Zashi's POV
Naging close kami ng Steinhadnt top notcher. Bumisita ako sa school nila at ganon din siya sa school namin.
Nang ganapin ang competition ang tanging nasa isip ko lang ay gusto ko ng umuwi. Kaya manalo—matalo, masaya parin ako. Pero hindi ko inakala na makukuha ko iyon. Sobrang saya ko lalo na ng ibalita iyon sa buong mundo.
Ngayon ay nasa airport na 'ko kasama ng mga award na natanggap ko.
"Sabi mo hindi mo 'ko iiwan" nag-drama pa si Pau. Todo kapit siya sakin ngayon. Mabuti nalang at inilalayo niya 'ko kay Nicole. Niyakap ko sila ng mahigpit bago ako tuluyang pumasok.
"Mag-iingat ka dito. Wag puro pogi ang hanapin mo. Hayaan mo sa graduation dadalhin ko si Justin Bieber sayo." biro ko sa kaniya na todo agree naman.
Pag-pasok ko sa eroplano ay doon ako pumwesto sa tabi ng bintana. Gusto kong makita sa itaas ang bansa kung saan ako tinitingala.
I stared at the blue sky and beautiful clouds. Ang ganda ng view. Nakatulog ako dahil sa pagod at nagising lang ako ng lumapag ang eroplanong sinasakyan ko.
Dumiretso ako sa bahay at niyakap si Nanay Yen. Proud na proud siya sakin. Sila na ang umayos ng mga gamit ko.
Ilang saglit pa ay sinundo na ako ng driver ko. Naroon na daw si Atty. at uncle, ako nalang ang hinihintay.
Lahat ng madaan ko ay niyuyukuan ako at binabati. Nandito kami ngayon sa company ni Lolo kasama ang mga board members.
"Congratulations! Napanood namin sa tv ang competition. Napakagaling mo, manang mana ka sa iyong ama." nginitian ko lang si Mr. Furrer at iginaya nila ako. Pinag-hila pa ako ng upuan.
"Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa dahil isa ang kompanyang ito sa hinabilin ni Sir Federico." Inilabas ni Atty. ang mga documents kasama na ang legalization kung saan papapirmahin kami ni uncle.
"Kagaya ng napag-usapan kailangan munang makatapos ni Zashi at para mapadali ang proseso ay pinili niya ang pinaka-mahirap na level. Let's give her a round of applause." They clap and congratulate me.
"Let's proceed. Sir Federico legally wrote his will four years ago. Lahat ng nakalagay dito ay kagustuhan niya at kahit anumang pag-tutol ay wala ng magagawa pa. Sir Federico's mansion will be yours, Sir Mack." Napangiti naman si uncle. Mas malaki ang mansion ni Lolo kumpara sa amin.
May inabot sa amin na envelope si Atty. pero mamaya na daw iyon buksan.
"Sir Fedrico decided to give the sixty percent of his assets including his company, beach resorts, hotels, restaurant and malls and others to Zashini." hindi na ako nagulat, nakita kong sumama ang mukha ni uncle. Naglaho ang ngiti niya kanina.
"The twenty percent including the island and the farm will be given to you Sir Mack." tinuloy lang nito ang sinabi. "The other twenty percent will be given to the charity."
"What?!" hinampas ni uncle ang lamesa dahilan para mag-tinginan sa kaniya ang board members. "That's unfair!"
"Sir Federico wants me to read this to you. My dear grand daughter. Nawa'y gamitin mo sa magandang paraan ang mga ipinamana namin sa iyo. Ikaw lang ang kaisa-isang maaaring magpatuloy ng sinimulan namin ng Daddy mo. And to my son, Mack. I know you'll be upset for this. But after what you've done, I cannot trust you anymore. Gusto kong mapunta sa mabuting kamay ang mga kayamanan na iiwan ko pati na ang mga tao na tinuring ko ng pamilya. Sana ay mag-bagong buhay ka na at iwasan mong patakbuhin ng pera ang buhay mo." Nag-tagis ang bagang ni uncle at kumuyom ang kamao niya.
"Zashini ipinagbilin ka rin sa akin ng Lolo mo. Ako ang gagabay sayo para maayos mong magamit ang mga ito. Bilang isang lawyer ay layunin kong pag-lingkuran ka. You may now sign all the papers para formal ng ma-isalin ang mga ari-arian ni Sir Federico sayo."
"Pagsisisihan mo toh Zashini! Isusuko mo rin sa akin ang mga iyan!" Hinawakan ni uncle ang kwelyo ni Atty. Roxas dahilan para mapatayo kaming lahat.
"Sir Mack, huwag ho kayong gumawa ng bagay na pagsisisihan niyo. Isang pitik ko lang ay siguradong hihimasin ninyo ang rehas." Nakangising sabi nito. Kalmado niyang inalis ang kamay ni uncle na galit na galit na umalis.
Pagkatapos kong pumirma ay ipinakilala ako bilang CEO ng company ni Lolo. Medyo hindi ako sanay dahil ang bata ko pa para dito. Ganito rin ang naramdaman ko doon sa company ni Dad. Pero sa ngayon si Mr. Furrer ang nagpapatakbo no'n. Siya kasi ang pinaka-malapit na kaibigan ni Dad.
Bago ako umuwi ay dumaan ako sa bahay ng mga Cruz. Alam kong hindi ako welcome dito.
"Anong ginagawa mo rito?!" sigaw sakin ni Mrs. Cruz. Hindi na talaga siya napagod kakasigaw sakin.
"I'm just here para bigyan kayo ng chance. Sabihin niyo lang sakin kung nasaan si Ate at hahayaan ko kayong mamuhay ng tahimik." binigyan ko siya ng peke at tipid na ngiti.
"At bakit ko naman sasabihin sayo?! Patay na ang Ate mo at ikaw ang dahilan no'n." Ngumisi ako at kinuha ang phone ko.
"Yes, Zashini?" mabilis niyang sinagot ang tawag ko.
"Attorney, gusto kong bawiin ang company ni Ate. You know Mrs. Cruz right? Gusto kong walang matirang kahit ano sa kanila kahit na ang mga damit at gamit bukas na bukas din." It's Dad's lawyer. Nakita ko ang takot sa mukha niya. "I'll give you a chance to think." ani ko saka sumakay sa kotse. Isasara ko na sana ang pinto ng marinig ko ang huling sinabi nito.
"Poprotektahan ako ni Mack!" Kaya pala napakalakas ng loob niya. Pero tignan lang natin kung matutulungan ka pa ni uncle ngayong limitado lang ang kaya niyang gawin.
"In your dreams." I smirk as if something's funny
"May huling alas pa kami laban sayo. Hinding hindi ka na kikilalanin pang kapatid ng Ate mo at nasisiguro ko iyon." hindi ko na pinakinggan ang sinabi niyan.
Kumuha ako ng private investigators na mag-iimbestiga sa tunay na nangyari kay Ate. Pupunta rin ako bukas kay judge Romero para i-reconsider ang imbestigasyon sa nasunog naming bahay. Binisita ko din ito bago umuwi at mag-pahinga. Walang pinag-bago. Naroon parin ang mga natirang gamit sa labas. Tuyong tuyo ang mga puno sa paligid at punong puno ng abo ang lugar kung saan nakatayo ang bahay namin.
Kaunti nalang Ate. Magkakasama na ulit tayo.