slm kizlar slm slm slm
naber
iyi okumalar^^
***
Genç adam gözlerini açar açmaz sırtında hissettiği ağrı ile acıyla inledi. Kafasını kaldırıp etrafına baktığında herkesin harıl harıl çalıştığı gördü. Komiseri gelip, onu bu halde görürse hiç iyi şeyler olmayacağını bildiğinden masadan destek alarak ayağa kalktı. Dağılmış saçlarını umursamadan etrafına bakmaya başladı. Evde kimsesi olmadığı için, bugün kedisini de getirmek mecburiyetinde kalmıştı fakat kedisi şu an burda değildi. Yanındaki masada oturan arkadaşına döndü telaşla.
"Doongie nerde? Gördün mü? Az önce buradaydı!"
Siyah saçlı adam oflayarak gözlüğünü çıkardı ve gözlerini ovuşturdu. Daha sonra karşısında dikilen arkadaşına omuz silkti.
"Bilmiyorum Minho, kedi senin kedin. Nerden bileyim nerde olduğunu ya?"
Minho kaşlarını çatarak siyah saçlı çocuğun omzuna vurdu.
"Hey! İyi ki göz kulak ol dedim değil mi?!"
Siyah saçlı çocuk göz devirerek arkadaşına bakarken, "Kedilere alerjim olduğunu biliyorsun." dedi ve ekledi. "Han hazretlerine sor."
Minho anlamadığını belli eder bir bakış attı genç adama. "Daha gelmedi ki adam Hyunjin."
Hyunjin bilgisayardan açtığı dosyayla ilgilenirken aynı zamanda arkadaşına cevap veriyordu.
"Geleli çok oldu, sen uyuduğun için görmedin."
Minho içinden küfürler savururken, arkasını döndü ve Komiser Han Jisung'un odasına doğru adımlamaya başladı. Kapıyı açmadan önce derin bir nefes aldı kendini sakinleştirmek istercesine. Uyurken yakalanmış olması yetmiyormuş gibi bir de kedisi kayıptı.
Kapıyı yavaşça tıkladı. İçeriden "Gel!" komutu gelince kapıyı yavaşça itti ve içeriye girdi.
Koltuğunda oturan bir adet Han Jisung ve Han Jisung'un kucağında uyuyan bir adet Doongie.
Minho telaşlı bir şekilde gülümserken birkaç adım daha attı ve olduğu yerde durdu. Gözleri komiseri ve kedisi arasında gidip gelirken elini ensesine attı ve kaşıdı. Gergin olduğunda sıklıkla yapardı bunu. Jisung pozisyonunu bozmadan ve mimiksiz bir şekilde Minho'yu izlerken, Doongie, Minho'nun varlığını hissetmişçesine uyandı ve Jisung'un kucağından atladığı gibi Minho'nun ayaklarının olduğu yere geldi. Kendini Minho'ya sürterken Minho, yere eğildi ve kedisini aldı. Kucağında tıpkı bir bebek tutar gibi tutuyordu kedisini.
Gözlerini kedisinden çekti ve komiserine çevirdi.
"Komiserim kedimi kaçırmışsınız, ayıp oluyor."
Jisung ufak bir sırıtış sundu karşısında dikilen bedene. Daha sonra kafasını geriye attı.
"Aslında seni kaçıracaktım."
Bunu duymayı beklemeyen Minho, kaşlarını çatmış bir şekilde koltukta oturan kahverengi saçlı adama bakıyordu. Jisung üstündeki bakışları hissetmiş olmalı ki, kafasını kaldırıp Minho'ya bakmıştı.
"Bir daha çalışırken uyumazsın diye düşünüyorum. Kedini bir başkası da kaçırabilirdi."
Minho mahçup bir yüz ifadesiyle Jisung'a bakarken hafifçe eğildi. "Bir daha tekrarlanmayacağına emin olabilirsiniz." dedi ve ekledi. "İzniniz olursa işimin başına döneceğim komiserim."
Jisung, kafasını hafifçe salladığında Minho, kucağındaki kedisiyle beraber kapıyı yöneldi. Kapıyı çarparak çıktığından aceleyle tekrar kapıyı açtı.
