Δεν ξέρω τι είχα πάθει ξαφνικά αλλά τώρα περισσότερο από ποτέ ήθελα να διοικήσω το κλαμπ μαζί με τον Ντάνιελ. Είχα σκοπό να περάσει το δικό μου εκεί μέσα. Πήγα γρήγορα στο σπίτι των γονιών μου. Μόλις έφτασα χτύπησα την πόρτα.
-Έμμα δεν το πιστεύω πέρασε. Είπε η μαμά μου αγκαλιάζοντας με σφιχτά.
-Πρέπει να μιλήσω επειγόντως με τον μπαμπά. Είπα.
-Χουάν. Τον φώναξε η μαμά.
-Έμμα; Αποκρίθηκε.
-Μπορούμε να μιλήσουμε; Ρώτησα.
-Πέρασε στο γραφείο. Μου είπε.
-Δεν θα μείνω πολύ ήρθα μόνο για να σου πω πως τελικά το ξανασκέφτηκα. Θέλω τώρα περισσότερο από ποτέ να αναλάβω το κλαμπ μαζί με τον Ντάνιελ. Είπα.
-Μα, τι σε έκανε να αναθεωρήσεις; Με ρώτησε.
-Προσωπικοί λόγοι. Σημασία έχει ότι είμαι εδώ τώρα. Έχω σκοπό να βοηθήσω όμως θα αλλάξουν όλα. Είπα.
-Μην αρχίζεις Έμμα. Είπε.
-Θα βάλω τους δικούς μου όρους. Θα πάω αμέσως να το συζητήσω με τον Ντάνιελ και αν συμφωνήσει δεν σου πέφτει λόγος. Είμαστε σύμφωνοι; Ρώτησα.
-Πολύ αποφασιστική είσαι. Αν όμως δεν συμφωνήσει υποσχέσου μου πως δεν θα τα παρατήσεις και θα βρείτε λύση. Μου είπε.
-Σου το υπόσχομαι. Θα πάω τώρα από εκεί. Μην του πεις τίποτα σε παρακαλώ πολύ. Είπα και έφυγα.
-Έμμα πάλι θα φύγεις; Δεν σε έχω δει καθόλου από την ημέρα που γύρισες. Είπε η μαμά μου στεναγχωρημένη.
-Σου το υπόσχομαι μαμά θα σε πάρω τηλέφωνο μετά. Της είπα και βγήκα από το σπίτι για να παω στο αμάξι.
Αν ο μόνος τρόπος για να είμαι κοντά στον Ντάνιελ ήταν το κλαμπ είχα σκοπό να το κάνω. Δεν ξέρω τι ακριβώς ήθελα από εκείνον αλλά σίγουρα δεν ήθελα να χάσω επαφή. Είχα πλέον φτάσει στο κλαμπ και βγήκα αποφασιστικά. Μόλις μπήκα μέσα ο Ντάνιελ ήταν έκπληκτος.
-Μάλλον δεν βλέπω καλά. Τι κάνεις εσύ εδώ; Είπε.
-Ήρθα για να μείνω αυτή τη φορά. Θα αναλάβουμε μαζί υπό κάποιους όρους. Είπα.
-Έχω μείνει άφωνος δεν το περίμενα αυτό. Είπε.
-Λοιπόν για να είμαι ξεκάθαρη θα αναλάβω μόνο αν υπάρχει έλεγχος στην είσοδο. Όσοι μπαίνουν και όσοι βγαίνουν από εδώ μέσα θα ελέγχονται από πάνω μέχρι κάτω. Οτιδήποτε παράνομο θα μένει έξω από εδώ. Αν αντιληφθώ ότι δεν τηρούνται οι κανόνες θα τα τινάξω όλα στον αέρα. Είπα.
-Θα χάσουμε άτομα με πολλά λεφτά Έμμα. Είπε.
