Çook beklenen bir bölüm keyifle okuyacağınza eminim.
Multi Ayaz Aslan
Ayaz
Ada ile şirketten çıkıp Keremin evine doğru gidiyorduk.
"Ayaz haber verdin mi çat kapı gidiyoruz."dedim.
"Telefonu kapalı ayrıca biz yabancı değiliz hem Kerem dört gözle bu haberi bekliyor."dedim.
"Bir şey diyeceğim Kerem ve Mert ne iş yapıyor ben hiç bilmiyorum."dedi.
"Kerem Yazılım Mühendisi babasından kalan bir şirket var ama çok ilgilenmiyor yani ilgilenme çalışıyor ama bir türlü hayat izin vermiyor zaten 7 ay ortalarda yoktu tam yavaş yavaş başına geçmeye başladı bu sefer Melek geldi şimdi toparlansınlar hayatlarını düzene sokarlar.Mertte reklamcı ama o hala baba parası yer mesleğini yapmıyor bak şuan bile yok geziyor adam."dedi gülerek.
"Kerem yazılım mühendisi ama Berk telefon sinyalinden falan buluyor Berk nasıl yapıyor bunu."dedi.
"Berk Avukatlığını kullanıyor yani karakolda herşey elinin altında.Tabi legal değil şifreli şeyler ve tanıdıklar olduğu için rahat rahat girip çıkabiliyoruz.Kereme gelince o istediği yere girip hackler onun elinden de gelir böyle şeyler ama şifreler varken ne gerek var uğraşmaya."dedim.
"Anladım hiç legal bir işiniz yok."dedi.
"E napalım be güzelim."dedim gülerek.
O sırada Keremin evine yaklaştık her yer koruma doluydu.
"Bu kadar koruma olması normalmi"dedi Ada.
"Yani Kerem biraz abartmış ama anlıyorum onu sonuçta sevdiği kadını korumak istiyor bizim evdekiler az galiba bende biraz arttırım."dedim.
"Yok artık Ayaz."dedi.Bahçeye girip arabayı park ettim ve arabadan indik.Kapıyı çaldım.
"Ayaz keşke haber verseydik ya."dedi.O sırada kapı açıldı Kerem açmıştı.
"Hoşgeldiniz."dedi Kerem pek şaşırmış gibi değildi.
"Kerem kusura bakma Ayaza dedim haber verelim diye ama dinlemedi."dedi.
"Ne kusuru gelsenize içeri."dedi Kerem.O sırada Melek geldi.
"Hoşgeldin niye bekliyorsunuz gelesenize."dedi Melek.İyi görünüyordu.
"Yok ben Adayı bırakıp Keremi alıcam gidicem."dedim.
"Benimi alıcaksın niye."dedi Kerem.
"Harika bir süprizim var sana."dedim ve göz kırptı.
"Tahmin ettiğim şeymi?"dedi umutla.
"Aynen öyle."dedim.Kerem keyfiyle güldü.
"Geçin siz içeri giyinip geliyorum bende."dedi Kerem mululukla.İçeri geçtik.
"Çok rahat giy Keremcim."dedim gülerek.Kerem koşturarak yukarı çıktı bizde salona geçtik.
"Bir şey içermisiniz."dedi Melek.
"Hayır hayır otur."dedim.
"İyi gördüm seni."dedi Ada.
"Çok iyim sende iyi görünüyorsun renk gelmiş yüzüne resmen nasıl gidiyor hamilelik."dedi Melek.
"Çok güzel.Ayaz saolsun bebek gibi davranıyor."dedi ve elimi tuttu.
"Siz naptınız."dedim merakla.
"Biz alışıyoruz birbirmize sanki yıllardır yokmuş gibi ama çok özlemişim Ayaz."dedi Melek iç çekerek.O sırada Kerem indi koşar adımlarla.
"Hadi hemen çıkalım elim çok kaşınıyor."dedi Kerem heycanla.Adayı öpüp kalktım.Keremde Meleği öptü.
"Biraz gecikebiliriz burda güvendesiniz tamamı merak etmeyin."dedi Kerem Ada ve Meleğe bakarak.
"Tamama dikkatli olun."dedi Melek.
"Evet Ayaz kendine hakim ol."dedi Ada.
"Söz veremem bitanem siz yemek falan yapmayın biz gelirken bir şeyler alırız."dedim.İkiside kafası ile onayladı.Evden çıkıp mekana doğru yola çıktık.
