Keyifli okumalar güzeller<33
Sınır 140 oy 80 yorum
-
"Jungkook üzülme artık bak sen üzülünce karnındaki minik şeyde üzülüyor."
Yoongi hyungumun söyleyişleriyle kafamı salladım dünden beri taehyung yüzüme bakmıyordu 5 aydır onla beraberken şimdi benden gidince çok kötü olmuştum.
Omegamın deltalarına ihtiyacı vardı evet ama bir deltam gelince diğer deltam gidiyordu.
Yada elimde tutmayı beceremiyordum ben.
En başları hatırlıyorum onların o arabadan inişi taehyung'un elinin sıcaklığı Victor'un kokusu sanki hepsi tanrının bana hediyesiydi.
Yada sanki değil gerçekten öyleydi.
Karnımdaki bebekte bundan bir parçaydı ve ona lunaya olan gibi birşey olmasını asla istemiyordumki bunu zaten kaldıramazdım hm?
Şans bu sefer benim yanımdan yürüyor derken ortaya başka bir sorun çıkıyor bıkıyorum.
Ölmek isteğim geliyor.
Ama ölürsemde benimle beraber minik bebeğimde benimle gelecekti onun hayatını karartırmıydım asla!
Yanımda oldu Jin,jimin,yoongi ve eun noona hepsi tek tek ilgilendi beni büyüttüler elinde ben şimdi ölmek isteyerek onların emeklerini zedelemiş olmaz mıydım?
İnsanlar benim arkamdan üzülecek ben ise bir kara toprağın altında yatacak mıydım?
Tabiki de hayır.
Düşüncelerimden çıkan şey arkamdan sarılan iki çift koldu benim için.
"Güzelim."
Victor'un derin sesini duymamla gözlerimi huzurla kapatıp ellerimi belimdeki ellerinin üstüne koydum.
"Bebeğim."
Boynumdan öptü
"Meleğim benim."
Saçlarımdan öptü.
"Aşkım."
Dudağımdan öptü.
Öptü beni rahatlattı bu işte bunu yaptığı an o kara toprağın altına girme isteğim azalıyordu ki dediğim gibi beni büyüten insanlara yazık.
Annem ve babamdan bahsetmek istemiyorum bile,
Sırf cinsimden dolayı beni sokağa atan dölsüzler onlar onlara minicik bebek halimle bile çok çektirdim ama zaten insan en çok bebekken çektirmez miydi?
ve annenler babalar bundan hoşlanır sürekli alır öper kokusundan öperdi ya.
Kaç tane omega ailesi bunu yapıyor?
Kaç tane alfa ailesi bunu yapmıyor?
Bikere öpmedi koklamadı o kadın beni gece yatağımda ateşler içerisinde yanarken attı beni dışarı ya.
o gün beni belki seokjin hyung bulmasa ölmüştüm ben ne lunam,ne deltalarım nede minik bebeğimden haberim olurdu benim o zaman.
Ama bir omega olarak kendimi çok güçlü buluyorum ki öyleyim.
Ben çok güçlü bir insandım hatta o alfalardan bile öyleydim kendimi beğenmiş göstermek için değil bu dediklerim kendimi güçlendirmek için artık.
Salona giren taehyungla bütün bakışlar ona çevrildi ama o birkere bile dönüp bakmadı bu tarafa bu kadar kırılmıştı işte.
Ama tek kırılan o muydu?
değildi işte bunu anlamıyordu.
"Takma güzelliğim emin ol geçecek ve affedecek seni."
Başımı sallamakla yetindim sadece ağzımı açıp konuşasım bile yoktu ki şuan.
Tek istediğim taehyunga sarılıp ağlamak.
ve bunu gerçekleştirmem lazım ve ben güçlü bir omegayım.
Yerimden kalktım hızlıca kapının yanındaki bedene doğru yürüdüm hızla biliyordum bütün gözler benim üstümde ve bundan nefret ederdim ama yapmam lazımdı çünkü o benim deltamdı ve aramızın küs olması hiçbirşeye yaramayacaktı.
Sardım kollarımı koca bedene döktüm içimdeki bütün gözyaşlarımı deli gibi ağlıyordum onlardan ayrı kalmak benim için ölüm gibiydi insan toprağa girmeden ölümü hisseder miydi?
Dayanamadı bekledi ama dayanmadı sardı kollarını belime daha sıkı kucağına aldı beni bu demek oluyor ki konuşacağız merdivenlerden çıktı hızlıca odamıza girdi yatağa oturdu kucağına oturdum.
"Kırgınım sana."
Bu dediği canımı yakıyordu işte ben kimseyi bilerek canını yakmazdım ki?
Yakmaya kıyamazdım.
"Bende kırgınım."
"Sen neden kırgınsın."
"Sen kırıldığın için kırgınım."
Uzun bir sessizlik oluştu sadece ben onu izledim oda güzel gözleriyle yeri.
"Bana baştan anlatmalıydın."
"Travmamı öyle hemen anlatmamı bekleme benden ilk önce kafamda toparlamam lazımdı."
kafasını salladı sadece düşündü belki 5 belki 10 dakika bekledim onu yeniden sessizlik oldu sonra gözleri gözlerimle buluştu.
"Yapma söyle sürekli burnunu çekip ıslak gözlerle bana bakınca kıyamıyorum sana."
Azda olsa tebessüm ettim sadece ne olursa olsun kıyamazdı evet ama kıramazdıda.
Ruh eşleri birbini kırar mıydı?
Hayır.
"Taehyung ben özür dilerim bak öyle kolayca anlatacağım birşey değildi bu elbet anlatacaktım victor bulmadan önce ama zamanı şuan değildi işte."
"Ne zamandı peki?"
"Ortalık biraz daha durulunca."
"Anladım."
Kuruyan dudağını dudaklarıma değdirdim sadece sanki 24 saatlik özlem 24 yılmış gibi oldu.
Kapının hafifçe çalmasıyla ayırdım dudaklarımızı ki kimin geldiği çokta belli değil miydi zaten?
İçeri giren Victorla ikimizin gözleride ona döndü geldi ve yanımıza oturdu.
"Barıştınızmı artık hm?"
Başımı taehyunga çevirip meraklı gözlerle ona baktım o ise victora dönüp başını salladı, gülümsedim sadece.
"Barıştık ama hala kırgınlığım geçmedi."
Küçük omega halimle bir delatyı kırmıştım bu kadar güçlü müydüm cidden.
"Zamanla geçer kırgınlığın taehyung-shi bebeğimi birazda bana ver."
Taehyung beni yavaşça kaldırıp Victor'un kucağına verince kollarımı onun boynuna doladım.
Sanki bebek karnımdaki değilde benmişim gibi davranıyorlardı ama 3.5 ay sonra sürekli bebeğimizle ilgileneceklerdi.
"iyi gidiyoruz hm?"
"Çok iyi gidiyoruz."
----
Merhabalar
Umarım bölümü beğenmişsinidir.
Bu aralar biraz kafam bulanık ondan bölüm yazmaya vaktim olmuyor ficte büyüyor evet teşekkür ederim bunun için.
Ama bölümler eskisi gibi çok sık gelmeyecekki bu bölümüde biraz zor yazdım.
Onun dışında panomda aktifim ordan isteyenle konuşabiliriz.
Anlayışla karşılayan kişilere çok teşekkür ediyorum❤️
Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz?
Biraz kısa oldu evet,
Bence bu üçlü daha ayrılmasın hm?