Çok yavaştı.
Ama çok hızlı geçiyorda gibiydi.
Ne ara polisler tarafından tutuklanmıştım?
Ne ara karakola gelmiştim?
Ne ara sorguya alınmıştım?
Ne ara ardalar ile oturmuş adımın anons edilmesini bekliyordum?
Herşey çok hızlı gibiydi.
Ama her saniyesi ağır çekim gibi gözlerimin önünden geçiyordu.
Hiçbir şey algılayamamıştım.
Okulun etrafını polisler sarmıştı.
Hepimiz tutuklanmıştık.
En son hatırladığım Zeynep ile ülkünün ağlama sesleriydi.
Ve onun bana kendime gelmem için yalvarışlarıydı.
Karakola gelip elimizdeki kelepçeler ile sorguya alınmıştık.
Biz sorgudayken bütün okul evlerinden alınmıştı.
Bütün okul sırayla sorguya giriyordu.
İkici defa sorguya alınacaktık.
Şimdilik hepimiz bahçede telaşla oturuyorduk.
Elerimizdeki kelepçeler çıkmıştı.
Ama tekrar takılacaktı. Yani ordaki polis öyle demişti
?:kelepçeleri şimdilik çıkartıyorum. ama merak etme birakaç saat sonra tekrar takacağım, bu sefer asla çıkartamayacaksın.
Biz suçlu değildik ama bahçedeki herkes bize bir suçluymuşuz gibi bakıyordu.
Bazılarının gözleri direk üzerimdeydi.
Gözlerime baka baka sen katilsin diyende olmuştu ama bilmiyorlardı ben katil değildim...
?: titremeyi kes artık!
Diye bağırdı çenemi sertçe tutarken.
?:sen suçlu değilsin korkmayı bırak artık!
Dediğinde dolu gözlerimi elalarına çevirdim.
Tuana:ama herkesin gözünde öyleyim.
Dedim etrafa bir göz gezdirip.
?:diğerleri s*kimde bile değil!
Öfkeyle nefes verdi.
Tuana:benim umrumda! Herkes bana bir katilmişim gibi bakıyor...ve bu beni çıldırtmaya yetiyor.
Dedi titreyen sesimle.
?:senin yüzünden bende çıldırıyorum!
Pek benle konuşuyor gibi değildi.
Ülkü:abi.
Dedi elindeki telefonla yanımıza gelip.
Gözleri kıpkırmızıydı.
Ülkü:annem...seninle konuşmak istemiyor.
?:ah öyle mi? Ailesinden fırsat bulup bizi hatırlaya bilmiş demek?!
Ülkü:abi!
Telefonu uzatı.
Sertçe elinden çekip aldı.
Ayağa kalkıp gitti.
Ülkü:korkuyorsun değil mi? Bende korkuyorum.
Dedi yanıma oturup.
Ülkü:yalmadımız birşey yüzünden suçlanıyoruz.
Dedi kahka attıp.
Tuana:insanlar bana bir katilmişim gibi bakıyor.
Ülkü:banada.
Berat:aynı şekilde banada.
Demir: maalesef banada öyle bakıyorlar.
Yağız:benide unutmayın.
Arda:ufacık bir yere benide sığdırın.
Anlaşılan insanların gözündeki tek katil ben değildim.
Burnunu çektim.
Ülkü:şimdi ne yapacağız peki?
Arda:ikici sorguyu bekleyeceğiz.
Pencerde durup kahve yudumlayan polisler vardı.
Gözleri tamamen bizim üzerimizdeydi.
Leya ağlayarak yanımıza geldi.
Leya:bu sorgu iğrenç! Ben birşey yapmadım!
Dedi ağlamaya devam ederek
Tuana:biliyorum bizde hiçbir şey yapmadık.
Yağız leyaya sarıldı.
Leya biraz daha iyidi.
Ben sorgundan çıktığım zaman bayılmak üzereydim.