"Berki arasana haber bekliyordu."dedim.Kerem Berki arayıp haber verdi.
"Nasılsın."dedim.
"Çok iyim hemde çok o kadar güzel bir hismişki sevmek sevilmek baba olmak ama bir o kadarda pişmanım."dedi.
"Niye."
"Ben hissediyordum yaşadığını ama kabullenmiştim öldüğü keşke peşini bırakmasaydım oğlumuda onuda yalnız bıraktım ."dedi.
"Bak Kerem isteyerek yapmadın artık eskiyi unut olan oldu şimdi geleceğe bak ve mutlu ol oğlum baksana lan çocuklarımız olucak."dedim keyifle.
"Sahi siz naptınız."dedim.
"Bizde çıkmadık 2-3 gündür evden ve böyle olmak bizede iyi geldi özlemişim ama düşünüyorumda biz iki gün ayrı kaldık siz yedi ay nasıl olurdu diye."dedim.
"Düşünme bu gün biticek herşey İdris bende onu kimseye bırakmam."dedi Kerem.
"Hakanla Ali bende zaten."dedim.
"Ama Hakanı sana tek bırakmam."dedi.
"Bakarız."dedim.
"Bu arada nikah kıyıcaz yarın siz gelirmisiniz şait olarak."dedi.
"Geliriz tabide gizli saklımı olucak."dedim.
"Kimseye söylemeyceğiz basit bir nikah olucak birde Meleği biz nasıl yaşıyor diye ortaya çıkarıcaz bilmiyorum Ayaz."dedi.
"Bunu bende bilmiyorum sen nikah işini nasıl halletin Melek ölü sonuçta."dedim.
"Onu halletik Berk saolsun o halletti Melek şuan yaşıyor yani kimliği falan var ama insanlara ne diyeceğiz nasıl ortaya çıkıcak nasıl alışıcak bir sürü dedikodu çıkıcak off."dedi Kerem ve başını ovuşturdu.
"Siktir et sen bunları neden düşünüyorsun Kerem malmısın.Ulan Melek yaşıyor elalem ne derse desin sen hayatın bak."dedim.
"Benim umrumda bile değil ama Melek zaten 7 ay boyunca zorlanmış Allah bilir neler yaşadı birde normal hayata girdik birde o salak insanlarmı uğraşıcak."dedi.
"Tabi orası öyle olan yine Meleğe olucak sen sordunmu neler olmuş diye."dedim.
"Ben sormadım o anlattı şimdi konuşalım bir daha o zamanlarla alakalı konuşmak istemiyorum dedi ve anlattı zarar vermemişler ama 7 ay boyunca orda yaşamış dışarı gözleri bağalı çıkmış offf Ayaz anlattırma bana."dedi.
"Tamam tamam anlatma."dedim.
Mekana geldiğimizde büyük bir heycanla arabadan indik uzun zamandır yapmak istediğimiz buydu.Mekana girdik.Hakan ve İdris sandalyede bağlı bir şekilde oturuyordu başlarında Murat ve bir kaç adam vardı.
"AHHHH CANLARIIIIM"diye bağırdı Kerem ve direk gidip İdrise vurmaya başladı.Ben Muratın yanına gittim.
"Ali nerde."dedim.
"Yok abi o bunların yanında değildi biz gittiğimizde de evde değildi zaten."dedi.Kafamla onayladım.
"SEN BENDE 7 AYIMI ÇALDIN SEN ÇOCUĞUMDAN SEVDİĞİM KADINDAN AYIRDIN."diyip hırsla vuruyordu Kerem.Yanına gidip tuttum.
"Kerem tamam daha güzel süprizlerimiz var ayık olsun bayılmasın mesela Hakan bak ben sana vuruyormuyum hayır çünkü sana çektireceğim acıyı net bir şekilde hissetmen için."dedim Haknın dibine girerek.
"Bizi öldüremezsiniz."dedi Hakan.
"Hadi engel olsana."dedi Kerem alayla.
"Mete peşinizi bırakmaz intikamı alır."dedi Hakan.
"Hakan bu gün şakacı günündesin heralde Mete daha siz olmadan adım atamıyor."dedim gülerek.
"Çok yanlış yapıyorsunuz."dedi İdris öksürerek.
"Sen yaptın o yanlışı İdris."dedi Kerem dişlerini sıkarak.
"Ali nerde."dedim.
"Yok."dedi Hakan.
