အခန်းထဲဖြာကျလာတဲ့နေရောင်ခြည်ကြောင့် ကောင်းကင်တို့မျက်လုံးမဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်နဲ့ နိုးအကြောင်းမှာသူ့လက်မှာသိပ်ထားတဲ့ကလေးကမရှိတော့တာကြောင့်ပင်ငိုက်နေသည့်မျက်လုံးအစုံပါပြူးကျယ်ကာရယ်ချင်သွားရသည်ထခဲ့ရတယ်
"ဘယ့်နှယ့်မနက်အစောကြီးထသွားရသလား''
ဇာတ်လှည့်ချိုးသည့်အချိန်မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့်
"အူကြူးလေး အူကြူးလေး''
"ဟင်''
" ဟောဗျာ ဘာလို့ဒီအပေါ်မှာကြီး
ငုတ်တုပ်ထထိုင်ရင်းခါးကိုဘယ်ညာလှည့်ကာကျွတ်ခနဲချိုးနေလိုက်သည်ကန့်လန့်တက်အိပ်နေတာတုန်း''
"ဦးဟင်''
"ဗျာ''
"ထူပါအုံးမျက်လုံးတွေဖွင့်မရဘူးအီးးးး''
ရယ်လဲရယ်ချင်တယ်ရယ်လိုက်ရင်လည်းစိတ်ကကောက်အုံးမှာ
"အမေရေ အမေ''
"ဘာတုန်းအော်ကြီးဟစ်ကျယ်နဲ့''
"ကိုရိုင်းက ဟိုကောင်မကိုပြန်ခေါ်ခဲ့တယ်သိလား''
"အဒါဆိုနင့်အစီအစဥ်ပျက်ပြီပေါ့ ငါ့ပိုက်ဆံတွေရော''
"ပြောခွင့်ပေးပါအုံး''
"ဘယ်မှာလဲအခုအဲ့အယုတ်တမာမ''
လက်မောင်းပေါ်မှာအိပ်ခိုင်းထားတာတောင်ကိုယ့်ခေါင်းရင်းပေါ်ထိရောက်အောင်ဘယ်လိုများတက်အိပ်လဲမသိဘူး"သူ့လူကြီးပြန်လာခေါ်သွားတာတဲ့အဲ့ကောင်မကအခု အကောင်ကြီးကိုဖမ်းမိထားတာလေအိမ်ကထွက်သွားတာမှမကြာသေးဘူး''
သြော်သြော် ဒင်းကကောင်းစားနေတာကို ငါနဲတွေ့ကြတာပေါ့ ဒင်းအမေအချိုးတိုင်းဘဲကြောင်ချီးမှပျော့ပျော့လေးနဲ့ကိုနံတဲ့ဟာမ
"မမလဝန်း''
"ဝေယောင်းမလေး''
"အဒါဘာအတွက်လဲဟင်''
လက်ထဲကဓားမြှောင်တွေကိုငုံ့ကြည့်ရင်း
"ဓားပေါက်လေ့ကျင့်မလို့''
'ဟုတ်လက်ထိအုံးမယ်ဂရုစိုက်နော်တာတာ့''
ဒီယောင်းမလေးကတော့ချစ်စရာလေးကွာ
"အံမယ်တာတာ့ဆိုတော့ဘယ်သွားမလို့တုန်း''
သူမလုပ်ပြတဲ့အတိုင်းလက်လေးပြန်လုပ်ပြတော့ တခစ်ခစ်ရယ်ရင်း
"ခြံထဲမှာခဏလောက်ဆော့မလို့အရမ်းပျင်းလာလို့''
"ဟုတ်ပါပြီရှင့်''
ဂါဝန်စလေးတလှုပ်လှုပ်ခါအောင်ထွက်သွားတဲ့ယောင်းမကိုကြည့်ရင်း
ငါ့ယောင်းမလေးတောင်စိတ်အခြေအနေကောင်းလာပြီဘဲဒီတိုင်းဆိုရင်တော့ ကိုကိုနဲ့လဲအဆင်ပြေလောက်မှာပါ
ခယောင်း ခြံထဲပန်းပင်များကိုရေလောင်းပြုစုနေတဲ့မာလီဦးလေးကြီးကိုမြင်တာနဲ့
"ဦးကြီး''
"ဝေ ''
နောက်လှည့်ကြည့်တော့မှ အမလေးငါ့ဒီပါးစပ်မဆင်ခြင်တာ
