Yung picture ni Justin with Jaden nasa gilid. :)
And like the #BGFAG page guys! thanks!
~~~
Several years before
Jesse's POV
"Isabelle, tara mall tayo,"
"Huh? Ayoko Jesse, busy ako eh,"
"Hmph! You always have an excuse for me, Belle."
Pagkasabi ko nun kay Isabelle ay tumalikod na ako. Nakakainis naman kasi eh! Best friend ko siya pero ngayon feeling ko, unti-unti na siyang lumalayo sa akin. Tsk! Kasalanan 'to ni kuya Nico eh! Kung hindi niya niligawan si Isabelle, sana walang pinagkaka-abalahan ngayon ang kaibigan ko.
Alam ko naman super in love si Belle kay kuya eh, kaya nung niligawan siya nito ibunuhos lahat ni Isabelle ang oras niya sa kuya ko at nag papasalamat din ako dahil kahit papaano ay nababawasan na ang pagiging moody ng best friend ko at hindi na ako masyado nababalingan nito sa tuwing nasa hindi siya magandang mood, pero may mga oras din na hinahanap ko ang presensya niya at ang wala niyang sawang pagku-kwento sa akin.
Malapit na ako sa upuan ko ng bigla kong maramdaman na may yumakap sa akin mula sa likod.
"Isabelle?"
"Jesse, best friend sorry na. Please 'wag ka na mag tampo?"
"Kasi naman Isabelle eh! Simula nang ligawan ka ni Kuya, hindi mo na ako pinapansin!"
"Uy, hindi naman sa ganun Bestie... Sobrang gusto ko lang talaga kuya mo, at dati ko pa 'to pinapangarap 'di ba? Kaya medyo siya muna ngayon ang pinagkakabaalahan ko. Pero promise Bestie after kong sagutin si Nico, mag mamalling ulit tayo!"
Dahil na-miss ko na ang best friend ko at hindi ko siya kayang tiisin, ay binigyan ko siya ng famous power hug ko. "It's okay Bestie, I understand! Basta promise mo ah, mag mamall ulit tayo ah."
"Promise Bestie, cross my heart!"
"I'll hold on to that ah!"
"Sure Bestie, so una na ako ha? Hinihintay na ako ni Nico eh,"
"O sya umalis ka na nga, kwentuhan mo ako bukas ah,"
"Sure! Bye!"
"Bye Bestie!"
Nag part ways na kami ng bestfriend ko. Tapos nun nag mall na lang ako ng mag-isa. Mga ten na ata nang gabi ng makauwi ako sa amin. Nagalit sa akin si Daddy pero katulad ng sinabi sa akin ni kuya Nico, dapat lahat ng sinasabi ni Daddy wag ko na lang daw pansinin. Tsk! Ang bad talaga ng kuya ko, pero effective yung suggestion niya!
"Kuya Jay, uy kuya Jay..."
After ng sermon ni daddy dumeretso na ako sa kwarto na pinaghahatian namin ng half brother kong si kuya Justin. Hindi naman kasi kami ganoon kayaman para magkaroon ng madaming kwarto. Manager lang ang daddy ko sa company nila Belle at tama lang ang kinikita niya para sa araw-araw namin.
"Kuya, gising na,"
Inalog alog ko ulit ang kuya ko. Sa kama ko kasi siya natutulog at hindi doon sa kanya. Ay naku! Itong nerd na'to ang hilig matulog sa kama ng iba!
"Ahh, mamaya na."
Bigla akong sumimangot at pinunas ka agad ang kamay ko sa aking shorts. Eww! Tumutulo pa ang laway!
"Tabi ka na lang," pag pupumilit ko. Inusog ko siya ng kaunti pero napahinto ako ng mapansin ko na ang pula-pula ng ilong niya tapos may bakas pa ng luha yung mukha niya.
Hala, ano nangyari kay kuya?
"Kuya Jay, kama ko 'to doon ka matulog sa kama mo. At anong nangyari sa'yo?"
Hindi siya sa akin sumagot at napagod lang ako sa kaka-usog sa kanya kaya naman, hindi ko na din inulit na kulitin si Kuya, at natulog na lang ako sa kama niya. Malamang ay napagod ito sa kakabantay sa ospital. Malala na din ata ang kalagayan ngayon ni ate Jaden eh, kaya siguro puyat na puyat kakabantay sa kanya.