"Tasmasını nasıl bıraktınız."dedi Kerem.
"Öyle oldu işte."dedi Hakan pişkince.
"Sen hala seni öldürmeyeceğimizi falanmı sanıyorsun.Ben bu adama söz verdim kendi ellerimle İdirisi getiricem diye ve getirdim birde ben sizi uyarmıştım Ada hakkında ama siz dinlemediniz şimdi cezanınızı çekme zamanı.Alalım bunları dışarı çünkü mekan kan olsun istemem."dedim.İdris ve Hakanı dışarı çıkardılar.
"İlk ben lütfen."dedim.
"Ben uzun zaman bekledim birazdaha beklerim buyur ben şurda oturuyorum gel İdrisim beraber izleyelim."dedi Kerem ve İdrisi kaldırıp biraz geri gitti.
"Getir Muratcım benimkileri."dedim.Murat bıçak ve makas getirdi.
"Napıyorsun Ayaz."dedi Hakan.
"Güzel götün tutuşmaya başladıı.Şimdi senn Adanın saçını tutup kestin dimi benim dokunmaya kıyamadığım saçlarını tutup kestin."dedim ve bıçağı yere atıp makası tuttum.Saçlarını sıkıca tutarak makası batıra batıra saçlarını kesmeye başladım kafası kanıyordu ve açı içinde bağırıyordu.
"Ayaz biraz sağ tarafı uzun kaldı."dedi Kerem keyifle.Makası batıra batır kesmeye devam ettim kafasından oluk oluk kan akıyordu.Berk geldi.
"BENİ NASIL BEKLEMEZSİNİZ."diye bağırdı.
"Gel gel yeni başladık."dedi Kerem.Berk gelip Keremin yanına oturdu.
"Tamam güzel oldun kırmızı yakıştı sana.Berk el atmak istermisin."dedim.
"Yok yok saol ben almıyım çünkü kan olmak istemiyorum."dedi Berk.
"Ayaz ben sebredemiyoruum çabuk olurmusun."dedi Kerem ve bir tane daha vurdu İdrise.
"Finale geçiyorum aslında benim planım sizi böyle bir yere kitleyip 1 hafta falan tutmak hani acı çekmenizi istiyordum ama sonra düşündüm sizin 1 hafta bile nefes almanıza gerek yok o yüzden bu gün ikinizlede vedalaşıcaz ama önce sen Hakan."dedim ve yerdeli bıçağı aldım.
"AYAZ YAPMA YAPMA AYAZ BAK SÖZ SİZİN TARAFINIZDA OLACAĞIM ALİYİ BULMANADA YARDIM EDERİM."dedi Hakan inleyerek.Kahkaha attım.
"Şerefsiz."dedi İdris sinirle.
"Senmisin şerefli olan kes sesini sıranaı bekle."dedi Kerem.
"Ayaz lütfen oğlum var benim."dedi Hakan.
"Onunda oğlu vardı sevdiği kadın vardı ve benimde karım hamileydi boşuna yalvarrma ayrıca senin yardımınada ihtiyacımız yok."dedim bıçağı sağ elini sürttüm.
"Bu elinlemi kolyesini kopardın bu elinlemi yüzüğünü çıkardın."dedim ve derisini kesmeye başladım.Hakan acı içinde inliyordu.
"Offff ben bakamyacağım midem kaldırmaz."dedi Berk ve kalkıp uzaklaştı.Ben derisini yüzdükçe Hakanın çığılıkları artıyodu ve çok hoşuma gidiyordu.Hakan bir anda yere yığıldı acıdan bayılmıştı.
"Bu kadar mı acı çekti."dedim mutsuzca.
"Ayazz yeter be benimde midem kaltı."dedi Kerem.
"İyi bakalım."dedim ve kanlı bıçağı yere attım.
"E ne olucak bu nereye atıcaz bunun gideceği yer belli."dedi Kerem.
"Bu dursun biraz belki birazdan uyanır biraz daha derisini yüzerim sahne senin."dedim bu sefer ben oturdum.İdrisi kaldırıp Hakanın yanına götürdüm.
"Şimdi sana ne yapsam diye düşündüm bu kadar kolay ölmeni istemiyorum ve acı çekmeni istiyorum bak Hakan kurtuldu bayıldu gitti ama sen ölümü yavaş yavaş tadıcaksın.Murat getir."dedi Kerem.Murat bir valiz getirdi.Kerem ellerini ve ayaklarıı sıkıca bağlayıp valizin içine tıkıştırmaya başladı.
