Soğuk yer?
Nerdeydim ben?
Bura neden bu kadar soğuktu.
Ve çok sert.
Başım sanki kursunlanmış gibi ağrıyordu.
Gözlerim açılmamak için direniyordu.
Ve en acısı sesizdi,çok sesizdi yanlızdım her zaman olduğum gibi.
Nerde,nasıl,kiminle olduğumu bilmiyordum ama korkuyordum.
Tek bildiğim onların yanında değildim...
Kapı açıldı.
İçeri birkaç kişi girdi.
?:cidden kızı yere mi yatırdınız?
Dedi bir ses bu ses...
Tanıdım...
Kim olduğunu bilmiyordum ama sesini duymuştum.
?:ne yapsaydık? Özle bir yatak mı alsaydık?
Diye cevapladı.
?:cevap verme bana!
Diye bağrınca ben bile irkildim.
?:şşş korkma.
Dedi bana yaklaştı elini yanağımda hissetim.
?:seni korkutmak istemedim.
Dedi dudaklarını yanağıma bastırıp.
Kusmak istedim.
Yüzümü buruşturdum hata öğürdüm.
?:gördünüz mü hasta oldu güzelim.
Aslında onun bana dokunduğu için kusmak istedim ama galiba o bunu anlayacak kadar zeki değildi.
Birden beni kucağına aldı.
Başka bir yere aldı.
Bu sefer daha yumuşak ve sıcak bir yere konuldum.
Eşya mıyım ben a*ına koyayım?
Tek sorun bu mu tuana?
Adam geri çekildi.
Ben bir süre bekledikten sonra gözümü açtım.
Beyaz duvarlar vardı ama duvarlar lekeliydi.
Ve şuan tek kişilik bir yatağın üzerinde yatıyordum.
Karşıda bir tane koltuk vardı üzerinde üç adam oturup bana bakıyordu.
?:sonunda uyandın güzelim.
Dedi gülümseyerek.
Yüzünde maske vardı gözleri bilr beli olmuyordu elerinde eldiven vardı.
Hiçbir yeri beli değildi.
Her kaçırılan kitap karakterleri gibi bende.
Tuana:nerdeyim ben?
Diye sordum.
Ve oda her kötü karakterlerin cevabını verdi.
?:kimsenin bulamayacağı bir yerdesin.
Dedi ama genelde beyaz atlı prens hep sevdiği kızı bulurdu.
Ama bu konuda şansızdım benim bir beyaz atlı prensim yoktu...
Bu demek oluyorki kötü karakter tarafından öldürülecektim.
Başlatma kitaplarına tuana!
Tuana:neden burdayım?
?:burdayız çünkü burda kimse bizi bulamaz,ayırmaz.
NeDiYoN LaN mOrUk.
Gölzerimi kırpıştırdım.
Ayıramaz mı?
Biz sevgilimiydik ki?
Tuana:ha?
Diye bir mırıltı çıktı dudaklarımdan.
?:yorgunsun anlaşılan dinlen biraz.
Tuana:burası çok kötü kokuyor.
Dedim etrafa bakıp.
Küf kokuyordu.
?:biraz daha dayan güzelim gideceğiz burdan. Daha güzel bir yere,ama merak ettme orda da kimse bizi bulamayacak.
Adama side eye bakışı atım.
Tuana:seni tanımıyorum!
Dedim hemen.
?:tanıyorsun güzelim sadece maskem yüzünden göremiyorsun.
Çıkarda görelim o zaman.
Hayır tanımıyordum.
Bu adamı sadece dün sesini duymuştum.
Ve o zaman beni kaçırmıştı.
Bir dakika!
Ben kaçırılmıştım!
Karşımdaki adam beni kaçırmıştı!
Bir piskopat tarafından kaçırılmıştım!
Kimdi o?
Ne istiyordu benden?
Neden kaçırmıştı beni?!
Yutkundum.
Çok geriden geliyorsun tuana.
Tuana:neden maske takıyorsun?
Diye sordum belki maskesini çıkartsa onu tanıyabilirdim.
?:beni görmemen için güzelim.
Zekice.
Tuana:neden seni görmemi istemiyorsun?
?:göreceksin en kısa zamanda.
O kısa zaman içinde ölecek miyim peki?
Derin bir nefes verdim.
Tuana:adını söyle bari.
Normalde burda ağlamam gerekiyordu ama zeki kitap karakterlerim bu şekide adamı oyalıyorlardı.
?:adımı şimdilik bilmene gerek yok bana elaların sahibi de yeter.
Yutkundum.
Elaların sahibi.
Beni kucağına alırkende masal güzeli demişti.
İlk başta o olduğunu sandım ama ne konuşma tarzı,ne de kokusu ona benziyordu.
