"Düşünüyorum neden kötüyüm bu kadar, beni acımasız kılan şey neydi?
Hayattan soğutan her defasında yeniden doğmak varken öldürmeye çalışan...
Düşünüyorum neden yaşamak istemiyorum diye fakat üzerime gelen baskılar,depresif duygular,kaygılar ve en önemlisi kaybetme korkusu.Beni bitiren şeylerdi bunlar.
Bazenleri susmak en büyük cevap derler. Doğru fakat susmak bazen;
pişmanlıktır,çaresizliktir ve çoktan toprağa gömülmüş birisine dön diyememektir. Korkudur
"karşındakini kırmaktan korkmaktır"
Ne kadar cümlelerimi özenli seçsemde yine kendimi o derin sularda bulurdum,boğulduğum ve nefessiz kaldığım.
Hiç yaşamayı denemedim, sevmek istemedim sevdiğim kişiyle yaşamak varken, denemek istemedim ki ben...
Düşünüyorum kurduğumuz düşleri, planları ve daha niceleri. Ardından oturup ağlıyorum, feryatlarımda seni sayıklıyorum.
Ben seni seviyorum ama bu zamanla kendini yitirmeyecekti, bitirmeyecekti çünkü ben seni kaybettiğim zaman bir başkasında seni aramaya çalışacaktım.
Ben seni bulmak için çabalıcaktım, bir başkasına bakıp seni sevdiğimi düşünücektim.
Seninle kurduğum hayalleri bir başkasıyla yaşıyacaktım. Ben seni istediğim kadar hiç bir şey istememiştim, seni yaşamak istemiştim ve sonunu bile bile sevmiştim. Kiminle konuşsam göz göze gelsem her bakışımda, açık kahve rengi gözler arıcaktım. Bana bakınca gülerek kısılan gözleri , her "seni seviyorum" değişinde sevgisini hissettiren, her nefesimi kestiği an beni hayata döndüren birisi ama ben o aradığım gözleri bulamadım, ben senin sevgini aradım senin en olmadığın zamanlarda aradım.
Senin beni sevdiğin kadar kimseyi bulamamıştım. Bunları şu an sana söyleyemiyorum, konuşacak kadar yakınım ama bir okadar da uzak. Belkide kendi içimde kuruyorumdur ama kurgularım yaşamımı etkiliyordu. Ben korkularımı yaşıyordum,kafamda kurduklarımı.
Daha düne kadar küçücüktüm bütün omuzumda olan bu yükler, içimde yaşadıklarım , hiç bitmeyen aşkım, kafamdaki susturamadığım o aptalca düşünceler, içime kapanıklığım ve suskunluğum bütün bunlarmıydı beni büyüten yoksa yaşamıma son veren ?
Korktum, korktuğum için sustum içimde sakladım her şeyi ,yaşanılanları ve yaşamak istediklerimi. Unuttum bütün olanları derken aklımdan silemediğim o anılar,İçimde kalan o sevgin...
Özlemimi bitirecek olan tek şeydi sarılman belki. Her gece çıldırmama engel olacak bir sarılma , yada her intihara meğilli oluşumda yapma diyecek bir teselli. Sen benim için çok önemliydin herşeyimdin ve ben kayan her yıldızda seni diledim.
Sevgilim ben seni istedim, bir zaman sonra fark ettim kayan yıldız değilmiş benmişim. Düştüm yenildim çevremdekilere , seni savunduğum insanlara , aileme, üzülmesi gerekirken kırmaktan korkutuğum insanlara, iyi niyetimi suistimal edenlere...
Bunlar karşısında beni ayakta tutan sen
her duamda seni dileyen ben
Feryatlarım,çığlıklarım
Sensizlikten çıkmak içinmiş
Çıkamadım sevgili, içerledim ben seni
Sen dolaştın yorgun bir müptezel gibi
Oluruna varabilirdik ,aşabilirdik engelleri
Uzaklaştık şimdi her birimiz
Meğer yorulmuşuz , yaşarken öldürmüşüz
Kayboluyoruz ikimiz , toprağa gömülmüşüz.
Bir gece yarısı içimde sönmeyen ,aklımda bitmeyen ve kalbimde sonu gelmeyen düşünceler.
Pencereden bakıyorum, uçan kuşları izliyorum
Onlar süzülürken göklerden,ben kendimi kaybediyorum.
Bazenleri ağlanacak hallerime çok gülüyordum, korktuğumda ve uyandığımda her anımda gülüyordum.
Acaba ben deliriyormuydum?
