CHAPTER 35 | Shock |
I agree with the date kasi naiinis na ako sa pangungulit ni Lara at baka 'pag pinagbigyan ko siya ngayon, titigilan na niya ako.
That was what I told myself the main reason why I agreed. But yeah, I know I'm lying to myself. Pumayag ako kasi, pagod na akong isipin si Yijin. Pagod na 'kong siya na lang lagi ang nasa isip ko.
I know this is not so me, to do this kind of thing. To date someone just to forget someone. But I want to give it a try, something is void inside me that I want to give it a push.
Kinabukasan ko na na-realize na katangahan pala talaga ang gusto kong gawin. Katangahan na pumayag ako kagabi. Nadala ako ng emosyon, galit at pride ko kaya pumayag ako. As if I will get my revenge and satisfaction by joining this double date.
I immediately regretted it. Pero hindi ko na mababawi ang sinabi ko kay Lara. She was so happy last night when she texted me because I finally agreed. I sighed heavily and did my mourning rituals.
Medyo natakot ako kagabi na baka mag-break down na naman ako, my weeks were so busy that it can overwhelmed and pressure me, enough to trigger my mental breakdown. Dumagdag pa ang hindi magandang pag-uusap namin ni Yijin, I shouted at him again. I didn't listen and didn't let him explain his side. Mabuti na lang talaga at tumawag sina Chloe at Seri, naging mahaba ang pag-uusap namin dahil inusisa pa nila ako sa date na sinabi ko. Sa sobrang haba ay inantok ako at madaling nakatulog pagkatapos ng tawag.
Right, I didn't let Yijin to say something. Bahagya akong na-guilty, nauna na naman ang emosyon ko at sumabog na naman ako sa harapan niya. This is the second time that it happened. I checked my phone and saw that Yijin doesn't message nor call me. Agad na nawala ang guilt na naramdaman ko.
So, this really ends everything then?
Habang kumakain ay na-realize kong medyo maalikabok na ang condo ko, kailangan ko ng maglinis ng mga sulok at mag-grocery. Iyon na lang ang inisip ko buong agahan.
Pagdating ko sa University ay tuwang-tuwa si Lara sa 'kin, kulang na lang ay maglatag siya ng red carpet dahil sinalubong niya talaga ako sa pintuan ng room namin.
"I told Ranzel about the date and he was so excited. Ako rin excited na!" she giggled. Muntik na ako mapairap nang marinig ang pangalan ng engineering student na nirereto niya. "Sa Sabado, ah! Four pm sharp, huwag mong kalilimutan."
"Oo na," iritado kong ani. I guess I just have to deal with this. Mabuti na rin siguro 'to para makausap ko si Ranzel at masabihan ko siya na hindi ako interesado sa kanya, na pumayag lang ako dahil sa pangungulit ni Lara. It's better to give him an idea what's my stand on this para hindi na kung ano-ano ang isipin niya.
It's better to tell him straight to his face what is this for than to give him false hope. Mas mahirap 'yon, well. . . that's base on experience. Isa pa, ayokong maging katulad ng isa d'yan.
I think Ranzel was somehow serious about his thing for me. He's persistent, kung hindi ko nga blinock ang number niya ay malamang marami pa akong text messages na matatanggap mula sa kanya. Pero hindi rin ako ganoon ka sure, baka kasi makulit lang talaga siya, mahangin at sobrang presko.
"Focus Chantal!" bulong ko sa sarili habang nagbabasa ng libro. Nasa bench ako at naiinis na ako sa sarili dahil panay ang baling ko sa mga taong dumadaan. I really hate that I'm expecting him to suddenly show up after our conversation.
Hindi na talaga magpapakita iyon sa 'kin. I already confronted him.
I sighed and close my book, wala namang pumapasok sa utak ko kaya mabuti pang umuwi na ako. Dumaan muna ako sa grocery para bilhin ang mga kailangan kong supplies sa bahay, lalo na mga panlinis dahil balak kong maglinis ng condo bukas. Sabado kasi at wala naman akong ibang gagawin bukod sa pagsagot ng emails. Bumili na rin ako ng dress para sa upcoming book signing ko. Excited ako na kinakabahan kaya pinaghahandaan ko talaga.
I slept early and do the things I planned yesterday for today. Alas dos nang makapagpahinga ako tapos ay agad ng nag-ayos para sa date. Text nang text na nga si Lara sa 'kin, eh. Pinapaalalahanan ako.
I choose to wear a black bodycon dress and a white cardigan to cover my shoulder. I partnered it with my white two inches pump. Ang sabi ni Lara ay formal date raw kaya ganito ang suot ko.
