គិតចាប់តាំងពីថ្ងៃដែល បៀវ បានចូលធ្វើការមកដល់ពេលនេះវាមានរយះពេលជាង1ខែហើយ បៀវ ក៏បានសុំានឹងកន្លែងធ្វើការនៅទីនេះផងដែល អ្នកគ្រប់គ្នាគឺចូលចិត្តនិងស្រលាញ់់
បៀវ ណាស់បើទោះគេទើបតែចូលធ្វើការក៏ដោយ ។
ពេលនេះការងារដែល បៀវ ត្រូវធ្វើជាប្រចាំនឹងខានមិនបាននោះគឺត្រូវរៀបចំបន្ទបធ្វើការរបស់ រាងក្រាសយើងឲបានស្អាតគ្មានធូលីដីឬ មានស្វតល្អិតអ្វីចូលរំខាន់នាយ នឹងជាពិសេសគឺផ្កាក្នុងបន្ទប់នាយត្រូវតែដូររាល់ថ្ងៃ មិនច្រំដែល ហើយក៏មិនត្រូវមានក្លិនដូចគ្នាច្រំដែល ដែរ ។
" មីលីដា ចូលមកក្នុងបន្ទប់ខ្ញុំ " លោកប្រធានបានប្រើទូរស័ព្ទសម្រាប់ទាក់ទងទៅខាងលេខាផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីបានហៅនាងអោយចូលមកខាងក្នុងបន្ទប់របស់នាយ ។
" តុកៗ...លោកប្រធាន ចា៎ " មីលីដា គោះទ្វាបន្ទប់ ទ្វាក៏របើកឡើងដោយមិនមាននរណាបើកអោយ ។
" ឯកសារនេះអ្នកណាជាអ្នកធ្វើ " Bible បោះឯកសារដែលនាយកាន់នៅនឹងដៃអោយ អ្នកនាងលេខាមើល ។
" គឺ...គឺជា...គឺ បៀវ ជាអ្នកធ្វើ ច៎ា "
មីលីដា ក៏និយាយទាំងរដាក់រដុបតបទៅកាន់នាយដែលកំពុងតែចងមុខមាំ ។
" ទៅហៅគេមក " Bible រាងក្រាស និយាយទាំងងាកមុខចេញមើលទៅទេសភាពខាងក្រៅ
មីលីដា ក៏ប្រញាប់ដើរទៅបើកទ្វាចេញយ៉ាងលឿន ដោយដំណើរប្រញាប់ប្រញាល់
" បៀវៗៗៗ..." មីលីដា
" បាទបង បងដាមានរឿងអ្វី ត្រហេប
ត្រហប់បែបនេះ " បៀវ រាងតូចដែលកំពុងតែអង្គុយធ្វើការជាមួយកំព្យូទ័របស់ខ្លួន ដោយលឺសម្លេង មីលីដា ហៅខ្លួនខ្លាំងៗបែបនេះ បៀវ ក៏ក្រោបចេញមករកនាងយ៉ាងប្រញាប់
" លោក...លោកប្រធាន ប្រធាន..." មីលីដា រត់មកត្រហេបត្រហប ទាំងហត់ឃូឃៅ
" បងមីលីដា បងនិយាយមួយៗមក បងសមួ្រលអារម្មណ៍សិនទៅមើល " មេ ក៏និយាយទាំងអោបដៃមើលមក
មីលីដាកំពុងហត់នោះ
" លោកប្រធានហៅឯងអោយទៅបន្ទប់ធ្វើគាត់ជាបន្ទាន់ ហឺសៗ " មីលីដា គ្រាន់តែលឺនាងនិយាយចប់ មេ បើកភ្នែកធំៗមើលមក បៀវ ទាំងដែល បៀវ មិនបានដឹងខ្លួនថាគេធ្វើអ្វីខុសនោះទេ បៀវ លេបទឹកមាត់បន្តិចហើយក៏មើលមុខ បងស្រីទាំង2
" ងាប់មិនខាន ទេយើង " មីលីដា និយាយទាំងទឹកមុខស្លេកស្លាំង ហើយក៏ដើរតាមក្រោយ បៀវ សំដៅទៅបន្ទប់លោកប្រធាន ។
" តុកៗ...ក្រាក..."
