Nehir: Hazar ben İdil.
Nehir: Naptınız nasıl gidiyor.
Hazar: Ne iyi ne kötü diyebilirim şuan canım.
Hazar: Elimizde hiç bir şey yok hala.
Nehir: Anladım
Hazar: Siz naptınız?
Nehir: Nehir bebeği uyuttu öyle sohbet falan ediyorduk seni merak ettim.
Hazar: Anladım.
Hazar: Şu mobilyacıdaki çocuğu soruşturdum bulduk çocuğu ama çocukta bir işe yaramadı.
Nehir: Çocuk görmemiş mi adamı?
Hazar: Görmüş görmesine de tarif ettiği adamın robot resmi Türkiye'nin yarısına benziyor.
Nehir: İşimiz zor o zaman
Hazar: Ama imkansız değil.
Nehir: İmkansız değil...