-Δεν με απασχολεί καθόλου Ντάνιελ. Ή θα δουλεύουμε σωστά και τίμια ή είσαι μόνος σου σε αυτό. Απάντησα.
-Ωραία άκου την πρόταση μου. Το προσπαθούμε με τους όρους σου όμως αν δε πάει καλά θα με αφήσεις να το σώσω όπως μόνο εγώ ξέρω. Είπε.
-Σύμφωνοι. Έχω σκοπό να το κάνω το πιο πολυσυζητημένο κλάμπ στο Μαϊάμι. Είπα.
-Έκλεισε λοιπόν. Είπε και μου άπλωσε το χέρι του για χειραψία.
-Και το μεταξύ μας θα το αφήσουμε πίσω και θα προσπαθήσουμε να συνυπάρχουμε ειρηνικά. Είμαι πρόθυμη να σταματήσω να σε προκαλώ αν το κάνεις και εσύ. Είπα.
-Συμφωνώ αλλά μην μπερδεύεσαι. Το ότι θα συνεχίσω να προσπαθώ για εσένα δεν θα σταματήσει. Μου είπε.
-Το θέμα είναι να τα καταφέρεις κιόλας πράγμα που είναι...Απίθανο. Του είπα.
-Αυτό θα το δούμε. Απάντησε κλείνοντας μου το μάτι.
Ξαφνικά την συζήτηση μας διέκοψε ένας άντρας που έμοιαζε σαν να έχει βγει από ταινία δράσης. Ψηλός, μελαχρινός, γεμάτος τατουάζ με έντονα μαύρα μάτια. Ο Ντάνιελ με το που τον είδε έμοιαζε αμήχανος και μπήκε αμέσως μπροστά μου.
-Τι θέλεις εσύ εδω; Ρώτησε τον άντρα που ήταν άγνωστος για εμένα αλλά όχι για εκείνον.
-Μου το είπαν ότι εδώ θα ανοίξεις ένα κλαμπ αλλά δεν το πίστευα μέχρι να το δω. Ώστε θα το κάνεις ε; Θα ανοίξεις κλαμπ απέναντι από το δικό μου. Είπε και τότε κατάλαβα ποιος ήταν.
Ήταν ο Μάικλ Ντέιν. Ο ιδιοκτήτης του απέναντι κλαμπ και εχθρός του Ντάνιελ. Είχε πολύ σκοτεινή αύρα αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν τον φοβόμουν. Ίσα, ίσα ο Ντάνιελ έμοιαζε να φοβάται μα όχι για εκείνον αλλά για εμένα. Μα τι στο καλό θα μπορούσε να μου κάνει αυτός ο άντρας όταν καλά καλά δεν με ξέρει;
-Ναι θα το ανοίξω το κλαμπ αλλά μην φοβάσαι δεν έχω σκοπό να σου πάρω τους πελάτες σου. Απάντησε ο Ντάνιελ.
-Και η όμορφη δεσποινίς; Ποια είναι; Ρώτησε.
-Δεν νομίζεις πως είναι η ώρα να φύγεις; Του είπε ο Ντάνιελ.
-Μα που πήγαν οι τρόποι σου Ντάνιελ; Έλα σύστησε μας. Είπε ο Μάικλ και τότε πήρα το θάρρος να συστηθώ μόνη μου.
-Ονομάζομαι Έμμα Ροντρίγκεζ και σας γνωρίζω ήδη. Είπα.
-Τιμή μου λοιπόν και χαρά μου που σε γνωρίζω Έμμα. Είπε και μου φίλησε το χέρι αλλά εγώ το τράβηξα αμέσως.
-Τι κρίμα που δεν μπορώ να πω το ίδιο. Είπα και ο Ντάνιελ φάνηκε να εκνευρίζεται.
-Έμμα αρκετά. Μου είπε ο Ντάνιελ με σοβαρό ύφος πλέον.
