O zaman birazda mutlu olalım keyifli okumalar.
Multi Kerem ve Melek 🥰
Ayaz
Adayı bulduğuma sevinirken Meleğin yaşadığını görmemle sevincim ikiye katlanmıştı içim rahatlamıştı.Ben Keremin yanında olmazken o hep benim yanımdaydı ve kendimi çok kötü hissediyordum ama şimdi Meleği görmüştüm ve karnında bebeği vardı hep istediği gibi oğlu olacaktı.
Evden çıktım bizim adamlar yaralanan diğer adamları taşıyordu.Buraya geldiğimizde Hakan ve İdris arabayla kaçıyordu Muratlar onların peşindeydi.Kerem ve Berk merakla bana bakıyordu.Yüzüm gülüyordu.
"Ne oldu oğlum nerde Ada."dedi Kerem.
"Yok mu burda ne mal mal sırıtıyorsun."dedi Berk.
"İdrisler aldı o zaman hadi bizde peşlerinden gidelim sen niye duruyorsun oğlum iyice sapıttın."dedi Kerem ve arabaya yöneldi.
"Kerem dur."dedim ve yanına gittim.
"Ayaz sen iyimisin."dedi Kerem.
"Hemde hiç olmadığım kadar.Ada içerde ve iyi ama yanında biri daha var."dedim.
"Nasıl kim var."dedi Kerem.
"Melek."dedim.Kerem kaşlarını çattı.
"Bak Ayaz bunun şakası olmaz sinirimi bozma benim."dedi sinirle.
"Kerem bunun şakasını yapıcak kadar adi bir adam değilim.Melek yaşıyor ölmemiş."dedim.Kerem bir şey demeden araba yöneldi.
"Nereye dursana."dedim ve kolunu tuttum.
"Ayaz uzatma ne saçmalıyorsun."dedi Kerem.
"Ayaz bunun dalgası olmaz ."dedi Berk.
"Bunun şakasınıda dalgasınıda yapmam.ADAA."diye bağırdım.Kapı yavaşça açıldı.Önce Ada sonra yavaş adımlarla Melek.Kerem önce karnına sonra Meleğe baktı.
"Melek."dedi Kerem.Kaskatı kesilmişti gözünden bir iki damla yaş düşmüştü.
"Siktir yok artık."dedi Berk şaşkınca.Sinirle Berke döndüm.
Keremde Melekde ağlayarak öylece birbirlerine bakıyorlardı.
"Kerem Melek ve oğlun git ve sarıl."dedim.
"Oğlum."dedi kısık sesi ile sonra bir anda diz çöktü ve sıkıca gözlerini yumdu.
"Ayaz gerçekt mi bu olanlar gözmü açtığımda Melek karşımda olucakmı."dedi Kerem.O sırada Ada Meleğin koluna girmiş bize doğru geliyorlardı.Kermin yanına çömeldim.
"Kerem hadi kalk ayağa bak Melek ve oğlun baba olacaksın lan kalk."dedim omuzuna dokunarak.Berk şaşkınca bize bakıyordu.Melek gelip Keremin önünde durdu.
"Kerem."dedi Melek ağlayarak sonra elini saçlarına koydu.Kerem gözlerini açtı ve Meleğe baktı.Bir anda ayağa kalkıp sıkıca sarıldı ikiside hıçkırarak ağlıyordu.Adanın yanına gidip sarıldım.Ada da ağlıyordu.
"Ayaz."dedi titreyen sesi ile.
"Bitti güzelim bitti."dedim sıkıca sarılarak.Kerem ve Meleğe döndüm hala sarılıyorlardı.Berk yanımıza geldi ve Adaya sarıldı.
"Ne oluyor ya."dedi Berk şaşkınca.Melek ve Kereme bakıyorduk.
"İnanılır gibi değil 7 ay."dedim.Kerem Melekten ayrıldı ve ağlayarak yüzünü okşadı.
"Çok özledim seni Melek yaşıyorsun."dedi ağlayarak.
