Demir:sikerim böyle işi!
Dedi öfkeyle.
?:adam zekiymiş abi.
Dedi alayla.
Tuana:ya sen bir kere ciddi olamaz mısın?!
Dedim öfkeyle.
Herşeye bu şekilde rahat yaklaşıyordu ve gerçekten sinir bozucuydu.
Onca insan ölmüştü okulda bir katil vardı ama yinede dalga geçiyordu.
Bu çocuk beni gerçekten deli ediyordu.
?:hayırdır keyfim sana mı battı?
Tuana:biraz ciddi mi olsan diyorum? Hani okulda birileri öldü,okulda bir katil var ya hani?
Dedim mala anlatır gibi.
?:hmm peki.
Dedi ve elini beline koydu bir bacağını kırıp diğer elini çenesinin altına koydu. Mimiklerini sabit tutmaya çalışarak ekrana bakıyordu.
Aklınca benimle dalga geçiyordu.
?:şimdi ciddi oldum mu bari?
Göz devirdim.
Oda omuzunu silkip önüne döndü.
?:beğenmedin mi bebeğim?
Dedi dudaklarını büzüp.
Bebeğim..
Ay Allah'ım bu çocuk ciddi anlamda beni deli ediyor.
Tuana:eben beyensin seni!
Dedim sahte bir öfkeyle.
?:emin ol ebem bile hayrandır bana.
Egoist.
Berat:bir dakika!
Leya:noldu?!
Berat:birkaç saniye geri git!
Dedi yağız'a.
Yağız dediğini yapıp birkaç saniye geri gitti.
Şuan kameralardan bir şey bulmaya çalışıyorduk.
Okulun kamerasında hiçbir şey bulamamıştık bizde sokaktaki kameralara yöneldik.
Berat:sol tarafa yakınlaştır.
Yağız dediğini yaptı bilgisayardan sol tarafa yakınlaştırdı.
?:wow adam spaydrmen olabiliyormuş?!
Dedi sahte bir şaşkınlıkla.
Öne ters ters baktım.
Ama birazcık haklılık payı vardı.
Adam merdiven kullanmadan düz duvara tırmanıyordu.
Simsiyah giyinmiş bir adam vardı kim olduğu beli değildi yüzünde bile maske vardı.
Bir eli pencereyi açmaya çalışıyordu.
Diğer elini duvara koymuş dengede durmaya çalışıyordu.
Demek pencereden giriyordu ha?
Gözlerimi kocaman açtım.
Tuana:ön kapıdan giren kim o zaman!
Dedim telaşla.
Leya:ön kapı mı?
Ülkü:ne?
Yutkundum.
Yağız kamerlara bakarken telefonumu aldım.
Sıladan mesaj vardı.
Ve hepsini yeni atmıştı.
Tuana ben geldim ama nerdesin?
Kaşlarımı çatım.
Neyden bahsediyor bu kız?
Neyden bahsediyorsun? Nerdesin?
Kendimi korku filmlerinde gibi hissediyordum.
Okuldayım.
Tuana:siktir.
Dedim elim titremeye başladı.
Okulda ne işin var.
Parmaklarım kelimeleri yamuk yumuk yazıyordu.
Sen çağırdın ya!
Ben mi?
Ben mi sıla'yı çağırdım.
Allah kahretsin!
Sıla ben seni okula çağırmadım.
Diye yazdım telaşlanacağını biliyordum.
Direk söylememeliydim ama onu ben çağırmadım!
O belkide birazdan ölecekti.
Ve suçlusu yine ben olacaktım.
Ne saçmalıyorsun Tuana.
Hata babanım telefonundan mesaj atın ya!
Babam iki gündür eve gelmiyor.
Zeynep:bir şey yapın!
Benimle beraber mesajları okumuştu.
Zeynep:sılayı öldürecek birşey yapın!
Diye bağırdı.
Berat:sakin ol!
Zeynep:sıla ölecek yine biri ölecek.
Diye mırıldandı.
Ölecek...
O sıra sıla bir fotoğraf gönderdi.
Bu bir ss idi.
Hızlı bir şekilde mesaja tıkladım.
0546*******: sıla ben Tuna naz tiryaki. Biliyorum saat çok geç ama müsaitsen okula gelebilir misin? :)
Tuana:ben sılaya böyle bir şey yazmadım!
Sıla:Tuana? Bu senin numaran değil iyi misin?
0546*******:ah evet babam telefonuma el koydu. Babamın telefonunu kısa bir an ödünç aldım.
Ağlamak istedim.