-Είσαι ζόρικη Έμμα, μου αρέσει αυτό. Είπε ο Μάικλ και ένιωσα αμέσως πιο άβολα από ποτέ.
Στο μεταξύ ο Ντάνιελ φαινόταν να προσπαθεί να κρατήσει την υπομονή του όλη αυτή την ώρα αλλά μόλις ο Μάικλ είπε την τελευταία του φράση ο Ντάνιελ ήταν σχεδόν κόκκινος από τα νεύρα του.
-Αν τολμήσεις να την ενοχλήσεις σου το ορκίζομαι ότι θα έχεις να κάνεις μαζί μου. Του είπε ήρεμα αλλά με το βλέμμα του να σκοτώνει.
-Γιατί δεν αφήνεις την ίδια να επιλέξει Ντάνιελ; Είπε με θράσσος.
-Με όλο τον σεβασμό κύριε αλλά δεν είμαι κούκλα για να παίζετε μαζί μου και πως να το πω πιο απλά... Δεν είστε του γούστου μου. Απάντησα για άλλη μια φορά.
-Αυτό θα το δούμε γλυκιά μου. Είπε και ήταν έτοιμος να φύγει.
-Αν ξαναέρθετε εδώ μέσα χωρίς άδεια θα με αναγκάσετε να κινηθώ αλλιώς και δεν θα σας αρέσει. Είπα και αμέσως το μετάνιωσα.
-Έχεις πολύ θράσσος που τολμάς και με απειλείς. Είπε και επιτέλους έφυγε.
-Τι στο διάολο κάνεις γαμώτο; Δεν σου είπα πως αν δεις αυτόν τον άντρα δεν θα του μιλήσεις; Δεν σου είπα να μην μάθει οτι το μισό κλαμπ είναι δικός σου; Μου φώναξε ο Ντάνιελ.
-Δεν έκανα κάτι μπορείς να ηρεμήσεις; Του απάντησα.
-Είσαι χαζή που να πάρει. Ο άντρας αυτός είναι επικίνδυνος και το ήξερες και τι έκανες για αυτό; Τον προκάλεσες; Τι είσαι πέντε χρονών; Συνέχισε να μου φωνάζει.
-Μπορείς να σταματήσεις να μου φωνάζεις; Του είπα.
-Όχι δεν μπορώ. Αν ο Μάικλ βάλει κάποιον στο μάτι τότε αυτός ο κάποιος κινδυνεύει και μάντεψε ποια έβαλε μόλις στο μάτι; Εσένα γαμώτο. Τον μόνο άνθρωπο που προσπαθούσα να προστατέψω. Είπε πλέον με σοβαρό ύφος.
-Με συγχωρείς αλλά νομίζω πως υπερβάλεις. Τι μπορεί να νου κάνει; Είπα.
-Δεν νομίζω πως θα έπρεπε να ξέρεις αλλά για να έχεις μια ιδέα μπορεί να σε απαγάγει, να βάλει ανθρώπους να σου επιτεθούν ή ακόμα και να σε... Ούτε να το πω μπορώ. Και όλα αυτά γιατί; Γιατί για άλλη μια φορά ήθελες να δείξεις τον εκρηκτικό σου χαρακτήρα στον μόνο άνθρωπο που δεν έπρεπε. Είπε.
-Εγώ δεν... Με σταμάτησε.
-Και σαν να μην έφτανε αυτό κατάφερες να με κάνεις να δείξω ότι θα κάνω τα πάντα για να σε προστατέψω. Μόνο και μόνο για αυτό μπορεί να σε βλάψει οποιαδήποτε στιγμή. Μόνο και μόνο για να με πονέσει. Είπε.
-Συγγνώμη. Ήταν το μόνο που είπα.
-Τώρα είναι αργά. Θα πρέπει να βάλω εξτρά προστασία μόνο και μόνο για εσένα. Αν πάθεις οτιδήποτε εξαιτίας μου δεν θα μου το συγχωρήσω ποτέ. Είπε.
