ព្រឹកថ្ងៃថ្មីចូលមកដល់ព្រះអាទិត្យរះចែងចាំងគ្រប់ទិសទីដែរវាបានជះពន្លឺទៅរកមនុស្សមួយគូរកំពុងគេងអោបគ្នាក្រោយពីបញ្ចប់សង្រ្គាមនៅលើគ្រែម៉ោង 3 ទាបភ្លឺ ។
ម្នាក់ៗសុទ្ធតែបញ្ចេញកម្លាំងមិនចេះតិចរៀងខ្លួន មិនដឹងថាកន្លែងណាខ្លះល្មមតែអស់ជាតិថ្នាំជីមីនសឹងតែរីងខ្លួន ។
« ហឹម » កាយល្អិតគ្រហឹមក្នុងបំពង់ក.ដកដៃចេញពីចង្កេះរបស់ជុងគុកលើកមកញីភ្នែកខ្លួនឯងទៅវិញទៅមកមុននិងបើកឡើងសឹមៗមើលទៅពិដានខាងលើ
ទីនេះប្លែកម្ល៉េះ គេកំពុងនៅកន្លែងណា ? បន្ទប់នេះមិនមែនបន្ទប់របស់គេទេ ហើយយប់មិញមានរឿងអ្វីកើតឡើងមិចជាគេចាំអ្វីមិនបានទាល់តែសោះអញ្ចឹង ?
ចង្កេះរោយខុសប្លែកពីធម្មតា ក្បាលឈឺខ្ទោកៗដូចគេបោក ល្វែងខាងក្រោម គូទ កញ្ចឹងកហេតុអីចុករោយម្ល៉េះមានរឿងអ្វីកើតឡើង ??
« ឈឺក្បាលណាស់ » ជីមីនងើបអង្គុយយឺតៗយកដៃញីក្បាលខ្លួនឯងទៅវិញទៅមក ភ្នែករេមើលជុំវិញបន្ទប់មុននិងប្រទាក់ភ្នែកជាមួយបុរសដែរគេស្អប់កំពុងគេងនៅក្បែរខ្លួនទាំងគ្មានអាវបិទបាំង
អត់ទេហេតុអីគេមកនៅជាមួយប្រុសឡប់ម្នាក់នេះ គេចាប់ជំរិតខ្លួនមែនទេ ?
« អ្ហាយយយយយ » ជីមីនចាប់ផ្ដើមស្រែកមិនខ្វល់ពីអ្នកណាទាំងអស់ក្រោយអោនទៅមើលខ្លួនឯងក៏គ្មានខោអាវនិងឃើញមានឈាមនៅជាប់សាច់ទៀត ដៃប្រឹងទាញភួយមកគ្រប់ខ្លួនឯងជិតឈឹង
« ហ្ហើយនែ៎ ព្រឹកឡើងស្រែកតម្លង់យកតែម្ដងហេស៎ ? ចេះស្ងាត់ខ្លះទេឬក៏ស្ងាត់តែពេលដេក ? » ជុងគុកងើបឡើងម៉ីងមាំងៗថ្លង់និងសម្លេងជីមីនផងអីផងមនុស្សកំពុងអស់កម្លាំងចង់ដេកយកកម្លាំង មកស្រែកធ្វើមើលតែផែនដីជិតរលាយអញ្ចឹង
« ហេតុអីលោកមកនៅទីនេះ ? »
« ផ្ទះយើងឲ្យយើងទៅណាបើមិនឲ្យយើងនៅទីនេះ ? »
« ត-តែមិចបានជាខ្ញុំមកនៅជាមួយលោក ? » រឿងនេះវាសំខាន់ខ្លាំងណាស់គេចង់ដឹងចង់លឺមិចបានជាសុខៗខ្លួនមកនៅទីនេះ មិនមែនមកនៅធម្មតាទេមក អស់អាវអស់អីរលីងនៀក
« ឯងមិនសួរខ្លួនឯងទៅថាយប់មិញអង្វរយើងយ៉ាងមិចខ្លះ ? »
« យប់មិញ ? » ជីមីនប្រឹងរកនឹករឿងកាលពីយប់មិញប៉ុន្តែវាស្រពិចស្រពិលមិនច្បាស់ទាស់តែសោះដឹងត្រឹមថាយប់មិញគេក្ដៅខ្លួន !! ត្រូវហើយគេក្ដៅខ្លួនពិបាកនៅមិនសុខតែក្រោយពីនិងគេមិនដឹងពិតមែន