Leya:ne zaman kadar devam edecek bu? Suçlanmaktan yoruldum.
Hepimiz yorgunduk.
Günlerdir uyumuyordum ve çok uykum vardı.
Deli gibi titriyordum,ağlıyordum.
Ama elimden hiçbir şey gelmiyordu.
Birkaç isimden sonra ismim anons edildi.
Tuana naz tiryaki...
İlk başta biraz bekledim ama sonra gitmem gerektiğinin farkına bakıp ayağa kalktım.
Demir:güçlü kal.
Tuana:umarım.
Dedim beni bekleyen polislerin yanına gittim.
Saert ve dik duruşlarıya bir iki adımda yanıma yaklaştı.
İlk başta üstümü aradı hiçbir şey olmadığını anlayınca elime kelepçeleri geçirdi.
Onlarla beraber sorgu odasına ilerledim.
kapı açıldı yutkunarak içeri girdim.
Kimse konuşmadı beni bir sandalyeye oturtular.
Bir süre bekledim içeri başka bir polis girdi elinde kalem ile defter vardı.
Diğer polislere git ifadesini verdi beni buraya getiren iki polis beraber çıktı.
?:Tuana naz tiryaki?
Dedi tek kaşını kaldırıp.
?:lise son sınıf on yedi yaşıda bir katil.
Yutkundum.
Tuana:ben katil değilim.
Dedim dik durmaya çalışıp.
Güldü.
?:herkes bunu söylüyor.
Tuana:diğerleri s*kimde bile değil.
Dedim onun sert sesini taklit etmeye çalıştım.
?:onca insanı öldürürkende umrunda olmamıştı dimi?
Tuana:ben yapmadım.
?:tabi ya yapanda bendim tabi.
Dedi alayala.
Tuana:emin olamayız.
?:peki ciddi olup şu soruşturmayı bitirelim.
Tuana:peki sonra?
?:seni parmaklıkların ardına kapatıp rahatça evime gideceğim.
Tuana:masum birini suçlayamazsın!
?:bu oyundaki tek masum o ölen öğrencilerdi.
Karşıma oturdu.
Boğazını temizledi ve önündeki deftere baktı.
?:tek başına mı yaptın?
Tuana:hiçbir şey yapmadım?
?:onur ***** o terastan atılırken nerdeydin?
Tuana:dans ediyordum.
?:kiminle.
Tuana:adını bilmiyorum.
Evet adını bilmiyordum.
O kadar inatçıydım ki o çocuğa adını dahi sormamıştım ama oda sormamıştı.
Bana hiç adımla seslenmiyordu demek ki oda bilmiyordu adımı.
Bunca zaman ilk onun sormasını beklemiştim.
?:hıh adını bilmediğim bir ile mi dans ettin?
Tuana:sarhoştum.
Diye yalan söyledim.
?:dans etiğini hatırlıyorsun ama adını hatırlamıyor musun?
?:bir dediğin bir dediğini tutmuyor Tuana.
Sustum.
Kendimde cevap verecek gücü bulamadım.
?öykü onu neden öldürdün?
Tuana:ben değildim.
?:arkadaşların için mi susuyorsun?
Öfkeyele nefes verdim.
Tuana:onlar bir şey yapmadı!
?:anlaşılan tek katil sensin.
Tuana:değilim! Değilim!
Dedim yalvarır bir sesle.
?:elinde kanlı bıçak olan biri mi bunu söylüyor?
Tuana:size herşeyi anlatım ya!
?:bize henüz katil olduğunu anlatmadın.
Sakinliği sinir bozucuydu.
Öfke yoktu.
Ona bağırdığımda bile sakindi.
Polis olmak böyle bir sey miydi?
Hep sakinmilerdi.
Ama polisler dalga geçmezdi bu adam benimle dalga geçiyordu!
Beni sevepsiz yere suçluyordu.
Tuana:çünkü ben katil değilim.
