A/N: To all graduates out there, congratulations! All of your hard works, stress, sleepless nights, it all paid off! Congratulations, you are now moving on to the next level! Good luck to the new journey you'll face. Padayon!
CJ's POV:
"WHERE HAVE YOU BEEN?!"
As soon as I stepped foot inside the mansion I was greeted by kuya DZ' booming voice. I flinched a bit and winced when I heard a slight ring in my ear. He was behind the couch and taking long steps towards me.
"I THOUGHT I WAS CLEAR WHEN I SAID YOU ARE NOT ALLOWED TO GO OUTSIDE UNLESS YOU"RE GOING TO SCHOOL?!" He shouted. He stopped a few meters away, anger written all over his face. "WHERE DID YOU GO AT THIS TIME?!" I only sighed and refused to answer his questions. I can't tell him anything, yet.
"I took her out." I immediately looked at Ice, who's staring at kuya DZ. Napak seryoso niya, talagang pinatototohanan ang sinabi niya. "Don't get mad at her. It was my idea."
"What the hell, Ice?" I whispered. Tsaka lang siya lumingon saakin, ngunit tiningnan niya lang ako bago muling ibinalik ang tingin kay kuya DZ.
"Anong nakain niyo't ganitong oras kayo nag set ng meet up? Alam niyong delikado." Galit na saad ni kuya DZ, ang masamang tingin niya saakin kanina ay nilipat niya kay Ice.
"Matagal nang napag-usapan 'yon. That was supposed to be early if you didn't ground me." I said, backing up Ice. Sana lang ay tugma ang isip naming dalawa para hindi makahalata si kuya.
"It wasn't my fault you got grounded." Kuya DZ snapped. I only rolled my eyes, which made him glare at me. "Don't roll those eyes at me."
"Well, if only you were so good at hiding your secrets, I wouldn't even know you have one." I whispered, which I think was a little loud for a whisper. I saw how kuya DZ' facial expression changed.
"You can go." He said, looking at Ice. I only gave him a little nod, assuring that I'll be okay. Kahit labag sa loob niya ay bumuntong hininga nalang siya at tumalikod. Mga ilang minuto lang ay narinig ko ang pagsara ng front door at ang paglagapak ng gate. Doon lang muling nagsalita si kuya.
"What secrets, Cy?" I groaned in frustration and closed my eyes. I tried to calm myself and prevent myself from snapping.
"I don't know. You tell me." I whispered, trying to hide the anger in my voice. I swallowed the lump that was forming in my throat and inhaled deeply. "I never, for once, hear you talk about my mother, unless I ask. Why?"
"This is not the time to—"
"See?! This is exactly what I'm talking about! And yet nagtataka kayo kung bakit may trust issues ako sainyo?!" I couldn't help but shout. Hindi ko napansin ang pagbaba rin ng iba ko pang mga pinsan. Walang nagbago manlang sa ekspresyon ni kuya DZ. I scoffed and shook my head. "Nung nakaraan pa kayo eh. Ganyan naman kayo. Ang unfair niyo 'rin eh. Kapag may gusto kayong malaman sakin, sinasabi ko. Kapag ako, sinisikreto niyo. Anong klaseng pamilya 'to?"
"CJ!" Ate HZ shouted but I ignored her. Tinalikuran ko lang sila at umakyat patungo sa kwarto ko. Bago ako tuluyan mawala sa paningin nila ay lumingon ako at muling nagsalita.
"The next time you wanna hide something from me, do it better. Make sure I won't know you're hiding something, or worse, find out what it is." I said and continued walking up. I got into my room and slammed my door shut.
Napasandal ako ron at unti-unting dumausdos pababa. Ang mga luhang hindi ko alam kung gaano ko na katagala pinipigilan ay naguunahang bumagsak. Ang kaninang sakit ng katawan na tinitiis ko ay sabay sabay kong naramdaman.
Ang bigat. Sobrang bigat. Hindi ko aam kung bakit pero sa mga nalaman ko, parang lalong nadagdagan ang problemang pinapasan ko.
What if problema na pala ng buong mundo ang pinapansan ko?
Wow. Buti hindi pa nababali ang likod at balikat ko kung ganon.