« យប់មិញខ្ញុំចាំបានថា...ខ្ញុំបៀមស្ករគ្រាប់បន្ទាប់មកខ្ញុំក៏ក្ដៅខ្លួន មាននរណាមិនដឹងមកថើបខ្ញុំ អត់ទេវាប្រហែលជាខ្ញុំយល់សប្តិហើយ » ជីមីនគ្រវីក្បាលបណ្ដេញការគិតចេញ ព្រោះតែយប់មិញនេះណាម្នាក់ដែរថើបគេនោះគឺដូចជុងគុកខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែក្រោយពីនិងគេចាំអ្វីមិនបានទៀតទេងងឹតឈឹងតែម្ដង
« វាមិនមែនយល់សបិ្តទេ » ជុងគុកយកដៃទ្រក្បាលភ្នែកព្រានបុរសសម្លឹងមើលជីមីនទាំងចង់អស់សំណើច
អ្នកណាយប់មិញចេញពីបន្ទប់ទឹករត់មកថើបគេ ? សុំចង់មានសិ*ជាមួយគ្នាទៀត ? អីលូវមកនិយាយយល់សប្តិអញ្ចឹងអន់ចិត្តណាស់
« បើមិនមែនយល់សបិ្តយ៉ាងមិច ? »
« គឺវាជាការពិតនិងហើយ »
« ថាយ៉ាងម៉េច ? » គ្រាន់តែលឺថាវាការពិតមិនមែនជាសុបិន្តជីមីនស្រាប់តែច្រឡោតឡើងបែកភ្នែកធំៗសឹងតែមិនជឿ
វាមិនអាចទៅរួចនោះទេ គេមិចនិងអាចមកដេកជាមួយមនុស្សប្រុសនេះបាន គេស្អប់សឹងអីនិង ?
« លឺយ៉ាងមិចថាអញ្ចឹងហើយ » ឯជុងគុកហាក់មិនខ្វល់ទេទោះបីឃើញទឹកមុខស្លន់ស្លោរបស់ជីមីនយ៉ាងណាក៏ដោយ សំខាន់មិនមែនគេជាអ្នកចង់ធ្វើវាផង ? ដាក់ថ្នាំគ្រាន់តែចង់ធ្វើបាបគ្មានបំណងចង់ធ្វើលើសឯណា ?
« វាមិចនិងអាចទៅរួច ? អត់ទេហ្ហឹកៗ...លោករំលោភខ្ញុំ ខ្ញុំស្អប់លោកហ្ហឹក.. » ខ្លួនប្រាណរោយយ៉ាងណាប៉ុន្តែកម្លាំងវាមិនបានទៅណាទេ ជីមីនយកខ្នើយមកគប់កណ្ដាលមុខជុងគុកបាតជើងតូចៗធធាក់កំភ្លៅនាយស្រែកយំលែងខ្មាស់ខ្មោចខ្មាស់សត្វទាំងឡាយណាទាំងអស់ព្រោះតែពេលនេះ
គេខ្ទេចអស់ហើយ...
« ស្រែកយំមិនចេះខ្មាស់គេទេឬ ? យ៉ាងមិចឯងជាស្រីមែនទេគ្រាន់តែរឿងប៉ុណ្ណឹងឯងជំទៀលយំដែរ ? » កាលណាដែរលឺជីមីនយំកាន់តែខ្លាំងទៅៗជុងគុកប្រែជាអារម្មណ៍មិនល្អ ក្ដៅក្រហាយដោយសារតែក្មេងនៅនិងមុខនេះបើកភ្នែកឡើងស្រែកយំតែម្ដង អាសូរតែប្រព្រឹត្តហើយមានកូនដូចមនុស្សស្រីមិនថាទេ
« ឈប់វៃយើងភ្លាមផាកមីនជី បើឯងនៅតែវៃប្រយ័ត្នយើងលេងធម៍ក្ដៅជាមួយ » ជុងគុកស្ទុះទៅចាប់កដៃជីមីនមិនឲ្យធ្វើការវៃខ្លួនបន្តទៀត ដឹងទេមួយខ្នើយៗសឹងកំពិតមុខ វៃៗមិនចេះហត់ទាល់តែសោះហើយ
ផាច់ ~
« លោកត្រូវតែសងខ្លួនប្រាណរបស់ខ្ញុំវិញ » បាតដៃតូចលើកទៅទះកំភ្លៀងជុងគុកមួយដៃ និយាយរៀបរាប់ទាំងអណ្ដឺតអណ្ដក់ដូចជាកូនក្មេងទាម៉ែទិញស្ករគ្រាប់មិនបាន
« ចុះឯងគ្មានភ្នែកទេឬយ៉ាងមិច ? ខ្លួនរបស់ឯងនៅធម្មតាទេតើ »
« ហ្ហឹក..ហ្ហឹក..ខ្ញុំចង់មានន័យថា ឈាម !! លោកយកភាពបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ អាឆ្កួតហ្ហឹក...សងខ្លួនប្រាណយើងវិញមក..អ្ហឹក..ហ្ហឹក » ដោយនិយាយថាឈាមនេះណាវាជាការពិតដែរពេលនេះពូកនៅមានឈាមដាបនៅឡើយ យប់មិញនាយក៏ភ្ញាក់ដូចគ្នាពេល