"Kerem."dedi Melek sesi titreyek.
"Ştt hiç bir şey sormayacağım sen istediğin zaman anlatıcaksın tamamı."dedi ve elini karnına koydu.
"Baba mı olacağım şimdi."ddi Kerem gülümseyerek.
"Baba olucaksın."dedi Melek.Kerem tekrar sarıldı.Gözleri Adayı buldu ve gülümsedi.Ada da gülümsedi.
"Hastahaneye gidelim bir muane ol."dedi Ada.Kerem Melekten ayrıldı ve elini sıkıca tuturak yanımıza geldi.
"İyimisin."dedi Kerem ve Adaya sarıldı.
"Ben iyim asıl sen nasılsın."dedi Ada.O sırada Berk Meleğe sarılmıştı.
"Rüyada falanmıyım ben hala idrak edemiyorum."dedi Berk.
"Hadi gidelim artık burdan."dedi Ayaz.Kerem durup durup Meleğe bakıyordu hala inanamıyordu.Öldü dediği sevgilisi hamile bir şekilde karşısındaydı.Ada sağ koluma sarılıyordu resmen.Muratın arabası girdi bahçeye.Kaşlarımı çattım.Murat yanımıza geldi.
"Abi tekne ile kaçtılar ama merak etme bizimkiler peşinde bulacaklar."dedi Murat.
"Eğer bulmadan gelirlerse onları valize koyar öldürürüm."dedim net bir şekilde.Ada kolumu sıktı onun yanında böyle konuşmama kızıyordu.
"Artık şurdan gidebilirmiyiz gerçekten ben düşüp bayılıcam."dedi Berk.
"Biz Muratla gidiyoruz."dedim.
"Melekle Keremde bende o zaman."dedi Berk.
"Hastahanede buluşuruz."dedi Kerem ve Meleği kucağına alıp araba doğru ilerledi.Adaya döndüm.Bana sıkıca sarıldı.
"1 dakika bile yanımdan ayrılma Ayaz."dedi sıkıca sarılarak.Adayı koltuk altından tutup kucağıma aldım oda bacaklarını belime sardı ve kafasını boynuma gömdü.Arabaya bindik arabaya bindiğimizde yanıma otutturdum.Kafasını omuza dayadı bir eli ile elimi tutarken diğer eli ile de sakalarımı okşuyordu.Murat arabayı sürmeye başladı.
"İyimisin."dedim.
"Şuan çok iyim öldümmü sandın."dedi.
"Hayır biliyordum ölmediğini hissediyordum senin kalbin durursa benimkide dururdu."dedim.Ada biraz doğulup yanağımı uzunca öptü.Telefonum çalıp duruyordu Aras arıyordu.
"Efendim Aras."dedim.
"Ada yanındamı biz geçiyoruz hastahaneye."dedi.
"Yanımda geliyoruz."dedim.
"Ver yengemi ver."dedi.Adaya uzattım telefonu.
"İyim Aras merak etme evet sorun yok Senamı yanında tamam merak etmeyin iyim Senaya söyle kadın doğum uzmanını çağırsın ben hamile değilimki sen dediğimi yap süprizimiz var."dedi telefonu elinden çektim.Hamile olduğunu benden öğrenmesi gerekiyordu.
"Şuna laf anlatma."dedim.
"Beni hamile sanıyor."dedi gülerek.Hamilesin bitanem.Boşta olan elini karnına koydum.
"Uyumak istiyorum yol çok uzunmu."dedi.
"Çok uzun sen uyu ben seni gelince uyandırırım."dedim.Bir elim karnında bir elim elindeydi iyice yerleşip gözlerini kapattı.Bende uyumamıştım kafamı kafasına dayayıp gözlerimi kapattım.