O değildi peki kimdi?
Bana masal güzeli dendiğini nerden biliyordu?
Elalarin sahibi demek nerden çıktı?
Nasıl bir piskopatı bu adam?
?:daldın iyi misin?
Kaçırılan biri nasılsa bende öyleyim işte.
Tuana:iyiyim.
?:şimdi gitmem lazım burda bekle beni.
Dedi ve yağa kalkıp kapıyo doğru yürüdü.
Tuana:beni burda tek bırakamazsın!
Dedim bende yağa kalkıp.
?:şşş bir kaç saate geleceğim.
Dedi bana bakıp.
Tuana:istemiyorum bırak beni!
Dedi hemen ardından.
?:sana dokunmuyorum ki?
Dedi safça.
Durdum.
Ona baktım ama sadece baktım.
Acaba küçüken kafasına birşey mi düşmüştü?
Yada doğuştan mi engeli idi?
Tuana:burdan gitmek istiyorum.
?:biraz bekle...beraber gideceğiz.
Tuana:tek gitmek istiyorum!
?:evin yolunu bilmiyorsun ki?
Şimdi anasına sövüp çarpılmakta istiyorum ama bu adam beni deli ediyor.
Bir kaşık suda boğabilecek durumdayım.
Tuana:kendi evime gideceğim.
Dedim bana baktı.
Öfkeyle bakıyordu.
?:senin evin benim yanım!
Hadi ya ne zamandan beri?
Tuana:senden olsa olsa köpek kulübesi olur.
Demir gibi konuşmaya başlamıştım.
Demir demişken umarım yokluğumu fark etmişlerdir yoksa bu adam yakında 'senden hamileyim gidemezsin!'de derdi.
Bu adam beni liğme liğme doğrardı.
Şimdi benden yaşlarcada büyüktü dövemezdimde.
?:ne dedin sen?
Dedi çenemi tutup serçe sıktı.
Tuana:köpek kulu-
Diyecektim ki daha çok baskı uyguladı.
?:bir daha söyle hadi!
Söylememe izin vermiyon ki abi.
Acıyla yüzümü buruşturdum.
?:seni dinliyorum! Söyle hadi?
Dedi bana öldürücü bakışlar atıp.
Tuana:köpekleri seven inasanlara bayılırım umarım gitiğin yerde bir kopek kulübesi vardır diyecektim.
Dedim hızla.
Umumarım inananırdı.
Aptala benziyordu büyük ihtimal inanacaktı.
?:şuanlık yok ama seninle taşındığınız zaman alırız.
Adam ters ters baktım.
Cidden salaktı.
Tuana:ama pittbul alalım olur mu?
Belki totonu ıstırırda bende rahatlarım.
?:pittbult mu? Imm o köpekler çok korkunç.
Emin ol sen daha korkuçsun demek istesemde sustum..
Birseyler daha zırvaladı ve yanağımı öpüp giti.
Kusmak istiyordum.
Yanağımı söküp almak istiyordum.
Burdan da gitmek istiyordum.
Yatağa oturdum.
Bir tane cam bile yoktu.
Kaçmam imkansızdı.
Beni bulmalarıda.
Gerçi neden bulmak istesinlerki beni?
Al tuana o kadar 'bu dünya çok sıkıcı keske biraz kitaplarda yaşasak'dedin al sana kitapda yaşmak.
***
Yazarın analtımıyla...
Evdekileri bir telaş sarmıştı bile.
Nerdeyse iki gün olacaktı ve o gelmemişti.
Ve yokluğu beliydi.
Bütün gece uyumamış onu beklemişlerdi ama o gelmemişti.
Bir ara arda ve çağan aramaya çıkmıştı ama çok geçmeden eve gelmişlerdi.
Arda:yok a*ına koyayım yok!
Dedi öfke ve telaşla.
Zeynep:nereye giti bu aptal.
Dedi dolan bakışlarıyla.
Demir:gelsin bi buraya bak nasıl çekiyorum kulaklarını.
Dedi ortamı yumusatmak için ama aldığı tek cevap yağız ve beratın ters bakışları oldu.
Demir:tamam be şaka yaptık.
Dedi hemen ardından.
Leya:belkide evin yolunu kaybeti.
Berat:aptal mı bu kız? birilerine sorar öğrenir.
Ülkü:ya belki bizden uzaklaşmak istedi.
Zeynep:tuana yapmaz öyle şey bizi istese gider odasına kapanır.
Dedi hemen.
Leyanın bakısları umutsuzlukla yere eğildi.
Leya:korkmaya başlıyorum nerde bu kız?
Ülkü:hepimiz korkuyoruz.
Dedi ardından.
Leya:ya teyzesinin yanına gitiyse?
Diye sordu hemen.
Arda:aradım orda değil.