" លោកប្រធាន បាទ " Build រាងតូចក៏បានដើរចូលមកលំអោនខ្លួនខាងមុខរបស់លោកប្រធាន ទាំងដែលមុននេះកំពុងតែភ្លឹកមើលទេសភាពខាងក្រៅកញ្ចក់ឯនោះ ។
" អ្នកណាបង្រៀនអោយឲធ្វើឯកសារនេះ " Bible នាយក្រាសបង្វែរកៅអីងាកមកមើលអ្នកទាំង2ដែលកំពុងតែឈរអោនមុខដាក់នាយ ។
" គឺ...អើ...គឺ " មីលីដា
" គឺជាខ្ញុំ ខ្ញុំខ្លួនឯងជាអ្នកធ្វើវា រឿងនេះមិនពាក់ព័ន្ធនឹងអ្នកនាង មីលីដាទេ បើលោកប្រធានចង់បញ្ឈប់ការងារក៏សុំត្រឹមតែខ្ញុំម្នាក់បានហើយ " Build និយាយតបទៅនាយទាំងមិនខ្លាចរអា ក៏ព្រោះតែថាវាជាកំហុសរបស់គេពិតមែន មិនមែនជាមីលីដាទេ តែរឿងអស់នេះគឺមីលីដាជាអ្នកអោយ បៀវ ធ្វើហើយក៏ទុកចោលមិនបានផ្ទៀងផ្ទាត់មើលបន្ថែមទៀត ទើបធ្វើឲឯកសារនេះចេញមកខុសទាំងស្រុង ។
" នាងជាលេខាផ្ទាល់របស់ខ្លួនខ្ញុំ តើនេះជាការងារដែលនាងត្រូវបង្រៀនអ្នកធ្វើការងារថ្មីមែនទេ ទាំងនាងក៏ដឹងថាខ្ញុំជាមនុស្សបែបម៉េច ផាំង..." Bible នាយក៏ដំឡើងសម្លេងខ្លាំងៗ មកកាន់អ្នកទាំង2ស្ទើរតែលួសព្រលឹងទៅហើយ ថែមទាំងទះតុយ៉ាងខ្លាំងុំ។
" ខ្ញុំៗសុំទោស លោកប្រធាន ខ្ញុំៗនឹងមិនប្រហេសទៀតទេ " មីលីដា នាងក៏តបនឹងលោកប្រធានទាំងញ័របបូរមាត់ ។
" វាជាកំហុសរបស់ខ្ញុំទេ លោកប្រធាន ខ្ញុំ..." Build ក៏នៅតែប្រកែកយកខ្លួនជាអ្នកខុសជំនួសមីលីដា ។
" បាន ជាកំហុសឯង ហ៎ នាង ចេញទៅក្រៅ " Bible នាយក៏បន្លឺសម្លេងដេញ មីលីដា អោយចេញពីបន្ទប់របស់នាយយ៉ាងលឿន ដោយទុកអោយតែលោកប្រធាននឹងរាងតូចនៅតែ2នាក់ក្នុងបន្ទប់ធ្វើកា ។ មីលីដា លឺបែបនេះហើយក៏ញ័រជើងប្រញាប់ដើរចេញទៅយ៉ាងលឿន ទាំងក្នុងចិត្តក៏លួចអាណិត បៀវ ដែរ ។
" លោ..លោកប្រធានចង់ធ្វើអី នឹង ? " Build រាងតូចក៏ស្រាប់តែធ្វើមុខស្លេកៗទាំងភ័យ ក្រោយឃើញទឹកមុខនឹងដំណើរដ៏អង់អាចរបស់នាយសំដៅមក
រកខ្លួន បៀវ ក៏ចេះតែដើរថយក្រោយជារឿយៗរហូតដល់ខ្នងរាងតូចជល់និងជញ្ជាំង ។
" ឯង មានដឹងខ្លួនទេថា ឯងកំពុងតែធ្វើអ្វី ជាមួយអ្នកណា " Bible ច្រមុះស្រួចនឹងផ្ទៃមុខសរលោងរបស់នាយក្រាស ក៏បន្ទាបចុះមកជិតមុខរបស់ បៀវ ដែលនៅភ័យខ្លាចទង្វើររបស់នាយមិនទាន់បាត់ផង ពេលនេះក៏យកមុខគេមកលរជិតៗគ្នាទៀត នៅមានសម្លេងធ្ងន់ៗខ្យល់ក្តៅអ៊ុនៗប៉ះផ្ទៃមុខរបស់ខ្លួន នេះវាធ្វើឲ្យ បៀវ ធ្វើអ្វីនិយាយអ្វីមិនត្រូវនោះទេ ។
" ខ្ញុំ...ខ្ញុំដឹង តែថា លោកប្រធាន ជួយថយក្រោយបន្តិចបានទេ និយាយធម្មតាៗមកខ្ញុំស្តាប់បាន " Build រាងតូចក៏មានអារម្មណ៍ថាមុខរបស់គេចាប់ផ្តើមមានចំហាយក្តៅៗពេញមុខហើយ បើនាយនៅតែប្រកៀកប្រកិតបែបនេះ
" អៀន ហ៎ " Bible
