𝑇𝑤𝑜 𝑚𝑜𝑛𝑡ℎ𝑠 𝑎𝑔𝑜...
I nervously sat down and looked around our classroom, The day today is August 24,our First day of school.
I looked around seeing unfamiliar faces, when i noticed that someone is looking at me, he immediately looked away when i caught him, kumunot ang noo ko pero kalaunan ay hindi ko nalang pinansin.
"Since it's our first day we will be having an activity, for you guys to know each other more"our teacher cheerfully said.
"You guys need to pick an emoji at gayahin nyo kung anong expression ang ginagawa ng emoji ok?"naririnig ko ang tawanan nila pero naka poker face lang ako.
Kinakabahan, baka kase matawag ako....
I looked down avoiding eye contact,
when our teacher called someone to act the happy face emoji and the angry one.
That immediately got my attention, I saw a tall man shyly looking at us, so when our eyes met, para syang nakakita ng multo dahilan ng pag iwas nya nang tingin.
" Nakakatakot ba talga akong tingnan?"tanong ko sa sarili ko
I just ignored it and looked at him again, I saw how his dimples appear when he smiles, it looks akward but I really laughed hard when he made an angry face kase with sound effect pa.
"HAHAHHAH go yuri"
"Baka manok ko yan HAHAHHAHA"
"Yuri the angry bird HAHAH"
Sigaw nang mga kaklase ko.
Yuri? So Yuri pala ang name nya.
I smiled with the thought of that because it's suits him, It's cute like him.
I arched my brow when I saw a notification from messenger.
𝐆𝐫.10 𝐦𝐲 𝐋𝐨𝐯𝐞𝐬
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛 𝒂𝒅𝒅𝒆𝒅 𝒚𝒐𝒖 𝒕𝒐 𝒕𝒉𝒆 𝒈𝒓𝒐𝒖𝒑
I immediately open the chat group, nabasa kona nag uusap sila kung sino ang magiging Classroom officers.
I pouted with the thought of that naalala ko kase na dinare ako ni Elle na kung magiging officer daw ako ay ililibre nya ako ng milktea.
I bite my lips, stopping myself to chat something...
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝑆𝑖 @𝐷𝑎ℎ𝑙𝑖𝑎 𝐸𝑛𝑟𝑖𝑞𝑢𝑒𝑧 𝑠𝑎 𝑚𝑢𝑠𝑒
Nagulat naman ako nang imention nya'ko agad akong nag reply sa'kanya.
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝑈𝑦, 𝑤𝑎𝑔 𝑎𝑦𝑎𝑤 𝑘𝑜𝑜𝑜𝑜
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝑊𝑎𝑙𝑎 𝑛𝑎, 𝑖𝑛𝑜𝑛𝑜𝑚𝑖𝑛𝑎𝑡𝑒 𝑛𝑎 𝑘𝑖𝑡𝑎 𝑏𝑢𝑘𝑎𝑠😎
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝑊𝑎𝑔 𝑘𝑎𝑠𝑒, 𝑠𝑎 𝑉𝑖𝑐𝑒 𝑝𝑟𝑒𝑠𝑠𝑖𝑑𝑒𝑛𝑡 𝑛𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 ℎ𝑒ℎ𝑒
𝑬𝒎𝒎𝒂𝒏 𝑹𝒊𝒍𝒊𝒐
:𝑂ℎ 𝑎𝑦𝑢𝑛 𝑜ℎ 𝑉𝑝
𝑺𝒚𝒅𝒏𝒆𝒚 𝑫𝒊𝒂𝒛
:𝐴𝑦𝑎𝑛 𝑚𝑎𝑦 𝑉𝑝 𝑛𝑎
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝑆𝑢𝑟𝑒 𝑖'𝑙𝑙 𝑚𝑎𝑘𝑒 𝑠𝑢𝑟𝑒 𝑛𝑎 𝑖𝑘𝑎𝑤 𝑎𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑔𝑖𝑔𝑖𝑛𝑔 𝑣𝑝😉
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝐶ℎ𝑎𝑟𝑖𝑧 𝑙𝑎𝑛𝑔 ℎ𝑎ℎ𝑎 𝑗𝑜𝑘𝑒 𝑙𝑛𝑔 𝑢𝑦𝑦
"I nominate Dahlia Enriquez as our Vice president"Yuri proudly raise his hand and nominate me.
Literal na nanlaki ang mata ko at tiningnan sya, nakangisi lang syang nakatingin sa'kin.
