezik gibi susup ona itaat ediyordum ki? Sevdiğim için mi? Ah belki...Aptalım kabul ediyorum. Ama artık bitti.
Telefonumu cebime sıkıştırdığım gibi odamdan çıkmış ve Eunmin'in yanına gelmiştim. Ufak adımlar ile beşiğine ilerlediğimde uyanık olduğunu görmüş ve genişçe sırıtmıştım.
"Demek uyandın? Acaba ne zaman uyandı benim bebeğim? Hiç haber de vermiyorsun insan bir ağlar.". Sözlerimi bir bir sıralarken bir yandan da Eunmin'i kucağıma almıştım.
Acıkmış olmalıydı. Ona biraz süt ısıtabilirdim hm? "Ballı süt sever misin bebişim? Söyle bakalım?". Dediğimde kıkırdayıvermişti tatlı tatlı.
Oy yerim seni ben...
Ahh! Hava bugün çok sıcaktı ve Eunmin'in üzeri biraz kalındı sanki. Önce onun üzerini değiştirecek daha sonra ise sütünü içirecektim. Belki onu ılık bir duşa sokardım hm? İsilik olacaktı çocuk ya...
Eunmin'i bez değiştirme masasına yatırdıktan sonra dikkatlice kıyafetlerini çıkarmıştım. Bezi de oldukça kabarmıştı. Altını da değiştirsem iyi olacaktı.
Bezini açtığımda Eunmin'in teninin kıpkırmızı olduğunu görmüştüm. Pişik olmuştu...Canı yanmıyor muydu ki nasıl ağlamamıştı?
Bezini tamamen çıkarıp dikkatlice dürmüş ve yapışkanlarını yapıştırıp top haline getirdiğim kirli bezi hemen ayağımın dibimde bulunan çöpe atmıştım.
Eunmin ise bacaklarını sallıyor, ayaklarını tatlı tatlı zemine vuruyordu. Hızla ıslak mendille altını temizledikten sonra pişik kremi sürmüş ve bebeğimi tekrar bezlemiştim. Eunmin'e, beyaz renkte üzerinde minik kırmızı çiçeklerin olduğu bir zıbın giydirmiştim.
O kadar şirindi ki...
"Hadi gidelim.". Mırıldandığım an hızla onu kucağıma almış ve odadan çıkmıştım. Biz koridorda ilerlerken bir an da Bay Jeon'un çalışma odasının kapısı açılmış ve içeriden takım elbiseli oldukça yakışıklı bir adam çıkmıştı. Daha sonra ise Bay Jeon da hemen onun ardından belirmişti.
"Ne oldu Taehyung ne yapıyorsunuz burda?". Bay Jeon kaşlarını indirip kaldırarak sorduğunda bakışlarım kısa bir anlığına az önce odadan çıkan adama kaymıştı.
Ne yakışıklı...
"Eunmin'e süt ısıtacağım da mutfağa iniyorduk.". Cümlemi tamamladığım an Bay Jeon yanımıza adımlamış ve Eunmin'i alnından öpmüştü. Daha sonra ise benim kolumu usulca sıvazlayıp kaşları ile merdivenleri işaret edip dudaklarını birbirine bastırdı. Gitmemizi istiyordu sanırım...
"Hadi siz geçin.". Dediğinde düşüncelerimden daha da emin bir hâlâ gelmiş ve onu başımla onaylamıştım. Tam ilerlemek üzereyken hâlâ yanıbaşımızda duran yabancı beni durdurmuştu.
"Eunmin'in yeni bakıcısı sen misin?". Dediğinde başımı onu onaylarcasına sallayacağım an Bay Jeon devreye girmişti.
"Hayır. Taehyung benim sevgilim.". Siktir! Ne!?
Ne dedi? Sikeyim az önce o ne dedi!?
Kaşlarım anlamaz bir tavırla havalanmış ve gözlerim far görmüş tavşan gibi kocaman olmuştu. Niye böyle bir şey söylemişti ki?