-Εντάξει Ντάνιελ το κατάλαβα. Το κόβεις τώρα; Φώναξα.
-Δεν φοβάσαι καθόλου; Δεν καταλαβαίνεις την σοβαρότητα; Είπε.
-Τα κατάλαβα όλα αλλά τι θέλεις να κάνω; Τώρα έγινε. Και εφόσον ξέρω πως θα έχω προστασία είμαι εντάξει. Εξάλλου κοντά σου αισθάνομαι περισσότερο από ασφαλής. Είπα και αμέσως κατάλαβα ότι μου ξέφυγε κάτι που δεν ήθελα να πω.
Μόλις το άκουσε αυτό ο Ντάνιελ φάνηκε αμέσως να ηρεμεί και σχεδόν χαμογέλασε.
-Επιτέλους είπες και μια αλήθεια. Είπε.
-Είναι που σε ξέρω και γνωρίζω πως προστατεύεις τα δικά σου άτομα και εφόσον είμαστε συνέταιροι ξέρω πως... Και ξαφνικά με διέκοψε.
-Όχι Έμμα, η αλήθεια είναι ότι αισθάνεσαι ασφαλής μαζί μου γιατί με εμπιστεύεσαι και ξέρεις πως για εσένα θα έκανα τα πάντα. Ή μάλλον κοντά μου μπορείς να αφήσεις ελεύθερο τον εαυτό σου γιατί αισθάνεσαι όπως παλιά. Είπε.
-Μπορείς να το κόψεις; Είπα.
-Δεν μπορείς να παραδεχτείς την αλήθεια και είμαι εντάξει με αυτό γιατί καταβάθος ξέρω. Από εδώ και πέρα θα έρχεσαι και θα φεύγεις μόνο μαζί μου από εδώ. Κατάλαβες; Είπε.
-Ντάνιελ δεν είμαι μωρό. Απάντησα.
-Δεν το συζητάω παραπάνω πριγκίπισσα. Και να ξέρεις πως ο πατέρας σου θα ενημερωθεί για αυτό που συνέβη. Μου είπε.
-Μα τι λες; Τι νομίζεις πως είμαι; Παιδάκι που θα φοβηθεί τον μπαμπακα; Είπα εκνευρισμένη.
-Πάμε Έμμα πρέπει να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση με τον μπαμπά σου. Μου είπε και πήγαμε στο αμάξι του.
-Ειλικρινά το παρακάνεις. Είπα.
Ο Ντάνιελ οδηγούσε εκνευρισμένος χωρίς να μου μιλάει. Δεν με κοίταξε ούτε μου μίλησε σε όλη την διαδρομή. Μα τόσο επικίνδυνος ήταν πια αυτός ο Μάικλ Ντέιν; Έτσι όπως οδηγούσε ο Ντάνιελ φτάσαμε στο σπίτι των γονιών μου πολύ γρήγορα. Υποθέτω πως με κάποιον τρόπο ο Ντάνιελ είχε ενημερώσει τον μπαμπά μου γιατί μας περίμενε ήδη καθισμένος στο σαλόνι και η μαμά μου ήταν ανήσυχη δίπλα του.
-Κύριε Ροντρίγκεζ σας παρακαλώ βάλτε την κόρη σας στην θέση της γιατί ειλικρινά με έχει βγάλει έξω από τα ρούχα μου. Είπε ο Ντάνιελ και κάθισε.
-Έμμα κάθισε σε παρακαλώ. Είπε ο μπαμπάς.
-Μάλιστα πατέρα. Έλα κάνε μου και εσύ κύρηγμα σαν να είμαι μωρό. Είπα.
-Κόψε την ειρωνία και άκουσε με προσεκτικά. Από εδώ και πέρα όταν θα βλέπεις μπροστά σου αυτόν τον άντρα θα αλλάζεις δρόμο. Κατάλαβες; Είπε.
