Me and My Lady Boss
Chapter 9
(Gabrielle's POV)
Beeeeeep!!!! 📢📢
Busina ko sa sasakyan na nasa harap ko.
Ano ba namang driver yan! Parang di marunong! Nag sisignal ng right Eh sa kaliwa naman lumiko.
Maya maya sa stoplight.
🚦
🟢
*Green Light
13.....12.....11.....10....09....
Bilis bilis! Ang bagal naman ng driver na tu.
08....07....06....
Beeep! Beeep!! 📢📢 Busina ko sa sasakyan na nasa harap ko, ang bagal kasi.
"Come on! Faster!"
05...04...03...01...
🔴
Red light
"Shit!" Sabi ko Sabay brake.
60...59....58....57.....56....
Agh!
Naiinis ako! Naasar!
Napaka ignoranteng tao naman ni McDonel para di malaman na gusto sya ng Nathan na yun.
55...54....53....52....51....
Napaka In denial talaga.
50....49....48....47....46....45....
O Baka napaka ignorante...
44...43....42....41....40...
At ang Nathan naman na yun, parang gago, di pa nga sila napaka possessive na. Napaka weak, di nag papa ka totoo. Halata namang May gusto.
Tsk tsk.
Earlier...
In front of Patricia's house.
"Ah, dito na po." Sabi nito Sabay turo sa pulang gate.
"Message him na nasa tapat ka na ng bahay niyo." I told her as I stopped the car in front of their house. "Para di ka na niya antayin dun."
"Ah Oo, Teka." Saka nag type na ito. "Done." Then tumingin sakin. "Thank you po." Saka lumingon ito sa kapatid nito. "Drew, Tara na."
"No." Simple kong Sabi.
Napatingin naman ito sakin.
"H-Ho?"
"Aantayin natin sya dito, diba wala kang payong."
"Ah, wala nga po. Pero malapit lang din naman ang gate. Ayan na oh." Sabi nito Sabay turo.
I looked at her then smirked. "No, mababasa ka." Sabi ko. "Anyways, Kapag dumating sya, ibig sabihin he likes you that much Para mag effort pA hanggang dito sa bahay niyo Kahit alam naman niyang nandito kana sa inyo."
"Miss Gab, hindi nga ako gusto ni Nathan. At mag kaibigan lang kami."
"Come on, McDonel, stop being so ignorant. Alam kong alam mo na may something sya sayo."
Di ito sumagot.
"And besides...Wala namang mawawala if gawin natin dba. Now, we'll just wait for him."
After 15 minutes ay May dumating na pedicab sa harap namin, and like what I'm expecting lulan nito si Nathan.
Tiningnan nito ang kotse ko, halataang nagtataka ito Bakit May magarang sasakyan na Naka park sa harap ng bahay ni Patricia, di nito kasi kami makita sa loob since tinted.
Tumayo ito sa harap ng gate ng bahay nina Patricia Saka May tinawagan sa phone nito.
Patricia's phone rang.
As expected again, he's calling her.
I looked at her. "See. That's what I'm trying to say."
But then I stopped when I saw how irritated she is. "What?!"
"So, pwede na ba kaming lumabas." Seryosong Sabi nito bigla.
Knock knock knock! ✊
Pareho kaming napatingin nun sa window sa side niya, it was Nathan.
Then she looked at me.
And again napahinto ako, how dare she give me that contempt and irritated look?!
I'm her boss! Uma attitude Ah?!
Then she suddenly opened her door.
Parang na speechless naman ako nun bigla.
"Pat? Patricia?" Sabi naman ni Nathan nang makita itong lumabas sa kotse ko. Agad din naman nito itong pinayungan.
"Drew, bilis na." Sabi nito sa kapatid nito.
"Ate Ganda! Pasyal ka ulit dito ha?" SAbi nung bata bago bumaba.
Napangiti naman ako nun.
Then I looked at Patricia, pinapayungan ito ni Nathan, si Andrew naman ay nasa gate na nito, binigay ni Nathan dito yung isang payong na dala nito.
"Ah, Nate, si Miss Gab pala, boss ko." Sabi nito kay Nathan.
I looked at Nathan.
Nung una ay tiningnan lang nito ako. What reaction is that? Why is he giving me 'that' look? Yung parang di sya masaya na andun ako.