I want to bun my hair but I contemplated on it. Putting it on a bun suits it with my outfit kaya lang pakiramdam ko over dress na ako masyado at magmumukhang pinaghandaan ko ang lahat. Plus I removed my glasses and wear contacts so I really looked regal. I sighed and decided to loosen my hair and tie it on a half ponytail instead.
Hair is everything, I looked cute and feminine with this hairstyle which I like. I stared at my face, I kinda miss this hairstyle.
Pagkatapos mag-spray ng pabango ay agad na akong umalis. Malayo pa naman ang oras pero kung makapag-text si Lara ay akala mo may emergency.
Lara:
Don't be late Thalia, ah! Sa five star hotel tayo kakain at may reservation!
Lara:
You can't be late okay?
Napairap ako. Nag-reply na lang ako sa kanya para naman matahimik na siya.
Ako:
I'm on my way okay? I'm not going to be late.
Lara:
Sige, text mo ako kapag nasa labas ka na ng restaurant. Susunduin kita.
Ako:
Huwag na, I'm sure I'll immediately find you.
Pagdating ko sa restaurant ay agad na may waiter na nag-assist sa 'kin. Sinabi ko naman na nauna na ang mga kasama ko kaya sinamahan niya ako sa table nila.
Nasa table na sina Lara, Ranzel at 'yung crush ni Lara pagdating ko. Mukhang ako na lang talaga ang hinihintay.
"Thalia! Wow, you looked amazing!" papuri ni Lara nang salubungin ako. Tipid naman akong ngumiti sa kanya at tiningnan ang mga lalaki sa table, nakatayo na rin sila.
"Hi, I'm sorry. Am I late?" Nagkatinginan kami ni Ranzel, kanina pa siya nakatingin sa 'kin kaya nang bumaling ako ay nagkatitigan kami.
"No, your just in time. It's nice to finally meet you Thalia." Inilahad niya ang kamay, ang mga labi niya ay nagtatago ng multo ng ngiti. I shake hands with him, medyo matagal bago ko nabawi ang kamay dahil humigpit ang hawak niya. It made me uncomfortable but I just smiled at him.
"Come on dude, huwag mo namang masyadong ipahalata na excited ka." Napabaling ako sa crush ni Lara. "Hi, it's nice to meet you, I'm Cody."
"Hello, I'm Thalia." Pagkatapos magpakilala sa kanila ay agad na kaming nag-settle down. We ordered our food and talk quietly. Though it's kinda uncomfortable for me to be in this situation, hindi ako sanay na nakikipagsalamuha at nakikipag-formal dinner sa hindi ko gaanong kilala. Well, except if I'm in church.
"So, is it hard?" tanong ni Ranzel sa 'kin. We're eating and our topic was all about our courses. Parang may sariling mundo sina Lara at Cody dahil may iba silang topic, nakikisali rin naman sila sa 'min paminsan-minsan.
"Hmm, hindi naman gaano, mahirap pero kaya naman. I think, all courses are difficult. Sa engineering ba?"
Ranzel laugh and shrugged his shoulders, "It's kinda easy for me too." Tumango-tango ako.
"Saan ka nag-Highschool?" tanong na naman niya. Napakarami niyang tanong, I don't want to be rude kaya sinasagot ko. . . mabuti na lang at hindi gaanong personal ang mga tanong niya.
"Sa Lusiento High ako nag-aral noon."
"Saan 'yon?" he curiously asked. Bahagya pa siyang lumapit.
"Sa Lusiento, it's a province in Visayas. You have to travel two hours to go to the City and then get on a plane." I shrugged my shoulders.
"I get it now why you are so conservative and reserved," tango-tangong aniya. Tinaasan ko naman siya ng kilay.
"Why? Because I'm a promdi?" Tumango siya. I don't know if it's compliment or something that will offend me. Napansin niya siguro ang reaction ko kaya agad siyang umiling.
"I didn't mean it in a negative way. What I mean is, girls like you is so rare to find these days. So, you're a jewel." Saglit akong natigilan at napangiti sa sinabi niya. He smiled at me too, umiwas ako ng tingin at nagpatuloy na lang sa pagkain.
"Hey, huwag ka munang kiligin!" aniya nang nanahimik ako. My eyes widened.
"I am not!" depensa ko sa sarili. Natawa naman siya sa 'kin.
"Uy, nagkakamabutihan na ba kayo?" singit ni Lara sa 'min. Agad ko naman siyang binalingan at pinandilatan.
"Shut up!" I said to her. Ranzel laughed again.
"Thalia, you're so cute," ani Ranzel.
"Sinabi mo pa, isn't she pretty?" ani Lara habang pinagmamasdan ang mukha ko. Nahihiya naman akong yumuko. Hindi ako sanay na pinupuri ang itsura ko.
