🌼
Derin bir nefes verip çantamı yatağın üzerine attım. Poyraz ile konuşmamızda sonra biraz daha vakit geçirip eve gelmiştik ve bizimkinler uyumuştu çoktan. Uzerimdekileri çıkardım ve bir şort, tişört giydim.
Aklımda Poyraz'ın dedikleri vardı. Söylediğine göre babası okulu için Kanada ya amcasının yanına gitmesini istiyordu. Daha doğrusu ebeveynlerin deyimi ileydi. Yani zorunluydu bir bakıma. Çünkü zorunlu olmasa böyle durgun olmazdı asla diye düşünüyorum.
Poyraz'ın babası zaten sert görünümlü, otoriter bir adamdı. Lakin onun düşüncesini bile almadan böyle bir emrivaki hiç hoş değildi. Bende emrivakiden nefret ederdim.
Ebeveynlerin kendi cocuklarina baba-cocuk veya anne-cocuk ilişkisinden çok arkadaş ve bir birey gibi davranmasını tercih ediyor ve doğru buluyordum.
Lakin günümüz cografyasinda böyle ebeveynler oldukça nadirdi.
Yani coğrafya kaderdi gerçekten.
Yanaklarımı şişirerek saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıp iki yana salladım başımı. Kafama çok takmıştım. Herkese söylemişti Poyraz ve diğerleri de caktirmasa da öyleydi.
Banyodan çıkarak odaya girdiğimde Naz'ı yatakta elinde telefon ile sırıtarak mesajlasirken gördüm.
Köyün can derdinde kasap et.
Onlara tebessüm ederek odadan çıktım. Kafam çok dolu olmuştu birden halbuki zaten çok düşünen bir insandım ama duygu yogunlugu olduğunda başımda bir ağırlık oluyordu.
Neden bu kadar düşündüğümü bilmiyordum ama iyi gelmiyordu bana.
Poyraz'ı düşününce gülümsemem, halbimin atması,en ufak temasta veya konuşmada yanaklarimin al al olması.
Reddetmeyecektim,ondan hafif bir hoslanti aldığım doğru idi. Ama bunu cidden beklemiyordum. Yani ben daha ne olduğunu anlamazken sadece dış görünüş veya karakter olarak onu hoş buluyordum.
Şimdi onun gidecek olması bir şeylere acele karar vermemi zorlamisti.
Alnımı iki parmağım ile ovarak mutfak ışığını açtım. Tezgahın üzerindeki surahiden bir bardak katıp su içtim. Bardağı yerine koyarak biraz temiz hava almak için salona yönelip büyük camdan dışarıya çıktım. Arkaya doğru havuza yaklaştığımda havuz kenarında oturan Poyraz'ı görmek beni şaşırttı.
Ben yanına gidip gitmemek arasında iken o çoktan beni görmüştü. Zorlukla adım atarak ona doğru ilerledim. Ayağımdaki terlikteri çıkararak kenariya koydum ve onun gibi bacaklarımı havuza uzattım.
"Uyku tutmadı"
Derin bir nefes aldım. "neden bu kadar dusuncelisin? Gitmek istemiyor musun?"
"Sence gitmek istiyor gibi bir halim var mı?"
Kaşlarımı çattım. "o zaman niye babana söylemiyorsun Gitmek istemediğini?" Omuz silkti "hiç bir şey değişmeyecek. Sadece bir kavga o kadar. Yine onun dediği olacak yani. Boşuna uğraşmak yoruyor artık."
Güzel gözleri bana döndüğünde gozgoze geldik. Kalbim acı icinde tekledi. "Yine onun dedigi olacak"
"Ne zaman geleceksin geri?"
Gözlerimiz ayrilmiyordu. Normalde insanlarla bu kadar göz kontağı kurmaktan kaçınırdım.
"Belki 4,belki 5 sene sonra" kaşlarım anında kalkarken gözlerim titredi. Zorlukla yutkunarak önüme dönüp kavuza baktım.
"Ne zaman gideceksin peki?"
"İki hafta sonra."
Alt dudağımı isirdigimda uzun parmakları çeneme ilişti. Beni kendine çevirirken bana daha da yakındı ama aramızdaki mesafeyi koruyordu.
"Benim sana söylemek istediğim şeyler var Berfin"
Kaşlarımı hafif kaldırarak merakla ona baktım. Söylemesini bekledim. "Sanırım ana kapılmak en iyisi. Ve geri dönüşü olmayan seylerde var. Zamanımı harcamak istemiyorum boşa ben galiba senden hoşlanıyorum"
Kalakaldım. Gözlerim büyürken dudaklarım aralandı. Gözlerim mutluluk artı hüzün ile hafifçe doldu.
Ama o bunu göremedi çünkü arkamızda güzel anların katili Karan ve ekibi vardı.
"Ah!olum ya,sakin olun dedim ben lan!" Karan yerden kalkarak arkasındaki barın,devrim,naz üçlüsüne baktı. Biz tabi hemen uzaklaştık birbirimizden "sanki çekilin ilk ben gormeliyim deyip üzerimize atlayarak öne geçmeye çalışan sen degilmissin gibi.."
Devrim söylendiğinde ben Naz'a 'sende mi brütüs?' adlı bakışımı atıyordum. .
Naz tabi bunu hiç umursamadan bana imalı imalı Poyraz'ı gozteriyordu. Yanaklarım yine sicaklarken bu özelliğimden nefret ediyordum.