I smirked. Oh well. He doesn't look bad, May itsura sya.
Then Tumango ito.
At dahil ma pride ako, I just gave him the poker face he deserved.
"Salamat sa pag hatid kay Pat at Drew." Sabi nito sakin. Wow, he's acting as if ... well, obviously may something nga ito kay Patricia.
I just looked at him.
Then he closed the door.
Back to present...
Beeep!!!
Napakurap ako Sabay tingin sa sasakyan na nasa likod ko.
Beep!!! Beep!!!
Then I looked at the stoplight.
🟢
Naka green light na pala.
Kaya Agad ko na ring pinatakbo nun ang sasakyan ko.
———
———-
(Patricia POV)
"Ganda ng kotse ng boss mo ah, Audi R8 V10 yun diba?" Sabi ni Nathan habang winawaswas ang basang payong sa labas. "Dba, tulad yun sa sasakyan ng idol mo, Drew? Si Ironman?" Sabi nito kay Andrew na ngayun ay nasa harap na ng tv.
"Oo, Kuya, ganda nga eh."
Then tumingin ito sakin.
"Uy, babe, ba't di mapinta mukha mo? Okay ka lang?"
I just looked at him Saka pumunta na ng kusina, nauuhaw ako.
"Kinawawa ka ba ng boss mo?" Tanong nito pero di ko parin sya pinansin. "Dinig ko kay Arrianne, Grabe daw yun eh. Marami daw umiyak na employees sa kanya kasi pina fire niya nalang bigla."
At di ko pa rin sya pinansin. Uminom na rin ako nun ng tubig.
"Babe."
Lumingon ako kay Nathan. "Ano?!" Naiinis ako dahil ini insist ni Miss Gab na may gusto si Nathan sakin. At yan ang pinaka ayaw ko sa lahat.
"Nakikinig ka ba?" Saka lumapit ito sakin Saka hinawakan ang balikat ko.
Agad din akong lumayo sa kanya.
"Uy! Anjan ba dalaw mo? Wala ka sa mood eh? Gusto mo chocolates? Bilhan kita, Kahit na mabasa pa ako."
Tumingin ako sa kanya.
Umaalingawngaw ang tinig ni Miss Gab sa isip ko.
"Ah, so thoughtful naman of him sa yo...So what do you think the reason why he's doing that? Ahhh.. maybe because he likes you."
Hindi naman ako manhid eh, kaso ayaw kong alamin Dahil kaibigan ko si Nathan at kapatid ang Turing ko sa kanya.
"Nate, pwede umuwi kana?" Sabi ko nalang.
"Ha? Eh mag luluto pa ako eh." Sabi nito Saka lumapit sa ref namin. "Sabi ni nanay Peachy eh mag luto daw ako ng sinigang na baboy."
Tinitingnan ko sya habang nilalabas niya ang baboy at iba pang sangkap para sa sinigang.
"Babe, nasaan yung labanos niyo dito? Parang di ko ata nakita dito."
Babe.
At umalingawngaw nanaman ang tinig ni Miss Gab sa isip ko.
Babe...
"Ah, that simply means he is claiming you, yan ang tawag niya sayo para isipin ng iba na taken kana. Na jowa ka niya.. pra walang lumapit at manligaw sayo."
Then I let out a deep sigh.
"Nate, ako na jan." Sabi ko.
Tumawa si Nathan. "Bakit, marunong ka ba?" Then nakita na nito ang Labanos. "Ayon!" Saka kinuha yun at binalatan. "Babe, ako na bahala dito, gusto ko kasi yung pinag sisilbihan ka."
I looked at him.
"Bakit mo ba yan ginagawa?" As if hindi ko alam.
"Alin? Yung pag babalat?"
"Hindi. Ito, yung pag sundo mo sakin, yung pag luto mo, yung pag spoil mo sakin. Bakit, Nate?"
Tumigil ito Saka tumingin sakin. "Kasi parang pamilya ko na kayo."
Then a lonely smile formed on his lips.
"Di ka ba magagalit kung sasabihin ko sayo ang totoo?"
Tumalikod ako sa kanya. "Pagkatapos mo jan? Umalis kana."Sabi ko Saka pumanhik na sa taas.
Hindi ako manhid, at di rin ignorante.
So yes, I know, I think I do. And I really hate it because I know and I could feel it.
Ayoko. Ayokong maramdaman.
