ဝမ်ရိပေါ်ရှောင်းကျန့်လုပ်ကျွေးတဲ့ဒူးရင်းသီးကိတ်ကိုလုပ်ကျွေးတဲ့လူရဲ့မျက်နှာကိုတစ်
စိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်စား နေပါတယ်။
ကိတ်ကိုလဲအဖိုးတန်လေးလို တစ်ဖဲ့ချင်းစီကို
ဖဲ့စားနေသေးပါတယ်။ရှောင်းကျန့်ကတော့
စိမ်ခံစားနေသောဝမ်ရိပေါ်ကိုကြည့်ကာမကြည်ချင်တော့။
ငယ်ငယ်တုန်ကအတိုင်းပဲ တစ်ခုခုကျွေးရင်
တစ်ဖဲ့ချင်းစီစားလို့ ကောင်းတုန်။တကယ်ပါ
အသက်ပဲကြီးလာတယ်။အရပ်တွေရှည်လာတယ်။စကားပြောတာပြောင်းသွားတယ်။
ဒါပဲပြောင်းသွားတာ အငိုသန်တုန်၊ဂျီကျတုန်
သူနားလဲအရင်လိုကပ်တုန်ပဲ။
ဝက်ပေါက်ကနေ ခွေးပေါက်လေးလိုထပ်
ဖြစ်လာသေးတယ်။စိတ်ကလဲတအားနုတယ်
ရှောင်းကျန့် ဆိုတဲ့ငါလေမပျောက်သွားလိုက်
နဲ့ ပျောက်ပြီဆိုတာနဲ့အပြဲကြီးနဲ့အော်ရှာနေပြီ။
ခုဏကလဲစာကြည့်ခန်းထဲမှာထိုင်နေတုန်း
သူ့အသံကျယ်ကျယ်ကြောင့်ဘာဖြစ်တာလဲ
လို့ထွက်ကြည့်လိုက်တာ။ကိုယ်တော်ချောက
မျက်ရည်တွေဝဲနေပြီ။တကယ်ပါပဲ ဘယ်လို
တောင်သူက ငါ့နားအဲ့လောက်ကပ်နေရတာလဲ။
သူကကိုယ်ကိုအရင်လိုချွဲတုန်ပဲ။ဘယ်တော့မှ
အသက်ကောစိတ်ကောအမှုအကျင့်ပါမကျန်
ပြောင်းမှာလဲနော်။
ပြောင်းတာမပြောင်းတာနောက်ထားအခုတော့ ကိတ်ကိုစာလို့မပြီးနိုင်တိုင်ပင် စားနေတာ တော်တော်ကြာနေပြီ စားလို့မကုန်သေးဘူး။
"ဝမ်ရိပေါ် မြန်မြန်စားစမ်းပါ"
"gegeကလဲ အဖိုးတန် လေးကို ဖြေးဖြေးချင်စီအရသာခံ စားနေတာကို အားကြီးနဲ့မအော်ပါနဲ့"
"အော် အရသာခံ စားနေတယ််ပေါ့ "
"ဟုတ်တယ် အရသာ မပျက်အောင်လို့ "
မျက်ပေးတုံးလေး မျက်နှာနဲ့ပြောလာတဲ့ပုံ
က တကယ့်ဖြတ်ရိုက်ချင်စရာလေး။
နှမ်းစေ့လောက်ကျန်တဲ့ကိတ်ကို စားနေတာ
မပြီးတော့ဘူး။
"ဝမ်ရိပေါ် မင်း မြန်မြန်စားမလား။ငါမင်းကို
ည ခေါ်မအိပ်ပဲထားရမလား"
ထိုအခါမှပြာသလဲ့လဲ့ကိုယ်ကိုကြည့်ကာ
"အင်းဟင့် gegeနဲ့ပဲ အိပ်မှာ အခုကုန်အောင်စား မယ်"
ဆိုပြီးတစ်ကိုက်စာလောက်သာကျန်တဲ့ကိတ်ကိုပါးစပ်ထဲအတင်းတွတ်ထည့်ကာ
"gege တွေ့လာကုန်သွားပြီ gegeနဲ့ပဲ အိပ်မှာနော် ခေါ်အိပ်နော်"
ရှောင်းကျန်း ပလီပလာ နဲ့ ခွေးကောင်လေးကို ကြည့်ကာ ထိုးလိုက်သည် မျက်စောင်းနဲ့။