"Kusura bakmayın komiserim. Pencere açık ya, cereyan yaptı herhalde."
***
"Minho, komiserim seni çağırıyor."
Sarı saçlı çocuk bıkkınlıkla ofladı ve ayağa kalktı. Evet, belki komiserine saygı duyuyordu fakat bu kadarı da fazlaydı. Gününün yarısından fazlasını o odada geçirmişti çünkü. Ve hepsinde azar yemişti. Sadece uyumuştu, bu kadar büyütülecek bir şey değildi.
İşte bu yüzden komiserine ısınamıyordu. İtici geliyordu ona. İnsanları işinden soğutuyordu resmen.
Odanın kapısını çaldı sarı saçlı çocuk, "Gel." komutunu beklemeden kapıyı itti ve içeriye girdi. Koltuğuna yayılmış kahverengi saçlı adam, yüzündeki ukala sırıtışıyla onu izliyordu. Bu bile sinirlerinin bozulmasına yetmişti aslında. Derin bir nefes aldı ve zor da olsa sahte bir gülümseme sundu karşısındaki bedene. "Beni çağırmışsınız komiserim?" dedi sorar bir ses tonuyla. Komiser Han Jisung oturduğu yerden kalktı ve masasından rastgele bir dosya aldı. Belki rastgele değildi, bilmiyordu.
"Şu, kocasını camdan atan kadınla sen ilgilenmiştin değil mi?" dedi Jisung dosyayı Minho'ya uzatırken.
Minho, dosyayı alırken kafa salladı hafifçe, "Evet?".
Jisung, sarı saçlı çocuğa koltuğu işaret ederek oturmasını söyledi ve kendisi de, Minho'nun karşısındaki tekli koltuğa oturdu.
"Kadının ifadesini almamışsın. İşini çok baştan savma yapıyorsun son günlerde. Böyle devam edersen burda uzun süre kalacağını zannetmiyorum Lee. Kendine bir çeki düzen vermelisin."
Jisung oturduğu yerden kalkarken derin bir nefes aldı. Daha sonra koltukta oturmuş onu izleyen Minho'ya çevirdi bakışlarını.
"Bak Minho, amacım seni rencide etmek değil. Bir sorunun varsa bir süre izin alabilirsin. Ha, "Gerek yok ben böyle iyiyim.",, diyorsan sorununu işine yansıtma öyleyse. Böyle şeylere tahammül edemiyorum, beni geçtim Chan'a ne diyeceğim? Lütfen kendine çeki düzen ver."
Minho kafasını yere eğdi ve kafasını salladı hafifçe. Dudaklarını ısırmaya başladığını fark ettiğinde ayağa kalktı.
"Bir daha tekrarlanmayacağına emin olabilirsiniz komiserim."
Adımlarını kapıya yönlendirdi bu defa. Bu adam gerçekten onun sinirlerini bozuyordu ve şu anda sinirden ağlamak üzereydi. Haklıydı, kadının ifadesini almamış olması büyük bir hataydı fakat yine de onu sürekli odasına çağırtıp azarlaması gerekmezdi.
Kapının kolunu kavradı sarı saçlı çocuk. Tam gidecekken duyduğu ses duraksamasına sebebiyet vermişti.
"Sana çıkabilirsin demedim."
Minho derin bir nefes aldı tekrar. Arkasını döndü ve pür dikkat kendisini izleyen komiserine baktı.
"Çıkabilir miyim?" dedi bıkkınlıkla bu defa.
Jisung tatmin olmuş bir yüz ifadesiyle onu izlemeye devam ederken, "Çık." dedi net bir sesle.
Minho kapıyı kapatarak çıktığında Jisung tekrar masasına döndü ve koltuğuna oturdu. Kahvesinden bir yudum aldıktan sonra gülümsedi.
"Çık bakalım."
***
yeni fic yeni baslangic
oh iyi ki de yazmisim
amina koyim savas baslasin puajajauauauauahha
ficde minhonun tek kedisi doongie degil, digerleri baska bi yerde varsayin amk
okuyan herkese tesekkur ederim
gay kalin mutlu kalin!
gule gule👋👋👋💓🧚🏻♀️