?:hadi ama küçük hanım sılanın telefonunda mesajlarınıda gördük.
Tuana:o mesajlar bana ait değildi.
?:hadi ya gerçekten mi?
Dişlerimi dudaklaramıma geçirdim.
Sert bakışlarıma cevap vermeden adama bakmaya devam ettim.
?:tamam artık biri ciddi olalım.
Derin bir nefes verdim.
Ciddi olmayan tek kişi oyudu.
?:neden dördünü ayrı ayrı öldürdün?
Tuana:ben yapmadım.
?:sana birşey mi yapmışlardı bunun intikamını mı aldın?
Tuana:onlardan intikam almadım.
?:demek ki intikam için değildi?
Tuana:onları ben öldürmedim.
?:tek derdin onur muydu?
Kaşlarımı çatım ne demek istediğini anlamamıştım
Tuana:onur arkadaşımdı.
Dedim sadece.
?:peki diğerleri? Seni suç üstü yakaladı diye mi öldürdün?
Bu adam laftan alamaz mı?
Tuana:ben yapmadım diyorum!
?:bahçedeki herkes bunu söylüyor.
Seertçe arkama yaslandım.
?:öykü....
?:neden yaptın? Neden genç bir kızı öldürdün!
Tuana:ben öldürmedim!
?:çok iyi bir yalancısın...ama daha çocukları öldürecek kadar aşalıksın.
Tuana:sensin aşalık!
?:en azından ben katil değilim!
Tuana:ben katil değilim!
Dedim sertçe ayağa kalkıp.
Tuana:ben yapmadım! Ben katil değilim! Ben değilim!
Dedim bağırarak.
?:hıh yalancı.
Dedi rahatça benim öfkeye rağmen fazlasıyla rahattı.
Tuana:yalan söylemiyorum!
Diye bağırdım yüzüne.
?:tamam sakin ol minik katil.
Tuana:ben katil değil!
Tuana:ben yapmadım!
Bağırmaya devam ettim.
?:itiraf et artık elinde kanlı bir bıçak varmış!
Tuana:değilim!
Diye bağırdım.
Tuana:ben katil değilim!
Elimdeki kelepçelere baktım ve ağlamaya başladım.
Elimdeki kelepçeler ile hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
?:katiler duygusuzdur ağlamaz.
Bu beni taşıran son damlaydı.
Tuana:katil ben değildim!
Tuana:yanlış kişiyi yargılıyorsunuz!
Oturduğum sandalyeye tekme atım.
Düşme sesi odada yankılandı.
?:sakin ol minik kati-
Demesine kalmadan elindeki dosyayı kelepçeli elinle alıp odanın diğer tarafına fırlatım.
Tuana:sikerim katilini! Ben değildim diyorum!
?:sensin...onca öğrencinin katili sensin.
Tuana:değildim!
Bu sefer masanın üstündeki cam vazoyu yere atım.
İçinde kamera vardı şimdi kamerada kırılmıştı.
Güldü.
O Güldü ben dahada çıldırdım.
Tuana:ben yapmadım!
Kelepçeli elerimle duvara ittim.
Tuana:ben değilim anlıyor musun?!
Dedim onu duvara sıkıştırıp.
Ama o pek etlilenmişe benzemiyordu.
?:karşında bir polis var.
Tuana:polis olman s*kimde bile değil!
Dedim omzundan tutup iyice duvara bastırdım.
?:beni de mi öldüreceksin?
Tuana:anlamıyor musun? Ben değildim! Ben öldürmedim!
Diye bağırdım.
Sesten rahatsız olup yüzünü buruşturdu.
?:karşında bir polis var ve sen fazla oluyorsun!
Dedi beni geri itip.
Tuana:s*kmişim polisliğini!
Dedim hızımı alamayıp bu sefer masaya tekme attım.
Tuana:anla artık ben değildim!
Bu sefer onun oturduğu sandalyeye tekme attım.
Tuana:ben öldürmedim!
Dedim bağırarak.