"She's cute and innocent," si Ranzel sa 'kin.
"Thalia always wear her reading glasses and ties her hair in a bun, she's pretty with that. Pero nag-ayos siya ngayon and she's so much prettier!" pamamahiya ni Lara sa 'kin. I felt embarrassed kasi baka isipin nila na masyado kong pinaghandaan ang araw na 'to.
"Stop that, mukhang nahihiya na siya," natatawang ani Cody.
Our conversation went on until we finished our dinner and the desert was served. Cody ordered a non-alcoholic wine so I agreed, sinabi kasi ni Lara na hindi ako umiinom ng alak kaya 'yon ang in-order nila.
I excused myself to them to go in a bathroom. I used the cubicle and washed my hands on the sink after. I looked at myself in the mirror and cutely smiled. Am I really cute? It was so long since I stared to myself in the mirror to notice and to see whether their compliments were true.
Saglit akong nag-ayos pagkatapos ay lumabas na ng bathroom. Paglabas ko ng pinto ay sakto namang pagbukas din ng katapat na pinto, sa males bathroom.
My eyes immediately widened when I saw Yijin. Natigilan ako at gano'n din siya, his lips agaped and mine as well. Nagkagulatan kaming dalawa!
"C-chantal," utal na aniya. Pinasadahan niya ng tingin ang suot ko, his eyes softened a bit and I'm lost for words.
My heart pounded crazily. Bakit siya nandito? Of all the places bakit pa kami nagkita ngayon mismo!
"Y-you're here. . ." aniya.
"Y-yeah, just having a dinner," I said breathily. Tulala pa rin ako at hindi makapaniwala. Pakiramdam ko ay may bara sa lalamunan ko.
Napatingin siya sa mga tables, tila ba hinahanap niya roon kung sino ang mga kasama ko.
"Sino'ng kasama mo?" tanong niya. I saw how his eyes darkened this time nang pinasadahan niya ulit ang suot at ang mukha ko.
Mas lalo akong kinabahan sa tanong niya. I felt like a girl who cheated on her boyfriend. I don't want to tell him about this date, I don't want him to conclude something.
Nakakahiya! Ako ang kumumpronta sa kanya tungkol sa relasyon namin tapos ako pa itong may ka-date agad? Ano na lang ang iisipin niya? That I'm just playing with everything at nagpapa-victim?
My heart ached, I can't bare Yijin thinking bad about me. Wala akong pake sa sasabihin ng iba o ng opinion ng iba sa 'kin. Pero bakit kapag si Yijin na ang hirap? Bakit lagi siyang nasa pedestal ko?
"I'm w-with—"
"Yijin! Yijin right?" My eyes widened, Lara is approaching and she saw us! Now this is worst. "You're here, it's nice to meet you again. Do you also have a date here?" tanong ni Lara nang makalapit sa 'min. I attentively listen to her question and glance at Yijin.
"No, I'm here for a meeting. And date? You're having a. . . date here?" Yijin slowly glanced at me kaya agad akong umiwas ng tingin. Mas lalong bumigat ang dibdib ko. Kung pwede sana ay kainin na ako ng lupa.
"Oh, yeah. We're actually having a double date," proud na ani Lara. Parang proud siya na naisama niya ako.
"I think we should go back to our table, they are waiting," ani ko kay Lara. I can't bare Yijin's intense stare anymore. I felt like my legs are wobbling.
"Mauna ka na, I have to use the bathroom," ani Lara.
"I have to go," paalam ko kay Yijin bago naglakad pabalik sa table namin. Kailangan ko pang dagdagan ng effort ang paglalakad ko, I felt like he's watching me where I'll be going.
"Thalia, did you see this?" Nang umupo ako ay tumayo si Ranzel para ipakita ang kung ano sa cellphone niya. It's a video pero walang kung ano ang pumapasok sa utak ko. Napailing ako at napapikit nang mariin. What happened was so embarrassing!
Nang makabalik si Lara ay nag-tossed na kami ng wine namin. Ayaw ko mang bumaling ay napatingin ako sa likuran ko, I felt like someone is staring at me.
Hindi nga ako nagkamali nang agad na nagkasalubong ang titig namin ni Yijin. He's just two table away from us and he's facing our table! Samantalang ako ay nakatalikod sa kanila. Hindi ko na nakita kung sino ang mga kasama niya dahil agad akong bumaling pabalik.
"What should we do after this?" Lara asked excitedly.
"I guess, we should watch a movie?"
"That's nice. . ."
Hindi ko na alam ano ang pinag-uusapan nila. I stared at my glass of wine and worry for everything.
"Hey, Thalia are you with us?"
"Are you okay?" tanong ni Ranzel.