" អ..អត់ទេ តែខ្ញុំមិនចូលចិត្ត បែបនេះ ទេ លោកប្រធាន ហឹស..." Build ក៏មិនទុកចិត្តនាយហើយរឹតតែមិនចូលចិត្តអោយអ្នកណាចូលមកជិតខ្លួនគេនោះទេ ជាពិសេសមនុស្សព្រាននារីរួមទាំងនាយម្នាក់ផងដែរ ។ ដោយលឺ បៀវ និយាយបែបនេះ រាងក្រាសក៏អោនមុខទៅជិតបន្តិចទៀត តែក៏ត្រូវម្រាមដៃតូចរុញច្រានរាងកាយមាំក្រាសនាយអោយចេញឆ្ងាយពីខ្លួន ។
" លោកប្រធាន មានអ្វីត្រូវនិយាយក៏និយាយមក " Build ភៀសខ្លួនចេញមកច្រកដែលមានសុវត្តិភាពនឹងឆ្ងាយពីនាយទើបរៀបរឹកអោយត្រឹមត្រូវវិញ ។
" មីលីដា ចូលមកក្នុងមក " Bible នាយក៏ធ្វើមុខធម្មតាវិញ ទើបទូរស័ព្ទទៅលេខាផ្ទាល់ខ្លួន ។ ដោយលឺហើយនាងក៏ដើរចូលមកក្នុងបន្ទប់លោកប្រធានយ៉ាងលឿន តែក្នុងចិត្តមិនដឹងគិតថាតើនឹងមានរឿងអ្វីនោះទេ ។
" លោកប្រធាន ច៎ាស...គឺ.." មីលីដា
" រើអីវ៉ាន់ Build ចូលមកក្នុងបន្ទប់ខ្ញុំ ហើយចាប់ពីពេលនេះទៅ គេគឺជាលេខាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំហើយ " Bible
សម្តីមួយៗច្បាស់ៗដោយមិនមានអ្វីដែលថាពួកគេទាំង2នាក់ស្តាប់មិនទាន់នោះទេ លឺបែបនេះហើយ ទាំង បៀវ នឹងមីលីដា បើកភ្នែកធំៗមើលមុខគ្នា ទាំងចំហរមាត់ ។
" លោ...លោកប្រធាន..." មីលីដា
" ចង់ធ្វើការបន្តទេ " Bible នាយក៏ថាមកកាន់មីលីដា ដែលមិននឹកស្មានថារឿងដែលខ្លួនគិតមុននេះគឺដឹងតែអត់ការងារធ្វើហើយ តែការគិតរបស់នាងខុសពីគ្នាឆ្ងាយណាស់ ។ ដោយលឺបែបនេះហើយ នាងមិនចាំយូក៏អោយឃ្នីគ្នាមកប្រមូលទាំងឯកសារនឹងតុធ្វើការរបស់ បៀវ ចូលមកបន្ទប់ធ្វើការលោកប្រធានទាំងញាប់ដៃញាប់ជើង ។
" នាងទៅធ្វើនាងវិញទៅ " Bible នាយក៏អោយ មីលីដា នឹងបុគ្គលិកផ្សេងទៀតទៅបន្តការងាររបស់ពួកវិញជាធម្មតា តែបើយើងងាកមកមើល បៀវ វិញពេលនេះកំពុងតែជាប់គាំងស្ងៀមទ្រឹង ចង់និយាយអ្វីធ្វើអ្វី មិនត្រូវនោះទេ ។
" យកវាទៅកែសារជាថ្មី " Bible នាយក៏កាន់ឯកសារដែលខុសមុននេះ យកមកដាក់នៅនឹងដៃ រាងតូច ដែលគេកំពុងតែឈរភ្លឹកទាំងមិនដឹងថានាយបាននិយាយអ្វីមុននេះ ។
" កែ..កែយ៉ាងម៉េចទៅ លោកប្រធានក៏មិនប្រាប់ថាវាខុសត្រង់ណាផង " build ក៏និយាយតិចៗលឺតែម្នាក់ឯង ហើយក៏ដើរទៅតុធ្វើការរបស់ខ្លួនដែលនៅទល់មុខនឹងតុធ្វើការរបស់នាយក្រាស ។ តែមើលទៅ បៀវ ដូចជាធ្វើអ្វីមិនត្រូវសោះ ទាំងដៃទាំងចិត្តហាក់មិនសហការគ្នាសោះ ។
" ឯងវាយ៉ាងម៉េចនឹង ហ៎ាស អាបៀវ សម្រួលអារម្មណ៍ៗឲបានល្អណា មិនអីទេៗ " Build គិតក្នុងចិត្តហើយក៏ដាសតឿនសត្តិខ្លួនឲមកដូចដើមវិញ តែថាវាមិនងាយដូចអ្វីដែលខ្លួនគេគិតនឹងខ្លាចបែបនោះទេ បៀវ ពិតមិនទុកចិត្តមនុស្សប្រុសដែលមានចារឹកដូចជាលោកប្រធានខ្លួនហើយចារឹកជាព្រាននារីអីបែបនេះដែរ ។
" តាំងចិត្តធ្វើការខ្លះទៅ បើមិនចេះក៏សួរមក កុំប្រឹងធ្វើទាំងខុសហើយខុសទៀត " Bible បៀវ កំពុងតែស្លុងអារម្មណ៍ផង ស្រាប់តែរាងតូចភ្ញាក់ដូចគេចាប់ទះអញ្ចឹង នេះមិនដឹងថា នាយបានលឺពីអ្វីដែលខ្លួនបាននិយាយមុននេះ