Aramıştı bu onun için zordu ama kardeşi için yaptı.
Kardeşi için onu tanımayan öz teyzesini aradı.
Bu onun için zordu ne kadar kolay gözükürse gözüksün zordu.
Leyanın gözleri doldu.
Yağız bunu fark etti.
Hiç düşünmeden yanına gidip kolarıyla sardı onu.
Leya hiç düşünmeden sarıldı ona.
Bu diğerlerinin gözünden kaçmamıştı ama bu durumda da birsey demediler.
?:akşam oluyor ve o hala ortada yok!
Dedi öfkeyle.
Beste:ben kaçıp gitiğini düşünüyorum.
Zeynep:herkes senin düşündüğün gibi olmaz beste burası senin hayal dünayan değil.
Dedi besteye ters bir bakış atıp.
Beste:benim hayal dünyam sizin karakterinizi aşar bebeğim.
Demir:ilk okul laf sokma yarışması mı?
Dedi alayala gülüp.
Yağız:kesin şu sesinizi!
Dedi birden.
Beste:napalım yağız oturup kaybolduğu için ağlayalım mı?
Yağız:kes şu sesini beste!
Dedi sesini yükselterek.
Leya olduğu yerde sıçlardı.
Ülküde korkmuşa benziyordu.
Demir:aile dizisini çekiyoruz acaba?
Bu sefer hepsinin ters ters baltığı tek kişi demir olmuştu.
Demir:tamam be.
Dedi kolarını göğsünün altında birleştir.
Arda voltka atmaya baslmaıştı.
Aklından deli gibi sorular vardı.
Nerdeyse iki gün olmustu.
Arda:ya size nereye gideceğini söylemedi mi?
Zeynep:söylemedi.
Dedi bakışlarını kaçırıp.
Leya:polise haber versek?
Dedi birden.
Beste:ne diyeceğiz on sekiz yaşındaki bir kız kayboldu mu?
Dedi alayla.
Beste tuanayı sevmiyordu ve bunun herkes farkındaydı.
Nedeni de beliydi.
Ama hiç bir zaman bu konuda besteye baskı yapmamışlardı.
Şuan Beste ardayı deli ediyordu. Arda fazlasıyla öfkeyliydi birazdan bütün sinirini ondan çıkaracaktı.
Berat:Beste sadece biraz sus!
Beste:yalan mı? Kız bizi istememiş gitmiş işte.
Bu son damla olmuştu.
Arda:sus artık beste!
Dedi sesini yükselterek.
Beste:ah üzüldün mü? Seni terk etiği için mi bu kırgınlık?
Arda:beste!
Dedi birden elini kaldırıp.
Evet besteye vuracaktı.
Son anda ülkü ardayi tutmasaydı.
Beste:yalan mı? İlk gördüğün anda tutulmadın mı ona.
Dedi ülküye baktı.
Bu durumda en cok üzülecek kişinin o olduğunu biliyordu.
Arda:sus artık beste!
Dedi bir kaç adım besteye yaklaşıp.
Beste:hadi ama o kızdan hoşlandığını itiraf et.
Dedi korkusuzca.
Çağan elini sıktı o kadar sıktıki avcundan birkaç damla kan akmıştı.
Ülkü:sus artık beste!
Dedi gözleri doluyordu.
Bundan şüpe etmiyordu ardanın ondan hoşlanmadığını biliyordu ama korkuyordu.
Ya birgün ondan hoşlanırsa diye korkuyordu.
Beste:üzüldün mü? Yılardır senin yapamadığını yapıp bir yılda onu kendine bağladığı için mi üzgünsün?
Dedi sırıtarak.
Ülkü cevap vermedi.
Dudakları titriyordu ağlamamak için zor duruyordu.
Beste:hepiniz aptalsınız! Önce çağan sonra yağız şimdi de arda! Hesini etkisi altına alıyor! Yakında berat ve demiri de kulanacak.
Dedi hepsine teker teker bakıp.
Beste:belki çoktan hepsini yatağa attı bile.
Leya yutkundu.
Bestenin böyle birsey söylemesini beklemiyordu.
İlk harakete geçen Zeynep oldu.
Hiçbirinin beklemdiği bir anda besteye tokat atmıştı.
Hiçbiri şaşkın değildi bunu bekliyorlardı.
Hiç biri üzülmemişti çünkü bunu hak etmişti.
Zeynep:ağzını topla beste...herkes senin gibi o*usbu değil.
Dedi birden.
Leya:zeynep yapma...
Evet besteye sinirliydi ama bir kadının böyle lafları haketmediğini düşünüyordu.
Zeynep:söylesene onlara beste...yılardır çağanla yatmak istediğini ama çağan kabul etmeyince yağızla öpüştüğünü.