Sıla benim ona mesaj atığımı sanıyordu.
Sıla okulda beni bekliyordu.
Okulda bir katil vardı!
Sıla:pekala. Kötü bir şey mi öldü?
0546*******:ailemle biraz tartıştım dolaşmak istiyorum tek olmakta çok korkutucu.
Sıla:istersen direk evine geleyim.
Ah be güzelim.
Bu yüzden sılaya hep kızardım.
Bu kadar saf olmaktan vazgeçmesi gerekiyordu.
Bunu ona hep anlatırdım.
Şimdi yanımda olmak için ölecekti.
0546*******:olmaz. Babamlar fark eder hem okul daha yakın orda buluşalım.
Sıla:peki nasıl istersen. Yarım saate ordayım.
0546*******: gerçekten çok teşekkür ederim:)
Sıla:rica ederim.
bu kadardı dahası yoktu.
Allah kahretsin! Sıla inanıp okula gitmişti.
Sıla ben sana mesaj atmadım!
Bir süre cevap vermedi.
Diğerleri hala kamerlardan bir şeyler yapıyordu.
Sanırım sılanın yerini bulamak istiyordu.
Tuana okulda biri var.
Tuana:birşey yapın! Lütfen ölmesin.
?:sakin ol. Bulucaz.
Lütfen bulacağımız şey cesedi olmasın.
Sakin ol!
Diye yazdıma ama hiç birimizde pek sakin değildik.
Tuana ışıklar açıldı.
Yağız:gidiyoruz hadi!
Dedi ayağa kalkıp.
Arda:siz burda bekleyin lütfen.
Dedi hemen.
Tuana:hayır bende geleceğim!
Dedim onu dinlemeyerek.
Berat:inadı bırak ve bizi burda bekle!
Tuana:bende geleceğim dedim!
Leya:gidelim artık!
Hiç biri gelmemizi istemesemde inadım sağ olsun bizide götürmek zorunda kaldılar.
Bak biz şimdi geliyoruz.
Ben mesajı gönderemeden o başka bir mesaj yazdı.
Islık çalıyor.
Tuana:biraz daha hızlı lütfen.
Sakalan hemen.
demir:hadi yağız şunu biraz hızlandır!
Diye bağırdı.
Beni buldu adımı selseniyor.
Tuana:ölecek.
Diye mırıldandı.
Leya:ölemez. Daha çok küçük.
Tuana:ondan sonra bizde öleceğiz...bizide öldürecek.
Dedim korkuyla çıkan sesimle.
Ölecektik.
Ölüyorduk.
Okulda onca kişi ölmüştü.
Sıra bizede gelecekti.
Ve bu çok korkunçu hergün okula gidiyordum ve hergün ölüme biraz daha yaklaşıyordum...
Onur öldü. Benim yüzümden oldu.
Onurun o partiye gelmesi için çok ısrar etmiştim.
Eyer onunla inatlaşmasaydım ölmeyecekti...
Öykü;o gün o kütüpahanede durmak yerine gidip onu bulsadık ölmeyecekti.
Onunla konuşmak yerine aramaya devam etmeliydim ama aptla.gibi kalbime yenilip onunla öpüşecektim.
Ve bu bir insanın ölümüne sebep oldu.
Ece belki öykü ölmemiş olsaydı oda ölmeyecekti.
Sıla; Allah kahretsin iyi niyeti yüzünden ölecekti.
Ben ona mesaj atmamıştım.
Ben birşey yapmamıştım ama yinede benim yüzümden ölecekti...
Peki ben?
Ben ne zaman ölecektim?
Ben kimin yüzünden ölecektim?
?: ölmeyeceksin...ölemezsin izin vermem.
Diye mırıldandı cevap vermedim daha çok kendi ile konuşuyor gibiydi.
Geldik sıla nerdesin.
Diye yazdım arabadan inip.
Kapıdan içeri girdim bir süre beklememe rağmen cevap vermedi.
Sıla biz geldik nerdesin?
Yazdım hızla.
Sıla seni arıyoruz nerdesin!!!
Diye yazdım çevrim içiydi ama yazmadı.
İçimi bir korku sardı.
O sıra yazmaya başladı nefesimi tutum.
Olduğum yerde kaldım.
Nedense yazması çok uzun sürdü.
Geç kaldın masal güzeli :)
Yutkundum.
Hayır....
Bu kadar erken olmamalı Hayır.
?:sikeyim kim bu o*usbu çocuğu!
Dedi öfkeyel.
Sakin ol elaların sahibi.
Korkuyala etrafıma baktım.