ដែលឬអត់ទេ ហើយមកតាំងពីពេលណានិង។
តែបៀវក៏ដឹងខ្លួនមកវិញងាកមករកប្រភពសម្លេង ធ្វើឲច្រមុះគេទៅទល់ជាប់នឹងថ្ពាល់នាយក្រាសយើងទៅហើយ ។ វាជាឱកាសដែលល្អបំផុតដែល បៀវ បានមើលឃើញផ្ទៃមុខមាំរបស់លោកប្រធានខ្លួនបានយ៉ាងច្បាស់ថា នាយក៏ពិតជាស្អាតសង្ហារពិតមែន តែខុសត្រង់សម្តីអាក្រក់ហើយនៅចិត្តអាក្រក់ទៀត ។
" ចង់នៅបែបនេះយូទៀតទេ " Bible សម្លេងស្រាលស្រទន់ក៏បានមកកាត់ផ្តាច់ចង្វាក់កែវភ្នែក បៀវ ដែលកំពុងតែស្លុងនឹងរូបសម្រស់របស់នាយ តែម្តងនេះមិនដូចមុនទេ មិនដឹងថាតើនាយងាកមុខមកមើលខ្លួនតាំងពីពេលណាទេ តែដឹងត្រឹមថា ច្រមុះទល់នឹងច្រមុះ ភ្នែកទល់ភ្នែក បបូរមាត់ក៏នៅជាប់គ្នាទៀត និយាយទៅគឺពួកគេទទួលខ្យល់ដង្ហើមគ្នាទៅវិញទៅមកបាន ។
" ខ្ញុំ...ហ៎ាស..." Build គ្រាន់តែលឺនាយនិយាយបែបនេះ ក៏ហាក់ដឹងស្មារតីខ្លួនមកវិញ ធ្វើរាងតូចភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ហើយក៏ធ្វើឲកៅអីរបស់ខ្លួនត្រូវផ្ងារទៅក្រោយទាំងមនុស្សទាំងកៅអី តែសំណាងល្អដែលម្រាមដៃមាំក្រាសស្រវាចាប់ទាញរាងកាយតូចមកវិញទន់ ។ តែមើលទៅម្តងនេះអ្វីៗក៏ត្រូវគាំងទ្រឹងត្រឹមនេះតែម្តង ក៏ព្រោះដោយសាបបូរតូចស្តើងរបស់ បៀវ ទៅប្រថាប់លើបបូរមាត់របស់នាយក្រាសយើង ម្នាក់ៗបានត្រឹមតែបើកភ្នែកធំៗមើលមុខគ្នា តែសម្រាប់រាងក្រាសវិញ មិនស្លុងនឹងអារម្មណ៍បែបនេះយូទេ នាយស្រាប់តែថើបបបូរមាត់ស៉ីជម្ពូនោះយកតែម្តងដោយក្តីចង់ណែបនិត្យជាខ្លាំង ។ បៀវ ក៏ហាក់មិនយល់ពីខ្លួនឯងដូចគ្នា ថាហេតុអ្វីគេមិនព្រមប្រកែកឬរើបំរាស់ចេញពីនាយ ទាំងដែលការពិតខ្លួនឯងអាចធ្វើបាន តែក្នុងខ្លួនគេមិនមានកម្លាំងអ្វីសោះ ដៃជើងក៏ទន់អស់ប្រែគ្មានកម្លាំងសូម្បីតែ ដក់ដង្ហើម ។ បបូរមាត់ដែលផ្អែមត្រជាក់ចិត្តដែលនាយក្រាសបានស្រង់ក្រេបហើយ វាពិតជាជាប់ចិត្តជាប់បបូរមាត់ចង់តែថើបហើយថើបទៀត Bible ក៏សូកម្រាមដៃមាំក្រាសចូលទៅក្រសោបកញ្ចឹងក.របស់រាងតូចទាំងសងខាងដោយហាក់ចង់បន្តធ្វើសកម្មភាពលើសពីនេះ តែក៏ត្រូវសម្លេងទ្វាបានបន្លឺឡើងធ្វើឲ្យគ្រប់យ៉ាងត្រូវបានបញ្ចប់ ។ ម្នាក់ៗក្រោយដោះលែងគ្នាអោយមានសេរីភាពហើយ រាងក្រាសក៏ដើរសំដៅទៅតុរបស់ខ្លួនដើម្បីចុចបូតុងបើកទ្វា ។
" អ្នកប្រុស ល្ងាចនេះ លោកប្រុសនឹងលោកស្រីនឹងមកដល់ព្រលានយន្តហោះហើយ " បុរសរាងខ្ពស់មាឌដំបងម្នាក់ក៏ធ្វើការអោនគោរពទៅកាន់សំណាក់អ្នកជាចៅហ្វាយ ។
" រៀបចំទៅ " Bible នាយក៏តបទៅជំនិតរបស់ខ្លួន ហើយលើកដៃជាសញ្ញាអោយគេចេញទៅ ។ ចំណែក បៀវ ដោយឃើញថានាយកំពុងតែមានការងារជាមួយកូនចៅខ្លួនហើយ គេនេះក៏ប្រឹងខំធ្វើការព្រមជាមួយនឹងការលាក់បាំងទឹកមុខដែលស្លេកស្លាំងលាយជាមួយភាពខ្មាស់អៀនផងដែរ តែទឹកមុខនេះក៏មិនអាចបិតបាំងជិតពីក្រខ្សែរភ្នែកមុតស្រួចរបស់នាយក្រាស់បានដូចគ្នា ។
ពេលវេលាដែលធ្វើការក្នុងបន្ទប់តែមួយជាមួយមនុស្សដែលចូលចិត្តឆ្លៀតឱកាសនេះ បៀវ មានអារម្មណ៍ថាវាពិតជាសែនយូណាស់ បន់អោយតែដល់ម៉ោងចេញទៅផ្ទះនោះទេ ។
" មានណាត់មែនទេ " Bible នាយសំគាល់ថា មើលទៅបៀវ តែងតែលួចមើលទៅនាឡិការរហូត មិនដឹងថាគេកំពុងមានណាត់ឬក៏អ្វីនោះទេ ទើបនាយដាច់សួរទៅ បៀវ ។
" បា..បាទអត់ទេ " Build នាយតូចក៏ភ្ញាក់ខ្លួនបន្តិចបន្ទាប់ពីលឺសម្លេងក្រលរនោះបន្លឺមក រាងតូចតប ហើយក៏បន្តធ្វើការជាធម្មតាវិញ តែសម្រាប់ លោកប្រធានយើងគឺគាត់ហាក់មិនទុកចិត្ត បៀវទេ តែក៏ស្របតាមរាងតូចព្រោះមិនចង់រំខានអារម្មណ៍គេធ្វើការទេ ។
" បើប្រញាប់ក៏ អាចចេញមុនម៉ោងបាន ខ្ញុំអនុញ្ញាត " Bible នាយលើកអាវក្រៅរបស់ខ្លួនមកពាក់នឹងដៃហើយក៏មិនភ្លេចផ្តាំផ្ញើរដល់រាងតូចដែលកំពុងតែធ្វើការ ។
" បាទ មិន...មិនអីទេ លោកប្រធាន " Build
" បើអញ្ចឹង ឯងថែមម៉ោង8តែម្តងទៅ " Bible
" ថែម ម៉ោង8 " Build
" គិតមើលខ្លួនឯងទៅ " Bible
នាយថាហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់ ទុកអោយរាងតូចឈរទ្រឹងគិតមួយសន្ទុះ ក៏រៀបចំឯកសាររបស់ខ្លួនអោយមានរបៀបហើយទើបបិតភ្លើងដើរចេញមកតាមក្រោយរាងក្រាស ក៏ស្របពេលនាយប្រាប់ដល់បុគ្គលិកទាំងអស់អោយចេញមុនម៉ោង ។
" ហ៊ើ អាបៀវ អើយ ហេតុអ្វីខួរក្បាលឯងគិតតែរឿងនឹងរហូតអញ្ចឹង ឆ្កួតមិនខាននោះទេ " Build ដែលកំពុងមានឯកសណ្ឋានជាអ្នកលើកស្រានៅ ក្លឹបមួយកន្លែង ដែលមានមនុស្សម្នារជាច្រើនចូលមកកម្សាន្តនារពេលចុងសប្តាហ៍ ។
" Build យកស្រាទៅបន្ទប់415 ឆាប់លឿន " Ken ហៅទៅ បៀវ ដែលកំពុងតែឈរទាំងគ្មានអារម្មណ៍ក្នុងខ្លួន ។
" បាទ បង " Build
" ឯង កើតអី មើលទៅដូចគ្មានព្រលឹងក្នុងខ្លួនបែបនេះ " Ken មើលទៅ បៀវ ដូចជាប្លែកៗយ៉ាងម៉េចមិនដឹងនោះទេ
" គ្មានអ្វីទេបង ប្រហែលមកពីខ្លួនហត់ពេកហើយ មើលចុះភ្ញៀវថ្ងៃនេះច្រើនណាស់ ខ្ញុំទៅសិនហើយបង " Build ក៏ឆ្លៀតនិយាយលេងជាមួយនឹងបងខេនដែលអ្នកក្រឡុកស្រាប្រចាំនៅក្លឹបមួយកន្លែងនេះ ថាហើយរាងតូចក៏ប្រញាប់លើកស្រាចេញទាំងញញឹមបន្តិច ។ បៀវ បានលើកស្រាមកដល់បន្ទប់415 តាមដែលខេនប្រាប់មុននេះ តែពេលដែលគេចូលទៅដល់ក្នុងបន្ទប់នោះគឺមានតែពួកមនុស្សប្រុសដែល
មាឌធំៗធ្វើឲរាងតូចមិនស្រួលក្នុងចិត្តសោះ ។
" ស្រាបាន មកដល់ហើយ បាទ ហឹស..." Build ក៏និយាយតាមតែដែលជាពាក្យស្វាគមន៍មកកាន់ភ្ញៀវដែលបានចូលមកកម្សាន្តនៅក្នុងក្លឹបនេះ ពាក្យផ្អែមដែលបានចេញពីបបូរមាត់របស់ បៀវ នេះហើយដែលធ្វើឲ្យ បុរសរាងចំណាស់បន្តិចមាឌធំបានស្រវាចាប់ដៃតួចរបស់ បៀវ ជាប់ដែលគេបំរុងនិងក្រោបទៅហើយ ។