Kaibigan ko si Nathan.
——-
———-
————
(Gabrielle's POV)
@the Basement Parking
7:15 am
"Good morning, Miss Gab! Ang aga niyo ah." Sabi ni Kuya Guard Sabay bukas ng pinto sakin.
I just smiled at him then went straight to the elevator. Then pressed the 17th button.
Sighed Then saw my reflection in the mirror.
Then inayos ang shades ko. Agh! Di ako naka tulog ng maayos kagabi. I can't take Patricia off my mind.
I don't know, maybe I kinda felt a little guilty, for no reason. I don't like her reaction to me kasi kagabi.
Sighed.
Anghel 👼🏻: no reason? Wag ka nang mag deny na alam mo ang rason kung Bakit ka na gi guilty, you invaded her personal life. You have to say sorry to her.
Demonyo 😈: nahhh! Don't feel guilty. You're her boss. Why say sorry?!
Anghel 👼🏻: 😒 because she invaded her employee's person life!
Demonyo 😈: naaahhh! You are Gabrielle Samantha Uy! And sorry is not in your vocabulary! bwahahahahaha!
Ting!
Agad akong Napatingin nun sa pinto ng elevator without expecting to see Patricia there.
And suddenly, my heart stopped for 2 seconds.
Nagkatinginan kaming dalawa.
Then she went inside.
Agad na rin akong umiwas ng tingin nun. Silently waiting she would greet me good morning just like a polite staff to her boss but then... wala!
Damn. Did she ignored me? I mean, I am her boss! Girl, uma attitude ka nanaman?
Then she pressed the 15th floor button.
Isn't she also in the 17th?! Ah! Yeah? I forgot, kelangan pala niyang mag time in sa Admin.
2
3
How dare she?! So Ano? Hangin lang ako dito... then Damn. It suddenly feels so cold in here. 🥶
4
5
Na su suffocate ata ako dito. Matagal pa ba?
6
7
I looked at her reflection at the door of the elevator.
Goodness! What's wrong with her?
8
9
Should I ask her what's wrong?
10
11
I'm her boss! Ba't naman ako yung mag papa baba ng pride dito?! Baka gusto mo babaan ko sweldo mo?!
12
14
But... I think I did her wrong??
I don't know
Ting!
15th floor
At lumabas na sya.
I let out a very deep sigh.
Thank, God! I could breathe again!
Then I noticed na naka tingin sakin ang tatlong staff ko na papasok sa elevator, nagulat siguro ang mga ito na ang aga aga ko.
"Good morning, Miss Gab!" Bati ng mga ito.
Tinanguan ko lang sila.
Ting!
17th floor
I went straight to my office of course.
Agad na rin akong nagsimula mag trabaho nun Pero di pa ako na iisahan ng oras ay May dumating nang bad news sakin.
"What the hell?!"
Sabay hampas ng folder sa table ko.
Ba't bumaba masyado ang rate namin sa WeShare?! At maraming negative feedbacks.
"SONIA!!!" Sigaw ko, and walang isang minuto ay nasa harap ko na si Sonia. "What happened?!" Sabay tapon dito ng folder. "Ba't ang baba?! Ano yan?! Ba't maraming negative feedback?!"
"Ah.. ma'am, nag lag po kasi sa main board—"
"Call Stephen!"
"O-Okay po." Sabi nito Saka lumabas para gumamit ng telepono.
"Wala pa po si Stephen ." Sabi nito pag balik. "Nasa hospital po yung asawa nito.. Baka a absent nalang."
"Yeah?! So! ...Anyone from the Maintenance Team?! Wala?!"
"Teka lang ho." Saka lumabas nanaman ito.
"Oh?! Ano?!"
"P-papunta na po s-si Clark."
And Maya Maya ay dumating na si Clark.
"Miss Gab?"
"Ayusin mo tu, Clark, and tell your boss, i don't fucking care if his wife is sick, I need him here right now in front of me or else, I'm gonna fire him."
"O-opo, Ma'am."
"Get out now!!!" Sabi ko sa dalawa.
Dammit!
Then I massaged my forehead.
Papa should not see this.
Then my phone rang.
"Yes?"
Sec. Bueno: Miss Gabrielle, your papa is worried about the rating of WeShare.
Fuck. Ba't ang bilis ng balita, Naka abot Agad sa kanya?!