Bizi ziliyordu,Görüyordu hata duyuyordu.
Bilerek en yakınlarımıza zarar veriyordu.
Ama iyi oynuyordu asla kendini ebli etmiyordu.
Demir:elaların sahibi,masal güzeli noluyo a*ına koyayım.
Benden bu kadar haydi size kolay gelsin.
Yanımda durup telefonu elimden çekti.
Ne yazdığını okumak için parmak uçlarına çıktım.
Klavyeye çok sert basıyordu biraz daha bastırırsa kırma ihtimali yüksekti.
Nerdesin orusbu çocuğu.
Evet direk bunu yazmıştı.
Sakin ol dostum belki ilerde göğrenirsin.
Dudakalrını ıstırdı.
Sikerim seni yavşak herif bana insanca nerde olduğunu söyle.
Adamın bir cevap yazmasını bekledik.
O kadar kötü durumdaydım ki küfür etmesini umrumda olmadı.
Beni boş verip arkadaşınızın cesedini almaya ne dersiniz?
Onu gerçekten öldürdü mü?
Sıla gerçekten öldü mü?
Hadi size bir iyilik yapıp cesedin nerde olduğunu söyleyeyim.
12/B
Onları arkada bırakıp yukarı çıktım.
Sınıf şubelerine bakıp hızla atan kalbim ile sılayı aradım.
Arda:sikeyim.
Dedi arda arkamdan sınıf girip.
Tuana:yine mi?
Dedim yine canım acıdı ama sanki kana alışmışım gibi bu görüntüye alışmış gibiydim.
Göz yaşlarım bu sefer akmadı.
Ama yine yıkıldım.
Yine başarmadığımı hissetim.
Tuana:yoruldum.
Diye mırıldım.
Hepimiz yorgunduk hepimiz üzgündük.
Sadece ben bencilik ediyordum.
Kafamı ardanın göğsüne yasladım.
Arda:geçecek.
Tuana:geçmeyecek...onlar artık yaşmayacak.
Ölmüştü sılda ölmüştü.
Yüz üstü uzanıyordu boğazından biçaklanmıştı.
Oluk oluk kan akıyordu.
Yarası derin olmasa bile şuana kadar kan kaybından ölmüş olması gerekiyordu.
Leya:buda ne?
Dedi başımı kaldırıp baktığı yere baktım.
Bıçak.
Evet! Evet! Orda bir bıçak vardı.
Gri metal olan yer kandı.
Ama siyah sapı ter temizdi.
Oraya ilerledim.
Bıçağa baktım.
Bununla mı öldü o?
Bununlamı öldürdün onu?
Sıla bıçaktan korkardı.
En çok korktuğu şeyle mi ölmüştü yani?
Sıla:aslında biçakalardan korkuyorum.
Tuana:neden?
Sıla:kuzenim...kardeşim gibiydi...ailevi sorunları vardı. bir gün mutfakta yemek yaparken ablası ve annesi tartışıyordu. Dayanamayıp elindeki bıçakla bileklerini kesmişti ölmedi ama o zamandan beri bende bıçaklardan korkuyorum.
Bıçağı elime aldım.
Ülkü:bırak onu o bir oyun!
Dedi iki saniye sonra siren selseri.
Siren sesleri mi?
?:odluğunuz yerde kalın! Kaçmak gibi bir şansınız yok!
Olduğum yerde kaldım.
Yine titremeye başladım.
Okulun dışından silah selseri geldi.
Polis.
Okulun her tarafında polis vardı.
Pencereden sokak lambası değilde.
Polis ışıkları aydınlatıyordu odayı.
Deli gibi silah selseri sirenler ve bağrışlar.
Yutkundum.
Arda,yağız,demir,berat,leya,ülkü ve eleların sahibi arkamda şok içinde duruyorlardı.
Ben önlerinde titreyen vücudum ve elimdeki kanlı bıçak ile sılanın cesedine bakıyordum.
?:onlar!
Dedi biri tabiki bizden bahsediyordu.
?:katil onlar!
Biz mi?
Biz bunca zaman onları kurtarmaya çalışıyorduk.
Onları öldürmek istemedik.
Bunu hiç düşünmedik.
?:katilsiniz siz!
Katilsiniz siz!
Katilsiniz siz!
Sizsiniz katil!
Katilsiniz!
Katilsin!
Katil sensin!
Sen öldürdün onu katil sensin!
Katil!
Katil!
Katil!
Tuana:katil biz miyiz?
Tuana:katil ben miyim?
Tuana:ben katilim...