Bakışlarım Bay Jeon ve onun misafiri arasında mekik dokurken Bay Jeon kaşlarını indirip, kaldırmış ve gözlerini bölertmeye başlamıştı.
Ay galiba ona ayak uydurmamı istiyordu...
"Öyle mi? Bu kadar erken toparlanacağını düşünmemiştim.". Soğuk benizli ve tok sesli adam konuştuğu an Bay Jeon ona gülümsemiş ve bakışlarını bana döndermişti.
"Ya öyle oldu. Taehyung bana her şeyi unutturdu.". Sarf ettiği sözleri tuhaf bakışlarım eşliğinde dinlerken beni belimden tutup kendisine çekmesi de cabası olmuştu.
Sanırım bu adam tekin biri değildi ve Bay Jeon'un aklında bir şey vardı...
"Bizi tanıştırmayacak mısın hayatım?". Dediğimde bu defa şaşıran o olmuştu. Ay ne yapayım ayak uydurmak istemiştim...
Ona şirince sırıttıktan sonra çaktırmadan ona göz kırpıp, dudaklarımı "O iş ben de...". Dercesine oynattığımda gülmemek için dudaklarını dişlemiş ve nihayet mırıldanmıştı.
"Ah t-tabi...Arkadaşım Yoongi. Çok yakın arkadaşızdır.". Madem arkadaşıydı ne diye böyle davranmıştı ki? Kafam karıştı yaa!
"Merhaba.". Yoongi kaşlarını indirip kaldırarak tatlı bir şekilde sırıtıp elini bana uzatmıştı. Ancak kucağımda Eunmin olduğu için elini sıkamamıştım.
"Kusura bakmayın elinizi sıkamıyorum...". Gülümseyerek mırıldanırken gözlerim ile Eunmin'i işaret ettiğimde gülümsemiş ve elini aşağı indirmişti.
Bu sırada bakışlarım Bay Jeon'a kaydığında bana çaktırmadan merdivenleri işaret ettiğini fark ettiğim an başımı belli belirsiz sallamıştım. "Tanıştığımıza memnun oldum. Biz aşağı insek iyi olur. Eunmin acıktı malum.". Dediğimde anında Bay Jeon devreye girmişti.
"Bence de hadi Taehyung siz aşağı inin.". Beni belimden yakaladığı gibi merdivenlere yönlendirdiğinde onu ikiletmeden inivermiştim...
Ne yalan söyleyim çok hoşuma gitmişti. Ona hayatım dediğimde ne güzel bakmıştı ya...İt herif ne olacak.
Parmaklarımı bir hışım dudaklarıma çıkardığım an gülümsediğim için gerilen dudaklarıma dokunmuş ve kendi kendime mırıldanmıştım. "Ne gülüyorsun Taehyung!? Sen ona hayatım dedin, adam rol gereği bile sana güzel bir şey söylemedi.".
Aptalsın...Aptal!
"Taehyung.". Ah siktir! Hızla arkamı döndüğüm an Bay jeon ile karşılaşmıştım. Duymuş muydu? Sikeyim beni duymuş muydu!?
Tanrım duymamış olsun.
"E-efendim?". Zoraki bir gülümseme eşliğinde onu yanıtladığım da merdivenleri hızla indikten sonra yanıma gelip usulca eğilmiş ve kulağıma fısıldamıştı. "Yoongi bir süre burada olacak. İdare et olur mu?". Mırıldandığı an geri çekilmiş ve göz ucu ile hemen arkasından gelen Yoongiye bakıp tekrar bana dönmüştü.
"Bize birer kahve yaparsın değil mi güzelim?".
***
Bölüm sonu...
Jungkook, Taehyung'u duydu bu arada mdkdmdk o yüzden güzelim dedi :)
Sınırı bir kez daha hatırlatayım; 40 Oy 90 Yorum
Ekmek yanaklım🤏🥹