Dire-diretso akong napahiga sa kama niya. Pero nung nakahiga na ako, may kung anong tumutusok sa may leeg ko. Kaya naman tiningnan ko agad kung ano yun.
Picture ni kuya Justin at yung bestfriend niya.
Hindi ko masyado kilala si ate Jaden, once ko lang siya nakita at ang alam ko lang ay magkababata na sila ni kuya Justin bago pa man siya lumipat sa amin. Ang saya-saya ni kuya at ni Jaden sa picture! Ang saya nila tingnan.
Binaliktad ko yung picture at nakita na may nakasulat
"Jaden et Justin toujours ... n'oubliez pas ... Je t'aime"
Ilang ulit ko binasa pero ni isang salita wala akong naintindihan kaya itinulog ko na lang.
'Je t'aime?' Hindi ba ibig sabihin nun I love you?
~~~
Present time
Kendrick's POV
"Excuse me, kuya pa picture naman! Please?"
"Ako din kuya ha, can you also take a picture with me? Yung naka-akbay ha? Ayieeee! Ang gwapo mo talaga!"
"Ehmergheed! Loka ka Aileen, ako na paunahin mo sa pagpapa-picture. Ako naman yung unang nakakita sa papable na ito eh!"
Ipinikit ko ang mga mata ko at huminga ng malalim. Putek Bakit ang ingay nila?!
Gusto ko nang umalis...ni hindi man lang ako makausad papunta sa library dahil hinarang ako ng mga babaeng ito.
"Sige na kuya, isang picture lang? Aalis na din kami pagkatapos." Napailing ako at huminga na naman ng malalim. Pinagbigyan ko sila at nagpapicture, pero hindi ako ngumiti. Kanina pa kasi ako naiinis at nakakatamad din ngumiti sa mga panahong gaya nito.
"Ano pangalan mo pogi? Hihi!"
Napahawak na lang ako sa noo ko ng biglang nagsusumigaw ang isa sa kanila at tumalon-talon sa harapan ko. Epileptic ba siya? Bakit sobra siyang manginig?
"Tss." Hindi na lang ako sumagot at napamulsang umalis na sa kanila. Hindi naman sa nagsusungit ako, sa totoo niyan, nahihiya lang talaga ako kasi hindi naman ako sanay na makatanggap ng ganitong atensyon kaya hindi ko din alam kung anong gagawin ko sa mga ganitong sitwasyon.
Hindi naman ako artista o sila Belle para malaman kung paano gumalaw o mag react pag na korner na ng mga ganitong klaseng tao. Kaya ayun kinimkim ko na lang ang inis sa loob-loob ko dahil hanggang samakarating ako sa library ng Brent ay hindi nawala ang mga babaeng nagtitiilian at nagpapa picture.
Buti na lang ng makarating na ako sa library ay walang tao bukod kay Mrs. Ramos, yung librarian. Sa wakas, kapayapaan at katahimikan.
"Wuthering Heights...nasaan ka na ba?"
Nakakabanas! Nasaan na ba kasi yung libro na 'yon? Alam ko dito ko lang inilagay yun nung binasa ko yun last week, pero bakit ngayon wala na? May nakahiram na kaya?
Naghanap-hanap pa din ako, tutal wala pa naman akong klase dahil sa nag shift ako ng course at bukas pa ang start ng regular schedule ko.
"Yes! Eto na!"
Napangiti ako bigla ng mahawakan ko ang librong hinahanap ko. Isang oras din ata ang ginugol ko para mahanap 'to. May mga walang magawang mga tao kasi na inilagay ang libro sa Science section ng library. Mabuti na lang at inisa-isa ko ang bawat shelves para lang mahanap ito.
"Papabebe, ang tagal mo naman mahanap yang librong yan,"
Nagulat na lang ako ng marinig ko ang boses ni Belle mula sa likod. Naka sandal siya sa isa sa mga shelf at nakangiti sa akin. Nakasuot pa din sa kanya ang jacket na inilagay ko. Umiwas agad ako ng tingin ng makabalik ako sa wisyo. Sht. Ang ganda talaga niya.