Napapahiya naman akong tumaas nang kamay kasama ng mga kaklase kong nakangiti sa'kin.
I shyly looked at them and smile.
"Ok Our Vice President Miss Dahlia Enriquez"agad naman silang nag palakpakan.
Ngayon ay binigyan ko sya ng "Thank you smile"ngumiti lang sya habang pumapalakpak na nakasandal sa upuan nya.
"Pa review"nagulat ako nang biglang umupo si Yuri sa tabi ko,nag rereview ako dahil magkakaron kami ng quiz mamaya sa MAPEH.
Napatingin ako sakanya at sa hindi inaasahan ay napakalapit na nang labi ko sa pisnge nya, agad ko naman syang tinulak at tiningnan nang masama.
"Ano ba ang lapit mo kaya!"singhal ko sa'kanya at inayos ang upo ko, tinatanggi sa sarili kong nagkaroon iyon ng epekto sa sistema ko.
"Hindi kaya"natatawang sabi nya at lalo pang lumapit sa'kin .
"Hindi ko kase makita, ang liit kaya ng sulat mo"malumanay na sabi nya, pero kitang kita ang nakakaloko nyang ngisi.
Bumilis ang tibok ng puso ko at may nararamdaman akong kakaiba sa sistema ko, pumikit ako at binigay nalamang saknya ang reviewer ko para hindi na sya lumapit pa sa'kin.
Inirapan ko sya nang makita ko ang pangisi ngisi nyang muka.
Pinag masdan ko sya habang nag babasa.
Hindi maitatago ang matangos nitong ilong, kitang kita din kung gaano kapula ang labi nya, napalunok ako nang makita kong gumalaw iyon.
Napapikit ako at ngumuso dahil kung ano ano na ang pumapasok sa isip ko.
Pagmulat ko ay nakatingin na pala sya sa'kin, nasilayan ko ang seryoso nyang muka habang hindi inaalis ang tingin sa'kin.
"Gusto mo ba nang kiss?"agad namang nag init ang muka ko sa tanong nya, pero tila seryoso sya dahil nakatitig lang talaga sya sa'kin habang hinihintay ang sagot ko.
Napalunok ako at tumakbo sa banyo, siguradong namumula na'ko sa harapan nya, nakakahiyaa.!!!!
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝑈𝑛𝑠𝑒𝑛𝑡 𝑚𝑒𝑠𝑠𝑎𝑔𝑒
:𝑈𝑛𝑠𝑒𝑛𝑡 𝑚𝑒𝑠𝑠𝑎𝑔𝑠
:𝑈𝑛𝑠𝑒𝑛𝑡 𝑚𝑒𝑠𝑠𝑎𝑔𝑒
:𝑈𝑛𝑠𝑒𝑛𝑡 𝑚𝑒𝑠𝑠𝑎𝑔𝑒
:𝑈𝑛𝑠𝑒𝑛𝑡 𝑚𝑒𝑠𝑠𝑎𝑔𝑒
Agad na kumunot ang noo ko, dahil puro unsent message ang mga chat nya.
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑝𝑢𝑟𝑜 𝑢𝑛𝑠𝑒𝑛𝑡 𝑚𝑒𝑠𝑠𝑎𝑔𝑒?𝑎𝑛𝑜 𝑦𝑎𝑛 ℎ𝑎
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
: 𝑊𝑎𝑙𝑎 𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑎𝑔𝑎𝑙 𝑚𝑜 𝑘𝑎𝑠𝑒
:𝑏𝑙𝑒ℎ 𝑚𝑎𝑔 𝑜𝑣𝑒𝑟𝑡ℎ𝑖𝑛𝑘 𝑘𝑎
:𝑆𝑒𝑛𝑑𝑠 𝐺𝐼𝐹
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝐷𝑎𝑙𝑖 𝑛𝑎 𝑘𝑎𝑠𝑒, 𝑚𝑎𝑡𝑢𝑡𝑢𝑙𝑜𝑔 𝑛𝑎'𝑘𝑜.
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝑁𝑜𝑜 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑘𝑎 𝑝𝑎 𝑝𝑤𝑒𝑑𝑒𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑡𝑢𝑙𝑜𝑔.
:𝑘𝑎𝑦𝑙𝑎𝑛𝑔𝑎𝑛 𝑘𝑜 𝑛𝑎𝑛𝑔 𝑔𝑜𝑜𝑑𝑛𝑖𝑔ℎ𝑡 𝑚𝑜😠😠😠
Pinigilan ko naman ang sarili kong mapangiti sa huli nyang chat pero hindi ko magawa.