"အယ်မမလေး''
"ဟီးအလိုမခေါ်ပါနဲ့ရပါတယ်''
ရှိရှိသမျှသွားပေါ်အောင်ရယ်ပြရပြန်သည်
ကောင်းကင်တယောက် ခြံထဲကဧည့်သည်တွေတွေ့ဖို့လုပ်ထားတဲ့နေရာမှာထိုင်ရင်း မိုးပြာရောင်ဂါဝန်ဒူးအောက်ကျလေးနဲ့ ဆံပင်နှစ်ဖင်ခွဲစည်းထားတဲ့ကလေးငယ်ကို ချစ်စနိုးကြည့်နေသည်မှာမျက်လုံးများကသိသာလှသည်
"ဦးကြီးဟိုးရှေ့ကပန်းပင်သေးသေးလေးတွေလေ ခယောင်းလုပ်ကြည့်လို့ရလား''
ဦးအောင်မြင့်တို့အခက်တွေ့ရပြီ လုပ်ပါပြောပြန်ရင်လည်းသခင်ရဲ့ဒေါသအောက်သူ့အသက်နဲ့ကိုယ်မြဲနိုင်ပါ့မလား
သက်ပြင်းချရင်းဘေးအလှည့်မျက်လုံးများအရောင်တေယက်သွားရသည်
အကြောင်းမှာ ဧည့်ရိပ်တွင်ထိုင်နေသည့်သခင့်ကိုတွေ့လိုက်ရခြင်းပင်
ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲမျက်နှာလေးနှင့်ကြည့်လာသာမို့ ကောင်းကင် သူခေါင်းသာအသာငြိမ့်ပြလိုက်ရသည်
ဘာနေနေအခုချိန်သူ့ကလေးပြောဖို့အဓိကဘဲ သူလဲရှိနေတာဘဲလေ
"မမလေးလုပ်ကြည့်ချင်ရင် အရှေ့ကဟာလေးတွေလုပ်ကြည့်နော်အဒါကမခက်ဘူးကတ်ကြေးလေးနဲ့ဟောဒီလိုလုပ်ပြီးမြေဆွပေးရုံဘဲ''
"ဟုတ်ဦးကြီး''
ခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့တချိုးတည်း ခြံဝန်းတံခါးနားက ၁၂နာရီပန်းများဆီသို့
သီချင်းလေးတညည်းညည်းနဲ့
ပန်းတွေစီအာရုံရောက်နေတုန်း
အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့မောင်းချလာပြီးအထုတ်တထုတ်ပစ်ချသွားတဲ့ကားကြောင့် မိန်းမပီပီစပ်စုချင်စိတ်ကဒီဂရီမြင့်ကာ အထုတ်ဆိမတဖြေးဖြေးကပ်ရင်းလက်က
တလှုပ်လှုပ်အပင်လုပ်နေတဲ့အူကြူးကိုကြည့်ရင်းခဏမျှကြောင်သွားတာ အထုတ်ဆီလက်ကမ်းနေတဲ့သူ့အသဲအသက်လေးကြောင့်ရှိသမျှအသ်တို့ပြန်ဆွဲကပ်ရင်းပြောလဲပြောပြေးလဲပြေးရင်း
"အူကြူးလေးမထိနဲ့''
သွားပြီ ငါပြောတာနောက်ကျသွားပြီ အသဲအသက်လေးအော်သံကြောင့် အိမ်ထဲက လူတွေပါပြေးထွက်လာရတယ်
"အားးး''
ခယောင်းအခုဘာမြင်လိုက်ရတာလဲ အထုတ်ထဲကမြင်လိုက်ရတဲ့အရာတွေကြောင့် ဒူးပင်မခိုင်ချင်တော့ပါ
"ကလေးလေး ဘာမဖြစ်ဘူးနော်ကလေးလေး''
အရူးတယောက်လိုဖြစ်နေချိန် သူမခန္ဓာကိုယ်လေးဟာရင်ခွင်တစုံစီနှစ်မြုပ်ရင်း
"အင့်အထဲမှာခေါင်းပြတ်ကြီးရော အင့်မိန်းမတယောက်ရော အူကလီစာတွေရောဟင့်သွေးတွေကြီး''