တကယ်ပါပဲ အမျိုးမျိုးနဲ့ အခုလဲကြည့်
သူကိုမျက်နှာချို သွေးနေပြီး။
"အရိုင်းစိုင်းလေး စားပြီးပန်းကန် သွားဆေးလေ"
ဘယ်ချိန် ထမင်းစားခန်းထဲဝင်လာမှန်းမသိတဲ့ kက ဝမ်ရိပေါ်ကို ပန်းကန်ဆေးခိုင်းနေသည်။
ဝမ်ရိပေါ်ငယ်ငယ်တုန်း ကသဲ ခဲ့သလောက်
အခုတော့ kက ဝမ်ရိပေါ်ကို သိပ် အမြင်
ကြည်ပုံမပေါ်ပေ။အရင်တုးန်ကများ
သဲသဲလှုပ် ကိုချစ်တာ။ငါများစကားနည်းနည်း မကြမ်းမိစေနဲ့ အဲ့လိုမပြောရဘူး။
ဟိုလိုမလုပ်ရဘူး နဲ့တစ်နေကုန်ပွစိပွစိပြောနေတဲ့ ကြောင်လူသား အခုတော့ တစ်ခြားစီ။
အခုလဲဝမ်ရိပေါ်ကိုအကြည့် စူးစူးနဲ့ကြည့်
ကာပန်းကန်ဆေးခိုင်းနေသည်။
ဒီဝမ်မနာသားလေးကလဲ သူကိုမျက်လုံး
ပေကလပ် ပေကလပ်ကြည့်ကာ
"gege သိလား။kကလေအခုသလော သားကို
အရမ်း အနိုင်ကျင့်တယ်။ဆူလဲဆူတယ်။
ပန်းကန် တွေလဲ ဆေးခိုင်းတယ်။ကြမ်းလဲတိုက်ခိုင်းတယ်။ တံမြတ်စီး လဲလှဲခိုင်းတယ်။"
ပြောရင်းနဲ့ကိုငိုသံပါလာ သောခွေးပေါက်လေးကြောင့် ရှောင်းကျန့်တို့ မျက်ခုံးခပ် လှုပ်
လှုပ်ရယ်။
Kကလဲ မျက်စောင်း တပိဿာနဲ့ဝမ်ရိပေါ်ကို
ကြည့်ကာ
"ပလီပလာတွေ လာလာမပြောနဲ့ ဝမ်ရိပေါ်
ငါတံမြတ်စီလဲခိုင်းတာကလဲ မင်းမုန့်သားပြီး
အောက်ပြုန်ကျသွားလို့လေ။ကြမ်းတိုက်ခိုင်း
တာကလဲ မင်းအတွက်ပျားရည်နဲ့ သံပရာသီး
ဖျော်ပေးတာကို ယူမောက်လိုက်လို့လေ။
ပန်းကန်ဆေးခိုင်းတာကလဲမင်းစားပြီးတာပန်းကန်ဆေးခိုင်းတာလေ"
ဟုတ်လားဆိုတဲ့သဘောနဲ့ရှောင်းကျန့်
ဝမ်ရိပါ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ မျက်ရည်အဝဲသာနဲ့ ရှောင်းကျန့်ကိုကြည့်ကာ
"ဟုတ််တယ် ။ဒါပင်မဲ့kကသားကိုဆူတယ်။
ဆဲလဲဆဲတယ်။ သားကလိမ်လိမ်မာမာနဲ့
လုပ်နေတဲ့ဟာကို"
ထိုစကားကြောင့်kရဲ့ မျက်နှာကနီးလာကာ
အတော်လေး ဒေါသထွက်နေတယ်ထင်ပ
"ဘာကိုလဲတံမြတ်စီးလှဲ ခိုင်းတာကိုလဲ ကောင်းကောင်းလဲမလဲဘူး။တံမြတ်စီးကို
ကိုတောင်လှဲတာလှဲလို့လဲမကောင်းဘူးဆိုပြီး
