Gözlerimi açtığım da hava hala karanlıktı. Bir süre tavana bakarken aklıma kurt ve Kenan gelmişti ama sol tarafımdaki nefes sesini duyunca rahatlamıştım. Bu nefes sesini biliyordum kurttu bu.
Sol tarafa dönüp zaten bildiğim görsele tekrar baktım. Bu hayvan bana huzur veriyordu ve güvende hissettiriyordu. Kafasını yastığa dayamış uyuyordu, elimi kaldırıp kafasını okşamaya başladım. Kafasını hiç oynatmadan kokumu almaya çalıştı bir süre. Burun deliklerinin hareket etmesinden anlamıştım.
"Nerelerdeydin bakayım sen?"
Gözünü açıp bana baktı ve yaklaşıp yüzümü kokladı. Yanaklarımı yalamaya başlamıştı yine ve beni güldürmeyi hep başarıyordu. Aklıma kenanın gelmesiyle geri çekilip ayağa kalktım. Kurta dönüp sinirlice baktım
"Burdan sakın kalkmıyorsun"
Boş boş yüzüme baktıktan sonra karanlık koridorda kenanın odasına doğru yürümeye başladım. Işığı yakmak istiyordum ama çok karanlık olduğu için bulamazdım.
"Kenan"
Boş koridorda sesim hafifçe yankılandı ama herhangi bir karşılık gelmedi. Tekrardan yürümeye başladım, odasına geldiğimde iki kere tıklattım ancak yine bir ses gelmedi.
Kapıyı yavaşça açıp kafamı uzattım, sokak lambasının loş ışığı içeriyi aydınlatıyordu. Içeride kimse yoktu evde olmadığını düşünerek tam odadan çıkıyordum ki odanın içindeki banyo olduğunu düşündüğüm yerden ses geldi, bir şeyin çarpma sesi gibiydi. Gerilsem de sakin kalmaya çalışarak tekrardan içeri girdim. Banyo Kapısına birkaç kez tıklattım ancak içeriden Yine ses gelmedi, kapıyı yavaşça açarak içeri girdim.
Gördüğüm görüntüyle hemen arkamı döndüm, Kenan duş alıyordu. banyo dışında hiçbir şekilde gelmeyen su sesi ve ışık yüzünden anlayamamıştım. demek bu yüzden cevap vermiyormuş.
"Bir sorun mu var güzellik?"
"Çok afedersin ses gelmeyince meraklanıp girdim. Gideyim ben"
Elimi kapıya uzatmışken duşa kabinin açılma sesi gerilmeme neden olmuştu. Donup kalmıştım, gitgide yaklaşan ayak sesleriyle kalbim çarpıntıya uğradı. Kendine gel gece, çık şu lanet yerden!
Kapıyı hızlıca açarken kapanması bir oldu. Kenan arkamdan kapıyı o kadar sert kapatmıştı ki kırıldığına yemin edebilirim.
Omuzlarımdan tutup beni kendine doğru çevirdi ve kapıya doğru itti. Tamamen çıplak olması nedeniyle yüzümü buruşturup gözlerimi kapadım. Ne yapıyordu bu lanet herif?
"Ne yaptığını sanıyorsun çıplaksın çekil önümden hemen"
"Aç gözlerini!"
Açmadım asla açamazdim bu sapık ne sanıyordu kendisini.
"Bağırırım çekil önümden"
Kahkaha atıp cümlesine devam etti.
"İstediğin kadar bağır, burada kimse seni duyamaz."
Daha fazla yaklaştığını nefesinden anlamıştım. Çok yakındı, gereksiz yakındı.
"Tamam sakin ol, şaka yaptım sadece. Aç gözlerini"
Elini saçlarım da hissettim. Bir tutamı alıp kulağımın arkasına sıkıştırdı.
"Korkuyorum, lütfen"
İlk önce Elini çekti sonra kendisi çekildi.
"Özür dilerim, korkmanı istememiştim"
"Özür dilemen bir şey değiştirmiyor. Senin evinde sana sığındım ben, senin bana yaptığına bak"
Gözümden bir damla yaş düştü. Hızla arkamı döndüm tam çıkarken Kenan arkamdan sarıldı. Büyük elleri çapraz bir şekilde kollarıma sarılıyordu. Rahatsız olsam da itmedim hareket etmedim.
"Gece Özür dilerim, gitme nolur. Yıllar sonra evime ilk kez biri girdi, içimin ısındığı biri. Bırakma beni"
İçim burkuldu ama ben onun bana hissettiği şeyleri hissetmiyordum.
"Üzgünüm ama-"
"Ben sana aşık değilim. Bu düşünceyi kafandan sil! Arkadaşım ol sadece"
Rol yaptığını sen de hissediyorsun değil mi gece?
Kesinlikle katılıyorum iç ses. Ama hislerime göre davranamam sadece. Kenan kötü biri olsa zarar verirdi bana değil mi?
"Tamam Kenan bırak gitmeyeceğim. Gidecek yerim de yok zaten dediğin gibi"
Kollarını üstümden çekti ve koşarak odama geçtim. Kurt yine yoktu odada.