"Ama sen buraya sığmadık biraz ayaklarsan keselimmi."dedi Kerem.
"Yok yok ama acıdan bayılır olmaz."dedim.
"Doğru ama buna bir şey yapamadım ben."dedi Kerem.
"Ölümü hissederek ölücek bende yeterli."dedim.
"O zaman biraz hırsımı çıkarıyıım."dedi ve vurmaya başladı.
"BU MELEK İÇİN BU OĞLUM İÇİN BU BİZDEN ALDIĞIN 7 AY İÇİN BUDA ADA VE KARNINDAKİ İÇİN."diye hırsla vuruyırdu.İdris hiç bir şey demiyordu.Kerem vurmayı bıraktı ve valize iyice soktu.
"Fermuar sağlam dimi."dedi Kerem.
"Sağlam abi özel yaptırdım."dedi Murat.
"Bizi öldürseniz bile arkamızdan gelicekler hiç bir zaman mutlu olamayacaksınız."dedi İdris.
"Gelenide yanınıza göndeririz."dedi Kerem ve fermuarı çekmeye başladı.
"Şimdi burda biraz açık bırakıcamki Yunanista kadar nefes al zar zor hayatta kalmaya çalış sonra artık suyun altında nefes alabilirmisin ne kadar sürede boğulursun bilemem."dedi Kerem ve fermuarı açık bıraktı.
"Ne güzel dünya gözü ile Yunanistanı görüceksin ben Hakana böyle bir iyilik yapmak istemiyorum yakıp ısınmak istiyorum kemiklerinide köpeklere vericem bir faydası olur"dedim.
"Mantıklı bende İdrisi balık yemi olarak kullanıcam ölücek bari ölüsü bir işe yarasın."dedi Kerem.
"Çok mantıklı."dedim gülerek.
"O zaman veda zamanı İdris iyi gebermeler."dedi Kerem.
"Murat bizzat sen gidip kendi ellerinde bırakıyorsun suya battığınada emin ol."dedim.
"Tamam abi sen merak etme."dedi Murat.Valizi alıp götürdüler.
"Biri içerdeki büyük kazan gibi olan şeyi getirdin benzin ve çakmak ta istiyorum ısınalım biraz."dedim keyifle.
"Aynen yoruldum bu arada çok midesizsin be oğlum deri yüzmek ne."dedi Kerem.
"Napıyım Adanın saçlarıı kestiğinde bende ona onun derisini yüzücem dedim karıma verdiğim sözü tuttum."dedim.
"İyi yapmasın ama çok kanlısın evime böyle giremezsin."dedi.
"Vak kıyafetim merak etme"dedim.Berk geldi.
"Bittimi işiniz offf bu adam niye hala burda."dedi Berk Hakana tiksinerek bakıyordu.
"Otur biraz ısınalım."dedim.
"Ne ısınması bu havada."dedi Berk.Adamların kazanı getirip koydular.
"Heeh getirinn içinede Hakanı koyalım."dedi Kerem.
"Off gerçekten iğrençisiniz oğlum ben dedim kafasına falan sıkarsınız bu ne böyle."dedi Berk.
"O kadar kolay değil ölmek."dedim.
"Benzini ben dökücem."dedi Kerem ve kalktı.
"Dur bende ateşi veriyim."dedim ve kalktım.Kerem benzini döktü bende ateşi yaktım.
"Ayyytamam ben gidiyorum leş gibi kokar şimdi."dedi Berk.
"Nereye oğlum otursana ."dedim.
"Bize geçicem al Asyayı gel."dedi.
"Yok abi bizim işimiz var evlilik hazırlıkları başladı onlarla uğraşıyoruz."dedim.
"Ne ara başladı gün aldınızmı."dedim şaşkınca.
"Aldık 2 hafta sonra."dedi.
"Bize ne zaman söylicektiniz düğünden sonramı"dedi Kerem.
"İkinizde eve kapandınız ne yapıyım neyse ben kaçarı size iyi ısınmalar."dedi ve gitti.Bizde oturduk ve yanan Hakana bakmaya başladık.
"Bitti."dedi.
"Bitti."dedim.
"Şimdi burdan çıkıp gidiyoruz ve hayatımıza yeniden başlıyoruz aile olarak."dedi Kerem.
"Affettin dimi beni içinde bir şey kalmadı."dedim.