ခြောက်ခြားဖွယ်ပြောလာတဲ့ကလေးကြောင့် ဘယ်လောက်တောင်လန့်သွားလိုက်မလဲ
တောက်စ် ဘယ်ကောင်လက်ချက်လဲ
"ယောင်းမလေး ဘာမဖြစ်တော့ဘူးနော်သိလား''
"ဟင့်သူတို့က''
"အူကြူးလေး ကိုယ့်ကိုကြည့် ကိုယ့်ကိုကြည့် ဘာမဖြစ်ဘူးနော် အဒါဘာမဖြစ်တော့ဘူးသိလား''
လဝန်းလဲယောင်းမဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီးစိတ်မချမ်းသာနိုင်တော့ပါ
"လာယောင်းမလေးလာ လဝန်းထဲအိမ်ထဲပြန်ဝင်ရအောင်နော် ဒါဘာမှမဖြစ်ဘူးသိလား''
ခယောင်းအထဲဝင်သွားတော့မှဘဲ
"ရာဇာအထုတ်ကိုသွန်ချလိုက်''
ပထမဆုံးကျလာတာကခေါင်း
ဒါသူ့လူဟုတ်တယ်မနေ့တနေ့ကမှနယ်စပ်ဘဲစုံစမ်းဖို့လွှတ်လိုက်တဲ့သူ
ထပ်ပြီးမိန်းမတယောက် ဒါဘယ်သူလဲတခေါင်းလုံးသွေးတွေနဲ့
"သခင် ဒီမိန်းမက''
"ဆေးကုထားလိုက်တခုခုသိရမှာပေါ့''
××××××××××××
လိုအပ်ချက်များစွာရှိသေးတဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်ရှင့် ထပ်ပြီးကြိုးစားပါ့မယ် ကောင်းမကောင်းဝေဖန်ပေးကြပါအုံးရှင့်
Zawgyi
အခန္းထဲျဖာက်လာတဲ့ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ ေကာင္းကင္တို႔မ်က္လုံးမဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ခ်င္နဲ႕ နိုးအေၾကာင္းမွာသူ႕လက္မွာသိပ္ထားတဲ့ကေလးကမရွိေတာ့တာေၾကာင့္ပင္ငိုက္ေနသည့္မ်က္လုံးအစုံပါျပဴးက်ယ္ကာရယ္ခ်င္သြားရသည္ထခဲ့ရတယ္
"ဘယ့္ႏွယ့္မနက္အေစာႀကီးထသြားရသလား''
ဇာတ္လွည့္ခ်ိဳးသည့္အခ်ိန္ျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္
"အူၾကဴးေလး အူၾကဴးေလး''
"ဟင္''
" ေဟာဗ်ာ ဘာလို႔ဒီအေပၚမွာႀကီး
ငုတ္တုပ္ထထိုင္ရင္းခါးကိုဘယ္ညာလွည့္ကာကြၽတ္ခနဲခ်ိဳးေနလိုက္သည္ကန့္လန့္တက္အိပ္ေနတာတုန္း''
"ဦးဟင္''
"ဗ်ာ''
"ထူပါအုံးမ်က္လုံးေတြဖြင့္မရဘူးအီးးးး''
ရယ္လဲရယ္ခ်င္တယ္ရယ္လိုက္ရင္လည္းစိတ္ကေကာက္အုံးမွာ
"အေမေရ အေမ''
"ဘာတုန္းေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႕''
"ကိုရိုင္းက ဟိုေကာင္မကိုျပန္ေခၚခဲ့တယ္သိလား''
"အဒါဆိုနင့္အစီအစဥ္ပ်က္ၿပီေပါ့ ငါ့ပိုက္ဆံေတြေရာ''
"ေျပာခြင့္ေပးပါအုံး''
"ဘယ္မွာလဲအခုအဲ့အယုတ္တမာမ''