Sakinleşmem gerekiyordu. Hayatım boyunca hiçbir erkekle temasa geçmemiş ben son zamanlarda kendimi bir hayat kadınından farksız hissediyordum. Kenana güvenmiyordum, çok dengesiz biriydi. Gülerken aniden sinirlenebiliyordu, güven verici tavrının ardından yanlış hareketlerde sözlerde bulunuyordu. Burada kalamazdım, acilen paraya ihtiyacım vardı. Yarın mutlaka çalıştığım yere gidip patrondan af dilemeliydim. Bu işe ihtiyacım vardı çünkü paraya ihtiyacım vardı.
Odadan çıkıp kurtu aramak isterdim ama kenanla karşılaşma korkusu olduğu için çıkmamayı tercih ettim. Üstelik duş alıp üstümdekilerden kurtulmam gerekiyordu. Odanın içinde duran dolabı açtım. Sadece bir kaç siyah ve lacivert tişört vardı. Lacivert.. en sevdiğim renklerden biridir.
Lacivert olan tişörtü alıp yatağa attım. Kapıyı kitlediğimden emin olup üstümü çıkardım. Ilk önce odadaki banyoya girdim ve pijamami elimde yıkadım sonra da iç çamaşırlarımı. Odaya dönüp kalorifere astım hepsini ve hızlı bir duşa girdim. Sabaha kadar kururdu kıyafetlerim.
Ne yapacaktım ben böyle? Nereye kadar devam edeceğim. Bir tane bile kıyafetim yok, eşyam yok, param yok. Benim hiçbir şeyim yok. Ya bir şeyleri cidden yoluna koyucam ya da ölüp gidicem.
****
Hızlı bir duşun ardından kenan gibi kokuyordum, Onun şampuanı ile yıkanmıştım. Üstüme dizimin üstüne gelen tişörtü geçirdim. İnanılmaz büyüktü bu tişört, iç çamaşırı giymemenin verdiği rahatsızlık vardı ama buna şükür.
Siktir, yarın işe gideceksem ne giyecektim. Pembe pijamalarım veya üstümdeki çuval gibi duran tişörtle gidemezdim o kesin. Ya da hangi parayla o otobüse binecektim. Offf offf! Şuan kafamı yormamak adına yarın düşünürüm diyerek yatağa geçtim.
****
Sabah olduğun da ilk işim kaloriferdeki kıyafetlerimi alıp Üstüme geçirmekti. Tişörtü çıkarmamıştım rahattı
Kapıyı açıp mutfağa doğru ilerledim. Çok güzel kokular geliyordu ve hafif caz müzik çalıyordu. Kenan arkası dönük tezgahta bir şeyler hazırlıyordu.
"Günaydın"
Gülümseyerek yanına gittim. Kenan arkasını dönüp kısık sesle 'günaydın' dedi. Ancak gördüğüm görüntü beni hayrete uğrattı. Kenanın heryeri mosmor du, kaşı patlamıştı ve kolları! Aman Allahim kollarının her bir yanına kemer izleri vardı.
Ağzım açık şekilde yaralarına bakarken Kenan hafif bir tebessümle önüne döndü geri.
"Kenan! Ne oldu sana?"
Ocaktaki omleti alıp masanın üstündeki tabağa koydu.
"Önemli bir şey değil ya, gece hava almaya çıkmıştım sokak serserileriyle ufak Bir kavga sadece. Hadi gel kahvaltımızı yapalım"
"Nasıl önemli değil Kenan polise gide-"
"Önemli değil dedim güzelim, gel"
Üzülerek bar taburesini çekip oturdum. Yüzü ve vücudu mahvolmuştu resmen.
"İyi misin peki şimdi, acıyor mu çok?"
Yüzüme bakmadan kafasını Sağa sola salladı. Konuşmak istemiyordu anlaşılan.
"Şey hiç bana uyucak bir eşofman falan var mı acaba? İşe gideceğim de bugün"
"Var, ben götürürüm seni"
"Cidden mi çok teşekkür ederim ve son bir şey daha, kurtu gördün mü acaba nerde?"
Kenan sabit bir şekilde kalıp masanın ucuna doğru dalmıştı ve durgunlaşmıştı.
"Kenan? İyi misin?"
Yüzüme bakıp tebessüm etti.
"İyiyim en son benim odamdaydı. Hayvan işte, nereye gideceğini bilmiyor."
Çok garip davranıyordu. Canı yanıyor olmalıydı ve uykusuzdu.
kurtun ulumasını duyduğum gibi kafamı evin içinde gezdirdim. Kurt tekrar uludu, merak edip ayağa kalktım tam gidecekken Kenan kolumu tuttu. Yalvarır gibi yüzüme bakıyordu
"Gitme"
"Kurta bakacaktım"
"Gitme gece, canım çok acıyor. Onu önemseme, beni önemse."
Gözünden bir damla akan yaş içimde ki koca yangını söndürmüş gibi üzülmüştüm haline.
Bölüm nasıldı bebekler alayım yorumları???
Ee hep libido libido olmaz biraz da kenana üzülelim. Sizce Kenan iyi biri mi yoksa kötü biri mi? Bunu önümüzdeki bölümlerde öğrenicez.