Hastahaneye geldiğimizde ben Adayı kucaklayıp onun odasına götürdüm ve koltuğa yatırdım.Adaya bakıp derin bir nefes aldım berbat bir 2 gün geçirmiştim onsuz yaşayamayacağımı anlamıştım.Anlına uzun bir öpücük kondurup Karşına oturup onu izlemeye başladım.Karnında çocuğumuz vardı ve söylemek için can atıyordum.
Kapı aniden açıldı.
"ADAAA."diye bağırarak Aras girdi.Ada korkarak uyandı.
"Senin ben ses tellerini."dedim.Ada doğruldu.Aras gelip sarıldı.Arkasından Sena geldi.
"Öldün sandım çok korktumm."dedi sarılarak.
"Aras tamam iyim sıkma."dedi Ada.
"Ya bir ayrıl be oğlum sıkmasana."dedim.Aras ayrıldı sonra Sena sarıldı.
"İyisin."dedi ve sıkıca sarıldı.
"İyim."dedi ve gülümsedi Ada.
"Aklımız çıktı size bir şey olacak diye."dedi Aras.
"Bize derken Melekle ben mi."dedi Ada.
"Aras sen bir çıksana."dedim.
"Bir dakika abiş Melek derken."dedi Aras.
"Sena sen bunu al Keremlerin yanına götürsene."dedim.Sena anlamıştı daha söylemediğimi.
"Aras hadi biz gidelim Keremlerin yanına."dedi Sena.
"Melek derken."dedi Aras.
"Melek ölmedi yaşıyor bilmiyormuydun sen siz derken neyden bahsetttin."dedi Ada.
"Melek ölmedimi tövbe estafurullah Ada iyimisin sen abi kafasını falanmı bir yere vurdu."dedi Aras.
"Ben sana bir vurucam şimdi bi çık git be oğlum."dedim.
"Melek yaşıyormu?"dedi Aras şaşkınca.
"Aras git Keremi bul Meleği görürsün."dedim.
"Ben ölü falan göremem siz delirdinizmi?"dedi Aras.Sabır çektim.
"Gerizakalı ölü falan değil kız kanlı canlı orda Keremin yanındada abuk subuk esprisi şaka falan yapma valla döver karışmamda."dedim.
"Siz ciddisiniz"dedi Aras.
"Aras bak Ada ile bir şey konuşmam gerek gidip dışarda şaşırırmısın."dedim sakin olmaya çalışarak.Aras tepki vermiyordu.
"Aras dışarı çık hadi."dedi Sena sinirle ve kolundan tutup çıkardı.
"Heeh ."dedim memnuniyetle.Ada bana merakla bakıyordu.Gidip kapıyı kitledim.
"Gel otur sana bir şey diyeceğim."dedim ve elinden tutup otutturdum.
"Ayaz korkutma beni."dedi hemen gözleri dolmuştu.Yanağını okşadım.
"Kötü bir şey değil çok güzel bir şey."dedim gülümseyerek.
"Neymiş."dedi merakla.Elini karnına koydum.
"Hamilesin bebeğim."dedim.
"Ne."dedi Ada.Yüzünde belirsiz bir ifade vardı.Gözleri dolmuştu.
"Hamilesin karnında çocuğumuzu taşıyorsun Ada."dedi benimde gözlerim dolmuştu.Ada elini elimin üstüne koydu.
"Hamilemiyim."dedi gözünden 1-2 damla yaş düşmüştü.
"Hamilesin."dedim gülümseyerek.Ada hemen sarıldı.
"Çocuğumuz olucak bizim şimdi ikimizin."dedi ağlayarak.
"Olucak ikimizin çocuğu."dedim saçını okşayarak.Ada karnını tuttu.
"Neden söylemediniz ne zamandır biliyorsun."dedi ağlayarak.
"Ada ağlama artık lütfen bak içim gidiyor ağlama."dedim.
"Ya bir şey olsaydı ona ya öldürselerdi beni Ayaz."dedi ağlayarak.
"Ştt konuşma öyle ikinizde iyisiniz bir şey olmadı."dedim ve kucağıma alıp sıkıca sarıldım.
"Nasıl öğrendin naptın Ayaz."dedi sakallarımla oynarken.
"Sena aradı sana ulaşamamış test sonuçları çıkmıştı o söyledi daha kaçırıldığını tam anlayamamıştık bile."dedim.
"Meleğin hamile olduğunu öğrendikten sonra öldürmemişler benim hamile olduğumu biliyorlarmıydı ki beni öldürmediler."dedi.
"Bilmiyorum.Kapının önüne bir kargo geldi bir valiz içini açtım senin saçın."dedim sesim titreyerek.Ada kafasını kaldırıp yüzüme baktı.
"Bir an öldün sandım biliyormusun karnında bebeğimizle beni bıraktın sandım ama sonra hissettim yaşadığını."dedim gözümden bir damla yaş aktı.Ada hemen göz yaşımı silip dudağımı öptü.
"Kaçırılan bendim ama benden daha kötü olan sensin."dedi.
"Size bir şey olsaydı bende biterdim Ada."dedim.
"Bitmedik bitmeyeceğiz her şey yeni başlıyor."dedi ve karnını okşadı.Elinin üstüne elimi koydum.
"İşte şimdi Aile olucaz."dedim gülümseyerek.
"Nasıl buldunuz beni öldürmediklerinda ben daha çok korktum Meleği gördüm o kız 7 aydır orda dışarı bile gözleri bağlı çıkıyormuş bende öyle olucam diye çok korktum benden vazgeçermiydin."dedi.
"Asla öldüğüne bile inanmadımki kızım babam bana cenaze var dedi ben umursamadım çünkü biliyordum nefes aldığını.Sena geldi o piçler sahte rapor hazırlatmış Sena çıkardı ortaya sonra annen geldi o söyledi yerini o olmasa belki bu kadar erken bulamazdık."dedi.
"Annem biliyormuydu hamile olduğumu?"dedim.
"Evet biliyordu seni çok sevdiğini söyledi baban yurt dışına göndercekmiş onu."dedi.
"Demek o yüzden bana çok iyi bir anne olucaksın dedi sonra babam çıkardı onu."dedim.
"Doğru söyle sana bir şey yaptılarmı bak söyleki sana yaptıklarını onlarada yapıyım."dedim.
"Ayaz ben yoruldum artık onlardan ben korkarak yaşamak istemiyorum ben çocuğumu rahat büyütmek istiyorum."dedi.
"Onları bulmamız an meselesi sen merak etme ölücekler bu sefer her şey gerçekten biticek Ada çocuğumuzu rahat rahat büyütücez."dedim.Ada gülümsedi.
"Şimdi ben hamileyim."dedi gülerek.
"Dünyanın en güzel annesi."dedim.Gülümsedi.
"Senin yanından bir dakika bile ayrılmak istemiyorum ve böyle kalmak istiyorum."dedi.
"Bu yaşanan 2 günü yaşanmamış sayıcaz tamamı bu günden sonra bu iki günü konuşmayacağız."dedim.Kafasını salladı.
"Hamile olduğumu bilsem yemek yerdim."dedi Ada.
"Nasıl yani."dedim Adanın kafasını kendime çevirdim.
"Ne demek yerdim."dedim.
"Yemek yemedim işte."dedi.
"İnat ettin dimi Ada yemedin."dedim sinirle.Dudaklarını büzdü.
"Yapmay şöyle."dedim ve dudaklarını öptüm.
"Açsın sen şimdi dimi Ada off."dedim ve kucağımda Ada ile kalktım.
"Ayaz nereye dur."dedim.
"Yemek yemeğe tabiki aç aç oturuyorsun hiçde bir şey demiyorsun."dedim.
"Tamam dur indir beni öyle gidelim."dedi.Adayı kucağımdan indirdim ve odadan çıktık.Koridorun başından babam bize doğru geliyordu.
"Emre Baba."dedi Ada ve koşup sarıldı.
"Ahh güzel kızım."diyip sıkı sıkı sarıldı babam.
"İyisiniz dimi."dedi babam karnını okşayarak.
"İyiz."dedi Ada dolu gözlerle.
"Baba bizim gitmemiz lazım Adanın yemek yemesi lazım."dedim.
"Oğlum Melek yaşıyormuş hamile neler oluyor."dedi babam.
"Baba sonra gerçekten artık ben olaylar arasında bağlantı bile kuramıyorum biraz zaman geçsin Melek biraz normale girsin anlatmak isterse anlatır nerdeler onlar şimdi."dedim.
"Doktorun yanındalar."dedi babam.
"Baba sen Arası al eve gidin zaten yeterince yorulduk 1-2 gün geçsin olayların üstünden konuşuruz tamamı."dedim.
"Tamam dikkat edin."dedi babam Adayı öptü ve ilerlemeye başladık.
"Ayaz bir görelim onları."dedi.
"Senide muane ettilerlim Ada."dedim.
"Olur çünkü bende merak ediyorum."dedi.Oraya doğru giderken karşımıza Berk ve Asya çıktı.
"ADA."diye koşarak sarıldı.
"Asya."dedi Ada ve oda sarıldı.
"İyimisin bana bak bakıyım."dedi Asya ağlayarak.Adada dayanamayıp ağlamaya başladı.
"Ada ağlama artık be kızım."dedim.
"Ağlama tamam annelik çok yakışıcak"dedi Asya Adanın göz yaşlarını sildi.
"Benden daha kötü gözüküyorsun."dedi Ada.
"Öldü dediler kızım."dedi Asya iç çekerek.
"Ölüm ölüm diyip durmayın artık."dedim.
"Evet Ada kanlı canlı karşımızda Asya hadi biz gidelim sen artık biraz dinlen."dedi Berk.Asya ve Berkde gitmişti.Odanın kapısana gittiğimizde kapı çalıp içeri girdik.Melek ve Kerem el ele doktoru dinliyordu.
"Gelebilirmiyiz."dedi Ada.
"Gelin tabi."dedi Melek.Gidip karşılarına oturduk bizde.
"Ada duydum hayırlı olsun senide muane edelim."dedi kadın doktor.
"Teşekkür ederim Selin bu arada eşim Ayaz."dedi Ada.
"Memnun oldum Selin bende."dedi Selin.
"Bende."dedim gülümseyerek.Selin Melek ve Kereme döndü.
"Diceklerim bu kadar oğlunuz gayet sağlıklı hiç bir sorun yok 2 haftada bir kontrole gelirsiniz."dedi Selin.
"Teşekkür ederiz."dedi Melek.Kerem Meleğe öyle bir bakıyorduki içi gidiyordu resmen.
"Gel Ada sanada bakalım."dedi Selin.Ada gülümseyerek kalktı.
"Bizde gidelim o zaman haberleşiriz."dedi Kerem ve kalktılar.Melek ve Ada sarıldı.
"Görüşücez."dedi Ada.
"Görüşücez.Hayırlı olsun."dedi Melek Adanın karnını okşayarak.Keremde Adanın omzunu okşadı.Melek ve Kerem odadan çıktı.
"Arabaları yokki onların Ada ben geliyorum bitanem."dedim ve odadan çıktım.
"Kerem Melek."durun.İkiside durup döndü.
"Murata söyleyin bıraksın sizi nasıl gidiceksiniz taksi falan beklemeyin herkesi yolladım önüne gelen sanki Ada ölmüş gibi konuştu."dedim.
"Siz nasıl dönceksiniz."dedi Kerem.
"Sizi bırakıp gelir bizi alır zaten Ada yemek yememiş gidip yemek yiyeceğiz sonra geçeriz."dedim.
"Ayaz o uyumadı ve hiç bir şey ağzına sürmedi inat etti yemedi."dedi Melek.
"Biliyorum yemez inat çünkü siz ne yapıcaksınız şimdi yani bir yerlere gidin kafa dinleyin."dedim.
