"ကိုကို ကျွန်တော့်ကို ပေးလိုးပါတော့ဗျာ နော် နော်
ကျွန်တော် စောက်ရမ်းထန်နေပြီ မရတော့ဘူးဗျ ကျွန်တော့်ကို မသနားဘူးလား ဒီမှာကြည့် ဘောင်းဘီတစ်ခုလုံးလည်း လီးရည်တွေနဲ့ စိုရွှဲနေပြီ"
"ဟာ သုတကလည်းကွာ ကိုကို့ကို တွေ့တာနဲ့ လိုးဖို့ချည်းပဲပြောနေတော့တာပဲ အထန်ကောင်လေးရဲ့
ကိုကို့ကို သမနားဘူးလား သုတရဲ့လီးက အကြီးကြီးနဲ့ အလိုးကလည်းကြမ်းသေးတယ် တစ်နေ့ကို ဘယ်နှချီတောင်လိုးမှန်းမသိဘူး အရမ်းဆိုးတယ် မင်းက"
သုတ တစ်ယောက် သူနဲ့မကြာခင်ကမှ တွဲတဲ့ သူ့ထက် နှစ်နှစ်ကြီးတဲ့ ကိုပိုင်ဆက်ကို ချွဲပြီး လိုးဖို့ပြောနေပါတော့တယ်
သုတက အငယ်ပေမဲ့ topဖြစ်ပြီး ကိုပိုင်ဆက်ကတော့ bottomပါ
ကိုပိုင်ကလည်း သုတကို အငယ်ဆိုတော့ အလိုလိုက်ပြီး ခဏခဏခံပေးရတာပေါ့
သူတို့နှစ်ယောက်က အတည်ကြီးတွဲကတာတော့ မဟုတ်ဘူးရယ် နှစ်ယောက်လုံးနားလည်မှုနဲ့ သဘောကျကြလို့ တွဲကြည့်ရုံ
ကိုပိုင်ဆက်က တရုတ်စပ် အသားဖြူဖြူ ဖင်ကိတ်ကိတ် အရပ်ရှည်ရှည်နဲ့သူတစ်ယောက် အသားလေးကဖြူဖွေးအိစက်ပြီး ဖင်ကြီးဆို တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ရိုက်ချင်စရာ...သူကအကြီးဆိုတော့ သုတလေးကို အလိုလိုက်ပေမဲ့ သူလိုးမယ်တောင်းဆိုတိုင်း မခံပေးနိုင်တော့ဘူး သုတကထန်လွန်းတယ်လေ ပုံမှန်အချိန်ဆို သူ့နားကလေးလေးလို ကပ်ချွဲနေတတ်ပေမဲ့ လိုးတဲ့အချိန်ကျရင်တော့ မညှာမတာ အသေလိုးတတ်တယ်
"သုတလေး ကိုယ်မင်းကို သဘောကျပေမဲ့ ဒီလောက်ထိထန်နေရင် အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူးကွာ ကိုယ်တို့လမ်းခွဲကြရအောင် သူငယ်ချင်းတွေပဲလုပ်ကြမယ်လေကွာနော်"
"ကိုကိုကလည်း ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ် အဲဒီလိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ"
"ငါတို့အစကတည်းက အပျော်တွဲခဲ့ကြတာပဲလေ မင်းလည်းပျော်တယ် ငါလည်းပျော်တယ် ခုလည်းပျော်ပျော်ပဲ လမ်းခွဲကြမယ် ညီအစ်ကိုတွေလို ဆက်ခင်ကြမယ်လေနော် မင်းနဲ့ကိုက်ညီတဲ့သူကို မင်းတွေ့လာမှာပါ ငါလည်း ငါနဲ့ပိုသင့်တော်တဲ့သူကို ရှာဖို့သင့်ပြီ"
"ဟုတ်ပါပြီ ကိုကိုရာ အဆင်မပြေတော့လည်း ညီအစ်ကိုလိုပဲ ခင်ကြတာပေါ့"
"သုတ မင်းက စောက်ရမ်းထန်တယ် မင်းလျှော့မှရမယ်
မဟုတ်လည်း မင်းလို အထန်ကောင်ကို ရှာတွဲကွာ ငါကတော့ သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး ကံကောင်းပါစေ"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ ကျွန်တော်လည်း တောင်းပန်ပါတယ် ဗီဇကိုက ဒီလိုဆိုတော့ ထိန်းမရဘူးဗျာ"
ဒီသုတဆိုတဲ့ စောက်ထန်ကောင်က လမ်းခွဲပြီးတာတောင် ဘုဖို့ဂွင်ဖန်နေတုန်း
"ကိုကို..." မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ သုတ ပြောလာတော့
"အင်းပြောလေ သုတ"
"ကိုကို့ကို လမ်းမခွဲခင် ရည်းစားအနေနဲ့ နောက်ဆုံးတစ်ကြိမ် လိုးပါရစေ နော် နော်..."
