I am walking on the aisle. I am wearing a very beautiful dress. There are lots of people in the church. On my left side are a bunch of people I work with in DEH, all looking sad. Judging from my dress and the church setting, I knew it is my wedding day. But why are all these people looking mournfully at me?
On the other side are all beautiful women. They all look disgusted at me. Some are even glaring at me, all hateful eyes directed at me. I don't understand what's going on. Then at the front of the aisle are our parents. They are smiling at me. Silang apat lang ata ang masaya sa lahat ng tao na nasa loob ng simbahan ng araw na yun.
Tumingin ako sa may altar. At nandun si Eniel. Nakasuot ng white suit. He looks so handsome. I can't fathom the emotions written on his lovely face. I know it isn't happiness that I'm seeing in those green eyes. They are a look of concern and even pity. Standing beside him are Jane and Lindsay and they too look sad.
When I finally reached him, he took my hand and gently kissed it. Then he lifted my veil and I could swear that I saw pain in his eyes. Hindi ko na nagugustuhan ang mga pangyayari sa kasalang ito.
Eniel smiled bitterly at me. Then he said something that almost made me faint.
"I'm sorry baby. I can't go through this wedding. I am just not in love with you and I can't be happy with you," then he walked away from me.
I was stunned by what he said. All I can do was stare at his back walking away from me. Walking out of the church and out of my life forever.
Bigla akong nagising at hindi ko namalayan na humihingal pala ako. Panaginip lang pala yun subalit parang totoo lahat. Namamanhid ang hita ko at dun ko lang napagtanto na nakadantay pa pala si Eniel sa 'kin. Ng humarap ako sa kanya ay tulog na tulog pa rin ito. Payapa at humihinga ng mabagal. Hinalikan ko ang mga labi nito at narinig ko na umungol si Eniel. Pagkatapos ay dumilat ito. Napakagandang berdeng mata ang sumalubong sa 'kin.
"I like waking up to that delicious kiss," at muli ay hinalikan ako ni Eniel. "What's wrong?" Tanong nito ng maramdamang hindi ako gumanti ng halik.
"Ahm ang bigat ng hita mo," pagsisinungaling ko. Marahil ay napansin nito na may dinadamdam ako. Inalis nito ang pagkakadantay sa 'kin at tumagilid paharap sa 'kin.
"Sorry baby. You feel so soft under my arms," then he smiled sweetly. "Did you at least get some sleep?"
"Well notwithstanding your very heavy arms and legs, I could say that I had a good sleep," I smiled shyly at him. Secretly joyful that I was able to get away with lying to him.
"Me too. And to think I would be sleeping beside you for the rest of my life, I am in for a very exciting future with you."
"Alam mo parang binabangungot ka pa yata eh," sambit ko para maitago ang pamumula ng pisngi ko dahil sa sinabi niya.
"More like a dream come true rather than a nightmare. Come let's get up and see what's our breakfast," at tuluyan itong bumangon. Napatingin ako sa ibabang bahagi ng katawan nito.
"I'm sorry baby, morning wood," Then he walked very fast towards the bathroom. Napangisi na lang ako dahil sa inakto ng mapapangasawa ko. What happened to the very confident underwear model? Nang lumabas ito ay ako naman ang pumasok sa banyo. Pagkatapos kong magsipilyo at maghugas ng mukha ay lumabas na din ako.
We went down then had our breakfast. Pagkatapos ay nakapagdesisyon akong samahan si Eniel sa koprahan. Dinalaw nito ang mga tauhan nito. Halos malula ako sa atensiyong ibinigay sa 'kin ng mga tao dun. Sabik na sabik silang makilala ang babaeng papakasalan ng amo nila.
Nakita ko kung paano makitungo si Eniel sa mga tao nito. Napakabait nitong amo at magiliw na nakikipagkuwentohan sa mga ito. Kung titingnan ay hindi mo aakalaing isa itong napakayamang lalaki. At tama nga ang sinabi ni Edna, napakasimple ni Eniel.
Halata na giliw na giliw ang mag tauhan nito kay Eniel. Masaya itong nakikipagkuwentohan sa mga kalalakihan at may mga pagkakataon pa na nakikisali ito sa pagtatrabaho.
"Alam niyo po Ma'am natutuwa kami na may dinala na pong kasintahan si Sir dito," sabi ng isang ginang na tumabi sa 'kin.
"Oo nga po Ma'am," tugon naman ng isa pang ginang. "Sanay po kami na inaalagaan ni Sir at masaya po kami na meron na pong mag-aalaga sa kanya."
"Bagay na bagay po kayo. Napakaganda niyo po," dagdag naman ng unang ginang.
Napangiti na lang ako sa mga sinabi nila. Mukhang masayang-masaya sila sa pagtatrabaho para kay Eniel. At hindi maitatanggi na napakagaling ni Eniel sa pamamahala ng mga tauhan nito. Marahil iyon ang dahilan kung bakit matagumpay ito sa trabaho nito.
Eniel has a good heart. It's obvious that he cares for his people. And I feel a sudden pride that this man is going to be my husband. It adds to the long list of things that makes me fall for him even more.
Matapos makapananghalian ay bumalik na kami sa bahay. At nakita ko ang mga kaibigan ko na nakaupo sa lounge chair malapit sa pool. Sinabi ni Eniel na pwede na kaming umuwi kung kelan namin gusto. We decided that we leave in an hour. Kelangan din naming makapagpahinga dahil kinabukasan ay balik-trabaho na ulit kaming lahat.
It was a fantastic weekend. We get to ride a helicopter to our destination. Spent the day warm in the sun, swam on the beach, had sumptuous meals, had an amazing marriage proposal, and slept with the man that I love. It was indeed a memorable mini-vacation.