"Haha ano bang trip nya, parang sira"pag kausap ko sa sarili ko at binaon ang muka sa unan.
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝑊𝑎𝑔 𝑛𝑎 𝑛𝑔𝑎 𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑎𝑔𝑎𝑙 𝑚𝑜
: 𝑠𝑒𝑒𝑛???
:ℎ𝑎ℎ𝑎 𝑠𝑖𝑔𝑒 ℎ𝑎𝑦𝑎𝑎𝑛 𝑚𝑜 𝑛𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑎𝑘𝑜𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑚𝑎𝑡𝑎𝑦
:𝑡𝑢𝑡𝑢𝑙𝑜𝑔 𝑛𝑎𝑘𝑜.
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝑆𝑜𝑟𝑟𝑦 𝑚𝑎𝑦 𝑔𝑖𝑛𝑎𝑤𝑎 𝑙𝑎𝑛𝑔
:ℎ𝑎ℎ𝑎 𝑜𝑘
:𝐺𝑜𝑜𝑑 𝑛𝑖𝑔ℎ𝑡 𝑌𝑢𝑟𝑖❤️
𝑌𝑢𝑟𝑖 𝑟𝑒𝑎𝑐𝑡𝑒𝑑 𝑡𝑜 𝑦𝑜𝑢𝑟 𝑚𝑒𝑠𝑠𝑎𝑔𝑒
Napangiti naman ako at impit na tumili haha kala ko ba matutulog na sya...
Nagtuloy tuloy lang yun hanggang sa dumating sa punto na nagkalabuan kami.
When his grandfather passed away, he became cold and distance himself from me.
Hindi na sya ko tumatabi sa'kin and even sa chat, hindi na sya nag rereply kung minsan.
He became addicted to online games that cause him to reply late or even sleep late.
I suddenly didn't recognise him....at all.
"This is my last card"i smiled sadly to my friends.
"Bwesit talaga yan si Yuri beh hindi ko din alam kung anong naging problema dyan!"frustrated Yana said.
"Siguro dahil nga sa pagkawala ng lolo nya"si Keiva.
"Pero alam nyo naman kung anong ginawa kung pag intindi diba?"nakangiti pero mabigat kung turan sakanila.
Inintindi ko naman sya, pinaramdam ko na nandito lang ako sa'kanya.
Hindi ako nag tanong o nag hanap sa mga panahon na nagkukulang na sya, na nagbabago na sya.
"Ako nang bahalang mag bigay nito sa'kanya sis"Veno held the box, my last gift for him.
I smiled at him and thanked him.
Pagkauwi ko ay agad na bumungad ang chat nya.
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝐷𝑎ℎ𝑙𝑖𝑎....
:𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡??
:𝑏𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑘𝑎𝑝𝑎 𝑔𝑢𝑚𝑎𝑠𝑡𝑜𝑠?
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝑖𝑡'𝑠 𝑎 𝑡ℎ𝑎𝑛𝑘𝑦𝑜𝑢 𝑔𝑖𝑓𝑡
:𝑖𝑏𝑖𝑔𝑎𝑦 𝑚𝑜 𝑛𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑠𝑎 𝑖𝑏𝑎 𝑘𝑢𝑛𝑔 𝑎𝑦𝑎𝑤 𝑚𝑜.
Napatulala ako nang kunti ng makita ang chat nya, dahil imbes na mag thank you sya ay tinanong nya agad kung bakit ako gumastos.
Unti unting sumisikip ang dibdib ko tuwing nakikita ko ang sign na nag ta-type sya...natatakot sa mga susunod pa nyang sasabihin.
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝑡ℎ𝑎𝑛𝑘 𝑦𝑜𝑢 𝑔𝑖𝑓𝑡?
:𝑝𝑟𝑒𝑒
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝑜𝑜 𝑡ℎ𝑎𝑛𝑘 𝑦𝑜𝑢
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝑓𝑜𝑟 𝑤ℎ𝑎𝑡?
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝑓𝑜𝑟 𝑒𝑣𝑒𝑟𝑦𝑡ℎ𝑖𝑛𝑔
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝑠𝑜𝑟𝑟𝑦
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝑖𝑡'𝑠 𝑜𝑘, 𝑎𝑛𝑔 𝑔𝑢𝑠𝑡𝑜 𝑘𝑜 𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑚𝑎𝑛𝑔𝑦𝑎𝑟𝑖 𝑖𝑠 𝑚𝑎𝑔𝑖𝑛𝑔 𝑜𝑘 𝑡𝑎𝑦𝑜.