"Eğer siz olmasaydınız benim onların varlığından bile haberim olmayacaktı içimde sana karşı hiç bir şey yok Ayaz."dedi Kerem.
"Eyvallah."dedim.
"Yeraltı ne olacak."dedi.
"Hiç bilmiyorum babamın bile haberi yok."dedim.
"Ağzımıza sıçıcak Emre Amca."dedi.
"Yapıcak bir şey yok içimiz başka şekilde soğumazdı."dedim.
"Hadi bu kadar yeter gidelimde eşlerimize ve çocuklarımıza yemek alalım."dedi Kerem ve kalktı bende kalktım.
"İyice yansın sonra dökün küllerini kemiklerinide köpeklere verin etrafıda iyice temizleyin."dedim.Önce üstümüzü değiştirdik sonrada yiyecek bir şeyler alıp eve doğru ilerledik.
Ada
Melek ile salonda oturmuş sohbet ediyorduk.Yarın evleniceklerdi ve bizde şait olacaktık.Melekle gerçekten iyi bir arkadaş olacaktık gerçekten kafa dengiydi.
"Nasıl hissediyorsun Melek."dedim.
"Güzel o geçen günleri Kerem bana unutturdu biliyormusun ve baba olacağı içinde çok mutlu."dedi.
"Seni çok sevdiğini biliyoruz zaten biz."dedim.
"Ama Ayazda seni çok seviyor o kadar belliki sen konuşurken sana öyle bir bakıyorki anlatamam."dedi.
"Seviyor bende çok seviyorum Melek."dedim iç çekerek.Biz sohebete dalmışken kapı çaldı ikimizde kapıya fırladık.
"Biz geldiik."diye neşe ile girdi Ayaz.Önce beni öptü sonra karnımı okşadı.
"Çok güzel şeyler aldık acıkmadınızmı hadi."dedi Kerem ve oda Meleği öpüp içeri girdi.Melekle birbirimize baktık.Sonra peşlerinden gittik mutfağa gitmişlerdi ve sofrayı hazırlıyorlardı.
"Hadi niye dikiliyorsunuz oturun."dedi Kerem.
"Bir durun bakıyım."dedim.İkiside bize döndü.
"Ne oldu anlatın bakıyım."dedim.
"Hiç biir şey işimizi hallettik geldik."dedi Ayaz.
"Ayaz neyi kastediğimi biliyorsun kıvırma."dedim.
"Ama biz sizinle ayrı ayrı ne konuştuk bu konular kapanıcak demedikmi?"dedi Kerem.
"Tamam bırakın yemekleri oturun son kez burda konuşup kapatalım bizimde bilmeye hakkımız var biz yaşadıkya."dedi Melek.Kerem ve Ayaz birbirine bakıp oturdular.
"İkiside öldü ve konu kapandı."dedi Ayaz.
"Ne demek öldü sizmi öldürdünüz ya bir şey olsa ne olacak biz hamileyiz farkındamısınız polis falan yakalasa ne olacak."dedi Melek.
"Melek saçmalama istersen ilk defamı birini öldürüyorum ayrıca sen gayet iyi biliyorsun bu işleri."dedi Kerem.
"Biliyorum ama artık hayatımızda biri var oğlumuz ve dikkatli olmak zorundasın."dedi Melek.
"Evet haklısın ama sana yada size yaptıkları yanınamı kalsaydı 7 ay Melek 7 ay ayrı kaldık biz ben senin aşermelerini göremedim hiç bir anında yanında olamadım cezasızmı kalsaydı."dedi Kerem.Melek bir şey demedi.
"Tamam ya zaten artık her şey bitti rahat olabiliriz sizde gerilmeyin lütfen."dedi Ayaz.Kerem kalkıp Meleğin yanıan gidip elini tuttu.
"Bak Meleğim,senin için ve oğlumuz için herşeyi yaparım bu saatten sonra hatta yarın nikahtan sonra yeniden başlaycağız hayatımıza söz veriyorum daha dikkatli olacağım tamamı sen yeterki üzülme."dedi Kerem.Melek gülümsedi.
"Seni bir daha kaybedemem."dedi Melek.
"Kaybetmiyeceksin."dedi Kerem ve öpüp yerine oturdu.
"Başka sorunuz yoksa bu konu kapanıyor."dedi Ayaz.
"Babam."dedim merakla.
"O yok yani biz sizi bulduğumuzdada yokmuş."dedi Ayaz.
