Naalimpungatan ako mula sa mahimbing kong pagtulog dahil sa sinag ng araw na tumatama sa balat ko. Kinusot ko ang dalawang mata ko at nag inat dahil alam kong mataas na ang haring araw. Kinapa ko ang katabi ko kung may katabi pa ba ako kaya napabalikwas ako ng bangon dahil expected naman na wala na akong katabi kasi nga tanghali na.Ginulo ko ang buhok ko at tumayo sa higaan namin dahil maliwanag na at maaliwalas ang kwarto kasi bukas na lahat ng pasukan ng liwanag.
Tinungo ko ang bathroom upang maligo. Masiyado akong tinanghali na'ng gising dahil maganda ang tulog ko feeling ko sa nagdaan buwan ngayon lang ako nakatulog ng mabuti.Ngumiti ako at kinapa ang dib-dib ko dahil magaan ang pakiramdam ko. Alam kong hindi umalis ang asawa ko kaya kampante ang puso ko pero subukan niya lang rin talaga ang iwan ako dahil hindi ako magpapakita sa kaniya iyon na lang ang tanging alas ko sa kaniya. Alam ko naman na ako pa rin ang tinitibok ng puso niya dahil ramdam ko siya kahit hindi niya ako maalala.
Pagkatapos kong maligo at tapos na rin akong magbihis kaya lumabas na ako sa kwarto at daretso sa hagdan pababa. Napangiti ako ng makita ko siyang paakyat na pero huminto siya at pinamaywangan ako.
"Goodmorning senyorito," bungad niya at yumuko pa talaga siya sa akin kaya umiling na lang ako dahil lumalabas ang pagka-childish niya.
"Good morning too, love, " sagot ko sa kaniya habang bumababa.Binigyan ko siya ng halik sa labi at niyakap at gumanti naman siya.
"Andito ka na nga lang sa bahay ang bango-bango mo pa," sita niya sa akin habang nakayakap ng mahigpit. I dunno kong nakakaalala na siya pero sana nga maalala niya na ako para okey na ang lahat. Ay, mali dahil mas mahirap pala kapag naka-alala siya dahil masasaktan siya.
"Sorry, late akong gumising, " Hingi ko ng paumanhin sa kaniya dahil alam kong gigisingin niya na sana ako. Naaalala niya na rin siguro na sasakit ang ulo ko kapag nasubrahan ako ng tulog. My Bella knows that kaya posibleng may na aalala na siya sa akin.
"I prepare your coffee outside, daddy love. Sa garden banda," wika niya kaya kinuha ko ang kamay niya at hawak kamay kaming lumabas at tinungo ang garden area. Umupo ako sa pan isahin upuan at hinila ko siya para makaupo sa kandungan ko. Pinalibot ko ang dalawang kamay ko sa may baywang niya at niyakap siya ng mahigpit at pinatong ko baba ko sa may balikat niya at hinalikan pa ang leeg niya.
"Ang aga mo atang gumising?"tanong ko sa kaniya.
" Sadyang late kana pong gumising," sagot niya sa akin at kinurot ang ilong ko.
Gusto kong magtanong kung na aalala niya na ako pero may takot sa sistema ko baka kasi nagkukunwari lang siya na makakuha ng ebidensya para sa annulment na tinatawag niya kagabi pero bahala na si Batman basta enjoy ko na lang ang ganito kaysa mag isip ako ng kung ano-ano baka ikabaliw ko pa.
"Kumusta pala si Franko?" tanong ko nung maalala ko ang bata.
"Kumain na siya kanina at bumalik na siguro sa kwarto," sagot at umalis sa kandungan ko. Sinundan ko lang siya ng tingin tapos inabot niya ang mug na may kapeng tinimpla niya kaya kinuha ko ito at sinimsim. Tanghaling tapat na pero heto ako at nagkakape pa rin.
"Love?" tawag niya sa akin.
"Mmm?"malimbing na tugon ko.
"Can I ask something?" maalumanay niyang wika at umupo sa edge ng table garden na pabilog sa harapan ko.
"What is it?" tanong ko at binaba ang tasa sa harapan niya rin mismo.
"I want answer for everything," malungkot na sabi niya.
Napalunok ako dahil hindi ko alam kung anong everything ang gusto niyang sagot. Hindi ko rin alam kung saan magsisimula para hindi siya mahirap. Huminga ako ng malalim dahil gusto ko siyang pakinggan para ma balance ko ang dapat gawin lalo na sa situation niya. Ang ganda ng araw pero ganito ang ibubungad niya sa akin. Tumingin siya sa akin kaya nagtitigan kami pero mabilis rin siyang yumuko dahil hindi naman siya mananalo sa titigan because I'm the dominator.