" កំដរយើងផឹកបន្តិចទៅ " បុរសមាឌធំនោះមើល បៀវ ស្ទើរតែចង់លេបគេបាត់ទៅហើយ ទាំងមុខរបស់គេមានពុកមាត់ក្រាសស្រម៉ូមពេញមុខ មើលហើយគឺគួរអោយខ្លាចណាស់ ។
" សុំទោសផង ខ្ញុំមិនចេះផឹកស្រានោះទេ " Build តបវិញតាមជាពាក្យដោះសាររបស់ខ្លួនទៅកាន់ភ្ញៀវ ។
" ផឹកទៅចាំយើងអោយលុយផិប
ច្រើនៗណា " បុរសនោះក៏នៅតែញញឹមសើចដោយក្តី ត្រែកអរ ទាំងមិនព្រមលែងដៃរបស់ បៀវ ។
" ខ្ញុំមិនចេះផឹកស្រាពិតមែន សូមលោកជួយលែងដៃខ្ញុំទៅ " Build ក៏ប្រែទឹកមុខមិនរីកជាមួយនឹងពពួកមនុស្សដែលនិយាយមិនចេះស្តាបភាសាមនុស្ស រាងតូចក្រវាសដៃដែលចាប់គេមិនលែងទាំងក្តីខឹងគ្រោធផងដែរ ។
" ព្រហើនណាស់ ..." បុរសមាឌធំនោះ ប្រែទៅជាខឹងនឹង បៀវ ដែលមិនគោរពរនឹងខ្លាចគេ ដែលគេជាបងធំគេក្នុងចំនោមមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ក្នុងបន្ទប់នេះ ។ ដោយក្តីខឹងគ្រោធមុននេះ បុរសម្នាក់នោះលើកដៃមកទះមុខរបស់បៀវ យ៉ាងពេញទំហឹង ។
" ឯង...ឯងជាអ្នកណា " បងធំ នោះក៏ស្រែកខ្លាំងៗទៅកាន់នឹងបុរសម្នាក់ដែលបានដើរចូលមកខាងបន្ទប់នេះ ដោយមិនមានការអនុញ្ញាតឬ
អញ្ចើញនោះទេ ។ ដៃមាំក្រាស់ដែលពោរពេញទៅដោយកម្លាំងដូចដំរីសា កំពុងតែចាប់ច្របាច់ដៃដែលបំរុងនិងទះមុនរបស់ បៀវ មុននេះ ។
" បើចង់សុខក៏ឆាប់ចេញពីទីនេះទៅ " រាងក្រាសក៏បានបោះសម្តីទៅកាន់បុរសនោះអោយបានដឹងថាគេអ្នកណាហើយមានសិទ្ធិអ្វីនៅទីនេះហើយ ។
" ឯងមិនស្គាលយើងថាជាអ្នកណាទេឬ បានយើងនឹងអោយឯងស្គាល់់យើងម្តង " ថាហើយបុរសមាឌធំនោះក៏ស្ទុះទៅដាល់មុខរបស់នាយក្រាស់ដែលចូលមកបន្ទប់នេះ ធ្វើអោយពួកឃ្នីគ្នាគេចូលមកជួយវៃរាងក្រាសផងដែរ តែក៏ចង់ប្រាប់ថានាយមិនមែនដំឡូងមូលឬតែម្នាក់ឯងនោះឯណា កូនចៅគេក៏បានចូលមកជួយនាយផងដែរ ។ សង្រ្គាមការវៃតប់គ្នាក៏បានបង្កើតឡើងយ៉ាងកក្រើកតែក៏មិនបានធ្វើអោយមានសម្លេងចេញមកខាងក្រៅនោះទេ ។
" លែងៗយើងភ្លាម " បុរសមាឌធំនោះក៏បានស្រែកបន្លឺសម្លេងខ្លាំងទាំងដែលដៃរបស់គេកំពុងតែត្រូវបាននាយក្រាស់ចាប់កាច់ស្ទើរតែបាក់ទៅហើយ ។
" ដៃនឹងមែនទេដែលហ៊ានមកប៉ះពាល់មនុស្សរបស់យើង " រាងក្រាស មិនបានខ្វល់សម្តីរបស់នាយម្នាក់នោះទេ តែគេក៏សួរបញ្ចាក់ អោយច្បាស់ថាគេពិតជាបានបំពាន់លើកកូនចៅរបស់ខ្លួន ។
" ឯងជាអ្នកណា ឆាប់លែងយើងភ្លាម "
បុរសម្នាក់នោះនៅតែទទួចអោយរាងក្រាសលែងដៃរបស់គេ តែមើលទៅនាយម្នាក់នោះនៅមិនទាន់ដឹងថាអ្នកដែលចូលមកនេះថាជាអ្នកណានោះទេ ។
" Bible Summitkul ជាកូនប្រុសពៅលោក Summitkul យ៉ាងម៉េចដែលស្គាល់ហើយឬនោះ " Bible នាយញញឹមចុងមាត់ដែលជាស្នាមញញឹមយ៉ាងពិសពុល ដែលគ្រប់គ្នាពិតជាខ្លបខ្លាច ។
" ឆ្វាច់🩸🩸🩸"
" អ្ហាក...."
" លោក..."