လက္ေမာင္းေပၚမွာအိပ္ခိုင္းထားတာေတာင္ကိုယ့္ေခါင္းရင္းေပၚထိေရာက္ေအာင္ဘယ္လိုမ်ားတက္အိပ္လဲမသိဘူး"သူ႕လူႀကီးျပန္လာေခၚသြားတာတဲ့အဲ့ေကာင္မကအခု အေကာင္ႀကီးကိုဖမ္းမိထားတာေလအိမ္ကထြက္သြားတာမွမၾကာေသးဘူး''
ေၾသာ္ေၾသာ္ ဒင္းကေကာင္းစားေနတာကို ငါနဲေတြ႕ၾကတာေပါ့ ဒင္းအေမအခ်ိဳးတိုင္းဘဲေၾကာင္ခ်ီးမွေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႕ကိုနံတဲ့ဟာမ
"မမလဝန္း''
"ေဝေယာင္းမေလး''
"အဒါဘာအတြက္လဲဟင္''
လက္ထဲကဓားျမႇောင္ေတြကိုငုံ႕ၾကည့္ရင္း
"ဓားေပါက္ေလ့က်င့္မလို႔''
'ဟုတ္လက္ထိအုံးမယ္ဂ႐ုစိုက္ေနာ္တာတာ့''
ဒီေယာင္းမေလးကေတာ့ခ်စ္စရာေလးကြာ
"အံမယ္တာတာ့ဆိုေတာ့ဘယ္သြားမလို႔တုန္း''
သူမလုပ္ျပတဲ့အတိုင္းလက္ေလးျပန္လုပ္ျပေတာ့ တခစ္ခစ္ရယ္ရင္း
"ၿခံထဲမွာခဏေလာက္ေဆာ့မလို႔အရမ္းပ်င္းလာလို႔''
"ဟုတ္ပါၿပီရွင့္''
ဂါဝန္စေလးတလႈပ္လႈပ္ခါေအာင္ထြက္သြားတဲ့ေယာင္းမကိုၾကည့္ရင္း
ငါ့ေယာင္းမေလးေတာင္စိတ္အေျခအေနေကာင္းလာၿပီဘဲဒီတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ကိုကိုနဲ႕လဲအဆင္ေျပေလာက္မွာပါ
ခေယာင္း ၿခံထဲပန္းပင္မ်ားကိုေရေလာင္းျပဳစုေနတဲ့မာလီဦးေလးႀကီးကိုျမင္တာနဲ႕
"ဦးႀကီး''
"ေဝ ''
ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့မွ အမေလးငါ့ဒီပါးစပ္မဆင္ျခင္တာ
"အယ္မမေလး''
"ဟီးအလိုမေခၚပါနဲ႕ရပါတယ္''
ရွိရွိသမွ်သြားေပၚေအာင္ရယ္ျပရျပန္သည္
ေကာင္းကင္တေယာက္ ၿခံထဲကဧည့္သည္ေတြေတြ႕ဖို႔လုပ္ထားတဲ့ေနရာမွာထိုင္ရင္း မိုးျပာေရာင္ဂါဝန္ဒူးေအာက္က်ေလးနဲ႕ ဆံပင္ႏွစ္ဖင္ခြဲစည္းထားတဲ့ကေလးငယ္ကို ခ်စ္စနိုးၾကည့္ေနသည္မွာမ်က္လုံးမ်ားကသိသာလွသည္
"ဦးႀကီးဟိုးေရွ႕ကပန္းပင္ေသးေသးေလးေတြေလ ခေယာင္းလုပ္ၾကည့္လို႔ရလား''
ဦးေအာင္ျမင့္တို႔အခက္ေတြ႕ရၿပီ လုပ္ပါေျပာျပန္ရင္လည္းသခင္ရဲ႕ေဒါသေအာက္သူ႕အသက္နဲ႕ကိုယ္ၿမဲနိုင္ပါ့မလား
သက္ျပင္းခ်ရင္းေဘးအလွည့္မ်က္လုံးမ်ားအေရာင္ေတယက္သြားရသည္
အေၾကာင္းမွာ ဧည့္ရိပ္တြင္ထိုင္ေနသည့္သခင့္ကိုေတြ႕လိုက္ရျခင္းပင္
ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲမ်က္ႏွာေလးႏွင့္ၾကည့္လာသာမို႔ ေကာင္းကင္ သူေခါင္းသာအသာၿငိမ့္ျပလိုက္ရသည္
ဘာေနေနအခုခ်ိန္သူ႕ကေလးေျပာဖို႔အဓိကဘဲ သူလဲရွိေနတာဘဲေလ
"မမေလးလုပ္ၾကည့္ခ်င္ရင္ အေရွ႕ကဟာေလးေတြလုပ္ၾကည့္ေနာ္အဒါကမခက္ဘူးကတ္ေၾကးေလးနဲ႕ေဟာဒီလိုလုပ္ၿပီးေျမဆြေပး႐ုံဘဲ''