Kahit baliw siya...kahit minsan wala na siya sa rason...kahit nakakainis ang pagiging maingay niya...Ang ganda parin niya.
"Tss. Madami kasing maingay sa labas at wala sa tamang lagayan 'yung libro."
Ngumisi siya sa akin at ako naman itong si mahina ay nakaramdam ng pag-iinit ng mukha. Sht. "Hulaan ko mga nagpapa picture no?"
Napalunok na lang ako ng hindi ko maalis ang tingin ko sa ngisi niya. "Ewan. Ayan na libro mo, aalis na ako." Iniabot ko sa kanya ang librong hawak ko at nagumpisa nang lumakad papalayo. Bakit ganun na lang ang nararamdaman ko sa tuwing malapit 'yung baliw na 'yun sa akin? Bakit palagi na lang ako kinakabahan?
"Sandali lang!" Hindi pa ako ganoon nakakalayo ng maramdaman ko siyang sumusunod sa akin.
"Problema mo? Wala ka bang klase? Alis na!" iritable ko siyag itinaboy. Hindi ako makapag focus kapag kasama ko siya. At isa pa, wala ba siyang klase sa oras na'to? Mag aala-una na ah.
"Pssst!"
Naririnig ko naman ang bawat pagtawag niya sa akin pero hindi ko na lang siya pinansin at nagpatuloy na maglakad papunta sa parking lot. Gusto ko ng umuwi, nakakabagot naman dito at walang ginagawa. Magsasawa naman siguro siya sa kakasunod sa akin kapag hindi ko siya papansin hindi ba?
"Papabebe!"
Habang papalakad ako sa parking lot, hindi ko maiwasang hindi mapansin na patuloy pa din ang mga babaeng humihinto at tiningnan ako.
Sht, ano ang problema nila?
"Kendrick, uy!"
Kinuha ko yung aviator glasses ko sa bulsa ng pantalon ko at isinuot ito. Baka makatulong ito sa akin para hindi mapansin ng mga taong aaligid-aligid.
"Kendrick Juliart Adriano! Uy, saglit lang! Teka---aray!"
Napalingon ka agad ako ng marinig ko ang pag-aray niya. Naabutan ko siyang nakasalampak na sa lupa at pinapagpag ang kanyang nadumihang binti.
Nagmadali ka agad akong pumunta kung saan siya nakaupo sa sahig. Tsk! Ang tanga talaga, nagsusuot kasi ng may takong, tapos may gana pang mag tatakbo at maghabol sa akin. Tss. Hindi niya ba naisip na pwede siyang madris-grasya? Walang ingat naman 'to sa sarili, ano ba yan.
"Okay ka lang ba?"
Tiningnan ko muna kung may sugat ba siya sa pagkakadapa niya bago inilagay ang kanyang braso sa may leeg ko para matulungan siya sa pag-tayo.
Umiling siya sa tanong ko at nag-punas ng mata. Mukhang paiyak na ata siya. Nako naman, talaga.
"Kung nag iingat ka lang kasi, edi hindi ka na sana nadapa,"
Tiningnan ko ulit ang binti niya, ilang galos lang naman ang nakuha niya pero may dugo pa din. Tinanggal ko muna ang pailan-ilang mga dumi dito bago ko kuhanin ang panyo ko at inilagay sa kanyang galos.
"Sandali lang, kaya mo bang tumayo ng mag-isa?" tumango siya sa akin kaya agad akong nagpaluhod sa harapan niya para ayusin ang inilagay kong panyo. "Bakit ka kasi nadapa?" tanong ko habang pinupunasan ang dugo sa kanyang galos.
"Tumakbo kasi ako e,"
"Alam mong naka-takong ka, bakit ka tumakbo? Ayan tuloy nagkasugat ka pa."
"Kasi naman ang bilis mo maglakad tapos hindi mo pa ako pinapansin eh tinatawag na nga kita..."
"Tss. Dapat hindi mo na ako sinundan," sagot ko. Ang tigas din naman kasi ng ulo niya. Sinabihan ko na ngang 'wag niya na ako sundan, ang kulit pa din niya. Mga babae nga naman.
"Gusto ko kasing makasama kita."