"ဟာ ဒီကောင်လေးတော်တော်မလွယ်တာပဲ အဲ့လောက်တောင် ထန်ရလား"
"ကိုကို့ဖင်ကြီးကို ကြိုက်တာကိုး နော် ကိုကိုနော် "
"ဟုတ်ပြီ ငါမင်းကို ရည်းစားအနေနဲ့ နောက်ဆုံးတစ်ကြိမ်ပေးလိုးမယ် စောက်ထန်ကောင်လေး"
သုတတို့ကတော့ လမ်းခွဲတာတောင် လိုးပြီးလမ်းခွဲတဲ့ကောင်မျိုး...
"ကိုကို အင်္ကျီချွတ်လိုက်"
အင်္ကျီတွေအကုန်ချွတ်ပြီးတော့ သုတတစ်ယောက် သူ့ကိုကို နို့တွေကို အငမ်းမရစို့တော့တယ်
"အာ့ ကလေးရာ နို့ငတ်နေတဲ့အတိုင်းပဲ အရမ်းစို့နေတာ အာ့ အာ့"
"ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်က နို့ငတ်နေတာလေ ကိုကို့နို့တွေကို နောက်ထပ်စို့ရဖို့မသေချာတော့ဘူး အဝစို့ထားရမယ် ပလွတ် ပလွတ်"
"ကိုကို့နို့တွေက အရမ်းအရသာရှိတာပဲ ပလွတ် နီရဲပြီးဆူထွက်လာအောင်စို့မှာ ပလွတ်"
သုတ နို့ကို အားရပါးရစို့လိုက် ဖိချေလိုက် ကိုက်လိုက် လုပ်နေတယ်
လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ကိုပိုင်ရဲ့ရင်ဘက်နို့အုံကြီးကိုကိုင်ပြီး မျက်နှာအပ်ကာ ကလေးလေးတစ်ယောက်လို အငမ်းမရ နို့စို့နေတယ်
"အာ့ ကလေးရာ အာ့ သုတ အာ့"
"ပလွတ် ပလွတ်"
"အာ့ နို့တွေနာလာပြီ တော်ပါတော့နော် အကြာကြီးစို့ပြီးပြီလေကွာ"
"ပလွတ် mmmm ကိုကိုကလည်း ပလွတ် ပလွတ် ခဏထပ်စို့ပါရစေ "
"အာ့ အရမ်းဆိုးတယ် ဒီကောင်လေး အာ့"
"ဆိုးမှာပဲဗျာ ကျွန်တော်က ကောင်ဆိုးလေးပဲ အခု ကိုကို့ကို နောက်ဆုံးဆိုးရမှာ အရမ်းဆိုးပစ်မှာပဲ"
"အာ့ ရူးတော့မှာပဲ "
"ဟုတ်ပြီ ကိုကို ကျွန်တော့်ကို လီးစုပ်ပေးတော့"
သုတ အနီးနားက ထိုင်ခုံမှာ ပေါင်ကားထိုင်လိုက်တယ် ကိုယ်မှာတော့ အရည်ကြည်တွေစိုရွှဲနေတဲ့ အတွင်းခံတစ်ထည်ကျန်သေးလေရဲ့
"သုတရဲ့ လီးနံ့ လရည်နံ့လေးကို အဝရှူမယ် အား မွှေးလိုက်တာကွာ လူပျိုနံ့လေး သင်းနေတာပဲ"
"နောက်ဆုံးအနေနဲ့ အဝရှူဗျာ ဒီနေ့ဒီလီးကြီးက ကိုကို့အပိုင်ပဲ"