"ဟုတ္ဦးႀကီး''
ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႕တခ်ိဳးတည္း ၿခံဝန္းတံခါးနားက ၁၂နာရီပန္းမ်ားဆီသို႔
သီခ်င္းေလးတညည္းညည္းနဲ႕
ပန္းေတြစီအာ႐ုံေရာက္ေနတုန္း
အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ေမာင္းခ်လာၿပီးအထုတ္တထုတ္ပစ္ခ်သြားတဲ့ကားေၾကာင့္ မိန္းမပီပီစပ္စုခ်င္စိတ္ကဒီဂရီျမင့္ကာ အထုတ္ဆိမတေျဖးေျဖးကပ္ရင္းလက္က
တလႈပ္လႈပ္အပင္လုပ္ေနတဲ့အူၾကဴးကိုၾကည့္ရင္းခဏမွ်ေၾကာင္သြားတာ အထုတ္ဆီလက္ကမ္းေနတဲ့သူ႕အသဲအသက္ေလးေၾကာင့္ရွိသမွ်အသ္တို႔ျပန္ဆြဲကပ္ရင္းေျပာလဲေျပာေျပးလဲေျပးရင္း
"အူၾကဴးေလးမထိနဲ႕''
သြားၿပီ ငါေျပာတာေနာက္က်သြားၿပီ အသဲအသက္ေလးေအာ္သံေၾကာင့္ အိမ္ထဲက လူေတြပါေျပးထြက္လာရတယ္
"အားးး''
ခေယာင္းအခုဘာျမင္လိုက္ရတာလဲ အထုတ္ထဲကျမင္လိုက္ရတဲ့အရာေတြေၾကာင့္ ဒူးပင္မခိုင္ခ်င္ေတာ့ပါ
"ကေလးေလး ဘာမျဖစ္ဘူးေနာ္ကေလးေလး''
အ႐ူးတေယာက္လိုျဖစ္ေနခ်ိန္ သူမခႏၶာကိုယ္ေလးဟာရင္ခြင္တစုံစီႏွစ္ျမဳပ္ရင္း
"အင့္အထဲမွာေခါင္းျပတ္ႀကီးေရာ အင့္မိန္းမတေယာက္ေရာ အူကလီစာေတြေရာဟင့္ေသြးေတြႀကီး''
ေျခာက္ျခားဖြယ္ေျပာလာတဲ့ကေလးေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လန့္သြားလိုက္မလဲ
ေတာက္စ္ ဘယ္ေကာင္လက္ခ်က္လဲ
"ေယာင္းမေလး ဘာမျဖစ္ေတာ့ဘူးေနာ္သိလား''
"ဟင့္သူတို႔က''
"အူၾကဴးေလး ကိုယ့္ကိုၾကည့္ ကိုယ့္ကိုၾကည့္ ဘာမျဖစ္ဘူးေနာ္ အဒါဘာမျဖစ္ေတာ့ဘူးသိလား''
လဝန္းလဲေယာင္းမျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီးစိတ္မခ်မ္းသာနိုင္ေတာ့ပါ
"လာေယာင္းမေလးလာ လဝန္းထဲအိမ္ထဲျပန္ဝင္ရေအာင္ေနာ္ ဒါဘာမွမျဖစ္ဘူးသိလား''
ခေယာင္းအထဲဝင္သြားေတာ့မွဘဲ
"ရာဇာအထုတ္ကိုသြန္ခ်လိဳက္''
ပထမဆုံးက်လာတာကေခါင္း
ဒါသူ႕လူဟုတ္တယ္မေန႕တေန႕ကမွနယ္စပ္ဘဲစုံစမ္းဖို႔လႊတ္လိုက္တဲ့သူ
ထပ္ၿပီးမိန္းမတေယာက္ ဒါဘယ္သူလဲတေခါင္းလုံးေသြးေတြနဲ႕
"သခင္ ဒီမိန္းမက''
"ေဆးကုထားလိုက္တခုခုသိရမွာေပါ့''
လိုအပ္ခ်က္မ်ားစြာရွိေသးတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင့္ ထပ္ၿပီးႀကိဳးစားပါ့မယ္ ေကာင္းမေကာင္းေဝဖန္ေပးၾကပါအုံးရွင့္