This is my fiiirst one-shot! Hahaha! YAAAAAY! Hope suportahan niyo ang mga one-shot ko, kasi sinasabi ko na, marami pang darating. Hahaha. One-shot compilation ang magiging peg ko. Wahaha! Thanks for clicking on this story guys. Hahaha. Kahit click niyo lang. Dejoke. :D God bless! :)
PS. Eya! Para sayo 'to! Tignan mo yung picture sa gilid. Chosera! Wahahaha! :P
BASA! Vote. Comment. <3
----------------
Ang tanong ng Nescafe, “Para kanino ka bumabangon?”
Eh ang tanong, bumabangon ka ba talaga? Tumatayo ka na ba sa higaan mo oras na marinig mo ang alarm clock? O kailangan ka pang kaladkarin palabas ng kwarto mo?
Problema naman kasi ng lahat ang paggising sa umaga. Lalo na ‘pag pasukan.
Ang hirap bumangon. Ang hirap gumalaw. DIBA?!
Pero simula nung makita ko siya, araw-araw na akong agad na bumabangon ‘pag nag-ring na ang alarm clock ko.
Araw-araw na akong exactly 15 minutes na naliligo.
Araw-araw na akong prepared in 12 minutes flat.
Araw-araw akong kumakain ng breakfast in exactly 8 minutes.
At eksaktong 6:30, nakalabas na ako ng bahay at naglalakad na papunta sa sakayan ng jeep.
Bakit kamo?
Kasi at exactly 6:45 AM, right in front of my very eyes, lumalabas siya sa bahay nila, sumasakay siya kotse niya kasama ang mga kapatid niya, at umaalis.
Umaga palang, buo na ang araw ko! >//////< KYAAAAAHH!
Sino siya?
Tinatawag ko siyang Mits. Hahaha. Mitsubishi kasi yung sasakyan niya ehh. Wahahaha! Mits = Mitsubishi.
Sa totoo lang, ‘di ko alam kung anong pangalan niya. Basta ang alam ko, sooobrang gwapo niya! As in! At every school day ko siyang nakikita.
Monday to Friday, eksaktong 6:45 AM, nakikita ko siya.
Aalalayan niya yung mga kapatid niya sa pagsakay sa kotse. At saka naman siya uupo sa driver’s seat at lalarga.
Every day, ‘di ko man sadyain, pinapanood siya ng precious eyes ko.
Unang beses ko palang kasi siyang nakita, ang una kong naisip, “Wow.”
Eh sa ang gwapo ehh! Kyaaaahh! Graaabe! >/////<
Feeling ko inlove na ako sakanya! (●♡∀♡)
Oo, alam kong iniisip niyong ang babaw naman ng rason para sabihin kong inlove ako. Porket gwapo siya, inlove na inlove na ako?!
Syempre hinde!
Sa totoo lang, habang pinapanood siya uma-umaga, marami akong nalalaman tungkol sakanya.
Alam kong halos magkasing-edad lang kami. Alam ko kung saan siya nag-aaral. *taas-baba ang kilay* Hihihi. :””> I know na maalaga siya at very thoughtful. Alam kong mahilig siya sa mga bata. Alam kong may pagka-playful/kwela siya. At alam ko din na masayahin siyang tao.
Ohdiba?! Hahaha!
‘Wag niyo nang itanong kung paano ko nalaman. At oo, para akong stalker sa mga pinagsasabi ko. Pero at least alam niyo na kung bakit Psychology ang kukunin kong course sa college. Wahahaha!
Anyway, back to my Mits. Hahaha.
Hindi lang sa kagwapuhan ako naiinlove ehh! Pati sa personality niya. At eto pa, PAMATAY ANG NGITI NIYA! Kyaaaaaahhh! >/////<
May mga umagang muntik ko nang harangan ang kotse niya nang hindi na siya makaalis ehh.
Haaaay, pero ano bang magagawa ko? Hanggang sulyap-sulyap lang ako.
Patingin-tingin nalang ako sakanya habang naghihintay ng jeep. Samantalang siya, may sariling kotse.
>__< Life is unfair. Tss.
Every day siyang nakangiti, na para bang walang ibang nararamdaman kundi saya. Samantalang ako, umaasa at nagdarasal na kahit minsan makasakay din ako sa kotse niya kasama siya.
Ang saklap ng buhay. TT___TT
Kaya ang theme song ng buhay ko ay... Pangarap Lang Kita.
Dahil pangarap ko lang talaga siya. HUWAAAAAH! >__<
Idagdag mo pa ang fact na malapit nang magbakasyon. Baka ‘di ko na siya makita ulit. TT___TT
Syempre ayoko namang ako ang lalapit sakanya. Dalagang Pilipina po ako! Wahahaha. Haaay...
