Sky's POV
Fuck. Ang sakit ng ulo ko, yawa.
Bumangon ako sa pagkakahiga ko at umupo ako sa higaan. I saw a glass of water sa side table ko kaya ininom ko 'to. I remember what happened last night. I was drunk at the bar. Pero wala akong maalalang umuwi ako dahil alam kong pagagalitan nila ako dahil umalis ako ng walang pasabi.
"Kumusta?" Someone said kaya napalingon ako rito.
"Ghad, Jess!" I said at umubo ako ng umubo. Nasamid ako dahil sa pagkagulat. Kabute ang yawa.
"Oh, sorry" she said at tumawa ng mahina.
Just then, bumukas ang pinto ng kwarto ko at pumasok ang mga taong hindi ko alam bakit nandirito ng ganito ka-aga.
"Anong ginagawa niyo rito?" I said to them habang hinihimas ang ulo ko. Sakit pota.
"Good morning din, ha" sarcastic na sabi ni Zanaya nang maka upo sa kama ko at tinignan ako nito ng masama.
Oh no...
"Bakit ka ba nag bar kagabi ha!?" panimula ni Viya kaya natahimik ako. Wala akong sinabi sa kanila kung nasaan ako kagabi. I even turned off my phone para hindi nila ako ma-contact.
Paano nila nalaman?
"Paano niyo nasabing nag bar ako, hindi kaya" sabi ko at uminon ulit ng tubig at kunwaring walang alam.
"Ah so, sa kalye ka uminom at nagpakalasing, gano'n?" Jess said kaya nabuga ko ang tubig na iniinom ko at tumingin sa kaniya.
"Mwehehe" sabi ko na lang kaya inirapan ako nito.
"Tita is worried sick about you. Ni hindi nga namin alam saan ka hahanapin. Buti na lang nakita ka ni Lu---... ni Jess sa bar kagabi habang hinahanap ka" sabi ni Zanaya at tumingin ito kay Jess. She was about to say someone pero napatigil ito.
"O-oo nga! Kung hindi ko tinignan 'yung mga bar na pinupuntahan natin, hindi pa kita mahahanap" inis at parang kinakabahan na sabi ni Jess kaya naman napakunot ang noo ko.
"You were the one who got me out from the Bar kaya nakauwi ako rito?" I asked her kaya naman tumango ito.
"So, ikaw 'yung hinalikan ko? You were that stranger?" I asked her at pilit na inaalala ang mga nangyari kagabi.
Fuck no, gross.
"W-what?" she said at tumingin ako sa kaniya.
"I remember i stole a kiss from a stranger last night. Blur lang ang mukha niya kaya hindi ko makita" i explained to them at pilit inaalala ang nangyari kagabi.
"N-no! Why the hell would I kiss my cousin? Kadiri, eww, yuck" she said kaya naman tumawa sila. Oa niyo naman.
"Then who's that woman?" i mumbled in myself pero alam kong narinig nila ito.
"M-maybe a random s-stranger" Van said kaya naman napatango na lang ako. Baka nga.
I saw them na nagtitinginan sa isa't isa at parang naguusap na ewan. They are weird, mga baliw.
"Anong pinagtitinginan ninyo?" I asked them kaya naman tumingin sila sa akin.
"Wala" they said in chorus kaya medyo nagulat ako.
"Okay, okay" i said at tinaas ang kamay ko.
"Fix yourself, may pasok pa tayo" Viya said kaya naman napatango na lang ako. Tumayo sila at dumiretso na sa pintuan. Nang si Jess na lang ang naiwan ay lumingon ito sa akin at nagsalita.
"We'll wait for you downstairs" Jess said at tuluyang nang lumabas ng pintuan.
Ang sakit pa rin ng ulo ko. Matinding hangover na naman ito for me. Fuck, bakit ba ako sobrang nalasing kagabi? I just want to forget some sort of things and have fun for a bit. Pero yawa, paghihirap naman ang meron kinabukasan.
I started fixing myself. Tumayo na ako at dumiretso sa cr. I took a cold bath para mahimasmasan ako kahit papaano.
After almost an hour sa cr ay inayos ko na ang suot ko. I wore skinny jeans and a black t-shirt. Wala ako sa mood para mag-ayos ng damit ko. I did some light make up and done!
Bumaba ako sa living room and there I saw them na nagkukulitan. Z saw me kaya naman tumingin na rin sila sa akin.
"Ano tara na? Sa cafe kana kumain. Si Tita umalis, may pupuntahan daw" Jess said to me at inayos ang mga gamit nito.
"Yeah" sabi ko na lang at ngumiti sa kanila.
"Sakit sa ulo, 'no? Buti nga sa iyo" Zanaya said kaya inirapan ko na lang siya. Bakit ko ba 'to naging kaibigan, ang sama ng ugali.
Si Mama, may times na umaalis siya ng bahay na hindi naman niya ginagawa before. Sabi niya may bibisatahin daw siya. I kept on thinking about her friends pero nasa America sila. My father's grave is in batangas, ang layo naman kung doon siya pupunta. I wonder who that person is. What if may bagong boyfriend 'yun? Hahahaha nako po.
Nandito kami sa van as we are all heading to school. Tahimik lang ako nakatingin sa window while they are busy laughing and talking about certain things. Z noticed me being quiet kaya naman kinausap ako nito.
"You okay?" she asked me kaya naman tumingin ako sa kaniya. I nodded.
"Yeah, okay lang naman ako" sabi ko sa kaniya at ngumiti.
"You are really not a good liar" Jess said at tinignan ko ito.
"Still thinking of her?" Van asked me kaya natahimik ako.
Should I answer that?
"Still having regrets, don't you?" she asked me. Pero wala siyang nakuhang sagot sa akin.
"Makulit kang talaga. How many times do I have to tell you, don't make a decision when you are mentally unstable" Jess said kaya napaiwas ako ng tingin sa kaniya.
She is always reminding me that phrases she said. Pero lagi ko rin itong nakakalimutan. Matigas nga talaga ang ulo ko at nagiging manhid ako kapag hindi stable ang utak ko. I hate me for that.
"Kailan ka kaya makikinig muna sa explanation ng iba bago ka magalit?" Viya said. Pero wala akong masabi sa kanila. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko or kung dapat bang may sabihin ako.
"Luna did something to you, we know that. You are hurt, we know that for sure. But, she approached you many times, it means may dapat at need siyang sabihin. Of all people, ikaw ang nakakakilala sa kaniya. But still, you pushed her away, and now, you are having regrets." Jess said kaya naman napabuntong hininga na lang ako.
"I know. Huwag na nating pag usapan." Sabi ko na lang at tumingin sa labas through the window.
Madalas kong iniiwasan ang ganitong topic lalo na kapag inoopen nila. Ewan ko, pero feeling ko sobrang bigat sa akin knowing na Yes, i regret everything I have done. Nagsisisi akong hindi ko muna siya pinakinggan and I know for a fact na may gusto siyang sabihin but then, I pushed her away. Now, I am suffering from my own consequences of my actions.
Yes, I regret pushing her away. A lot of times I have thought of "what if pinakinggan ko muna siya?". Hindi ko alam pero after everything I have done to her, nung umiwas na talaga siya, tska ko lang narealize lahat ng ginawa ko. Tsaka lang bumalik lahat ng senses ko sa katawan.
She resigned sa school namin. I don't even know where she is. She deactivated her account and I don't even know her number. Wala rin siya sa resthouse nila sa Tagaytay.
Hindi ko alam paano ko siya k'kontakin or hahanapin man lang. Hindi rin ako makahingi ng tulong sa kanila. I can't. Feeling ko sobrang kapal ng mukha ko to ask help in them.
Wala rin naman akong mukhang maihaharap kay Luna. It has been 6 months pero until now, hindi ko siya makita, or even her shadow.
Lumayo nga talaga siya. But who am I para magreklamo? Ginusto ko 'yun eh. I asked her to do that and I am such an idiot for saying those things to her. Gustong gusto kong saktan ang sarili ko for making her leave without hearing her explanations.
I am bad for saying hurtful things than hearing her first. I judged her before knowing her story.
"Nandito na tayo" Napabalik ako sa wisyo ko nang magsalita si Jessica na katabi ko lang. They started fixing themselves kaya naman inayos ko na rin ang gamit ko.
I was the one na unang bumaba sa van namin. But then, napatigil ako ng makita ko ang isang familiar na sasakyan na nagstart sa dulo ng parking lot.
"Luna" out of nowhere na lumabas sa bibig ko kaya nilingon nila ako.
"What? Where?" Van said at tumingin sa paligid.
They also saw the car I was looking for. I was about to run towards the car pero umandar na ito at lumabas na ng parking lot.
Gusto kong tumakbo pero pinigilan ako nila Jess to do that. Hindi ko na rin naman ito mahabol dahil mabilis 'yun magpatakbo ng kotse niya.