Napahinto ako sa pagtatali ng panyo sa may binti niya at napatingala sa kanya. Nag pupunas siya ng luha niya, malamang ay kumikirot na ang sugat niya sa may tuhod. Ako naman ay natulala lang sa sinabi niya.
Unang beses ko kasi makarinig na sinabi sa akin yun ng isang tao...lalo na ang isang babaeng katulad niya.
"Haha! Ano ka ba papabebe! Syempre joke lang yun!"
Napaiwas ka agad ako ng tingin at minadali ang ginagawa ko bago bruskong tumayo.
Sabi ko na nga ba at imposibleng gusto niya ako makasama.
Tumalikod lang ako sa kanya ng walang imik at nagsimula na namang maglakad papunta na sa kotse ko. Ewan, nainis lang ako sa sinabi niyang biro. Hindi nakakatuwa.
Nakarating na ako sa kotse ko ng walang humahadlang sa akin. Siguro ay natauhan na din ang babaeng 'yun at pinapabayaan na lang akong makaalis.
Bubuksan ko na sana yung pinto ng kotse ko ng may isang kamay na humarang sa may hawakan.
"Where do you think you're going?"
Tinaasan niya ako ng kilay at nakapaweng na humarap sa akin,
"Alis diyan,"
Tinanggal ko ang kamay niya sa akin at hindi na siya pinansin. Minsan kasi pag ganun ang reaksyon ko, yung mga tao na nangaaway sa akin dati, pinapabayaan na lang ako.
"What if I said no? Ano gagawin mo?"
Matagal ko muna siyang tiningnan, baka kasi makaramdam na naiinsi ako, pero ang kulit niya talaga at ayaw magpatalo. Hindi siya natinag at tiningnan niya din ako ng diretso sa mata.
Ewan ko ba kung ilang minuto kami nagtitigan pero nang hindi ko na makaya, ako mismo ang umiwas ng tingin.
"Finally, sumuko ka din!" bulalas niya bago siya mas lumapit sa akin at inilagay ang dalawang palad niya sa magkabilang pisngi ko at inilapat ang labi niya sa akin.
Mabilis lang 'yung halik na 'yun pero halos lahat ng balahibo sa katawan ko ay nagsitayuan.
Iba talaga ang abilidad ng baliw na'to.
"U-umalis ka na diyan," Utal kong sabi sa kanya. Iniwas ko din tingin ko. Alam kong namumula ang mukha ko dahil nag-iinit na din ang buong katawan ko sa ginawa niya. Ni hindi ko kayang tumingin sa kanya.
"Sige, pero sasama ako,"
Pagkasabi niya yun ay wala siyang pasabing sumakay sa may passenger seat at ibinaba ang bintana ng sasakyan ko.
"Oh, Kendrick what are you waiting for? May pupuntahan ka di'ba? Sama na ako."
Sandali pa akong napatulala sa kanya bago huminga ng malalim at napailing na lang.
Grabe, ibang klase talaga. Siya ang boss, siya ang commander, siya ang amo ko. Kaya siya ang masusunod.
Kung ano ba kasi ang nainom kong alak, at napapirma ako sa walang kwentang kontrata na yan.
"Tss," pagrereklamo ko bago ako umikot papunta doon sa driver seat at pina-andar ang kotse.
Dahil ayoko pa talagang umuwi sa bahay, nag drive lang ako paikot-ikot ng Brent.
"Kendrick, dumaan na tayo ng dalwang beses dito! Saan ba talaga tayo pupunta?"
Hindi ko agad siya pinansin at nagkunwaring hindi narinig ang sinabi niya. Pero inulit ulit niya ito sa akin kaya naman wala akong nagawa kung hindi sumuko at sagutin ang tanong ng baliw.
"Ewan..."
"Anong ewan? You mean, wala ka talagang pupuntahan no?"
"Wala,"
"Eh bakit tayo umalis?"
"Gusto ko lang, hindi ko naman sinabi na sumama ka."
"Papabebe naman eh! Dapat nag stay na lang tayo sa Brent!"
"Sinabi ko bang sumama ka?"
"Hindi pero,"
"Hindi naman pala eh,"
"Eh! Gusto kong gumala. Saan ba tayo pwede tayong pumunta?"