"Say something, " sabi ko kaya nag angat siya ng ulo at tumingin ulit sa akin. Tumayo siya at lumapit sa akin bago umupo side ko. Nakita ko siyang lumunok at pinaglaruan ang mga daliri niya sa kamay.
"I know you are my husband and my heart knows it," simula niya kaya ganito senaryo palang nakukuha ko na ang gusto niyang malaman na sagot sa itatanong niya kahit hindi pa siya nagsisimulang magtanong.
"Hindi kita maalala kahit iyong memories natin na masasaya. Kahit isa man lang sana kaso wala akong maalala sa iyo. Hindi ko alam kung bakit," sabi niya.
"Ang na aalala ko iyong diniin mo ako, iyong paghingi ko ng please, iyong feeling ko ginah*sa mo ako tapos iyong iniwan mo ako sa isla kasama ang kasambahay mo," inproma niya sa akin kaya tumango - tango ako.
"Against ang isip ko sa gusto ng puso ko at katawan ko dahil gusto kong makasama lang kita palagi kaya alam kong may mas masakit pa sa pagkawala ko nang alala sa iyo Levi at alam kong alam mo iyon."
"Iyon ang gusto kong alamin at gusto kong sagotin mo sa akin," sabi niya. She remembered Levi na siya lang tumatawag sa akin ng gano'n.
"Ikaw ang asawa ko Levi. Ikaw ang nakakakilala sa akin maliban sa magulang ko kaya alam kung alam mo ang nangyari kung bakit naging ganito ang takbo ng buhay ko ang buhay natin, " sabi niya at tumingin sa mga mata ko. Huminga siya ng malalim at lumunok ng tatlong beses bago ulit nagsalita kasabay ang mga luhang tumulo sa mga mata niya.
"T-Tell everything bago ako magalit s-sa s-sarili ko..."
"Shhh!" pag-aalok ko sa kaniya at mabilis na inabot ang dalawang kamay niya kaya napahinto siya sa gusto niyang sabihin.
"Come here," sabi ko pero umiling siya. Hinihintay niyang sagotin ko ang tanong niya.
"Walang dahilan."
"Walang dahilan na magalit ka sa sarili mo kung sakali," maalumanay kong sagot dahil hindi naman pwedeng sisihin niya ang sarili niya. Walang dapat sisihin sa aksidente lalo na sa nangyari sa kaniya.
"B-But..." protesta niya sa sinagot ko. Ako na ang lumapit sa kaniya at inangat ang baba niya at nagtama ang mga mata namin. She's crying kaya pinunasan ko ito gamit ang dalawang hinlalaki ko.
"Everything well be fine,love. Just focus to your healing and I will explain everything to you. Soon but not now, " sabi ko at hinalikan ang noo niya.
"Wag mo munang isipin kapag hindi mo pa na aalala lahat dahil mas lalo kang mahihirapan dahil hindi biro ang pinagdadaanan mo. Just focus for now," sabi ko at ginulo ang ulo niya.Tumingin siya sa akin at ngumiti.
"Thank you, daddy. Thank you for understanding me," sagot niya sa akin at niyakap ang dalawang kamay niya sa baywang ko.
"I love you, love. Ikaw at ikaw palagi ang pipiliin ko," sabi ko habang hinaplos-haplos ko ang ulo niya dahil gusto kong pagaanin ang loob niya.
Natapos ang seryosong usapan ng tuldok at naglambingan na lang kami hanggang sa naabotan kami ni Franko kaya ngumiti ako sa bata. Lumapit siya sa amin at umupo din sa isang upuan sa harapan namin. Maswerte ang mga magulang nito dahil matured siyang bata at nakaligo na rin siya pero malungkot siyang ngumiti.
"I want you both tito Lev and tita Bel, " sabi niya kaya nagkatinginan kami ni Bella.
"Come here," Aya ni Bella sa kaniya kaya tumayo naman si Franko at lumapit sa tita niya. Binuhat siya ni Bella at pinaupo sa kandungan nito at niyakap kaya napaiwas ako ng tingin at nagbunga ng hangin.
"Thankyou for helping nanay, " Salamat niyang sabi. Franko is a smart kid also katulad din siya ng daddy niya.
"Pero alam natin pareho na ginagawa na lahat ng tatay mo?" tanong ko sa kaniya kaya pero yumuko siya at pinaglaruan ang mga daliri niya.
"I don't want ginoong Frank!" seryosong sagot niya. May hinanakit talaga siya sa daddy niya.
"Franko wag mong sabihin niyan. He is your father," sabi ng asawa ko.