ချိူးပစ်လိုက်တာလေး။ကြမ်းတိုက်ခိုင်းတာကိုလဲဘာထူးလဲ။စပ်ပြာရည်တွေကိုကြီးလောင်းချထားတာလေ။ထမင်းစားခန်းတစ်ခုလုံးစပ်ပြာရည်တွေကြီးမို့မင်းတောင်ချော်လဲပြီးခေါင်းမကွဲတာကံကောင်းတာလေ။ပန်းကန်ဆေးတာလဲ သေချာမဆေးပဲဆေးလို့
လဲမပြောင်းဘူး ဆိုပြီးခွဲအပလိုက်တာလေ။
အဲ့လိုတွေလုပ်နေမှတော့ငါမဆဲ မဆူရင်
ငါကဘယ်လိုမျိုးမှ ဆူရမှာလဲ ဟမ်။
ပြောရငါသွေးတောင် တိုးချင်လာပြီ။
သခင်သူကိုကျွန်တော့်ရှေ့ကခေါ်ထုတ်ပေးသွားပါ"
kပြောလိုက်တော့ဝမ်ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်ကိုမျက်နှာလေးနဲ့ကြည့်ကာ မျက်လုံးများကလဲ
သွားရအောင်လို့ပြောနေတာမို့
ရှောင်းကျန့် ဝမ်ရိပေါ်ကိုခေါ်ကာအိမ်ပေါ်
တို့တက်သွားတော့သည်။
Kကတော့ဝမ်ရိပေါ်ထွက်သွားမှသာ နထင်ကို
နှိပ်ပြီးထိုင်ချလိုက်ကာ ရှုဆေးကိုထုတ်ရှူနေ
ရတော့သည်။
ရှူဆေးကဘာလို့အစဥ်သင့် ရှိနေတာခဲလို့
မေးရင် ဝမ်ငမွေးထိုးကိုကျေးဇူးတင်ရမှာပဲ
သူကြောင့် ရှူဆေးတောင်ငါလေးကဆောင်ထားရတာ။
...............................
ဝမ္ရိေပၚေရွာင္းက်န့္လုပ္ေကြၽးတဲ့ဒူးရင္းသီးကိတ္ကိုလုပ္ေကြၽးတဲ့လူရဲ႕မ်က္ႏွာကိုတစ္
စိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္စား ေနပါတယ္။
ကိတ္ကိုလဲအဖိုးတန္ေလးလို တစ္ဖဲ့ခ်င္းစီကို
ဖဲ့စားေနေသးပါတယ္။ေရွာင္းက်န့္ကေတာ့
စိမ္ခံစားေနေသာဝမ္ရိေပၚကိုၾကည့္ကာမၾကည္ခ်င္ေတာ့။
ငယ္ငယ္တုန္ကအတိုင္းပဲ တစ္ခုခုေကြၽးရင္
တစ္ဖဲ့ခ်င္းစီစားလို႔ ေကာင္းတုန္။တကယ္ပါ
အသက္ပဲႀကီးလာတယ္။အရပ္ေတြရွည္လာတယ္။စကားေျပာတာေျပာင္းသြားတယ္။
ဒါပဲေျပာင္းသြားတာ အငိုသန္တုန္၊ဂ်ီက်တဳန္
သူနားလဲအရင္လိုကပ္တုန္ပဲ။
ဝက္ေပါက္ကေန ေခြးေပါက္ေလးလိုထပ္
ျဖစ္လာေသးတယ္။စိတ္ကလဲတအားႏုတယ္
ေရွာင္းက်န့္ ဆိုတဲ့ငါေလမေပ်ာက္သြားလိုက္
နဲ႕ ေပ်ာက္ၿပီဆိုတာနဲ႕အၿပဲႀကီးနဲ႕ေအာ္ရွာေနၿပီ။
ခုဏကလဲစာၾကည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတုန္း
သူ႕အသံက်ယ္က်ယ္ေၾကာင့္ဘာျဖစ္တာလဲ
လို႔ထြက္ၾကည့္လိုက္တာ။ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက
မ်က္ရည္ေတြဝဲေနၿပီ။တကယ္ပါပဲ ဘယ္လို
ေတာင္သူက ငါ့နားအဲ့ေလာက္ကပ္ေနရတာလဲ။
သူကကိုယ္ကိုအရင္လိုခြၽဲတုန္ပဲ။ဘယ္ေတာ့မွ
အသက္ေကာစိတ္ေကာအမႈအက်င့္ပါမက်န္
ေျပာင္းမွာလဲေနာ္။
ေျပာင္းတာမေျပာင္းတာေနာက္ထားအခုေတာ့ ကိတ္ကိုစာလို႔မၿပီးနိုင္တိုင္ပင္ စားေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ စားလို႔မကုန္ေသးဘူး။
"ဝမ္ရိေပၚ ျမန္ျမန္စားစမ္းပါ"
"gegeကလဲ အဖိုးတန္ ေလးကို ေျဖးေျဖးခ်င္စီအရသာခံ စားေနတာကို အားႀကီးနဲ႕မေအာ္ပါနဲ႕"
"ေအာ္ အရသာခံ စားေနတယ္္ေပါ့ "
"ဟုတ္တယ္ အရသာ မပ်က္ေအာင္လို႔ "
မ်က္ေပးတုံးေလး မ်က္ႏွာနဲ႕ေျပာလာတဲ့ပုံ
က တကယ့္ျဖတ္ရိုက္ခ်င္စရာေလး။
ႏွမ္းေစ့ေလာက္က်န္တဲ့ကိတ္ကို စားေနတာ
မၿပီးေတာ့ဘူး။
"ဝမ္ရိေပၚ မင္း ျမန္ျမန္စားမလား။ငါမင္းကို
ည ေခၚမအိပ္ပဲထားရမလား"
ထိုအခါမွျပာသလဲ့လဲ့ကိုယ္ကိုၾကည့္ကာ
"အင္းဟင့္ gegeနဲ႕ပဲ အိပ္မွာ အခုကုန္ေအာင္စား မယ္"
ဆိုၿပီးတစ္ကိုက္စာေလာက္သာက်န္တဲ့ကိတ္ကိုပါးစပ္ထဲအတင္းတြတ္ထည့္ကာ
"gege ေတြ႕လာကုန္သြားၿပီ gegeနဲ႕ပဲ အိပ္မွာေနာ္ ေခၚအိပ္ေနာ္"
ေရွာင္းက်န္း ပလီပလာ နဲ႕ ေခြးေကာင္ေလးကို ၾကည့္ကာ ထိုးလိုက္သည္ မ်က္ေစာင္းနဲ႕။
တကယ္ပါပဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ အခုလဲၾကည့္
သူကိုမ်က္ႏွာခ်ိဳ ေသြးေနၿပီး။
"အရိုင္းစိုင္းေလး စားၿပီးပန္းကန္ သြားေဆးေလ"
ဘယ္ခ်ိန္ ထမင္းစားခန္းထဲဝင္လာမွန္းမသိတဲ့ kက ဝမ္ရိေပၚကို ပန္းကန္ေဆးခိုင္းေနသည္။
ဝမ္ရိေပၚငယ္ငယ္တုန္း ကသဲ ခဲ့သေလာက္
အခုေတာ့ kက ဝမ္ရိေပၚကို သိပ္ အျမင္
ၾကည္ပုံမေပၚေပ။အရင္တုးန္ကမ်ား
သဲသဲလႈပ္ ကိုခ်စ္တာ။ငါမ်ားစကားနည္းနည္း မၾကမ္းမိေစနဲ႕ အဲ့လိုမေျပာရဘူး။
ဟိုလိုမလုပ္ရဘူး နဲ႕တစ္ေနကုန္ပြစိပြစိေျပာေနတဲ့ ေၾကာင္လူသား အခုေတာ့ တစ္ျခားစီ။
အခုလဲဝမ္ရိေပၚကိုအၾကည့္ စူးစူးနဲ႕ၾကည့္
ကာပန္းကန္ေဆးခိုင္းေနသည္။
ဒီဝမ္မနာသားေလးကလဲ သူကိုမ်က္လုံး
ေပကလပ္ ေပကလပ္ၾကည့္ကာ
"gege သိလား။kကေလအခုသေလာ သားကို
အရမ္း အနိုင္က်င့္တယ္။ဆူလဲဆူတယ္။
ပန္းကန္ ေတြလဲ ေဆးခိုင္းတယ္။ၾကမ္းလဲတိုက္ခိုင္းတယ္။ တံျမတ္စီး လဲလွဲခိုင္းတယ္။"