Yağız durdu.
Leya direk yağıza baktı.
Yağız leyaya baktı.
Hayal kırıklığı vardı.
O gece onu öpmeyip besteyi öpmüştü.
Beste:sus!
Dedi sadece.
Zeynep:tamam belkide berat ile seviştiğini söylemeliyim.
Dedi sırıtarak.
Ama yalandı içindeki depremi kimse görmezdi.
Beste:onunla birlikte olmadım.
Dedi ama zeynep sadece omzunu silkti.
Ama yere oturup hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordu.
Beste:sen nerden biliyorsun?!
Zeynep sırıtı.
Leya ve ülkü onlar koca bir depremin altında kaldı.
Arda hem ülküye bakarken hemde kardeşini düşünüyordu.
Yağız leyaya bakıyordu.
Anlatmak istedi ama sevdiği kadının dolan gözleri onu susturuyordu.
Demir afalayarak hepsine bakıyordu ama onuda aklındaki tek soru tuana idi.
Çağan...avucunda bir bardak parçalanmışçasına kan akıyordu ama bu besteye olan öfkesi için değil.
Tuanaya olan endişesi içindi.
Tuana...o odada o soğukta,karanlıkta tek başına duruyordu.
Leyanın gözünden düşen damlalar ile yağız sarsıldı belkide yıkıldı.
Zeynep:yeter mi?
Beste:sus artık!
Diye bağırdı.
Ülkü son kez ardaya bakıp odasına çıktı.
Arda son kez ülküye bakıp evden çıktı.
Yürüye bildiği kadar yürüdü.
Ama şuna tek sorun ülkü değildi.
Kardeşi yoktu.
Evet ilk işi kardeşini bulmak olacaktı.
Berat:onunla yatmadım!
Dedi zeynepin gözündeki kırgınlığı görüp.
Zeynep:umrumda değil.
Dedi sadece.
Berat:zeynep!
Zeynep:şuan kardeşim dediğim kız ortalıkta yok. Seninle uğraşacak vaktimde yok.
Dedi buruk bir gülümseme ile.
Leyaya döndü.
Zeynep:ülküye bakacağım benimle gel.
Leya başını saladı.
Birlikte ülkünün yanına gittiler.
Ülkünün hıçkırıkları...
Leyanın akan göz yaşları...
Zeynep'in ağlamamak için zor duruşu...
Demir:oldu mu beste?
Demir:başardın mı?
Beste:demir...
Dedi timsak göz yaşları ile.
Demir:lan sana arkadaşımız,kardeşimiz dedik!
Dedi hemen ardından besteyi dinlemeyerek.
Demir:biriyle yat biriyle öpüş birini yatağa atmak iste diye mi?
Diye sordu.
Beste sustu cevap vermedi ne diyebilirdi ki.
Bu saaten sonra asla kendini koruyamazdı.
Demir:orusbuluğunda bir gururu olmalı.
Dedi sinirden kahka attı.
Beste:ben..-
Demir:git beste.
Dedi birden.
Beste:demir...
Demir:siktir git beste!
Dedi bu sefer.
Beste:özür dilerim.
Demir:nasıl bir yüzsüzsün sen git burdan!
Diye bağırdı bu sefer.
Yağız:bırak gider kendi.
Demir:sen sus yağız!
Dedi birden ona bağırarak.
Demir:sen önce git o kızın göz yaşlarını sil!
Dedi öfkeyle.
Demir:yada gidip ona nasıl bu orusbuyu öptığünü anlat.
Yağız cevap vermedi.
Öfkelenmedi sakin kaldı.
Demir neşeli felandi ama öfkelendiği zaman bütün dünayı önünde diz çöktürürdü.
Demir:peki sen berat? Lan daha düne kadar Zeynep'in gülüşünü anlatmıyor mudun bana?
Dedi onada öfkeyle.
Demir:lan ben bu çocuğu çapkın sanırdım siz bundan daha fenasınız!
Dedi alayla gülüp.
Demir:dua et tuana ortalıkta yok. Aksi taktirde sizi mafederdim.
Dedi birden.
Yapardı ve hepside bunu yapabileceğini biliyordu.
Çağanın avcundan akan kanlar hespinin dikatini çekti.
Çağan onları ve kanayan elini umursmayaıp evden çıktı.
Çağan:nerdesin masal güzeli.
Diye mırıldandı.
Evde konuşulan hiçbir şey umrunda değildi.
Aklındaki tek soru tuanaydı...
Ona zarar gelmesinden korkuyordu...
Belkide çağan uzun süre sorna ilk defa bu kadar korkuyordu.
Çağan:lütfen geri gel masal güzeli.
Dedi motora atlayıp giderken.
Çağan:sana ihtiyacım var...geri gel.