ကိုပိုင်တစ်ယောက် ခေါင်းကိုပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ အတွင်းခံကိုမျက်နှာအပ်ပြီး လီးနံ့ကို အဝရှုရှိုက်နေတော့တယ်
သုတလို အသက်ငယ်ငယ်လူပျိုအထန်ကောင်လေးရဲ့ လီးနံ့က ဆွဲမက်ဖွယ်ကောင်းမှာ သေချာတယ်
"ကိုကို စုပ်ပေးတော့ဗျာ"ဆိုပြီး သုတဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ မာန်ဖီပြီးမိုးထိုးနေတဲ့ လီးရှည်ကြီးက တရမ်းရမ်းနဲ့ပေါ်လာတယ် လရည်ကြည်တွေလည်း စို့လို့ပေါ့
"စိုရွှဲနေတာပဲ သုတရာ"
"အစ်ကို့ကြောင့်လေဗျာ စုပ်တော့ဗျာ မရတော့ဘူး"
ကိုပိုင်လည်း လျှာလေးနဲ့အရင် ထိပ်ဖြားလေးကို ကလိလိုက်တယ်.. ပြီးတော့လျှာလေးနဲ့ ဒစ်ကို ဝေ့ပတ်ပြီးကစားတယ်
"အာ့ ကောင်းတယ် ကိုကိုရာ ကြမ်းကြမ်းလေးစုပ်ပေး"
ကိုပိုင်လျှာလေးနဲ့ လီးချောင်းကြီးတစ်ချောင်းလုံးကို ဘေးတိုက်လျက်တယ် ပြီးတော့ တစ်ချောင်းလုံး ထည့်ငုံလိုက်တော့တယ်
သုတလီးက ရှည်ပြီးကြီးနေတော့ အဆုံးထိဝင်ဖို့ခက်နေတယ် အာခေါင်ကိုလာထောက်တယ် ။ ချိန်းတွေ့တိုင်း တစ်နေကုန်ပြဲလန်နေအောင်လိုးခံရပြီး ပါးစပ်တွေညောင်းအောင် စုပ်ပေးခဲ့ရပေမဲ့ လီးကြီးဒဏ်ကို မခံနိုင်သေးဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း လမ်းခွဲရတာပဲလေ။
ကိုပိုင် ပါးစပ်ထဲကို လီး အထုတ်အသွင်းမြန်မြန်လေးလုပ်ပေးလိုက်မယ်
"အာ့ ကောင်းတယ်ကိုကို ကျွန်တော့်လီးကြိုက်လား"
"ကြိုက်တယ် ဒါပေမဲ့ ကြောက်လည်း ကြောက်တယ်"
"မကြောက်ပါနဲ့ဗျာ ဒီလောက်တောင် ခံလာပြီးပြီပဲ ကျွန်တော့်လီးက စားကောင်းပါတယ်ဗျ ဟားဟား"
သုတလည်း အားမလိုအားမရနဲ့ ကိုပိုင့်ခေါင်းကြီးကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲဆောင့်ထည့်တော့တယ်
အု...အု...အု
ကိုပိုင် လီးနင်ပြီး အသက်ရှူကျပ်လာတယ် မျက်ရည်တွေဝဲလာတယ်
အတင်းရုန်းလည်း သုတက အလွှတ်မပေးဘဲလီးနဲ့ ပါးစပ်ကိုလိုးခွဲနေတုန်း...
"အာ့ နွေးနေတာပဲ ကိုကို့ပါးစပ်က စောက်ရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာ"