It's been a week, and Addison keeps ignoring me. Or is it just in my mind? But she's no longer going to our house, even though my brother is there, which is quite unusual. Even Mommy misses her too.
Our graduation was fast approaching as well, and I know my brother and her were also busy with their upcoming college graduations. But at the back of my mind, I know there's something more.
Feeling ko pinaghahandaan na din nila ang engagement nila...
Kumuha ako ng cutter at walang pagdadalawang isip na tinarak sa canvas. Humugot ako ng malalim na paghinga at nagbihis.
"Ma'am! Saan ka po pupunta?"- habol na sigaw ni Lucille matapos akong makita na lumabas ng bahay.
Nilingon ko sya at pinaningkitan ng mga mata.
"Anong pakialam mo?"- singhal ko dahil ang dungis dungis pa ng itsura nya at may hawak pa itong hose.
"Nagtatanong lang naman po e."- kamot ulong sabi nya.
Pumikit ako at pinilig ang ulo ko. Tinignan ko sya ulit at tinalikuran na. Wala akong time makipag usap.
Pagkalabas ko ng gate namin ay naglakad na ako hanggang highway at pumara ng taxi. Wala ang mga kotse at driver sa bahay at wala din ang parents ko kaya solo flight ako ngayon.
I blow an air as I roam my eyes around the flower shop. Napagkamalan pa akong nagluluksa dahil sa suot ko na all black pero hindi ko na sila pinagpapansin. Busy ako sa pagtingin ng bulaklak na babagay kay Addison.
Alam ko naman na wala akong kasalanan sa kanya pero nagtataka lang ako dahil himalang hindi nya ako inaaya kahit nababanggit naman ni Kuya na wala silang ganap sa school or kahit wala silang date.
Nasanay lang ako na palagi syang naka aligid sa akin. Dapat nga matuwa ako na tahimik ang mundo ko pero kabaliktaran ang nangyari. Hinahanap hanap ko sya...
Ang boses nya..
Yung amoy nya..
Yung mga ngiti nya..
Yung buong sya, as in lahat. I think I'm fucked up!
"Miss? Bibilhin mo po?"
Napadako ang mga mata ko sa babaeng nagsalita. Yung tindera yata ito. Nakangiti ito habang nakatingin sa akin at sa bulaklak na kanina ko pa pala hawak.
"Para kanino ko po iaadress?"
Umiling ako at kumuha ng cash sa bulsa ko saka inabot sa kanya. Narinig ko na nagpasalamat sya bago ako makalabas sa shop.
Sumakay ulit ako at nagpahatid sa school nina Kuya. Gusto ko lang maibigay ito sa kanya, baka sakali kasi na pansinin na nya ako.
Gusto ko din kasi na okay kami dahil magbibirthday na din naman ako. Ang awkward naman kung hindi na kami mag uusap e sa pagkakatanda ko wala naman akong ginawang masama.
Pagkababa ko ng taxi ay sinuot ko yung hood ng jacket ko at sa kabilang gate dumaan. May guard kasi duon sa entrance at mahihirapan akong mag alibi lalo pa at wala naman akong dalang kahit ano bukod sa sarili ko, pera, at bulaklak.
Nag antay ako duon sa ilalim ng malaking puno. Matatanaw ko naman kung labasan na nila e. Pero sana huwag na ako mapansin o makita manlang ni Kuya. Hindi ko kasi alam ang sasabihin ko kung sakali na magtanong sya bakit ako nandito.
Makalipas ang kalahating oras ng paghihintay ay nakita ko na na naglalabasan na yung ibang students sa bawat building. Napapatingin yung iba sa akin pero sa isang pasilyo lang ako nakatuon ng atensyon.
When I saw the door of their classroom open from afar, I unconsciously smiled and breathed in and out. Bigla kasi akong kinabahan.
I saw her female classmates walking while talking with each other. There are also boys behind those girls who are laughing and teasing each other.
Hindi ko sya makita kaya hindi pa ako umalis sa pwesto ko. Hinila ko lang lalo yung sumbrero ng jacket ko para hindi maaninag ang mukha ko.
My face automatically lit up with relief when I saw a glimpse of her. She's walking with my brother.
Kahit malayo ako sa pwesto ng building nila ay alam ko na magka holding hands silang dalawa. Nanikip ang paghinga ko pero hindi ako nag iwas ng tingin. Hindi din naman nagtagal ang pag uusap nila dahil may isang estudyante ang tumatakbo palapit sa kanila. Kita ko na kinausap nito si Kuya at maya maya lang ay nagpaalam ito kay Addison at umalis na kasama yung estudyante na tumawag sa kanya.
Now she's alone in the hallway, but there are students greeting her while walking past her.
I look down at my feet and at the flower I was holding. My intention is pure. I'm here to talk to her.
Gosh! This is my first time being like this over someone. Am I losing my cool now?
Sa huli ay nag desisyon nalang ako na sundan sya. Naglalakad pa din kasi sya sa hallway at palabas na yata papuntang parking lot.
"Addison..."- hirap kong bigkas dahil sa kaba na nararamdaman.
I saw her posture stiffen. She stopped and took a few minutes to look back at me. Her eyes went wide after seeing me.
I walk towards her and reach for her arm. I made sure my hold was not going to hurt her.
"Can we talk?"
Ang tagal nyang sumagot. E kinakabahan na ako na baka bumalik si Kuya at makita ako dito kaya naman hinila ko nalang sya sa may garden kung saan kami nag usap dati nuong bjnigyan ko sya ng anklet.
Speaking of the anklet, I looked down at her feet and noticed that she wasn't wearing it. I felt bad, but I guess she just forgot, right?
As for me, I'm always wearing the bracelet she gave me before.
"What are you doing here?"- she asked, pulling her arm back. She stepped away too, which confused me.
"I.. I want to talk to you."
She combs her hair and licks her lower lip. Something flickered in her eyes, but she blinked it away in an instant.
"You could've just messaged me. You have my line."
"You know I'm not using..."- I paused when I realized something.
She doesn't want to see me.
Her eyes roamed, and they landed on the flower she was holding.
"Para saan yan?"- she asked dryly.
"Sayo? Hindi ko kasi alam bakit parang ang ilap mo sa akin. Baka lang may nagawa akong mali."- lakas loob na sagot ko.
I handed it to her, but she just stared at it as if it didn't matter to her.
"I'm not fond of flowers, and we're okay.I'm just busy, which is why you can't see or hear from me."- she said as if she were ready to dismiss the topic.
She straightened her back and held on to the strap of her sling bag.
"Umuwi ka na, Claire."
Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Sabi nya okay kami pero bakit ang lamig naman yata nya?
Ganito ba yung nararamdaman ng iba kapag kausap ako? Masakit pala.
"Hindi mo ba tatanggapin to?"- giit ko pa sa bulaklak na hawak ko. Sayang naman kasi.
Hindi nya pinansin ang tanong ko. Tinignan lang nya yung wristwatch nya at kumunot ang noo.
"I must go. Your brother must be looking for me."
She quickly turned her back on me. My hold on the flower loosens, making it fall to the ground.
Saktong pagharap nya ay kasabay din ng pag apak ko sa bulaklak. Kitang kita nya iyon panigurado kung paano ko apakan yung bulaklak.
Ayaw nya edi wag.
"Why? Sana binigay mo nalang kay tita."
Nagkibit balikat ako at nilagpasan nalang sya.
"Claire.."
"Don't tell him I went here."- is the last thing I said before I left her in peace.
What did I do to receive the cold treatment from her? And why the hell am I so affected? I want to cry.
*************
"Saan ka galing? Anong oras na oh."- sermon ni mama. Nakaabang pa talaga sya sa front door at hawak yung mamahalin nyang pamaypay.
Napansin ko na sa labas yung mga kotse kaya alam ko na nandito na din si Dad.
"Kahit kuya mo at tauhan natin hindi ka mahanap."- dagdag pa nya.
Ngumiti ako ng tipid at yumakap sa kanya.
"Wag ka na magalit. Nakauwi naman ako e."
Pinalo lang nya ako ng mahina at pumasok na kami sa loob. I saw my brother on the couch, busy scrolling through his phone.
"Juztine is here. We can eat in peace now."- Mom said and went straight to the dining area. I'm sure Dad is there.
Tumayo si Kuya at lumapit sa akin. Hindi ako nakailag nang I head lock nya ako at guluhin ang buhok ko. Pinaghahampas ko nalang tuloy sya sa tiyan nya kaya tawa sya ng tawa.
"Nagbibinata ka na ba? Gabi na oh, saan ka ba galing?"- tanong nya matapos akong bitawan.
"Sa labas."
"Obviously."- he said sarcastically. "Saan sa labas?"
Hindi ako sumagot kaya naningkit ang mga mata nya.
"Nagdedate date ka na ba?"- usisa pa nya.
Umirap ako at nagmartsa na papuntang hapag. Hindi naman nya ako tinigilan kakatanong sa pekeng date na nasa isip nya kaya pati tuloy sina mom at dad nagtatanong din sa akin.
Sabi nila bata pa daw ako kaya wag muna ako mag love love. Nabanggit din ni Dad na kinausap sya ng head ng school.
Since I was the grand champion of the art contest, I was given a chance to go to a prestigious school of the arts in the U.S.
"Dad, pwede naman ako magpunta ng U.S kahit hindi ko tanggapin yung offer na yan."
"So you're saying no?"
"Ayaw ko po umalis."
I don't want to go away right now.
"Let her decide. For now, let's talk about her debut." - Mom intervenes.
I groan, which made my brother laugh so hard. He's teasing me because he said I should wear a gown.
Tumayo na ako at tinakpan ang tainga ko.
Ayaw ko ng spoiler tungkol sa birthday ko. Bahala sila kung anong plano nila dyan.
"Good evening po."- bati ng maid na nakasalubong ko kasunod nito si Lucille na kiming kumaway pa sa akin at may kinakain pang lollipop.
Bata nga talaga.
Pagkapasok ko sa kwarto ay naupo muna ako sa kama at binaon sa mga palad ko ang mukha ko.
I sighed deeply and bit my lower lip. I embarrassed myself today. But at least I got to find out that I didn't do anything wrong.
Kinabukasan ay maaga akong nagising o mas tamang sabihin na hindi kasi talaga ako nakatulog ng maayos kakaisip.
Naligo ako at nagbihis. Maaga din akong nag asikaso sa kusina. Patay pa nga lahat ng ilaw pero umalis na ako ng bahay para mag jogging.
My goodness! Hindi ko naman gawain ito pero ngayon kailangan ko na yata simulan maging fit kahit fit na ako.
A healthy body is equal to healthy mind as well.
Magtatangghali na ako nang makauwi ako ng bahay. Nagtambay pa kasi ako sa isang coffee shop at nagpalipas duon ng pagod.
I was wiping my face with my towel when I saw my brother coming out of his car. He's holding a bouquet of flowers in his hand.
"San ka galing?"- puna nya sakin.
"Nag jogging."- sinampay ko sa leeg ko yung bimpo. "Ikaw? Ang aga aga may hawak kang bulaklak."
Lumawak ang ngiti nya at napahawak pa sya sa pisnge nya.
"Anniversary namin ni Rein ngayon. Bumili na ako ng bulaklak para naman diretso nalang ako sa restaurant mamaya."
"She likes flowers?"- kunot noo na sabi ko.
"Oo. Mahilig sya sa flowers."
My shoulder slumped down. I can perfectly remember how she said no to the flower yesterday.
"Are you sure she likes flowers?"- I asked again because my mind doesn't want to accept that fact.
My brother chuckled. "I'm her best friend and boyfriend; of course I know what my girl wants and likes."
Tinapik nya ako sa balikat at pumasok na sya sa loob ng bahay. Walang lakas naman akong napasandal sa gilid ng kotse nya at walang buhay na napatawa.
Maybe she really doesn't like things when they're from me.
Pinilig ko ang ulo ko at napatawa habang nailing. Nag ooverthink na naman kasi ako.
I run my fingers through my hair and lick my lower lip. I should stop being negative.
E ano naman kung nag sinungaling sya sa akin? Baka may reason din sya kung bakit tinanggihan nya yon. At saka bulaklak lang naman iyon kaya dapat hindi ko gawin big deal.
Hindi naman nya responsibilidad yung feelings ko e. Wala ako karapatan mag demand.
"Ma'am!"
I jolted when I heard Lucille. I glare at her, but she just laughs at me.
"Baka po magdugtog na kilay nyo."
"Mind your own business, kid."
"Okay po, mahal na reyna. Ang sungit sungit mo po talaga."
I frown when she bows down a little. I let out an exasperated sigh and went inside the house. I don't want my blood to boil just because of her.