:𝑃𝑒𝑟𝑜 𝑔𝑢𝑠𝑡𝑜 𝑘𝑢𝑛𝑔 𝑖𝑡𝑎𝑛𝑜𝑛𝑔, 𝑏𝑎𝑘𝑖𝑡?
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑘𝑜 𝑑𝑖𝑛 𝑎𝑙𝑎𝑚 𝑝𝑟𝑒 𝑠𝑜𝑟𝑟𝑦
:𝑏𝑎𝑠𝑡𝑎 𝑢𝑛𝑡𝑖 𝑢𝑛𝑡𝑖 𝑛𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑤𝑎𝑙𝑎 𝑦𝑢𝑛𝑔 𝑓𝑒𝑒𝑙𝑖𝑛𝑔𝑠 𝑘𝑜.
:𝑖𝑚 𝑠𝑜 𝑠𝑜𝑟𝑟𝑦
I smiled bitterly when i read his chat, i tried not to cry but it's really hard to breathe.
Maybe one of the painful truth is when someone you loved doesn't love you anymore.
Unti unti akong humiga at tinakluban ang muka ko nang unan.
Ang sakit sakit kase minsan kong pinangarap na maging kami, na kami nalang sana hanggang huli.
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:ℎ𝑎ℎ𝑎 𝑔𝑎𝑛𝑢𝑛 𝑏𝑎?𝑘𝑎𝑦𝑙𝑎𝑛 𝑝𝑎?
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑘𝑜 𝑑𝑖𝑛 𝑎𝑙𝑎𝑚 𝑝𝑟𝑒 𝑒ℎ
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝐵𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑘𝑎 𝑛𝑎𝑤𝑎𝑙𝑎𝑛 𝑛𝑎𝑛𝑔 𝑓𝑒𝑒𝑙𝑖𝑛𝑔𝑠?𝑚𝑎𝑦 𝑛𝑎𝑔𝑎𝑤𝑎 𝑏𝑎 𝑎𝑘𝑜?𝑑𝑎ℎ𝑖𝑙 𝑏𝑎 𝑠𝑎 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑎𝑘𝑜 𝑠ℎ𝑜𝑤𝑦?𝑜 𝑎𝑛𝑜?𝑠𝑎𝑏𝑖ℎ𝑖𝑛 𝑚𝑜 𝑠𝑎𝑘𝑖𝑛.
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖
:𝑤𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑙𝑖 𝑠𝑎𝑦𝑜, ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑑𝑎ℎ𝑖𝑙 𝑠𝑎𝑦𝑜.
:ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑘𝑜 𝑑𝑖𝑛 𝑡𝑎𝑙𝑎𝑔𝑎 𝑎𝑙𝑎𝑚 𝑘𝑢𝑛𝑔 𝑎𝑛𝑜 𝑏𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑛𝑔𝑦𝑎𝑟𝑖 𝑠𝑎 𝑙𝑖𝑛𝑡𝑒𝑘 𝑛𝑎 𝑓𝑒𝑒𝑙𝑖𝑛𝑔𝑠 𝑘𝑜.
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:ℎ𝑎ℎ𝑎 𝑏𝑎𝑘𝑎 𝑘𝑎𝑠𝑒 𝑛𝑎 𝑏𝑜𝑟𝑖𝑛𝑔 𝑘𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑢𝑛𝑔 𝑢𝑛𝑎 𝑘𝑎𝑦𝑎 𝑝𝑖𝑛𝑎𝑡𝑢𝑙𝑎𝑛 𝑚𝑜'𝑘𝑜.
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝑁𝑜, 𝐷𝑎ℎ𝑙𝑖𝑎 𝑡𝑜𝑡𝑜𝑜 𝑎𝑛𝑔 𝑓𝑒𝑒𝑙𝑖𝑛𝑔𝑠 𝑘𝑜 𝑠𝑎𝑦𝑜.
:𝑇𝑜𝑡𝑜𝑜 𝑛𝑎 𝑛𝑢𝑛𝑔 𝑢𝑛𝑎 𝑝𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑘𝑖𝑡𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑘𝑖𝑡𝑎 𝑛𝑎 𝑐𝑢𝑟𝑖𝑜𝑠 𝑛𝑎𝑘𝑜 𝑠𝑎𝑦𝑜, 𝑘𝑎𝑦𝑎 𝑛𝑎𝑔 𝑝𝑎𝑝𝑎𝑛𝑠𝑖𝑛 𝑎𝑘𝑜 𝑠𝑎𝑦𝑜 𝑛𝑜𝑜𝑛.