"Some other time, Sky. Probably, hindi ngayon ang right time" Z said as she caress my back to calm me. Tumingin ako sa kaniya at ngumiti. Tama siya, baka hindi pa ito ang tamang lugar at panahon.
We started to walk towards the nursing department. Bilis ng panahon, 3rd year na ako and konting buwan na lang ay g'graduate na ako. I am excited but at the same time ay hindi ako masaya. Something in me is missing again.
"Sana maka-survive ka sa dalawang period ninyo before lunch" Jess said bago ito tinahak ang lugar papunta sa office niya.
"We will see you guys at lunch time" Van said kaya naman ngumiti na lang kami.
Pumasok kami sa loob ng room at buti na lang wala pa ang prof namin kaya hindi kami late.
Lutang ako buong umaga at pakiramdam ko ay lumilipad ang utak ko dahil wala akong naintindihan ni isa sa mga itinuro ng dalawang professor na nagturo sa amin before lunch time.
"Lutang ka na naman" Z asked me while fixing her stuffs sa kaniyang upuan.
"As usual. For 6 months, kailan mo ba hindi nakitang lutang 'yan?" Viya said kaya naman tinignan ko ito ng masama.
"Nye nye" i mumbled out kaya naman natawa sila pareho, pero inirapan ko na lang sila.
"Ano, tara?" Someone said kaya naman napalingon ako rito.
"Para kang kabute na kung saan saan sumusulpot" sabi ni Z kay Jess na nasa pintuan.
"Mahal mo naman" Jess said proudly to herself. Woah hahahaha.
"Hindi na, binabawi ko na" Z said kaya naman natawa kami pareho ni Viya.
"Bawal 'yun. We are official. You can't just get away from me baby girl" Jess said and she smirked. Nagtinginan kami ni Viya at mukhang pareho kami ng naiisip.
"Binabawi ko na" I said while laughing.
"You can't get away from me baby girl" Viya said at nagtawanan kami pareho.
"Shut up!" Namumulang sabi ni Z at diretsong lumabas ng pinto. Hinabol ito ni Jess kaya tumawa kaming tatlo.
Van approached Viya with a warm hug kaya naman napangiwi ako. Iba talaga kapag single ka tapos may mga kaibigan kang nasa relasyon.
"Can someone please lend me an eye drop? Sakit ng mata ko" I said at nilagpasan ko silang dalawa.
Edi kayo na may love life!
I am walking in the school grounds papunta sa cafe nang may lumapit sa akin na isa sa mga juniors dito sa school.
"Ate, for you raw po" he said ang smiled at me kaya ngumiti ako pabalik.
"Thank you" i said kaya naman tumango ito at umalis na.
Sanay na akong may nag-a-abot ng flower sa akin. Everyday itong nagbibigay at walang nami-miss kahit isang araw. Nung una nga ay may eagerness akong malaman kung sino 'to pero dahil hindi ko naman ma ma-find out kung sino kaya hinayaan ko na lang.
"Oh, here's the flower girl" Z said nang makaupo ako sa upuan ko. They know about those at binigyan nila ako ng pangalang "Flower Girl" dahil every lunch time ay palagi akong may hawak na flower kapag makikita nila ako na papasok sa loob ng cafeteria.
"Another tulips" Van said habang nakatingin sa flower na hawak ko.
I remember Luna.
Napahawak ako sa kwintas ko habang iniisip si Luna. She gave me this necklace nung birthday ko. A tulips necklace. As far as I know, siya lang nakakaalam about sa pinaka-paborito kong bulaklak
"Huwag kang assuming. Baka galing sa ibang tao 'yan at hindi kay Luna" Jess said kaya naman tinignan ko ito ng masama.
"Kung wala kang sasabihing maganda, manahimik ka na lang" I said at inirapan ko ito. Tumawa na lang sila kaya nanahimik na lang ako.
She's right, I should not assume na galing ito kay Luna. Maybe it is just really some random people na nagbibigay nito. But, there's a bit of hope in me na sana si Luna nga.
Wala namang masamang umasa, 'di ba? Hahahaha
"So, saan tayo after class?" Jess said kaya naman tumingin ako rito. Gala na naman ang nasa utak ng isang 'to.
"Oh, oo nga pala, sa Sabado, outing tayo. Birthday koooo" she excitedly said at halata na rin sa mukha nila na excited na sila.
"Saan ba?" I asked her kaya naman napaisip ito.