គ្រាន់តែនាយនិយាយចប់ ម្រាមដៃដែលចាប់ដៃរបស់បៀវ មុននេះក៏ត្រូវបានដាច់ចេញពីក.ដៃរបស់គេ ធ្វើឲឈាមបាញ់ឆ្វាចហូរដូចជាទឹក
ពៀសពេញផ្ទៃបន្ទប់នេះ ទុកអោយនាយម្នាក់នោះបានត្រឹមតែស្រែកទាំងក្តីឈឺចាប់ ឯឃ្នីគ្នារបស់គេ អ្នកខ្លះក៏រត់ចេញយ៉ាងលឿនព្រោះថាខ្លាចមានសំណាងអាក្រក់ដូចគេ ។
" បើចូលរោងខ្លាហើយ ហេតុអីត្រូវខ្លាច ជូនដំណើរភ្ញៀវ " Bible នាយងាកមកមើលទៅបុរសដែលដេកស្រែកយំទាំងក្តីឈឺចាប់ កូនចៅរបស់នាយដោយលឺបែបនេះហើយក៏បានទៅបោសសំអាតមេរោគយ៉ាងលឿន (បនភឿនអាប៉ិកកំបុតដៃនឹង នឹងហើយជាមេរោគបើពួកនឹងមានជីវិត គេក៏មានរឿងដែលត្រូវដោះស្រាយជាមួយនឹងប៉ូលិសដែរ ) ។
" សុំ...សុំលោកទុកជីវិតអោយខ្ញុំផង ខ្ញុំខ្លាចហើយខ្ញុំលែងហ៊ានទៀតហើយ...ផាំង " បុរសកំបុតដៃនោះបានលើកដៃម្ខាងដែលនៅមកសុំក្តីមេត្តាដល់រាងក្រាសដែលឈរមើលមកនាយទាំងមានស្នាមញញឹមចុងមាត់ តែពិតជាគួអោយស្តាយខ្លាំងណាស់ដែល រាងក្រាសយើងមិនមែនជាមនុស្សចិត្តបុណ្យនឹងមេត្តាអោយអ្នកណាងាយៗទេ ។ ថាហើយនាយក៏យកកាំភ្លើងដែលនៅជាប់នឹងចង្កេះរបស់ខ្លួន បាញ់តំរង់ក្បាលរបស់បុរសនោះដោយមិនញញើត ហើយក៏បោះកាំភ្លើងខ្លីអោយទៅជំនិតរបស់នាយ ឯបៀវ ពេលនេះគេមិនដឹងថាតើគេស្តិតនៅក្នុងសុបន្តិឬក៏ក្នុងរោងកុននោះទេ រាងតូចបានត្រឹមតែចំហរមាត់មើលទិតភាពដែលបានកើតឡើងនេះ ទាំងខ្លួនឈរទ្រើងទៅហើយ ។
" មកតាមយើង " Bible នាយក៏បង្វែរខ្លួនដើរមករក បៀវ ទាំងដែលរាងតូចមិនបានដឹងខ្លួនទេថាពេលនេះគេកំពុងតែចង់ធ្វើអ្វីខ្លួនឬក៏អាចយកគេទៅសម្លាប់ដូចពួកអាម្សៀរអស់នោះ ។
តែរាងតូចក៏ព្រមដើរតាមនាយទៅបន្ទប់មួយផ្សេងទៀត ពេលចូលមកដល់ខាងក្នុងបន្ទប់ហើយ ភ្លើងដែលបើកឡើងដោយមិនមានអ្នកម្នាក់បើកអោយនោះទេ នាយក៏អង្គុយគង់ទាក់ខ្លារ មើលកាន់ បៀវ ទាំងមុខមាំ ។
" ចាក់ស្រាមក " Bible សម្តីដែលខ្សោះជាតិក៏បានបន្លឺឡើងធ្វើឲ បៀវ ហាក់សើរៗបន្តិច តែរាងតូចក៏ដើរទៅទូសម្រាប់ដាក់ស្រា ដែលមានម៉ាក់ល្បីៗនឹងមានតំម្លៃថ្លៃទៀតផង ។ បៀវ មកវិញបានជាមួយនឹងស្រាដៃថ្លៃមួយដបយកមកចាក់អោយនាយ ទាំងគេនៅញ័រដៃមិនបាត់ ។
" ផឹកវាទៅ ...ឆាប់ផឹកវាទៅ " Bible នាយប្រាប់ឲ បៀវ លើកស្រាដែលគេបានចាក់មុននេះយកមកផឹកខ្លួនឯង តែ បៀវក៏ហាក់មិនយល់ដែរថាហេតុអ្វីនាយចាំចាប់ធ្វើបែបនេះ ។ ដោយក្តីខឹងមុននេះមិនទានបានបញ្ចេញអស់ស្របនឹងប្រាប់ បៀវ ម្តងហើយម្តងទៀតតែ បៀវ នៅតែមិនព្រមលើកស្រានោះមកទៀត ។
" ខ្ញុំ...ខ្ញុំ..មិនចេះផឹកទេ.." Build តបទៅនាយវិញទាំងញ័រមាត់ ទាំងដែលពេលនេះទឹកមុខរបស់ នាយមិនមែនជាលោកប្រធានក្រុមហ៊ុនទៀតនោះទេ ។