:𝑁𝑜𝑜𝑛𝑔 𝑢𝑛𝑎 𝑝𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑎𝑙𝑎𝑚 𝑘𝑢𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑔𝑢𝑔𝑢𝑠𝑡𝑢ℎ𝑎𝑛 𝑛𝑎 𝑘𝑖𝑡𝑎.
𝑫𝒂𝒉𝒍𝒊𝒂 𝑬𝒏𝒓𝒊𝒒𝒖𝒆𝒛
:𝐴ℎ 𝑘𝑎𝑦𝑎 𝑛𝑔𝑎𝑦𝑜𝑛 𝑛𝑎 𝑘𝑖𝑙𝑎𝑙𝑎 𝑚𝑜𝑛𝑎 𝑎𝑘𝑜 𝑑𝑖 𝑘𝑎𝑛𝑎 𝑐𝑢𝑟𝑖𝑜𝑠 𝑠𝑎𝑘𝑖𝑛?𝑛𝑎𝑔 𝑠𝑎𝑤𝑎 𝑘𝑎𝑛𝑎?ℎ𝑎ℎ𝑎
𝒀𝒖𝒓𝒊 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛
:𝐼𝑚 𝑠𝑜𝑟𝑟𝑦 𝑎𝑙𝑎𝑚 𝑘𝑢𝑛𝑔 𝑤𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑔𝑎𝑔𝑎𝑤𝑎 𝑦𝑢𝑛 𝑝𝑒𝑟𝑜 𝐼𝑚 𝑠𝑜𝑟𝑟𝑦 𝑡𝑎𝑙𝑎𝑔𝑎.
:𝑆𝑜𝑟𝑟𝑦 𝐷𝑎ℎ𝑙𝑖𝑎.
God know's how many times i pray to him that night, just to stop this pain, just to ease my feelings.
Just to be gone.
And to be mad.
Napabalik ako sa realidad nang marinig ko ang katok sa pintuan namin, inayos ko muna ang sarili ko at nagulat ako nang si mama pala yun.
Nakalimutan kong uuwi nga pala sya ngayon, iniwas ko agad ang tingin ko sa'kanya at binitbit ang mga dala nya para hindi nya mapansin na umiyak ako.
Pag katapos ko syang batiin at halikan ay bumalik na ulit ako sa kwarto at kinausap si Elle, hindi ko mapigilan umiyak dahil ang sakit talaga nang nararamdaman ko.
Kaya nagulat ako nang pumasok si mama sa kwarto.
"Oh bakit na iyak si ate?"mapanglokong tanong ni mama, agad ko namang inayos ang sarili ko at hindi umimik.
"Na'ko anong nangyari ha?"lumapit sya sa'kin at hinimas ang likuran ko.
Hindi ko mapigilang humikbi, at tuluyan na nga ulit akong umiyak.
"Anak, anong problema?broken ka ba?nako wag mong iyakan yang mga lalaking yan"pag papangaral nya sa'kin.
"Lahat tayo ay dumadaan sa ganyan, lahat tayo nakaka experience maging broken at normal lang yan, ang hindi normal ay ang mag pakatanga sa lalaki ha"
Tumango tango lang ako, pero hindi ko padin magawang tumahan.
"M-ma pwede ba akong p-pumunta kila E-Elle?"putol putol kung pag sasalita dahil sinisinok nako.
"Mag gagabi na anak, mag call nalang muna kayo,bukas nalang tayo umalis ha"
"Sige tahan na"hinalikan nya'ko sa noo at umalis na.
Gumaan ang pakiramdam ko dahil may maasahan akong kaibigan at may mapag mahal akong nanay.
Kaya talagang utang na loob ko sa'kanila kung bakit ngayon ay mas matatag ako.
Hindi lahat nang tao na akala mo ay makakasama mo'na hanggang huli ay sya na talaga ang para sayo.
Maybe someone out there is waiting for you.
Someone that God's prepared for you.
Pero before mo sya makilala, you need to be a better person first, and this will be my first lesson.
And i learnt my first lesson i hope you guys can learn it too.
People in our lives is either a blessing or a lesson.
A blessing is the one who stays through ups and downs a trusted friend or a husband who's always there for you and will never leave you.
A lesson is a part of process wherein you're going to lose them to became a new person, a better person and a stronger version of yourself.
So there is no wrong person in life, it's either a lesson or a blessing.