-Μάλιστα. Είπα ειρωνικά.
-Ο συγκεκριμένος άντρας είναι πολύ επικίνδυνος. Οπλοφορεί ακόμα και αν πάει μέχρι το περίπτερο. Είπε.
-Το κατάλαβα ότι είναι επικίνδυνος πόσες φορές ακόμα πρέπει να το ακούσω; Είπα.
-Όσες φορές χρειαστεί για να το εμπεδώσεις. Μου φώναξε ο μπαμπάς.
-Ωραία, έχεις να μου πεις κάτι που δεν ξέρω; Είπα.
-Αν χρειαστεί θα βάλουμε ειδικό άνθρωπο για την φύλαξη σου. Είπε.
-Σωστά γιατί είμαι μια πριγκίπισσα. Είπα ειρωνικά.
-Σταμάτα να ειρωνεύεσαι και μίλα σοβαρά επιτέλους. Είπε η μαμά αυστηρά για πρώτη φορά.
-Γνωρίζεις και εσύ για αυτόν; Μα τι γίνεται εδώ πέρα; Είπα.
-Από αύριο θα κυκλοφορείς με ανθρώπους που θα πληρώνω για να σε προστατεύουν. Είπε ο μπαμπάς.
-Με όλο τον σεβασμό κύριε Ροντρίγκεζ αλλά θα ήθελα να το αναλάβω εγώ αυτό. Είπε ο Ντάνιελ.
-Ξέχασε το, γενικά ξεχάστε τα όλα αυτά. Δεν είμαι μωρό. Είπα χωρίς να με ακούει κανένας.
-Έχω άδεια όπλου και πιστέψτε με αν πρόκειται για δικά μου άτομα θα έδινα και την ζωή μου. Πόσο μάλλον για την Έμμα. Είπε ξανά ο Ντάνιελ.
-Λοιπόν αρκετά. Αν το συνεχίσετε όλο αυτό μαζεύω τώρα κιόλας τα πράγματα μου και γυρίζω πίσω στο Λας Βέγκας. Είπα και ξαφνικά σώπασαν όλοι.
-Έμμα... Είπε η μαμά.
-Το μόνο που δέχομαι είναι να πηγαίνω και να φεύγω από το κλαμπ με τον Ντάνιελ αλλά το τι θα κάνω εκτός κλαμπ αφορά μόνο εμένα. Έγινα σαφής; Φώναξα.
-Έστω αυτό αλλά σου ζητάω σαν χάρη να λες πάντα σε κάποιον που είσαι εκτός του κλαμπ. Είπε η μαμά μου.
-Εντάξει μαμά. Απάντησα.
-Και κάτι ακόμα. Μπορείς έστω για σήμερα να μείνεις εδώ; Να περάσουμε λίγο χρόνο σαν οικογένεια; Με ρώτησε η μαμά μου περιμένοντας μια θετική απάντηση.
-Εντάξει αλλά μόνο για σήμερα. Της είπα μη μπορώντας να της χαλάσω χατίρι.
-Εγώ να πηγαίνω. Θα περάσω να σε πάρω αύριο το πρωί. Να είσαι έτοιμη. Μου είπε ο Ντάνιελ.
-Το αμάξι μου; Είπα.
-Θα το πάρεις αύριο απευθείας από το κλαμπ και μετά θα σε συνοδεύσω ως το σπίτι σου. Είπε και έφυγε.
Το να μένω μετά από τόσα χρόνια με τους γονείς μου ήταν πολύ περίεργο. Ποτέ δεν κατάλαβαν γιατί έφυγα και είμαι σίγουρη πως θα ήταν το θέμα συζήτησης μας. Ίσως για αυτό να τους απέφευγα τόσο καιρό. Το μόνο σίγουρο ήταν πως δεν μπορούσα να τους πω την αλήθεια.