"Biz bir eve gidelim önce de."dedi Kerem Meleği öperek.Gülümsedim.
"Meleğim sen yavaş yavaş git ben sana yetişicem."dedi Kerem.Melek yavaş yavaş ilerlemey başladı.
"Ayaz o adamı bana getir o adamın bana yaşattıklarını Meleğe ve çocuğuma yaşattıklarının ayrı kaldığımız 7 ayın acısını çıkarıcam."dedi Kerem dişlerini sıkarak.
"Bulucam kendi ellerimle getiricem sana."dedim.
"Ada bir şey dedimi ben sormaya korkuyorum Meleğe."dedi.
"Hamile olduğunu öğrenmiş o yüzden öldürmemişler gözlerini bağlayıp dışarı çıkartıyorlarmış falan dedi sadece."dedim.Kerem sinirle gözlerini kapattı ve yumruğunu sıktı.
"Bana bak geçti bitti düşünme şimdi git kızın yanında ol hadi."dedim ve sarıldım.
"Berabermi büyütücez çocuklarımızı."dedi Kerem.
"Büyütücez."dedim.
"Hadi git karnının yanına."dedi Kerem.Ben odaya girdim Keremde Meleğe yetişti.Ada uzanmış karnını açıyordu hemen gidip elini tuttum.Ada çok heycanlıydı.Selin karnına jel sürüp cihazı sürtmeye başladı.
"İşte burda."dedi Selin ve küçük bir siyah nokta gösterdi.Ada tekrar ağlamaya başladı.Elini öptüm.
"Ağlama güzelim bizim çocuğumuz."dedim benimde gözlerim dolmuştu.
"4 haftalık."dedi Selin.
"Peki cinsiyeti."dedim heycanla.Ada güldü.
"Çok erken daha."dedi Selin.Ada göz yaşlarını sildi.Karnını temizleyip kalktık ve koltuğa oturduk.
"Şimdi Ada değerlerin biraz düşük vitamin kullanıcaz zaten burdasın sık sık ben seni muane ederim."dedi Selin.
"Sorun yok dimi sağlıklı."dedim.
"Sorun yok gayet iyi beslenmene dikkat et sağlı beslenmeye çalış ben senin yeme düzenini biliyorum o yüzden söylüyorum."dedi Selin.
"Hamurger pizza lahmacun yok."dedim.
"Ama olmazki öyle."dedi Ada.
"Tabiki yiyeceksin ama arada."dedi Selin.
"Duydun Ayaz."dedi Ada.
"Peki cinsiyeti ne zaman öğrencez."dedim.
"3 yada 4. ay."dedi Selin.Kapı çalındı Sena gelmişti.
"Kusura bakmayın bölüyorum ama Ayaz bir bakarmısın."dedi Sena.Yerimden kalktım ve dışarı çıktık.
"Ayaz annesi yok Adanın."dedi.
"Nasıl yok."dedim.
"Siz gittikten sonra bizde buraya geldik tansiyonu çıkmıştı ilaç verip uyuttuk sonra bakmaya gittiğimde yoktu.Kamera kayıtlarına baktım iki tane adam gelip çıkarmış.Şimdi Adanın yanında söylemek istemedim."dedi.
"İyi yaptın Alinin adamlarıdır inşallah zarar vermezler gerçi yurt dışına gidicekti."dedim.
"Bilmyorum haber veriyim dedim ben."dedi.
"Saol Sena gerçekten çok saol çok yardımcı oldun o raporların sahte olduğunu anlaman falan çok teşekkür ederim."dedim.
"Ne demek rica ederim."dedi.
"Nerde bizim salak."dedim.
"Emre Amca götürdü onu Meleği görünce şok oldu bayılcaktı az daha."dedi.
"Senin onun hakkından iyi geliyorsun."dedim.O sırada kapı açıldı Ada çıktı.
"Nasıl iyi mi bebek."dedi Sena gülümseyerek.