"I want tito Lev, tita. Gusto ko siyang maging daddy ko," sabi niya kaya umiling ako.
"Kahit na anong mangyari Franko ay mahal kayo ng daddy mo kahit hindi niya alam na nag exist kayo dito sa mundo," paliwanag ng asawa ko sa bata.
"Your father is a best father kung alam niya lang no'n," sabi ko sa kaniya at ginulo ang buhok niya. Gusto ko kasing ipaintindi sa kaniya para maintindihan niya pa lalo at wag magtanim ng galit sa kaniyang ama.
Nakakaawa din dahil wala pa naman iyon alam na may anak pala sila ng asawa niya no'ng umalis si Chrisian sa poder niya. Andito si Franko ngayon sa bahay ko dahil sumugud doon sa ospital ang tatay niya baka may hinala na siyang may anak sila ng asawa niyang iniwan siya. Si Frank Lin ang taong hindi mapaglihiman kunting salita mo lang na alam niyang hindi ka sigurado mag-iisip na iyon ng bagay na negatibo.
"Mahalin mo pa rin ang tatay mo dahil hindi niya alam Franko," sabi ko.Malungkot siyang tumingin sa akin. Kung alam lang ng tatay niya no'n. Iwan ko lang kung nakaalis si Chrisian sa poder niya.
"But he let nanay left. He choose his child to another woman than nanay. He didn't happy with nanay side. He want family that he completed his life, tito. He know that nanay cannot give it to him. Hindi niya pinahanap ang nanay ko. Bakit hindi niya na lang ibigay ang hinihingi ni nanay dahil hindi naman na siya mahal ni nanay ko, " mahabang sagot niya. Naramdaman ko ang hinanakit niya sa daddy niya kaya tumahimik.
"Saan mo narinig iyan?" tanong ko.
"Hindi nagsasalita ang nanay about ginoong Frank, tito. Pero I heard kasi narinig ko no'ng nag-usap kayo ni nanay, "sagot niya sa akin.
"Then you heard what I am answered?" tanong ko sa kaniya kaya tumango siya.
"Hindi sinabi ni mommy mo na hindi niya na mahal ang daddy mo, Franko, " pagtatama ko sa sinabi niya.
"Ako na po ang nagsabi ngayon sa iyo tito na ayaw ko po si ginoong Frank. Hindi ko siya gusto po," pilit niyang sagot.
"Sasaktan niya lang ang mama ko," segunda niya kaya napailing ako.
Ito ang masakit sa isang magulang. Ang hindi inaasahang pangyayari. Hindi ko naman masisisi si Frank mas lalong hindi ko din pwedeng sisihin si Chrisian they both sacrifice para sa pagmamahal pero mahirap kapag ang bata na rin kasi ang involved. Huminga ako ng malalim dahil gusto ko ng tapusin ang usupan kasi bata pa siya. Binuhat ko siya dahil nakakandung na siya sa kandungan ng asawa ko.
"Saan mo gustong mamasyal?" tanong ko. Gusto kong kalimutan niya ang mga bagay-bagay na naiisip niya dahil hindi naman niya problema sana ang problema ng magulang niya.
Ang dapat sa mga bata ay maglaro sa mga kaedad niyang bata pero sa senaryo ni Franko parang hindi niya ito naranasan dahil matured siya mag-isip although magkasing-edad lang sila ni Lorenzo. Sabagay, pati naman si Lorenzo may napupusuan na rin ata, sabi ng isip ko.
"One day tito Lev ay tatawagin kitang daddy at pati na rin ikaw tita Bel," sabi niya kaya nagkatinginan kaming dalawa ni Bella.
"Bata ka pa wag muna ang ganyan," sabi ni Bella sa kaniya at kinurot niya ang pisngi nito kaya tumawa ang bata at yumakap sa leeg ko.
"Dapat girl, tita Bel, ha! " tawang sabi ni Franko kaya tumawa na rin kaming dalawa ni Bella.
"Sana nga magdilang anghel ka Franko," sabi ko.
"I pray po daddy Lev," sabi niya. Nagsimula na siyang tawagin akong daddy Lev.
"Kung gano'n kahit ibigay ko na sa iyo ang little Belle ko," sang-ayon ko sa kaniya.
"Yehay!"masayang sabi niya.
"Levi!" Sita naman sa akin ni Bella kaya nagkibit-balikat lang ako at ngumiti sa kaniya at
Kinuha ko ang kamay niya para sabay na kaming tatlong lumabas sa bahay na parang happy family.
A/N: Hello habebes. 😊 Maraming salamat po sa nakakaintindi at nakakaunawa po sa story ni Levi. 😊😇