Begüm, bir parkta oturmuş Lina'yı bekliyordu. Lina, ikisi için küçük bir kaçamak planı yaptığını söylemişti. Erkenden gelmesi için de bir sürü mesaj atmıştı. Şimdi de geç kalan oydu.
Begüm, saatine bakıp sabır çekti. Güya dokuzda buluşacaklardı ama saat dokuz buçuk olmuştu. Lina halen ortalıkta yoktu. Oturduğu bankta bacağını sallarken arkasından birinin "Bö!" demesiyle yerinden sıçradı.
"Lina!" deyip baş parmağıyla damağını yukarı itti. "Ödümü kopardın."
"Kıyamam, erkenden de gelmiş. Sana bir sürprizim var."
"Neymiş o?"
"Karşıya bak." dedi ve kafasıyla ileriyi işaret etti. Begüm, önüne dönüp baktığında Devrim'i ve Lina'nın sevgilisi Kenan'ı gördü. "Şaka yapıyorsun."
"Hiç de yapmıyorum Begümcüğüm, bugün dörtlü takılıyoruz ve sen, sakın ola kaçmaya çalışma!"
"Ah, seni cadı."
"Teveccühünüz efendim."
"Bunun bedeli ağır olacak."
"Siz bir barışın da öderiz bedelini. Neyse yaklaştılar."
Begüm, Lina'ya ters bir bakış atıp önüne döndü. Ayağa kalkıp Lina'nın yanında yerini aldı.
"Güzelliğim, nasılsın?" diye sordu Kenan. Kenan'ın sert bir mizacı vardı, Devrim gibi. Lakin en yakınlarına çok yumuşaktı.
"İyiyim, sen nasılsın?"
"İyi," deyip Begüm'e döndü. "Sen nasılsın Begüm? En son duyduğuma göre kavgaya karışmışsın."
Begüm, Lina'ya bakıp "Ya, öyle oldu." dedi. Lina gülümseyip öpücük attı kendisine. Begüm'ün donuk bakışlarıyla karşılaştığında "Odunsun biliyorsun değil mi Begümcüğüm Bikeciğim." dedi.
"Aynen aynen."
"Hadi, sinemaya gidelim."
"Yok artık," dedi Begüm. "Ben ve sinema?"
"Of Begüm, neden bir kerelik ayak uydurmuyorsun bize?"
"Ben mi ayak uydurmuyorum?"
"Evet, sen ayak uydurmuyorsun!"
"Her yere peşinden sürüklediğin içindir."
"Hiçte öyle bir şey yapmıyorum."
"Kızlar." diye araya girdi Kenan. Begüm ve Lina hiç takmadan devam etti.
"Yapıyorsun, bana sormuyorsun bile."
"Soruyorum, fark etmez diyorsun."
"Sende inatla sevmediğim yerlere götürüyorsun."
"Tamam yeter!" diyen Kenan, Lina'nın önüne geçip ona doğru adım attı. Lina, Kenan'la birlikte geri adım attığında Kenan bir adım daha attı. Lina ve Kenan, oradan uzaklaştığında Begüm kendini banka attı. Devrim, hiçbir şey dememişti ve şimdi de öylece bekliyordu.
Begüm dirseğini dizine yasladı. Eliyle de alnını destekleyip yere baktı. Az önce ne olmuştu öyle? Gerçekten arkadaşıyla kavga mı etmişti?
"Neyin var?" diye sordu Devrim. Elleri cebinde ayakta dikiliyordu.
"Bir şeyim yok."
"Sen kavga etmezdin."
"Ee?"
"Bir ayda iki kavga sana fazla. Neden kavga ediyorsun?"
"Git başımdan ya." deyip ayağa kalktı. Parkın çıkışına doğru yürüdü. Eve gitmek istiyordu. Kafayı vurup hiçbir şey düşünmeden yatmak... Terapi gibi olacağına emindi. Ya da belki kendini mutfağa atardı.