Kahit nahihirapan ay pinilit ko ang sarili kong tumayo at lumakad patungong banyo. Kailangan kong maglinis ng katawan dahil bukod sa ang baho ko na dahil sa pawis, kailangan ko rin linisan ang sugat na natamo ko. From that fight behind the restau, and the fight at our building.
This was most long, painful bath I've ever had, yet. Maski iangat lang ang braso ko ay nahihirapan na ako. Magmula pumasok ako ng banyo, hanggang sa makalabas ng shower ay hindi natanggal tanggal ang ngiwi sa pagmumukha ko.
Huminga ako nang malalim at itinakip lang ang tuwalya sa harapang bahagi ng katawan ko. Nagdadalawang-isip aong ihakbang ang mga paa ko, pero sa huli ay nanaig ang kuryosidad ng aking isipan. Ipinikit ko ang mga mata ko at humakbang ng 2 beses bago tumalikod. It took me a few seconds to open my eyes and look behind me. I stared at my own back's reflection. Nanginig ang buong katawan ko at natutop ang aking bibig. The more that I stare at it, the more disgusting it looks. This is not a tattoo!
Bago pa ako tuluyang masuka ay tinanggal ko na ron ang tingin ko at ipinulupot ang twalya sa buong katawan ko. Lumabas na ko ron at dumiretso sa walk-in closet ko para mag bihis. Pero dahil sa sakit pa rin ng katawan ko ang 2 minutong pagbibihis ko ay halos abutin ng sampung minuto.
Paglabas ko ay dumiretso na kaagad ako sa kama at bumuntong hininga. Kinuha ko rin ang first aid sa night stand at sinimulang linisan ang mga sugat ko. Naka focus ako sa ginagawa ko nang makarinig ako ng tunog mula sa bintana. Nung una ay hindi ko ito pinansin pero nung medyo sunod sunod na ay medyo nayamot na ako. Panandaliang nawala ang sakit ng katawan na iniinda ko kanina dahil sa inis. Pagsilip ko ay kumunot ang noo ko nang makita ang tatlo sa mga kaklase ko. Luh anong ginagawa nung mga 'to rito?
Maya maya lang ay nag ring ang telepono ko. Mabuti nalang at nasa bulsa ko lamang iyon.
Riu calling...
"Oh? Anong oras na. Bakit andito kayo?" Agad na tanong ko pagkasagot ko ng tawag. Nalito ako nang kaunti nang makarinig ng maraming boses sa background niya. Teka, tatlo lang sila ah?
Pinagmasdan ko silang tato at doon ko lang na realize na sa madilim palang parte sa likuran nila, andun ang iba pa. Bitbit ata ng mga 'to yung buong section 5 ah.
"Hindi mo manlang ba kami aalukin pumasok?" Natatawang tanong niya.
"Oo nga! Gutom na kami!" Rinig kong sigaw ni Kyle-langot. Ngumiwi ako at umiling.
"Tanga. Papagalitan kayo nung mga dragon pag nalaman na andito kayo. Tsaka, gabi na. Hindi ba kayo hinahanap sainyo?" Ani ko. Nakakarinig pa ko ng ilang pagtatalo nang ilang sandali lang ay nakarinig ako ng tunog na parang nagbubukas ng gate. Gate namin.
"Hoy gago! Dahan dahan masyadong maingay!"
"Edi ikaw dito naneto. Anong magagawa eh maingay talaga gate nila."
"Ang ingay niyo pag nagising yung mga pinsan niyan yari kayo sakin."
"Oh, nakanino yung susi ng main door?"
Halos mamilog ang mga mata ko nang marinig ang huling tanong ng mga tukmol.
"May susi kayo ng pamamahay namin?!" Gulat na tanong ko. Medyo amgulo na yung naririnig ko dahil sabay sabay na sila nag-uusap hanggang sa maputol yung call. Napakamot ako sa ulo at marahas na nagbuga ng hangin bago tumakbo palapit sa pinto ko at binuksan iyon. Napangiwi pa ako dahil biglang nanumbalik yung sakit ng katawan ko pero binalewala ko iyon.