Tuana:ben yapmadım!
Dedim iki elimi saçlarıms geçirip.
Tuana:onları ben öldürmedim!
Dedim dizlerimin üzerine çöküp.
Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Tuana:ben yapamdım.
Dedim ağlamaya devam ederken.
Tuana:yemin ederim ben değildim.
Dedim bana inanmayacağını biliyordum ama yinede söylemeden duramadım.
Tuana:ben değilim...
Daha çok ağladım.
Tuana:Allah kahretsin! Okulda bir katil var ama bu ben değilim!
Göz yaşlarımı silemiyordum.
Kimse yoktu.
Yanlızdım.
Herzaman olduğu gibi.
Yine tektim.
Ve hep tek kalacaktım.
Gözlerimi açtım.
Hala hıçkırarak ağlamam rağmen cam vazonun parçlarını gördüm.
Yutkundum.
Saçlarım önüme gelmişti ve o nereye baktığımı göremiyordu.
Kafamı kaldırdım.
Ayağa kalkarken cam parçalarından birini elime aldım.
?:bırak onu.
Tuana:çıkar beni burdan!
?:bırak onu!
Tuana:çıkar beni burdan!
Dedim elimdeki cam parçasını sıkıca tutup boynuma yasladım.
Tuana:aksi taktirde size yemin ederim kendimi öldürürüm.
Yapardım.
Yemin ederim bu camı boynuma saplardım.
Kimsede dur demezdi.
Kimseninde umrunda olamazdı.
?:elindeki o camı bırak!
Tuana:çıkar diyorum sana!
Camı daha çok boynuma yasladım.
Sivri ucunu hissedebiliyordum.
?:onu bırak gel düzgünce konuşalım.
Dedi iki elini kaldırarak.
Tuana:çıkar beni hemen!
Hala ağlıyordum.
Elimle camı daha sıkı tutum.
Göz yaslarımla beraber elimdeki kanda aşağı damladı.
Kısa bir an koluma baktım.
Kırmızı bir çizgi ile aşğı iniyordu akan göz yaşlarım aknımı ıslatıyordu.
?:Tamam! Tamam! Dur!
Tuana:şimdi çıkar beni burdan!
?:yapamam seni burdan çıkarmam imaknsın yapamam!
Tuana:o zaman yemin ederim kendimi öldürürüm.
Camı biraz daha bastırdım boynuma.
Hafifçe delindi.
Damla damla kan akıyordu.
?:güvenlik!
Diye bağırdı iki saniyede odanın kapısı açıldı.
Elinde silahla içeri birkaç adam girdi.
?:bırak onu!
Dedi içlerinden biri.
Hepsini silahını bana doğrultmuştu.
Tuana:çıkartın beni!
?:bırak onu!
Başımı olumsuz anlamda saladım.
Tuana:ya çıkartın ya ölürüm!
Karşımdaki adamlardan biri öfkeden deliriyordu yüzü kıp kırmızıydı.
?:öleceksin aptal!
Diye bağırdı.
Benimde istediğim buydu ya. Ölemek.
Evet ölmek istiyordum.
Bırakmadım daha sıkı tutum.
?:damarını sesecek!
Karşımda onca insan vardı.
Hepsine sertçe bakıyordum.
Ama kelepçeli eleriyle karşımda duran ona gülümseyerek baktım.
Evet gelmişti nasıl becerdi bilmiyorum ama karşımda duruyordu.
?:yapma...
Dedi yalvarır gibi.
Tuana:burdan çıkmak istiyorum.
?:çıkartırım...söz veriyorum çıkmanı sağlarım ama indir onu.
Başımı olumsuzca saladım.
Tuana:çıkamayacağım.
?:çıkacaksın! Söz veriyorum çıkartacağım seni.
Dedi bakışları gözlerimdeydi.
Tuana:çıkamayacağım.
Dedim yine.
?:bu kadar çabuk ölemezsin...hemen pes mi edeceksin?