ေျပာရင္းနဲ႕ကိုငိုသံပါလာ ေသာေခြးေပါက္ေလးေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္တို႔ မ်က္ခုံးခပ္ လႈပ္
လႈပ္ရယ္။
Kကလဲ မ်က္ေစာင္း တပိႆာနဲ႕ဝမ္ရိေပၚကို
ၾကည့္ကာ
"ပလီပလာေတြ လာလာမေျပာနဲ႕ ဝမ္ရိေပၚ
ငါတံျမတ္စီလဲခိုင္းတာကလဲ မင္းမုန့္သားၿပီး
ေအာက္ျပဳန္က်သြားလို႔ေလ။ၾကမ္းတိုက္ခိုင္း
တာကလဲ မင္းအတြက္ပ်ားရည္နဲ႕ သံပရာသီး
ေဖ်ာ္ေပးတာကို ယူေမာက္လိုက္လို႔ေလ။
ပန္းကန္ေဆးခိုင္းတာကလဲမင္းစားၿပီးတာပန္းကန္ေဆးခိုင္းတာေလ"
ဟုတ္လားဆိုတဲ့သေဘာနဲ႕ေရွာင္းက်န့္
ဝမ္ရိပၚကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္အဝဲသာနဲ႕ ေရွာင္းက်န့္ကိုၾကည့္ကာ
"ဟုတ္္တယ္ ။ဒါပင္မဲ့kကသားကိုဆူတယ္။
ဆဲလဲဆဲတယ္။ သားကလိမ္လိမ္မာမာနဲ႕
လုပ္ေနတဲ့ဟာကို"
ထိုစကားေၾကာင့္kရဲ႕ မ်က္ႏွာကနီးလာကာ
အေတာ္ေလး ေဒါသထြက္ေနတယ္ထင္ပ
"ဘာကိုလဲတံျမတ္စီးလွဲ ခိုင္းတာကိုလဲ ေကာင္းေကာင္းလဲမလဲဘူး။တံျမတ္စီးကို
ကိုေတာင္လွဲတာလွဲလို႔လဲမေကာင္းဘူးဆိုၿပီး
ခ်ိဴးပစ္လိုက္တာေလး။ၾကမ္းတိုက္ခိုင္းတာကိုလဲဘာထူးလဲ။စပ္ျပာရည္ေတြကိုႀကီးေလာင္းခ်ထားတာေလ။ထမင္းစားခန္းတစ္ခုလုံးစပ္ျပာရည္ေတြႀကီးမို႔မင္းေတာင္ေခ်ာ္လဲၿပီးေခါင္းမကြဲတာကံေကာင္းတာေလ။ပန္းကန္ေဆးတာလဲ ေသခ်ာမေဆးပဲေဆးလို႔
လဲမေျပာင္းဘူး ဆိုၿပီးခြဲအပလိုက္တာေလ။
အဲ့လိုေတြလုပ္ေနမွေတာ့ငါမဆဲ မဆူရင္
ငါကဘယ္လိုမ်ိဳးမွ ဆူရမွာလဲ ဟမ္။
ေျပာရငါေသြးေတာင္ တိုးခ်င္လာၿပီ။
သခင္သူကိုကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕ကေခၚထုတ္ေပးသြားပါ"
kေျပာလိုက္ေတာ့ဝမ္ရိေပၚကေရွာင္းက်န့္ကိုမ်က္ႏွာေလးနဲ႕ၾကည့္ကာ မ်က္လုံးမ်ားကလဲ
သြားရေအာင္လို႔ေျပာေနတာမို႔
ေရွာင္းက်န့္ ဝမ္ရိေပၚကိုေခၚကာအိမ္ေပၚ
တို႔တက္သြားေတာ့သည္။
Kကေတာ့ဝမ္ရိေပၚထြက္သြားမွသာ နထင္ကို
ႏွိပ္ၿပီးထိုင္ခ်လိဳက္ကာ ရႈေဆးကိုထုတ္ရႉေန
ရေတာ့သည္။
ရႉေဆးကဘာလို႔အစဥ္သင့္ ရွိေနတာခဲလို႔
ေမးရင္ ဝမ္ငေမြးထိုးကိုေက်းဇူးတင္ရမွာပဲ
သူေၾကာင့္ ရႉေဆးေတာင္ငါေလးကေဆာင္ထားရတာ။
...............................