At saka, ang creepy naman kung bigla nalang akong lalapit sakanya sabay sabing... “I’ve been watching you.”
Ano ‘to? Horror?! Haaaayy.
(´∩｀。) How sad.
At habang kinukwento ko ang mala-MMK kong buhay, nandito ako sa mall. Namamasyal.
Sobrang boring kasi sa bahay. Kahit gusto ko sanang tumambay nalang sa may sakayan ng jeep at abangan siya, may dignidad parin naman po ako! ‘Di ako desperada!
Na-love at first sight lang. *insert deep sigh here*
Tch. Kainis naman kasi ehhh. Ba’t ba kinailangan ko pa siyang makita?!
O_o?
Huweytaminit.
Isdattru?!
(<.<)
S-si... Mits?!
＼(°o°；）
OMG. OMG. OMG.
HUWAAAAAAH! SI MITS NGA!!!
o(≧∇≦o)
Kyaaaaaahh! >//////<
OMG. OMG. OMG!
He’s right here! Right in front of my very precious eyes!
Nasa ilalim kami ng iisang napakalaking bubong!!
He’s just a few meters away from me!
OMG!
Ang gwapo talagaaaa! KYAAAAAAAAHH! >/////<
Halla. Wait!
N-Nasa... flower shop siya. Bumili siya ng isang napakalaking bouquet ng red roses. Tapos umalis na.
OUCH. </3
Sabi ko nga ehh. Bakit ba kasi aasa pa ako? Eh ni hindi niya pa nga ata ako nakikita eh. Tch.
Huwaa. Ang sakit naman. TT___TT
O.o?
Ano yun? Parang may papel dun sa kinatatayuan niya kanina. Hmm. Matignan nga.
*pulot* Letter! *buklat* *basa*
Hey, I just met you. And this is crazy. Um, here are some flowers. Love me, maybe? :)
Haha. Kidding. Pasensya na sa ka-kornihan ko. Wala na kasi akong maisip na pick-up line. Pano ba naman kasi, ikaw lang naiisip ko. :)
At sa wakas, matapos ang ilang buwang katorpehan, nakuha ko na ding makalapit sayo ngayon. And I just wanted to tell you that, I really really really REALLY like you. Walang halong biro; walang joke. I really do like you. And I’m willing to do everything to prove how much you mean to me. :)
PS. Mahilig ka ba sa keso? Sana mahilig ka. Kasi siguradong uulanin ka ng keso sa sobrang keso ng ginagawa ko. Keso. (Uuuy! Napangiti ko siya!)
OUCH. OUCH. OUCH.
Saklap. TT__TT
Oo, nakakakilig ng bongga yung letter. Pero the fact na may sinulatan siyang gurl ng isang napaka-kesong sulat ay MASAKLAP!
I give up. Hanap na ng ibang masstalk! (╥_╥)
“Ehem.”
O.o
Lumingon ako.
O_O
S-Si... Mits! N-nakatingin siya dun sa letter! PATAY! ヽ(ﾟДﾟ)ﾉ
“N-Nako,” sabi ko at agad na tinupi ulit yung letter. “S-sorry ha. Umm... sayo ba ‘to? N-Nako. Sorry talaga. ‘Di kasi ako sigurado kung kanino eh. S-sorry talaga. ‘Di ko sinasadyang basahin. Sorry---”
“Ayos lang. Bakit ka ba nagssorry?”
Eh?
“Para sayo naman yan eh.”
...
(O_O；)
“Hi. (^_^) I’m Mitteo Paolo Javier. But you can call me Mits,” sabi niya sabay abot sakin ng kamay niya.
Sapakin niyo ako please. Gisingin niyo nalang ako kung nananaginip ako. Ayokong umasa. >_<
P-pero... KYAAAAAAAAHH! SI MITS! SI Mits na all-time super crush ko! Si Mits na pinapanood ko lang sa malayo! Nandito na sa harap ko! Nagpapakilala! At Mits pala talaga ang pangalan niya! >////////////<
“Oh, and um. Hey, I just met you. And this is crazy,” inabot niya bigla sa akin yung big bouquet of roses, “Here are some flowers. Love me, maybe? ^__^”
(ﾟﾛﾟ) Kalma. Kalma lang.
“HOY! Uwi na tayo! 6:45 na!” –random citizen na todo kung makasigaw.
OMG.
It’s 6:45. Please tell me this is real.
“6:45 na pala. Baka kailangan mo nang umuwi. Pwede ba kitang ihatid?”
Napangiti nalang ako.
Sinong mag-aakala?!
Prayers do come true!
“^_^ Sure, Mits,” sabi ko. “By the way, I’m Eyana. It’s nice to... finally meet you.”