Nagmamadali at halos talunin ko na pababa ang hagdan namin makaabot lang kaagad sa main door. Nang makarating ako ay saktong pagbukas ko, ipapasok palang ni Renz ang susi. Sinamaan ko sila ng tingin nang biglang itinago niya ang susi sa likuran.
"Hi ate!" Sigaw niya na kaagad namang tinakpan ng iba ang bibig niya. Muntik ko na rin siyang mabatukan. Itong batang 'to. Akala mo hindi dis oras ng gabi kung maka sigaw.
"Anong ginagawa niyo rito?" Tanong ko. At ang mga gago, imbis na sagutin ako ay dere-deretso lang sila sa pagpasok. Wow. Feel na feel at home ah. Nasobrahan nga lang.
"Checking up on you." Si Clover, na nag-iisang hindi pa pumapasok ang sumagot. Nagtataka ako dahil hindi siya sumunod sa mga tukmol na pumasok, until I realized na he was waiting for me to invite him inside. I gestured him to come in and he smiled before stepping inside.
"Sabi ni Ice bantayan ka raw namin." Pabulong na saad ni Riu. Ngumiwi naman ako nang bigla nanamang sumakit ang likuran ko. Napansin nilang lahat iyon at kanya-kanya sila nang tanong kung okay lang daw ba ako. Tumango lang ako at sinubukang tumayo nang deretso.
"Hindi niyo na ako kailangan bantayan. Kaya ko ang sarili ko. Hindi naman ako bata." Nakangiwing saad ko. Sabay-sabay nanaman silang nagprotesta at iginigiit na kailangan daw. Dahil bukod sa utos, baka raw may mangyari nanaman saakin. Ay meron talaga CJ. Kapag nahuli ng mga ate at kuya mong may mga b(w)isita ka ng ganitong oras.
Mga bulateng walang dulot! Manahimik!
"Oh, eh teka, bakit wala si Ice?" Nagtatakang tanong ko. Kinantyawan naman nila ako at kahit tignan nang masama ay hindi sila nagpatinag. Mga tukmol.
"May inaasikaso. Ikaw naman, miss mo na agad ang lomi mo." Pang-aalaska ni Klarenz. Sabay-sabay kaming nangunot ang noo. Huh? Lomi? Pagkain?
"Anong lomi?" Tanong ni Luis.
"Ano ba 'yan. Lomi, love of my life. Hindi kayo updated sa mga terminology ngayon ah." Confident na sagot ni Klarenz. Kanya-kanyang batok sila sakaniya. Maski ako ay gusto ko rin makibatok, kaso malayo siya saakin.
"Bobo. L-O-M-L 'yun. Hindi lomi. Ano 'yan pagkain? Tanga tanga neto kahit kelan." Sabi ni James. Nagpalitan sila nang sagot hanggang sa inawat na sila ng iba bago pa tuluyang umingay.
"Wala bang pagkain diyan?" Tanong ni Mykel. Binatukan siya ni Dev at sinaway.
"Wow ah." Namamanghang sagot ko at inirapan siya. Napansin kong mukhnag naghihintay rin ang iba kaya bumuntong hininga ako. "Fine." Pagsuko ko.
"Sleepover!" Ani Renz at patakbong umakyat sa kwarto ko. Nagtawan ang iba at patakbo ring sumunod sakaniya. Wala na rin namang point kung pipigilan ko sila. Eh mga hindi naman nagpapapigil ang mga iyon.
Well, at least I have them to accompany me.
(A/N: Boogsh! Hi mga beshy! Na-miss niyo ba ko? Syempre hindi sino ba naman ako. Kemhie. Huy na-miss ko kayo nang bongga. Shet last year pa pala yung huling ud ko. Me so sorry. Si otor ay na busy sa schoolworks, exams, and, well, sport hehe. Guess what mga ante. I joined tkd ror ror. Hahaha. Ayun nga syug nakaka stress po talaga mag 3rd year hs. Pero it all paid off naman, and now, enrolled as gr10 na ko hihi. Eto na pu. Ngayon lang ulit ako nakapag open and nagf-flood ang comments and inbox ko, asking kelan ang ud. Sensya na talaga hindi ako nakakasagot agad huhu. Enjoy reading!
votes and comments are highly appreciated by the Author.
and always remember,
PLAGIARISM IS A CRIME)