"Ewan,"
"Ah! Alam ko na! MOA tayo Kendrick!"
"Ayoko,"
Huminto ako sa stop light at tiningnan siya, bigla kasing nanahimik, nakakapanibago.
"Sht! Uy, bakit ka diyan umiiyak?" panic kong tanong.
Nataranta ako, umiiyak na kasi si Belle. Adik talaga 'tong baliw na'to. Ano na naman nangyari sa kanya?
"Kasi naman papabebe eh! Gu-gusto ko lang naman pumunta sa MOA eh. Gu-gusto ko lang naman mag skating eh,"
May mga sinabi pa siya pero hindi ko gaano naintindihan dahil sa pag-iyak niya, kaya naman ng makakuha ako ng tiyansa ay pinark ko agad ang kotse ko malapit sa isang bangketa at humarap sa kanya.
Sht. Ano na ang gagawin ko? Hindi ko alam paano 'to! Yung mga kapatid ko naman ay hindi iyakin kaya malay ko ba sa pwedeng gawin para mapatahan ang isang babae? Tss!
"Uy, Belle. Tigil na. 'Wag ka nang umiyak. S-sorry na," Tinanggal ko ang seat belt ko para madali ko siyang maabot sa aking gilid. Pilit kong pinunasan yung luha niya gamit ang kamay ko pero patuloy siya sa pag-iyak at wala naman akong extrang panyo para punasan ito.
"Ka-kasi naman...Palagi mo na lang ako inaaway. Palagi mo na lang ako sinsungitan. Tapos...tapos, gusto ko lang naman mag skate sa MOA hindi mo pa ako pinagbigyan."
Binuksan ko ang compartment sa harap niya at hinanap ko ang kahon ng tissue na inilagay ni Kat-kat dito ng isang araw. Mabuti na lang at hindi ko pa ito tinatanggal sa kotse at kumuha ako ng madami bago ito marahan na ipinunas sa mukha niya.
"Sorry na Belle. Ang ingay mo kasi. Tahan na...ano ba gusto mong gawin ko para tumahan ka? Please wag ka na umiyak,"
Pagkasabi ko nito sa kanya ay agad ko itong pinagsisihan. Gusto ko lahat bawiin ang mga sinabi ko dahil biglang sumama ang kutob ko sa naging itsura ni Belle pagkarinig niya dito . May parang kung anong sumapi sa kanya at nanliwanag yung buong mukha niya.
Patay, tayo diyan Kendrick.
Belle's POV
"Sorry na Belle. Ang ingay mo kasi. Tahan na...ano ba gusto mong gawin ko para tumahan ka? Please wag ka na umiyak,"
Sa sinabing 'yun ni Kendrick, may imaginary light bulb ang sumindi sa ulo ko. Haha. I know, now how I can manipulate him.
Sa totoo lang fake itong pag-iyak ko. Likas lang talaga akong may talent sa pag-arte kaya madali ko lang napaiyak ang sarili ko. Sa itsura naman kasi ni Kendrick, siya yung tipo ng lalaking madaling maloko at mauto pag iniyakan ng babae.
"Anything? To-too ba 'yan, Ken? Gagawin mo ang lahat?"
Napalunok siya at tumango. Kitang kita ko na napasubo siya sa alok niya. Ako naman ay tuwang tuwa dahil sa sinabi niya na kaya niya daw gawin ang lahat. Haha.
"Kiss me,"
"Huh?"
Kinuha ko sa nanginginig niyang kamay ang tissue at ako na mismo ang pumunas ng mga pekeng luha ko. I looked at his nervous face again and smiled at him.
"I French Kiss mo ako,"
Natulala siya sa akin na parang hindi alam ang gagawin kaya naman hinigit ko lang ang kwelyo niya para lumapit ang mukha niya sa mukha ko.
"Kiss me like there's no tomorrow Kendrick. Kiss me like...like you love me,"
"Pe-pero...Bakit gusto mong halikan ako? Sa su-sunod na lang,"
"I want to kiss you Kendrick because it reminds me...that you are mine. Akin ka lang sa loob ng six months. Sa akin lang."
At mismong sa punto na yun, hinalikan ko siya.
Kendrick is mine.
Whether he wants it or not.