Tuana:ben katil değilim ki.
Dedim ağlamaktan kısılan sesimele.
?:biliyorum...katil olmadığını biliyorum.
Tuana:ama onlar inanmıyor.
Titremeye başladım.
?:inanırlar inanacaklar...ama bırak onu.
Tuana:yalan söylüyorsun!
?:söylemiyorum!
Tuana:ölemek istiyorum...
Dedim birden bire.
?:ölmene izin vermiyorum.
Gülümsedim.
Tuana:şurda intahar ederim ve hiçbir şey yapamazsın.
?:yalvarırım yapma.
Bunu beklemiyordum.
Dudaklarım arlandı.
Yalvarıyordu.
Ciddi ciddi ölmemem için Yalvarıyordu.
?:bu kadar çabuk değil...biliyorum yorgunsun, hepimiz yorgunuz,üzgünsün hepimiz öyleyiz...yapma bu kadar çabuk değil.
Camı bırakmadım.
Tuana:burdan çıkmak istiyorum.
Dedim tekrardan.
?:beraber çıkacağız.
Tuana:gitmek istiyorum ama izin vermiyorlar!
?:gideceğiz...söz veriyorum birlikte gideceğiz.
Tuana:ama ben ölmek istiyorum.
Dedim ayakta durmak zor geliyordu artık.
Parmak uçlarıma kadar titriyordum.
?:beraber öleceğiz.
Böye bir cevap vereceğini tahmin etmiştim.
Olumsuz anlamda başımı saladım.
Tuana:üzgünüm...
Dedim sonkez gözlerine bakıp.
Tuana:beni burdan çıkartın!
Dedim beni sorguya çeken Polisin yüzüne bakıp.
?:bırak onu!
Dedi silahlı adamlardan biri.
Birkaç adım attı.
Tuana:yaklaşma!
Dedim boynuma daha cok bastırıp.
Olduğu yerde kaldı.
Gözlerim karardı.
Biraz daha duvara doğru gittim.
Sırtımı duvara yasladım.
Ve gözlerimi kapatım.
Sırtımı duvara yaslamıştı.
Eli belimide oyalanıyordu.
Yutkundum.
?:etkisiz halde elindeki camı alın!
Diye bağırdı.
Tuana:sakın!
Dedim hızla.
Tuana:sakın!
Dedim daha sakin bir sesle.
Elimden camı almışlardı.
Ama biraz geç kalmışlardı.
Cam elimde yoktu ama boynumdan oluk oluk kan akıyordu.
Birşeyler oluyordu ama duyamıyordum.
Duvarın dibine çökmüş gözlerim kapalı bir şekilde oturuyordum.
Biri yanıma yakalaştı.
Kokusundan onun olduğunu bildiğim için tepki göstermedim.
Soğuk metalı yanağımda ve boynumda hissediyordum.
Saçlarımı yüzümden çekti.
Konuşmadı.
Sadece kanayan boynuma bakıp derin derin iç çekiyordu.
Kızgındı, ama en çokta kendine kızgındı.
Hiç bir şey yapamadığı için kendine kızıyordu.
Elinden hiçbir şey gelemediği için kızgındı.
Elindeki kelepçeler yüzünden bana dokunamadığı için kızgındı.
Bana yardım edemediği için kızgındı.
Birkaç ayda onu fazlasıyla tanımıştım.
O beni bu birkaç ayda anlamasada ben onu falzasıya tanımıştım.
Üşüdüğümü hissetim.
Gözlerim iyice karardı derin bir karanlığa doğru yol aldı.
Kokusu benden uzaklaştı.
Ve ben bir karanlığa hapis oldum.
Tek hatırladığım.
?:yalvarırım ölme.
Demesi oldu sonra bilincim kapandı.
Hiçbir şey dymadım,hissetmedim.
Kanlı boynum ile orda yatmaya devam ettim dışarda ne olduğunu bilmeden.