Dudaklarımı birbirine bastirdigimda tebessumum büyürken güzel anların katili ekibi başarılı olmuştu ama ben bu gece Poyraz'a yanıt verememiştim.
🌼
Sabaha kadar kırk kez düşünmüştüm.
İçim içimi yemişti. Hem heyecanlı ve mutlu hissedip hem de bunu hissedememek boktan bir şeydi. Yatakta yarım saatlik kafamı dağıtmak için izlediğim TikTok uygulamasından çıkarak doğruldum.
Klasik bir tayt ve uzun over tişört giyerek banyodaki işlerimi halledip Naz ile beraber aşağıya indik sofradaki herkese günaydın derken çoğu kişinin her zamanki sesi yoktu poyraz'a baktığımda kucağındaki Asel ile ilgileniyordu kardeşine ilgi de ilgili davranmasına tebessüm ettim kendi yerime oturarak onu inceledim. Esmer teni ve kısa olmayan saçı ile cidden yakışıklıydı saçlarını yumuşak görüntüsü dudaklarımın kıvrılmasına neden olurken kafasını kaldırması ile göz göze geldik gözlerim anında büyürken afalladım elim ayağımı nasıl koyacağımı bilemeyerek elimi kaldırdım parmaklarım yanımdaki Demir abimin koluna tutunduğunda o bana anlamadığın bir bakış atarak gözleri ile tamamını gösterdim tabağıma baktığımda dolu olduğunu gördüm yakalanmanın verdiği utanç ile başımı eğerek kahvaltımı yaptım kahvaltıyı kaldırdığımızda Barlas abim bir şey konuşmak istediğini söylemişti hep beraber salona geçerken Poyraz'ın babası Poyraz bir yukarıya çıkalım oğlum demişti sesinde asla itiraz isteme yoktu Poyraz Demir ağabeyimle bakıştı Demir abim ile aynı anda kalktıklarında ben Poyraz ile göz göze geldim kızım sen de Elif ablana yardım et annemin sesi ile yerimden ne için kalktığımı bilmeyerek mutfağa yöneldim. Mutfağa girdiğimde Elif abla kahve fincanlarını çıkarıyordu arkamdan adım sesleri gelirken koluma dolanan elle kenarıya çekildim Naz tarafından. Kaşlarım çatılırken mutfağın diğer kenarına çekti beni yüzüme yaklaşarak dökülmem gerekiyor ona boş boş baktım da kolumu cimcikledi. "Ah!" Diyerek kolumu sıvazladım poyraz'dan mı hoşlanıyorsun sen kalakaldım tabii Evet diyecektim ama ağzımdan çıkmıyordu kelimeler sadece evet demek yetmez gibi geliyordu bu sefer koluma vurduğunda dudaklarımı ıslatarak sessizce ona yaklaşarak konuştum dün akşam benden hoşlandığını söyledi ağzı at gibi açılırken yerinde zıplayarak güldü "ayy imkansız shipim tuttu benim" ben ona çatık kaşlarla bakarken baştan bu yana yakıştırıyordum sizi gülerek başıma iki yanlış salladım sonra hatırladığım şeyle yapma bir sinirle tuttuğu falan yok dün akşam vermeseydiniz belki tutabilirdi sıkıntılı bir nefes verdim çocuğa hiçbir şey söylemeden tepki veremedim yani hoşlanıyorsun değil mi sende kızım gözlerinden anlaşılıyor onu sildim yani bir çekim olduğun belli konu namusuma attığında sıkıntılı bir nefes verdim gidiyor şimdi de oysa destek oluyor gibi kolumuzu fazladır ama bu ve son olamaz dedi başımı salladım böyle görsen olamaz çok saçmaydı nedensizce onunla evlilik bile dusunebilirdim. Nazik,saygılı,düşünceliydi. İlgili,zeki ve benden hoşlanıyordu. Neden olmasın dı ki?
"Sütlaç yapacağım. Sevdiğini biliyorum" bana imalı imalı baktığında Ayşe teyzenin sesi ile diyeceklerini yuttu.
"Kızlar gelin hadi, kahveler hazır." Onu onaylayarak salona geçtik. Barlas abim ve Elif abla yani yana oturuyordu. Tebessüm ve imalı bakışımı abime atarak Elif ablayı gösterdim.
Bana gülerek göz kırptı. O sırada Demir abim ve Poyrazlar gelmişti. Poyraz çaprazımda otururken ben Naz ve Barın yan yana oturdum diye Devrim'in yanına geçtim.
Kahveler yavaşça içilirken Barlas abim lafa girdi.
"Öhm,öhm!" Öksürerek dikkati uzerine çektiğinde. "bizim size söylemek istediğimiz bir şey var." Ve Elif ablanın elini tuttu. Tebessüm ederek utanan Elif ablaya güldüm.
"Bismillah!" Devrim gülerek fısıltı ise söylenirken,
Karan "Destur!" Söylenme şekline gençler olarak hepimiz gülüşürken Barlas abim;
"Uzun zamandır iliskimin olduğunu biliyrosunuz canım ailem. Ve yakın zamanda da hayatımdaki insanın Elif olduğunu öğrendiniz"
Derin bir nefes aldı "Biz yakın zamanda evlenmeyi düşünüyoruz"
🌼
HELLLOOOOİİ
Yorum yapmayı veoy vermeyi unutmayın aşk bahçelerim
Diğer bölüm final haberiniz ola