Yoksa böyle olmaya mecburmuyum
Hayır istemiyorum, ben bu olmak istemiyorum bazı şeyleri elimde olmadan, farketmeden yapıyorum dalgınım bir okadar da yorgunum.
Katlanamıyorum çareyi kendimi bitirmekte buluyordum her defasında. Şaşırıyordum Nasıl oluyorda bu kadar değer verdiğim biri bana bunu nasıl yapıyor ,hayıflanmaların sonu gelmiyor.
Bazenleri üzülüyorum eğer bir gün gerçekten gidersen beni bitirirsen ben bidaha kimsenin beni sevebileceğini inanmıcam çünkü her bakışımda aklımda, kalbimde sen olucaksın. yanımdakiyle yaşayıp, aklımdakiyle ölücem
Seninle ölücem...
Ama ben senin gibi değilim sevgilim aklımdakine ihanet edemeyebilirim.
"Tek çare ölümmüydü ?"
Merak ettiğim şeydi bu
Ne kadar denemiş olsamda kafam hala karışıktı
Canımın ondan başkasının yakmasına izin vermezdim ki ben.
Haketmiyorudum hiç bir şeyi tüm suç benimdi
Yanlışlarım tüm doğrularımı silmişti
Hayatım gel yanıma yorma beni şimdi
Her gidişinde öğrendim ben sensizliği
Bitmesin istedim çok severken seni
Döndüm ardıma baktım sensizlik
Ağladım, çıldırdım ben sensiz
Duraksadım birden fark ettim yolum yokuş
Ne kadar dönmek istesemde
Kalbime esen sensizlik, benzinlikten ibaret
Belki de düştüğüm yokuş seni yaşatan bir yol olurdu bana,
Seninle dolu, bizimle dolu anılarmızı yaşatan.
Bazenleri uyanmak istemiyordum. Bizi senin olmadığın zamanlar rüyalarımda yaşatmaya çalışıyordum yada ebedi bir uykuya dalıp sonsuza sürüklenmek mi?
Yoksa korktuğum için uykumdan uyanamamak mı?
Unutuyorum yavaş yavaş benliğimi, beraberinde getiren seni.Gecenin ufkunda yalnız kalan beni, alır kollarına sessizce bedenimi.
Geceleri seviyordum beni yatıştıran. Uyumak tatlı geliyordu insana yada hiç uyanmamak dileğiyle mi yaşıyordum seni.
Hayır sen benimdin, geceler benimdi.
Hayatım sen olmuşsun, giderken derbeder olmuşum
Bak şimdi aya parlak, benim tenim gibi.
Sevdim ben seni ufkundan ebedi.
Uyanmak istemiyorum bazenleri
Ölmek mi istedim o gece yoksa senimi ?
Rüyalarımı süsleyen sen kaybolma şimdi
Bitmesin gecemiz, istemiyorum sensizliği
Korkuyordum gecenin sabahından
Uyanınca kaybolmandan
Ya bulamazsam yine seni
Beklerim ben çağresiz geceleri
Seviyorum ben seni ay ışığı
Tenim almış senden beyazlığını
Böyle sevmişiz bak birbirimizi anladım şimdi gecenin güzelliğini. Korkmuyormuşum aslında
Seni buldum aslımda. Sarıldım okşadım o gece saçlarını ,yorgun gözlerle yaklaştık birbirimize.
Bu hayatta sadece seni severken yorulmamışım.
Dudaklarım dudaklarına değerken anladım bazı şeyleri ,buldum ben seni,
Meğer sen benim hep yanındaymışsın gecemi aydınlığa çıkaranımmışsın.
Şimdi söyle bana söndürelim bu şehrin ışıklarını
Gel kaybolalım,karanlığımızda boğulalım.
07/07/23. 00.41
Bazenleri tanıyamıyorum seni, inanamıyorum bunun sen olduğuna. İstemiyorum inanmak.
Benim sevgilim bana bunları yapmaz, beni göz göre göre ölüme süreklemez.
Bende kendimden geçebilirdim ama yapmadım kıyamamıştım sana. Ne zaman delirsem sende duruldum ben,işte aramızda ki en büyük fark buydu.
Ben seni kaybetmekten korkarken sen sinirinle beni bitirdin,
Senin beni her kırışında ben intiharı tekrar tekrar yaşıyordum
Artık bildiğin gibi değilim, aslında ben iyi değilim.
" -Ölümüme çiğne sonra ayrıl "
Son sözün buydu bana,beni bitiren de bu olmuştu.
Aklımdan geçenleri söyleyemedim belki sana ama sevdiğini öldürmek zor gelir insana.
Ben canını yakmak istememiştim ama seni ne hale getirmişim onu fark ettim.