"I'm already on it, tell him that. Nag karun lang ng konting problema sa Maintenance."
Sec Bueno: okay, he's reminding you about yester—
"Just tell him everything's fine and I'm already working on it." Sabi ko Saka inend na ang tawag.
Fuck. Fuck. Fuck.
Then lumabas ng opisina ko.
"SONIA!!! Wala ba pa si Stephen?" Sigaw ko ulit.
"Eto po. Nasa phone." Sabi nito Sabay takbo papunta sakin.
"What the fuck?! I don't need him penpalling me over that phone. You tell him to come here NOW!"
Then kina usap ulit nito si Stephen.
"Di po talaga sya makakarating, nag aagaw buhay daw po yung asawa. Saka po if okay lang po mamaya daw after lunch."
"NO! Ano sya boss?! Ako ang boss dito and I need him right in front of me NOW!!" Sabi ko Saka tumalikod. Then stopped. "Tell him I fire him."
"H-Ho?"
Nakatingin na nun lahat ng empleyado ko sakin.
"Bingi ka ba? O bobo?" Then tumingin ito kay Jericho. "Jericho, I define mo nga sa kanya ang meaning ng fired. Nag bobobohan na eh." Sabi ko Saka pumasok na sa opisina ko.
Ah!! What a morning!
I need coffee now.
Then I went straight to my pantry and brew my daily coffee using French press.
Damn.
The audacity of him!
I am his boss! Ba't ako mag aadjust?! If I tell him to be here in front of me, he should be in front of me immediately! Goodness!
Then suddenly I felt a very hot water dripping in my hand.
"Aray!" Sabi ko Sabay napabitaw sa baso ko. "Shit!" Sasaluin ko pa Sana yun kaso it already broke into pieces.
"Ahh.. damn, Samantha."
Saka Agad na yumuko para kunin ang mga basag na piraso ng mug ko.
Then I saw blood in the floor.
Where that blood came from? 🩸
Then I saw an inch cut in my finger.
1...2...3....
Teka, nasugatan ako?
Then the door suddenly open.
Agad akong napalingon dun and saw Patricia.
Ah, isa pa tung sumasaway sakin.
Anyways. How did she knew that nandito ako sa pantry ko?
Then tumingin sya sa nabasag na baso, then nakita nito ang sugat ko.
Agad itong lumapit sakin Saka tiningnan ang sugat ko sa daliri.
Napatingin naman ako dito.
She looks so worried.
😦
Why?
I mean, it's just a cut.
Then, Tinayo nito ako at dinala sa sink and rinse my cut with water.
"Nasaan yung first aide mo?" She asked.
"A-Ayon." Sabi ko Sabay turo malapit sa pinto ng pantry.
Pina upo niya ako sa couch Saka kinuha ang first aide kit.
"It's just a cut you know." I said habang nilalagyan niya ng betadine ang sugat ko.
Then she glared at me.
Wait, what did I do wrong again?!
She kept on giving me these kinds of look. Uma attitude ata talaga ito ah. Kabago bago.
Kaya di na ako nag salita uli.
"Why did you come here? I mean... how did you know—-"
Then nilagyan na niya ng bandage ang sugat ko.
"Nabangga kaninang umaga ng sasakyan ang asawa ni Stephen at 50/50 ito ngayun sa hospital."
Napahinto ako nun.
"Then you fired him in his worst moment." Saka tumingin sakin. "Sana wag mo namang itake advantage yung weakness ngayun ng empleyado mo para I fire mo ng ganun ganun lang."
Teka. Pinapangaralan ba nito ako?
"Ah.. Pumasok nga pala ako para ipasa yung pinapa search mo sakin kahapon." Sabi nito Saka tumayo.
"Wow you finished it already?"
She looked at me again, with that 'look'.
"Di ako naka tulog. Kaya natapos ko."
Then I noticed light dark circles under her eye.
Bahagya akong natawa.
"May nakakatawa?"
Agad din naman akong nag seryoso nun then turned around to looked at the folder na nilagay niya sa table ko.
Then umupo at nag simula nang mag scan.
Then I noticed she's still standing in front of me.
"I'll just call you when I need you." Sabi ko.
"Do you really have to fire Stephen?"
I looked at her.
Is she trying to change my mind?
"Yes, why?"
"Para kasing napaka unreasonable naman."
