Yine buradayım, elbette sana yazmak senden gitmekle aynı değilmiş. Bir de senden uzaktayken gitmek kolaymış, zor olan yakındayken gidebilmekmiş. Neyse, elbet içimdeki sen tamamen bitecek, bugün seni gördüğüm zaman hissettiğim şeyleri tekrar hissetmeyeceğim. Sen bunu hak etmiyorsun, sana satırlar dizebilir şu an ama bu seni daha da büyütür gibi geliyor. Bu yüzden kafamdaki cümleleri kendime saklayacağım.
Ama şunu bilmeni istiyorum ki artık eskisi kadar aklıma gelmiyorsun. Sana karşı olan sevgim bitti, bunu kabullenmek garip, aylardır kendi içimde kendime karşı senin için savaştıktan sonra seni silmek...
Garip, ama güzel ve özgür. Kendine iyi bak ya da bakma.