ដឹងថាគេនៅកម្លោះ ខំគិតហើយតើថាគេជាមនុស្សដើរដេកជាមួយគេគ្រប់គ្នា
« អីយ៉ាយើងផងហេស៎ ? ចង់ត្រូវទៀតហើយមែនទេអាល្អិត ? »
« ច-ចង់ធ្វើស្អី ? » ជីមីនរំកិលគូទទៅក្រោយខណៈជុងគុកប្រឹងវាទៅរកដូចខ្លាឃើញចំណី
« ធ្វើរឿងសប្បាយៗ » បញ្ចប់ប្រយោគតែប៉ុណ្ណេះជុងគុកក៏ឡើងសង្រ្គប់ជីមីន ដៃចាប់សងខាងអឹបទៅនិងពូកមុននិងនាយទៅញក់ញីនៅកញ្ចឹងករបស់អ្នកម្ខាងទៀត ។
18+ CUT
>>>>>>>>>>>
ក្រឡេកមកមើលមីនជីឯនេះវិញ ។ តាំងពីយប់មកទល់ស្មើនេះគេមិនទាន់បានឃើញវត្តមានបងប្រុសមកខុនដូរវិញទេ វាចម្លែកខ្លាំងណាស់សម្រាប់គេព្រោះជីមីនមិនចេះទៅណាដាច់ៗយប់ក្រៅពីការងារនៅខេត្តឡើយ
គេបារម្មណ៍ពីសុវត្តិភាពរបស់បង
« ខ្ញុំគួរតែខលទៅគាត់ទេ ? » មីនជីឧទានសួរខ្លួនឯង ភ្នែកមិនដកទៅណាឆ្ងាយចេញពីទ្វារ.រង់ចាំមើលផ្លូវបងមួយនាទីទៅមួយនាទីនៅតែមិនឃើញទៀត
« មិនបាច់ទេក្រែងគាត់រវល់ ថ្ងៃត្រង់បន្តិចគាត់និងមកវិញហើយ »
_______________
ម៉ោង 12 ថ្ងៃត្រង់សង្រ្គាមនៅលើគ្រែត្រូវបានបញ្ចប់ទៅយ៉ាងរលូនដោយជីមីនគេងលក់តាំងពីបញ្ចប់ចំណែកជុងគុកឡើងទៅសម្អាតខ្លួនដើម្បីទៅផ្សារក្បែរនេះទិញក្ដាមសមុទ្រមកធ្វើស៊ុបឲ្យជីមីនញាំ ។
កាលបើគេងលង់លក់អស់ជាច្រើនម៉ោង ភ្នែកតូចៗបើកឡើងព្រឹមៗមើលទៅពិដានខាងលើ សឹមងើបអង្គុយតិចៗ ខួរក្បាលចាប់ផ្ដើមចងចាំព្រត្តិការណ៍កាលពីព្រឹកមិញវាពិតជាគួរឲ្យរអើមខ្លាំងណាស់
« អួយ » ជើងទម្លាក់ចុះរៀបនិងដើរចូលបន្ទប់ទឹកហើយតែបែរជាត្រូវដួលទៅលើពូកវិញព្រោះតែល្វែងខាងក្រោមកកិតជាមួយគ្នាជាហេតុធ្វើឲ្យជីមីនមិនអាចទប់លំនិងបាន
ក្រាក~
ទ្វារបន្ទប់បើកឡើងបង្ហាញឲ្យឃើញបុរសដែរខ្លួនស្គាល់ច្បាស់ដូចថ្ងៃកំពុងកាន់ថាសមានចាននិងទឹកក្រូចច្របាច់ស្រស់ៗអមជាមួយអាវអៀមនៅលើដងខ្លួន
« ក្រោកហើយឬ ? » ជុងគុកដាក់ថាសនៅលើតុរក្បែរគ្រែ មុននិងអង្គុយក្បែរជីមីនសួរនាំអំពីអាការៈ មើលចុះទឹកមុខស្លេកដូចខ្មោចអញ្ចឹង
« ឆាប់ឡើងទៅសម្អាតខ្លួនទៅ អាលបានមកញាំស៊ុបក្ដៅៗ » នាយដឹងថាការធ្វើរឿងអស់ទាំងនោះវាពិតជាអស់កម្លាំងណាស់ជាពិសេសគេដែរជាអ្នកដេកមួយកន្លែងនិងតែម្ដង ដូច្នេះខ្លួននេះទោះចំណាយកម្លាំងទៅលើជីមីនសឹងតែអស់ខ្យល់ក៏ដោយសុខចិត្តងើបទៅទិញក្ដាម.មកធ្វើស៊ុបឲ្យ