Napahinto ako.
"Give it a second thought. Dinig ko sya yung pinag kakatiwalaan mo sa Maintenance. Sayang naman kung I fire mo sya dba?"
At napalunok ako.
Goddammit.
"Well. I am firing him, wether you like it or not. Can you go now?"
She looked at me then nodded and turned around at lumabas na ng opisina ko.
Boogsshh! 🚪
I stopped and then looked at her. Like, what the hell she's acting like that? And also who is she para I change ang mind ko?! Does she have the right to do that?! I'm her boss!
Anyways, I need to get this done already.
Then of course I tried to focus on what I'm reading while taking down notes of the important things.
But after an hour ay huminto ako. I just really can't. Because, damn, What's wrong with her?!
And naalala ko ang sinabi niya sakin.
"Sana wag mo namang itake advantage yung weakness ngayun ng empleyado mo para I fire mo ng ganun ganun lang."
Bigla naman akong nakaramdam ng konsensya nun.
Agh! Damn her!
Fuck!
Then I heard my stomach roar.
Nagugutom ba ako?
Or is it because I haven't had enough sleep?
Anyways, I need to eat something. Saka tiniklop na ang folder nito. Dun ko nalang babasahin tu sa cafe.
Then kinuha ko na ang purse ko, tumayo at lumabas.
Palabas na ako nang marinig ko ang usapan ni Jericho and Patricia.
"Mejo Ano lang. Nagugutom. Di kasi ako nakapag almusal kanina." Sabi nito Sabay tingin sa relo nito. "Pwede ba mag early lunch sa labas?"
"Baka pagalitan ka ng admin. 11 to 1 lang kasi ang lunch break.... Pero pwede ka naman gumawa ng employee's pass if gusto mo talagang kumain sa labas, Or order ka nalang muna sa food panda or grab dito ka nalang sa loob..... ah! Wait lang! Nag restock ata ngayun ang admin sa pantry so May food dun."Then tiningnan nito ang itsura ni Patricia. "Girl, what's that? Ba't Mejo kita eyebags mo today?!"
"Di kasi ako naka tulog kagabi."
"Jusko, Dai! Mag kakasakit ka niyan! Ano bang pinag kakaabalahan mo?!"
"Ah. Ano... tinapos ko lang yung pina pagawa sakin ni Miss Gab."
"What! Jusko, Oo mabuti yan dahil ginagawa at tinatapos mo yung utos sayo Pero, Dai, alagaan mo naman sarili mo. AY naku! Baka himatayin ka sa ginagawa mong yan!" Sabi ni Jericho dito. "Anyways, kunan kita ng food sa baba ha? Jan ka lang." Sabi nito Saka umalis na.
Then I stood behind her.
"Come with me, i need to eat something." Sabi ko without thinking. I don't know, yung subconscious ko na ata ang gumalaw para Lapitan sya at yayain. Anyways, I can't back out now since nasabi ko na.
Napalingon naman agad ito sakin. "H-Ha?"
"Di mo ba ako naririnig?"
"Ah, di naman ho. Pero."
Then binigay ko dito ang folder nito. "Hold this. Babasahin ko tu sa cafe mamaya." Saka nauna nang lumabas.
——-
———
————
(Patricia's POV)
Grrrrooocckkkkk....
Tumigil ako sa ginagawa ko Saka hinawakan ang tiyan ko.
"Ahhh.. nagugutom ako." Di pala ako nakakain ng almusal kanina, Saka tinapay lang yung kinakain ko papunta dito.
Hai. Tumingin Ako sa orasan. 9:50 am palang. ang layo pa ng lunch! Hai! Pwede kaya lumabas para maka bili ng pagkain?
"Hoy, okay ka lang?" Tanong ni Echo nang makita nitong parang namomroblema ako.
"Mejo Ano lang. Nagugutom. Di kasi ako nakapag almusal kanina." Sabi ko Sabay tingin sa relo. "Pwede ba mag early lunch sa labas?"
"Baka pagalitan ka ng admin. 11 to 1 lang kasi ang lunch break.... Pero pwede ka naman gumawa ng employee's pass if gusto mo talagang kumain sa labas, Or order ka nalang muna sa food panda or grab dito ka nalang sa loob." Then parang May naalala ito. "Wait lang! Nag restock ata ngayun ang admin sa pantry so May food dun."Then tiningnan niya ang itsura ko. "Girl, what's that? Ba't Mejo kita eyebags mo today?!"
"Di kasi ako naka tulog kagabi."
"Jusko, Dai! Mag kakasakit ka niyan! Ano bang pinag kakaabalahan mo?!"
"Ah. Ano... tinapos ko lang yung pina pagawa sakin ni Miss Gab."
"What! Jusko, Oo mabuti yan dahil ginagawa at tinatapos mo yung utos sayo Pero, Dai, alagaan mo naman sarili mo. AY naku! Baka himatayin ka sa ginagawa mong yan!" Sabi nito. "Anyways, kunan kita ng food sa baba ha? Jan ka lang." Sabi nito Saka bumaba na sa 17th floor.
Sighed.
"Come with me, i need to eat something."
Napahinto ako Saka napalingon sa likod ko, si Miss Gab!
"H-Ha?"
"Di mo ba ako naririnig?"
"Ah, di naman ho. Pero." Ano daw? Sasamahan ko sya?
Then binigay nito sakin ang folder na binigay ko sa kanya kanina. "Hold this. Babasahin ko tu sa cafe mamaya." Saka naunang mag lakad.
"T-Teka." Saka alanganing tumayo at sumunod dito.
And 30 minutes later Ay andito na ako sa harap Nito sa cafe malapit sa building kung saan ang iCos. And yep, she ordered foods. She ordered pasta and garlic bread, Saka ako naman, porkchop and rice.
Sighed.
Pero Bakit ganito? Kahit Anong gutom ko parang... nawalan ako bigla ng gana kumain.
Then I looked at her again. She's reading the papers I filed inside the folder. Hai. Ba't pa niya kasi ako sinama dito? Nanahimik ako dun sa opisina eh.
Sighed.
Sa totoo lang naiinis ako sa kanya dahil sa pag insist niya kahapon na May gusto si Nathan sakin. Nakakairita. Hindi ko alam kung fulfillment ba niya ang malamang May gusto ito sakin, o ano?! Tapos kung May gusto nga si Nathan sakin, eh Ano naman yun sa kanya? Ah! Basta! Nakakainis! Then this morning, sobrang nagulat kami nang panay ang Sigaw niya, bumaba daw kasi ang rating ng WeShare, inalis pa niya sa trabaho si Stephen. Kaya nung pumasok ako para ipasa sa kanya ang pinagawa nito sakin ay nag karun ako ng pagkakataon Pra sabihin dito ang dahilan Bakit wala si Stephen, pero di ko inaasahan na napaka cold hearted and insensitive niya. Hai, napaka unreasonable and insensitive niya kanina.
Sighed. Mejo na disappoint ako. Yung pagka kilala ko ksi sa kanya dati, eh mabait.
"I suggest you tell me now what's wrong. This project is very important to me, and kung anuman yang hanash mo sa buhay mo, sarilihin mo nalang, wag mo na akong idamay, wag mo nang dagdagan ang mga iniisip ko."
Bigla nitong Sabi, kaya Agad akong Napatingin dito.
Hanash?!
Like! What the hell! She caused me to be like this towards her!
Then I stopped. Shuta! Employee lang pala ako ako. I forgot!
Saka nag simula na akong kumain.
"Why do I feel like I did something wrong that caused you to be like that, McDonel." Then she looked at me. "Is this still because of Stephen?" Then she crossed her arms.
Di ako sumagot.
Then uminom ito ng tubig.
"Don't I have the right to fire my own employee?"
I looked at her. Ah! Napaka unreasonable talaga, Saka napaka insensitive niya! Emergency yun, at asawa niya yun.
Di pa rin ako sumagot.
"Or is this about last night?"
She looked at me, nagkatitigan kami. "Goddamit!" Then she let out a deep sigh Saka lumunok. "Kung Ano man yan. .. sorry." Sabi nito Sabay iwas ng tingin.
Napahinto ako, at bahagyang napa buka ng bibig. Did I just heard her say I'm sorry? Like she admitted her mistakes? Yon ba yung dinig ko?! Saka bahagyang napangiti. Ewan ko pero natu tuwa ako hahahaha
Then she looked at me Sabay taas ng kilay kaya Agad akong yumuko nun.
"Anyways, let's eat now, so we can go back to the company immediately. I already have something in mind." Sabi nito then huminto when she noticed I still haven't resumed. "I need you to focus now, McDonel." then she looked at me in the eyes. "This project is very important to me."
I looked at her. Nag babasa na uli ito.
Mas importante pa ba tu sa iPop U? Anyways, gawin ko nalang trabaho ko.
———
————
———
(Gabrielle's POV)
Shit! I still can't believe myself! I said sorry to her?! I'm her boss! Ah! Parang gusto kong sampal sampalin ang sarili ko dahil sa ginawa ko kanina.
Why did I do that?
Well, Yep. I need to do that for her to be focused.
Pero! Dapat ba na ako yung nag adjust?? Dapat ba na ako yung nag sorry?!
"Ah, shit!"
Then I heard footsteps.
Lumingon ako sa pinto ng pantry ko.
It's her of course. I told her to work here in my office with me.
"Yes?"
"Ah. Miss Gab, IPapa check ko lang po Sana yung ginawa ko."
"Oh. Right. I'll be right there in a minute." Sabi ko Saka inubos na ang laman ng wine glass ko.
We've been working for 10 hours straight already.
Then bumalik na sa table ko Saka tiningnan ang ginawa nito sa laptop nito. Then I pointed out and edited some things.
"And this is exactly in my mind. Just.... Change this and perfect." Sabi ko.
Then I looked at it.
This new app is very risky for the company, at mukhang malaking fund ata ang ma pupunta dito, sighed. But... I'll give it a try.
I was already drafting this app on my mind habang nag babasa ako ng research ni Patricia kanina.
Then we encoded it, inayos. And voila! Eto na sya.
By the way, this newly designed entertainment app is an app where you can make livestreams, videos and even share your thoughts, and also you can meet and chat with other people not only here in the Philippines but as well other people around the world, and the exciting part of this app is that you can earn money through gifts. Coins in this app shall be used to buy gifts, then it can be send to their favorite streamers. And these gifts can be converted into cash. Yep, that's the exciting part!
"Okay, mag set ka ng meeting tomorrow at
9 am."
"Okay po."
"We should start doing this immediately. Meron lang tayong tatlong buwan para dito."
Napatingin ito sakin. "Tatlong buwan? Kaya ba yun?"
I looked at her. "Yeah. Of course. Actually, 1 month lang, iwan natin ang dalawang buwan para sa trial and error, and finalizations and revisions."
Tumingin ito sakin.
"Ano?"
I bet she was doubting it.
"Anyways," Then I looked at the time. 9:30 pm. "I'll dismiss you now. But.... Let's have dinner first, since nagugutom na rin ako."
"Ah.. okay lang ako, Miss. diretso nalng ako."
I looked at her. "Are you sure?"
Tumango ito.
Grrrrroorkkk..
At Napatingin ako sa tiyan nito.
"Oops." Sabi nito Sabay hawak sa tiyan nito.
😳
Umiwas ako ng tingin para di ako matawa.
"Ah, ang lakas naman mag respond ng bolate mo sa tiyan. Di mo ata na orient na mamaya pa kayo sa bahay niyo kakain."
At namula ito lalo.
"Anyways, pack your things now. I'm also starving." Sabi ko.
"Okay po." Sabi nito Saka tumalikod na at lumabas.
At natawa uli ako at napailing.
She's different from my other employees. Or maybe dahil mas Bata ito sa iba kong staffs.
——
—-
—
-
30 minutes later
I looked around and noticed halos lalaki ang mga kumakain dito, mostly taxi drivers.
"Miss Gab, kain na, mas masarap ang goto kapag mainit."
Yep, andito kami sa sa paborito nitong gotohan sa Quezon City. Tsk tsk.
I asked her kung Anong kakainin niya, I was expecting she will say Jollibee or any fast food chains or resto na bukas pa nun, I wasn't expecting na dito niya ako dadalhin sa 24/7 na gotohan.
"Ah. Yep." Then I started to eat. This is actually my first time. And... well, not bad.
Then natawa ito. "Ano yan? Perstaym?!"
I glared at her. "Why? Is that funny?!"
Umiling ito. "Di naman. Limot ko mayaman ka pala." Sabi nito.
Napanganga naman ako nun. Minsan talaga parang naka kalimutan nito na boss ako nito.
"Sorry ha, nang tanungin mo kasi ako kanina kung Anong gusto kong kainin, ito naalala ko."