" ហេតុការណ៍មុននេះឯងក៏បានឃើញដែរមែនទេ ថាអ្នកប្រចាំនឹងយើងគឺបែបណា " Bible នាយមើលមុខ បៀវដោយញញឹមបែបលាក់គំនួច
" បើខ្ញុំមិនចេះ ផឹកស្រា តើលោកចង់អោយខ្ញុំផឹកយ៉ាងម៉េចទៅ ហើយបើស្រានោះមានគេដាក់ថ្នាំអ្វី មានរឿងអ្វីកើតឡើងលើខ្ញុំ លោកជាអ្នកទទួលខុសត្រូវមែន ពួកលោកគឺមិនខុសគ្នានោះ អោយតែមានលុយមានអំណាច
អ្វីៗក៏ហា៊នធ្វើបានដែរ បាន បើលោកចង់អោយខ្ញុំផឹកណាស់ បានណា៎ " Build ការដែលគេមិនព្រមផឹកស្រាមិនមែនព្រោះតែគេមិនចេះផឹកនោះទេ តែមកពីគេខ្លាចថា មនុស្សប្រុសអស់ទាំងនោះលួចដាក់ថ្នាំសម្រើប ឬថ្នាំអ្វីផ្សេង ដើម្បីគ្រាន់តែចង់បានខ្លួនពួកគេទៅកំដរតណ្ហារបស់ពួកគេ ដោយមិនខ្វាល់ថាតើពួកគេព្រមឬក៏អត់នោះទេ ។ បៀវ និយាយបែបនេះក៏ព្រោះតែមានមនុស្សបែបនេះជាច្រើនតែងតែលួងលោមគេដោយវិធីនេះ អ្នកខ្លះក៏ភ្លាត់ស្នៀតត្រូវថ្នាំរបស់ភ្ញៀវហើយយក៏ត្រូវគេនាំយកទៅដេកជាមួយដោយមិនដឹងខ្លួន បែបនេះហើយបានជា បៀវ តែងតែបដិសេធបើទោះត្រូវបានគេធ្វើបាបរាងកាយក៏គេមិនព្រមផឹកស្រា ។
ថាហើយបៀវ ក៏លើកស្រាមួយដបនោះយកមកផឹកស្ទើរតែអស់ពីដប ធ្វើឲ្យ
រាងក្រាស់យើងហួសចិត្ត ដោយមុននេះនាយគ្រាន់តែចង់សាកចិត្តគេ តែអ្នកណាដឹងថា ក្មេងម្នាក់នេះចិត្តសឿងគ្រាន់បើ ។
" នេះគេមិនហៅថាផឹកស្រាទេ គេហៅថាបញ្ជួសទៅវិញទេ " Bible នាយក៏ធ្វើដូចជាមិនខ្វល់នឹង បៀវ ប៉ុន្មានដែរ តែ បៀវ ក៏លើកស្រាដែលនៅសល់នោះយកមកផឹករហូតដល់អស់ពីដបតែម្តង ។
" ខ្ញុំ ផឹកអស់ហើយ លោកពេញហើយឬនៅ " Build ដាក់ដបស្រាចុះ ទាំងពេលនេះគេមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគេឈរលែងនឹងហើយ ដូចផែនដីវិលយ៉ាងម៉េចទេ ។
" ឯងនេះ នៅក្មេងទេ តែចិត្តសឿងគ្រាន់បើ ចាំមើលថាឯងទ្រាំបាន
ប៉ុនណ្ណាទៀត " Bible នាយក៏ដើរចូលមកជិត បៀវ ជាមួយនឹងស្នាមញញឹមចុងមាត់ ។
" លោកក៏មិនខុសពីពួកមនុស្សប្រុសទាំងនោះដែរ អាងអំណាចអាងលុយអាខ្លួនឯងជាអ្នកមាន ធ្វើអ្វីក៏បាន លោក...អួកៗ " Build នៅសុខៗមិនដឹងជា បៀវគិតអីក៏ស្រាប់តែនិយាយពាក្យនេះចេញមកទាំងដែលមុននេះនាយបំរុងនឹងដើរចេញទៅហើយ ។ Bible ងាកមកមើលរាងតូចដែលហ៊ាននិយាយថាអោយខ្លួនទាំងមិនដឹងថានេះគេជាប្រធានក្រុមហ៊ុនហើយក៏ជាម្ចាស់ក្លឹបមួយនេះដែលគេកំពុងតែធ្វើការអោយទេឬ បៀវ រៀបនឹងបន្តស្តីថាគេនាយបន្តទៀត តែនេះប្រហែលជា ឥទ្ធិពលស្រាបានជ្រៀបចូលខ្លួនគេហើយក៏មិនដឹងស្រាប់តែធ្វើបៀវ ច្រាលក្អួតរត់ចូលបន្ទប់ទឹកយ៉ាងលឿន ធ្វើឲនាយក្រាសយើងដឹងច្បាស់ បៀវ ពិតមិនចេះផឹកស្រាពិតមែន ។ ឃើញបែបនេះហើយនាយក៏ដើរមកអង្គុយនៅសាឡុងតាមធម្មតាវិញ ថាចាំមើលក្មេងចិត្តសឿងម្នាក់នេះខ្លាំងដល់កម្រិតណា ។