« ឈឺគូទ ! » ពីរម៉ាត់ចេញពីមាត់របស់កាយល្អិតទាំងមិនមានការខ្មាស់អៀនអីបន្តិចសោះ ចុះបើឈឺចាំបាច់ប្រាប់ត្រង់អញ្ចឹងធ្វើអី ? បញ្ឆិតបញ្ឆៀងក៏គេកាត់ន័យយល់ដែរ មកត្រង់ស្លុយគ្មានវៀចអញ្ចឹងចង់តែបោកក្បាលនៅជញ្ជាំងឲ្យស្លាប់
« មកពីឯងសម្ដីខ្លាំងជាមួយយើងមុនទេ នេះចាត់ទុកថាជាការព្រមានចុះប្រសិនមានលើកក្រោយយើងនិងទម្លុះឲ្យធ្លាយពោះវៀនឯងមិនខាន »
« បានហើយឆាប់ងើបទៅ ស៊ុបត្រជាក់អស់ហើយ »
« ប្រាប់ហើយថាឈឺគូទ ! ចេះស្ដាប់គ្នាឬអត់ ? » សម្លេងស្អកៗដោយសារការថ្ងូរឧទានពាក្យដដែលមិនខុសពីមុន ក៏ពិតគេកំពុងឈឺមែនទែនងើបឈរយោងអាត្មាខ្លួនឯងមិនកើតផងទម្រាំឲ្យដើរទៅបន្ទប់ទឹកចម្ងាយណាណីទៀត ?
« ញាំស៊ុបសិនទៅអញ្ចឹង រួចរាល់ចាំយើងជួយ » ជុងគុកកាន់ថាសស៊ុបមុននិងចាប់យកស្លាបព្រាដួសសាច់ក្ដាមនិងទឹកស៊ុបតិចៗតម្រង់ទៅរកមាត់ជីមីន
« មិនឃ្លានទេ » ជីមីនងាកមុខចេញហាក់មិនពេញចិត្តនិងញាំវា ម្យ៉ាងគ្រឿងសមុទ្រទៀតគេកំពុងមិនសូវជំនាញផង
« ញាំបន្តិចទៅ ប្រយ័ត្នខ្យល់បក់ប៉ើងបាត់កុំមកបន្ទោសយើងឲ្យសោះ »
« ... »
« ក្ដៅពេកមែនទេ ? ចាំយើងធ្វើឲ្យត្រជាក់ » ជុងគុកយកស៊ុបដាក់ចូលទៅក្នុងមាត់ថើរៗដើម្បីស្ទៀបស្ទង់មើលវាពិតជាក្ដៅមែនឬអត់ ? ប៉ុន្តែគ្មានទេស៊ុបនៅអ៊ុនៗទទួលយកបាន
« នេះលែងក្ដៅហើយ ហារមាត់មក » ចុងក្រោយជីមីនក៏ងៀកមុខមកវិញ ភ្នែកសម្លឹងឆ្លាស់គ្នាជាមួយស៊ុបនិងមុខរបស់ជុងគុកមុននិង...
ប្រាវ !!
ថាស់ដាក់ចានស៊ុបក្ដាម កែវមានទឹកក្រូច.ច្របាច់ស្រស់ៗត្រូវជីមីនលើកបោកទៅនិងឥដ្ឋមួយពព្រិចភ្នែកបណ្ដាលឲ្យចានបែកអំបែងពេញទឹកពេញដី ស៊ុបខ្ចាយហូររសាត់ពេញនិង !
គេប្រាប់ហើយថាគេមិនឃ្លាន គេមិនចង់ញាំហេតុអីរឹងដល់ថ្នាក់នេះ ? អញ្ចឹងទទួលយកលទ្ធផលវិញទៅ
« កើតឆ្កួតស្អីឯង ? » ជុងគុកតម្លើងសម្លេងដាក់ជីមីន ស្ទុះទៅមើលម្ហូបខ្លួនខំធ្វើយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់គ្រឿងសុទ្ធតែថ្លៃៗចុងក្រោយមកឲ្យក្មេងឡប់សតិនេះជះចោលទទេរៗអ្នកណាមិនខឹងអីឡូវ ?
« ខ្ញុំប្រាប់លោកថាមិនឃ្លានហើយមិនអញ្ចឹង ? លោករឹងទទឹងដាក់ខ្ញុំមុនទេ » ជីមីនប្រាស់ខ្លួនទៅគេងវិញទាញភួយមកគ្របធ្វើមិនដឹងហាក់ដូចគេមិនបានធ្វើអីខុសទាល់តែសោះ !!
To be continued...
ម្អូនត្រូវថ្មោងទៀតឡូវអៃ 🫶🏻