"Geyet iyi bir şey mi oldu."dedim Ada.
"Yok Arası yolladım onu söyledim."dedi Sena.
"Sena nasıl gidiceksiniz sende gitseydin babamlarla."dedim.
"Arabam var giderim ben sonra görüşürüz."dedi Sena ve Adaya sarıldı sonra gitti.
"Ne yiyelim."dedim kolumun altına alıp yürümeye başladık.
"Ayaz ben sana sarılarak uyumak istiyorum bir şey yemek istemiyorum eve gidip uyuyalım sende çok yorgun görünüyorsun."dedi.
"O zaman eve şipariş edelim biz gidene kadar gelsin."dedim.
"Olur."dedi.Yolda yemek şiparişi vermiştik eve geldiğimizde önce yemeğimizi yedik.
"Doydunmu?"dedim.
"Doydum banyo yapıp uyumak istiyorum."dedi.Kalkıp Adayı kucağıma aldım ve odaya doğru ilerledim.
"Ayaz ben kimseye bir şey söylemek istemiyorum bunlarıda konuşmak istemiyorum."dedi.
"Kimseye hiç bir şey anlatmayacaksın zaten ben de sana hiç bir şey sormayacağım bir iki gün evde olucaz o yaşadığın kötü günleri unutacaksın sonra normal hayatımıza döneceğiz."dedim.Odaya gidip banyoya yöneldim.
"Çocuğumuz olduğunda bana bebek gibi davranmayı bırakmayacaksın dimi."dedi.Güldüm.
"Sen benim ilk bebeğimsin hiç merak etme sen hep benim bebeğim olarak kalıcaksın."dedi ve küvete otutturdum.Adaya duş aldırdıktan sonra üstünü giydirdim gerçekten benim bebeğimdi.
"Hadi uyuyalım artık."dedi ve koala gibi sarıldı.
"Önce saçlarınıda kurutayım."dedim ve banyoya girip lavabonun üstünü oturtup saçlarını kuruttum.Saçının arkası biraz kısaydı saçını kesmişlerdi sinirle nefes verdim.Ada aynaya döndü ve elini saçına götürdü.Aynada saçına bakıp ağlamaya başladı.
"Kesti."dedi ağlayarak.Göz yaşlarını silip saçını öptüm.
"Kim yaptı."dedim sakin olmaya çalışarak.
"Hakan."dedi.
"Derisini yüzeceğim onun.Ağlama sen lütfen."dedim sarılarak.
"Bana aldığın kolye ve annein yüzüğünüde aldılar sahip çıkamadım."dedi ağlayarak.Adayı kucağıma alıp yatağa otuturdum.Komidinden kolye ve yüzüğü çıkardım.
"Burdalar gel."dedim.Ada kocaman gülümsedi.Hemen arkasını döndü.Kolyeyi taktım sonrada yüzüğü.
"Hadi şimdi yat."dedim.Ada yatağa uzandı bende yatağa uzandım Ada gelip göğüsüme yattı.
"Uyuyamadım sen yokken."dedi.
"Bende dana o kadar alışmışımki."dedim.
"Delirdiğine eminim."dedi gülerek.
"Yani birazcık."dedim.Telefonuma mesaj geldi Kerem yazmıştı.
"Kerem yazmış dur bakıyım bebeğim."dedim ve telafomı alıp okudum.
-Bir iki gün evde olucaz telefonu kapatıyorum bir şey olursa haber verirsin.Bana İdrisi sağ salim getir Ayaz.
"Bir iki gün evde olucaz diye haber vermiş."dedim ve telefonu kenara koydum.
"Onlar adına çok mutluyum."dedi.
"Bende.Çifte süpriz oldu Kereme."dedim.Göğüsüme iyice çekip sarıldım.
"2 gün ayrı kalmamızın acısını çıkartalım."dedim ve gözlerimi kapattım.
Evet güzel günler geliyorrrr..
-Diğer bölümü belkii yarın atabilirim yazabilirsem.