"Oh. It's okay." Sabi ko nalang then I resumed eating. Hmm.
"Comfort food ko kasi tu." Sabi nito Maya Maya.
I looked at her. "Really?"
Tumango ito. "Masarap nu."
"Well... yep. Masarap nga, May pag ka arrozcaldo sya."
Tumawa ito. "Anyways, Dito kami lagi kumakain ni nanay kapag gabi na kami nakaka uwi galing hospital dati."
"Hospital?"
"Ah. Nurse ksi ang nanay ko."
"Oh..."
"So yun nga, comfort food namin tu lalo na pag umuulan."
Then naka rinig kami ng ingay sa labas.
Pareho naman kaming napatingin dun.
May mangilan ngilang nga kabataan ang nag pa pa picture sa sasakyan ko sa labas.
Akmang tatayo sana si Patricia nang Agad ko syang pinigilan.
"No, hayaan mo sila, nag pa pA picture lang naman ang mga yan."
"Baka kasi magasgasan yang sasakyan mo."
I smiled. "Don't worry about it."
"Okay lang talaga?"
"Yep."
Then tiningnan nito ako. "Alam mo minsan di kita maintindihan, minsan ang bait mo, minsan ang cold mo, minsan ang insensitive mo."
I looked at her.
"Oh.. really? Does it bother you that much Para talaga ma notice yun?"
Then she looked at me. "Ewan ko sayo."
Then I laughed. "Come on, McDonel." Sabi ko. "You're such a child!" Still laughing.
Then she looked at me again. "Yan, mas bagay ka jan."
Napakunot noo naman ako nun.
"Ha?"
Then she smiled. "Yung tumatawa ka, yung nakangiti ka."
Then katahimikan.
Labdab labdab labdab
"Ay! Sorry!"
Pareho naman kaming napatingin dun sa Kuya na naka tapon ng tubig malapit sa Mesa namin.
"Uy! Bertie! Mag hinay hinay ka nga!" Saway naman ng May Ari ng gotohan. "Mga Ma'am, pasensya na po, naka inom yan ng konti eh."
"Ah. Okay lang po, Ale." Sabi naman ni Patricia. "Ah, kain na po tayo, Miss Gab."
And we resumed eating.
"Ah, Miss Gab, mag co commute nalang po ako mula dito, malapit na rin naman po."
I looked at my watch. 10:45 pm.
"Ah. No. IhaHatid kita." Sabi ko. Gabi na, Baka Mapano pA ito.
"Ah? Hindi na po, malapit na rin naman eh."
"Bakit May susundo nanaman ba sayo?"
Then she glared at me.
"Okay. Fine!" Sabi ko. "Hatid na nga kasi kita. Baka Mapano ka pa at maging accessory pa ako sa crime."
At natawa Naman ito. "Ano daw?! Accessory talaga?"
Tinaasan ko sya ng kilay then unlocked my car. "Just get inside, McDonel, andami mo talagang satsat ever." Sabi ko nalang Saka pumasok na rin sa sasakyan ko.
Around 11:15 ay naka rating na kami sa harap ng bahay nito.
"Thank you po." Sabi nito.
"Sure." Sagot ko then I noticed na Hindi pa sya nakaka baba.
"Ahm. Teka." Sabi nito Saka lumabas at nag madaling pumasok ng bahay nito, pag balik nito ay May dala itong betadine, alcohol, cotton at... Panda printed na band aid? 🐼🩹
Then pumasok uli ito ng sasakyan ko Saka kinuha yung daliri ko na may sugat. Then nilinis niya yun Saka pinalitan ng bago.
"Okay na, pwede mo na yan kunin bukas." Sabi nito.
I just looked at her. Damn. What's this? I mean... why do I feel like... I'm melting??? I don't know the right word for that.
"Next time kasi mag Ingat ka." Sabi nito.
"Ah. Well, di ko naman kasi alam na mahuhu-"
"Kaya nga mag Ingat ka."
Napahinto ako. "Oh."
"Sige. Thank you po ulit sa pag hatid." Sabi nito Saka bumaba na.
Tinanguan ko lang ito then pinatakbo na ang sasakyan. And I let out a deep sigh.
Then the weird but cute panda band aid caught my attention and unexpectedly, a smile formed in my lips. That girl is different.
Labdab labdab.