Hindi pa rin matapos-tapos ang mga ngiti namin habang lulan kami ng helicopter. Napag-alaman kong si Eniel din ang may-ari nito. Sa bawat araw na magkasama kami ay unti-unti kong natutuklasan kung gaano kayaman ang mapapangasawa ko. Kahit nagmula ako sa marangyang pamilya ay nalulula pa rin ako sa yaman ni Eniel.
Pagkatapos ng halos isang oras na biyahe ay matiwasay kaming nakalapag sa rooftop ng condo tower kung saan kami nakatira. Nakapagdesisyon ang dalawa kong kaibigan na dumiretso na ng uwi dahil napagod daw sila sa bakasyon namin. Sumunod naman si Eniel sa apartment ko.
"We better head home," Lindsay hugged me. "Thanks for an awesome weekend Eniel," at niyakap nito si Eniel.
"I look forward to spending more time with you darling," at aakmang yayakap rin si Jane kay Eniel kung hindi lang ito napigilan ni Lindsay.
"Hay naku hihirit pa talaga," sabay hila sa kaibigan namin. "Mauna na kami at baka pagsamantalahan pa ni Jane ang boylet mo." At pumasok na ulit sila elevator.
Nakangiti lang si Eniel na tinatanaw ang dalawa.
"I think my friend is in love with you," tudyo ko kay Eniel.
"Well the feeling is not mutual," sagot naman nito.
Pumasok na kami sa apartment at tuloy-tuloy kami sa dining area kung saan nakaupo si Yaya Ebyang.
"O kumusta naman ang bakasyon ninyo? Mukhang nalibang kayo ng husto," puna sa amin ng yaya ko pagkapasok namin.
"Medyo nakakapagod po pero masaya," sagot ko naman.
"Gusto niyo bang kumain?"
"Maiinom na lang po yaya," magalang na tanggi ni Eniel. At inilapag niya ang bag ko sa mesa. "You know that weekend was a blast. I hope we get to do it often," sabi ni Eniel sabay halik sa kamay ko.
"Of course, I think I would like that too," tugon ko.
"After this I need to go home. Would you be ok here?"
"Eniel nasa bahay na ako. Oo naman," medyo kinikilig ako sa tanong nito.
"I can't wait for us to get married so I get to spend more time with you. I am going to miss you."
Gusto ko ring sabihin na mamimiss ko rin siya. Gusto kong imbitahan siya na dito na lang matulog sa bahay ko. Pero hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya yun.
"I don't think your parents would appreciate it if I stayed with you here. They would want us to get married first," then he said those unspoken words with his uncanny ability to read my mind.
"You're probably right." Sagot ko na lang.
Pagkatapos makainom ng juice na inihain ni yaya ay tumayo na si Eniel at nagpaalam. He gave me a chaste kiss then hugged me and proceeded to go out. I walked out with him to the elevators then he turned and kissed me again.
"Baby I'm really going to miss you." Then he entered the elevator. Then his out of my sight. Involuntarily, I caressed the engagement ring on my fingers and smiled as memories of my wonderful weekend came back to me. Muli akong pumasok sa apartment at nagdesisyong sabihin sa mga magulang ko ang nangyari.
Tuwang-tuwa ang mama ko ng malaman na nagpropose na si Eniel sa 'kin. At sabik na sabik silang malaman kung napag-usapan na ba namin ang magiging kasal namin. Sinabi kong hindi pa kami nakakapagdesisyon kung kelan kami magpapakasal. At hindi nga nagpatumpik-tumpik si mama na magbigay ng mga suhestiyon para sa kasal namin.
Tinapos ko na ang tawag namin at sinabing magpapahinga na ako dahil napagod ako sa biyahe namin. At masaya kaming nagpaalam sa isa't isa. Matapos makapagpaalam sa yaya ko ay pumasok na ako sa kwarto ko. Nagpalit ako ng damit pantulog at humiga sa kama ko.
Parang ang bilis na mga pangyayari sa buhay ko. Two weeks ago I was living in a constant routine. If I wasn't busy thinking about the young man I've met fifteen years ago, I was busy devoting my time to my work. I was helping my dad run his business empire. I could say that I had a pretty normal life.
Then out of nowhere, my fantasy came to life. I've seen him again. And as if it's not enough, I found out that he was arranged to be my husband. Then he was everything that I remembered him to be and more. He is sweet and romantic. He is the epitome of a perfect man that I wanted to be married to.
Then last night, he proposed to me and I said yes. And last night, I finally accepted the fact that I'm in love with him. And that only added to my dilemma. Because as of this moment, I really don't know if he feels the same way to me. And the thought makes me really sad.
Then I made a decision to get to know my fiancée more and endeavor to make him fall for me. If I want this marriage to be successful, I need to do everything I can to make it work. Then I smiled at the thought and gladly went to sleep. Starting tomorrow, I would do everything I can to make my man happy. And I slept with a smile on my face.
Himbing na himbing ang tulog ko. Kung hindi pa tumunog ang radio alarm sa mesang katabi ng kama ko ay hindi pa ako magigising. Pagkatapos ng matiwasay na bakasyon sa resort ni Eniel ay mukhang nakapag-recharge ako para sa panibagong linggo sa trabaho. At sabik din ako na simulan ang plano kong mas kilalanin ang lalaking magiging asawa ko. Napangiti ulit ako ng maalala si Eniel.
Para akong bumalik sa pagiging teenager at kinikilig tuwing maaalala ang crush niya. Kasi naman napakagwapo ng magiging asawa ko. Idagdag pa ang kabutihan ng loob nito at ang makalaglag pangang kaseksihan nito, pakiramdam ko ay ako na yata ang pinakaswerteng babae sa buong mundo.