"Ya o geri gelirse."dedim.
"Gelse ne olabilir kendi başına hiç bir şey yapamaz he inşallah gelirde büyük bir zevkle öldürürüm."dedi Ayaz.
"Ayaz."dedim sinirle.
"Bitanem güzelim artık korkucak hiç bir şey yok tamamı rahat olun.Kendiniez ve karnınızdakiler ve tabiki bize odaklanın tamamı yarın hayatımız yeniden başlıyor."dedi Ayaz.
"Yarın nikahtan sonra gideceğiz biz sonra Berkin düğününe geliriz."dedi Kerem
"Nereye."dedi Ayaz.
"Berkin düğünü derken."dedim şaşkınca.
"Kafa dinlemeye gidicez."dedi Kerem.
"Asya ve Berk iki hafta sonra evleniyormuş bizde bu gün öğrendik."dedi Ayaz.
"Asyayı çok ihmal ettim ben ya."dedim.
"Alırsın gönlünü eminim kızmaz."dedi Ayaz.
"Ben bir arayacağım."dedim ve telefonu çıkardım.Kerem ve Ayazda kalkıp sofra kurmaya devam etti.Asya açmamıştı.
"Açmıyor çok kızıcak bana."dedim.
"Asya sana kıyamaz ."dedi Ayaz.
Hep beraber keyifle yemek yiyorduk yaşadıklarımızı unutmuş gibimi yapıyorduk yoksa gerçekten unutmuşmuyduk bilmiyorum ama şuan keyfimiz yerindeydi.
"Demek beraber büyütücez çocuklarımı Ayaz Aslan."dedi Kerem.
"Hiç aklıma gelmezdi."dedi Ayaz.
"Benimde sizin barıştığınızı duyunca şok oldum."dedi Melek.
"Benim sayemde sayılır."dedim.
"Doğru."dedi Kerem.
"Sen Adayı tehtitmi ettin öyle duydum."dedi Melek.
"Her şeyide anlatmışsın."dedi Kerem gülerek.
"Evet bizi bir strese sokmuştu kendileri."dedi Ayaz imalı bir şekilde.
"Açmayın şu konuları ya kötü hissettim kendimi."dedi Kerem.
"Unuttum bile ben."dedim.
"Bu arada biz oğlumuzun adını Umut koyacağız."dedi Melek.
"Gerçektenmi?"dedim şaşkınca.
"Evet sana söz vermiştim."dedi Melek ve gülümsedim.
"Ne sözü siz ne ara bu kadar konuştunuz."dedi Ayaz.
"İki gün beraber kaldık.Bana dediki umudunu kaybetme çıkıcaz burdan ama bende umut falan kalmamıştı bende söz vermiştim eğer çıkarsak Umut koyacağım diye."dedi Melek.
"Eğer başka bir şey isterseniz koyun ben o zaman senin morelini yükseltme için yaptım."dedim.
"Yok benim için hiç sorun yok Umut güzel bir isim."dedi.
"Evet gayet güzel."dedi Kerem.
"Umutu futbolcu yapıcaz dimi bizimkide oğlan olursa türk futboluna iki topçu kazandırırız."dedi Ayaz.
"Tabiki direk ayağına top vericem.Ama kız olursada gelin olarak alırım söyliyim."dedi Kerem.
"Hopp neyi alıyon Kerem hayırdır."dedi Ayaz.
"Oğlum bizden iyi dünürmü bulacaksınız."dedi Kerem.
"Dünür falan istemeyiz biz benim kızım benim yanımda olucak.Oldu senin oğlun gelicek benim kızımı alıcak yok ya."dedi Ayaz.
"Saçmalamayın isterseniz ya."dedi Melek.
"Gerçekten daha doğmamış bebekler ayrıca bizimkinin cinsiyeti bile belli değil."dedim gülerek.
"Şimiden söylüyorum kızım olursa oğlumu kızımdan uzak tutcaksın Kerem bozuşmayalım."dedi Ayaz.
"Sevenleri ayıramam ben."dedi Kerem.
"Keremm."dedi Ayaz sinirle.
"Gerçekten çok saçmaladınız Ayaz lütfen."dedim.
"Kerem sende sus."dedi Melek.
"Aaa Melek biliyormusun ne oldu Melek diye bir kız ile tanıştık biz Kerem anlatsana."dedim konuyu değiştirmek için.
Bu bölüm bu kadar.
-Diğer bölüm Cuma.