Başta söylediğim gibi,
"Neden kötüyüm bu kadar ?"
Artık yavaştan psikolojim bozulmaya başlamıştı gülmelerim kahkahalara, ağlamalarım krizlere dönüşmüştü.
O son cümlenden sonra bitmiştim ben. Bekledim beni geri düzeltmeni eski Halime getirmeni çünkü sana mecburdum tek çaremdin...
Şimdi anlıyormusun tüm çaresizliklerimin sen olduğunu.
Zaman geçiyor du hissizleşiyordum.
Bu kadar kolay değil di bu belkide gerçekten seni bitirdiğime inanmıştım. Susmuştum o gün gücüm kalmamıştı tek yaptığım şey usulca telefona bakmaktı boş ve dolu gözlerle, seni arayan gözlerle...
Travmam olan şarkıydı bu
Yalvararak sana şunu söylediğim günü hatırlıyormusun ?
-Bana bu şarkıyı yaşatma
Hıçkırarak ağladığım zaman demiştim bunu.
Aynı şeyleri yaşamak istemiyordum
Senin beni bıraktığın gün bu şarkı çalmıştı,
O günden beri korkuyorum tekrardan yaşanılanları yaşamaktan.
Saate baktım, her zamanki gibi gece yarısı olmuştu.
İçime kapanık olduğumdan kendimle bu şekil konuşuyordum belki sayfadaki satırlar anlardı beni,
yada seni ne kadar sevdiğimi ?
Tekrardan geçtim camın önüne uzun uzun izledim gökyüzünü. Aslında çok tanıdık ve ezberimde gibiydi her şey, gökyüzü senin gözlerindi sevgilim.
İyi değilim ben her şey herkes seni hatırlatıyor.
Kafamı koyduğum yastıkta bile aklıma ilk sen geliyorsun.
Hayır ben çıldırıyordum sakin kalamıyorum.
Fazla düşünmek iyi değildi ama ben artık her şeyin sınırını aşmıştım.
Elim ayağım titrerken kafamdaki sesleri susturmaya çalışıyordum,
Tek çarem kendimi bitirmekti.
Sabahı bulmak istemiyordum, uyanınca yanımda seni görememekten korkuyordum fakat artık inanıyordum kaçmanın kurtulmanın tek yolu ölümdü...
Derin bir uykuya daldım,rüyalarımda sana sardım. Durdum düşündüm sana yandım,
Karşımda ki sendin yoksa hayallerimden bir parçamı?
Duruldum bir anda hayallerim gerçek olmuştu sanki, yoksa yaşatabilcekmiydik bizi.
Yaklaştın usuldan, sardın belimden sonra çektin kendine beni yavaştan.
Tenin tenimeydi, ömrüm seninleydi.
İnanamadım o sıra, sımsıkı sarıldın bana. Dudakların yaklaşırken dudaklarıma, sana olan özlemim de bir okadar artıyordu durmadan. Ağlamak istemiyordum, mutluyum buldum seni. Hissettirdin bana kendini.
Ah be sevgilim ne sevmişim seni, kendimden ebedi...
Bana yaklaşan her adımında dirildim ölümümden sanki.
Aşkından kör olmuşum, kanayan yaram olmuşsun.
Farkettim sen her sarışında iyileşen ben olmuşum.
Tutuldum sana ben, her an kalbimde olan sen,
Gel sevgilim birbirimizin olalım kimselere sezdirmeden...
Hafiften yaklaştın bana, beni her öpüşünde içimdeki o kelebek ufka yol açıyordu sanki.
Kırık ses tonuyla sessizce fısıldamaya başladın,
- Senden ötesi ölüm olsun sevgilim..."
Ardından kırılan camların sesiyle uyandım rüyadan bir anda.
Fakat kırılan bir cam yoktu etrafımda.
Aklımdan çıkmayan o görüldü neydi peki ?
İçimi bunaltan ve beni karanlığa sürükleyen.
Özlemiştim bir an buldum zannettim seni
Uyanmak istememiştim sen beni sararken.
Kırılan camlar değildi belkide benim kalbimdi
Sensizliğe mahkum eden kadermiydi beni kıran
Belkide bir işarettir bu rüya, seni bana kavuşturan.
İşte ben bu yüzden uyanmak istemiyordum belki seni tekrardan görürüm umuduyla.
Çabalarım bizi yaşatmak içindi sevgilim,
İnanıyorum ben bulucam seni...
20.07.23
~23.40
Bölüm sonu oylarınızı ve yorum yapmanızı rica ediyorum. Şimdiden herkese teşekkür ederim.