"Palawan" sabay-sabay naming sabi kaya natawa kaming lahat.
It has been months simula nung pina-plano namin mag-Palawan pero lagi itong hindi natutuloy. Hindi kami kumpletong lima dahil palaging busy sa meeting si Van at si Jess. Kami naman ay halos mamatay-matay dahil sa requirements nung second year. Wala kaming time to hangout, kung meron man ay mall lang ang pwede naming gawin.
"Tuloy na this timeeeee!" Masayang sambit ni Z. Kaya naman natawa na lang kami.
"Wala nang makakapigil!" Jess said.
" I can't wait" Viya said.
"Oh, maghanda na kayo haaaa. Aalis tayo ng Friday ng hapon tapos uuwi tayo ng Sunday ng gabi. Bali, 3 days and 2 nights" Jess said kaya naman tumango kami.
Sa sobrang excited nila ay tumingin na rin sila ng pwedeng tuluyan doon. Nagsearch na sila for hotel reservation kahit may dalawang araw bago ang Friday. Excited sila.
I can't help but to feel sad dahil hindi makakasama si Luna rito. She likes roadtrips and out of the town hangouts. Akala ko makakasama ko siya sa mga ganitong bagay pero hindi pala.
"Next time, kasama na natin siya. Huwag mo na munang masayadong isipin 'yan, Sky." I heard Jess' voice kaya naman nilingon ko ito.
"Hmm?" tanong ko sa kanila.
"It is Luna that you are thinking, right?" Van said kaya naman natahimik ako.
"Hindi ko alam na side job niyo pala ang pagiging manghuhula" sabi ko sa kanila kaya naman tinawanan nila ako.
"Sus, kailan mo ba hindi inisip si Luna?" Jess said at umiling iling na lang.
"Ayan! Nakapag booked na ako ng hotel reservation! Final na itoooo!" Masayang sabi ni Z kaya naman mas lalong naging excited ang lahat.
Tama. In this outing, I should clear my mind. Wala na muna dapat akong negativity na iisipin dahil chance ko ito to relax my mind, and my soul. Tska ko na muna iisipin ang mga gagawin ko. For now, mag enjoy na muna.
--
Nandito ako ngayon sa kwarto ko and I am currently reading my book nang pumasok si Mama sa kwarto ko. She sat beside me kaya ngumiti ako sa kaniya.
"Jess told me na mag-a-out of town kayo sa friday?" She asked me kaya naman tumango ako. Ang bilis talaga ng babaeng 'yun. Naipaalam na agad ako kay Mama.
"Yes, Ma. Birthday niya po eh. Pwede ka pong sumama!" I said to her naman pero umiling ito sa akin. I know hindi sasama si Mama sa outing namin. She always wants us to enjoy ourselves.
"Nahh, you guys enjoy" she said kaya tumango ako. Sabi na eh.
I heard silence for a moment na ipinagtaka ko. I was about to say something pero nagsalita rin siya agad.
"How are you, anak?" She asked kaya naman napalingon ako sa kaniya
"I'm okay, Ma. Why?" I responded to her. But then, she asked me something that made me shocked.
"Don't you wanna see Luna?" She asked me na nakapagpatahimik sa akin. Don't tell me..
"I know where she is.." she said kaya naman napakunot ang noo ko.
"I don't know, Ma. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko kapag nagkita kami. I have regrets at wala akong mukhang maihaharap sa kaniya." i said at umiwas ng tingin. Binalik ko ang tingin ko sa librong hawak hawak ko.
"Perhaps, hear her first?" She said but i didn't respond to what she just said.
Hindi ko pa kaya. Feeling ko ang laki ng kasalanan ko sa kaniya for not hearing her first. I know she said that to me, pero naging manhid at matigas ako.
"It's okay kung hindi pa kaya. I know for sure, maghihintay 'yun" she said and I smiled. Finally, someone gave me an assurance that I have been wanting to hear for so long.
"She will?" I asked her and hope is present in me.
"She will, anak" she said and a smile formed on her lips.
She held my hands at tumayo na. Lumabas ito ng pintuan at itinuloy ko na lang ang binabasa kong libro. Hindi ako makafocus sa binabasa ko dahil naiisip ko ang mga sinabi ni Mama kanina.
How did she know kung nasaan si Luna?
Maybe, siya 'yung binibisita ni Mama kaya siya palagi siyang wala rito sa bahay? Ghad, bakit ngayon ko lang naisip. It can be.
For so long, si Mama lang pala ang nakakaalam kung nasaan siya. Atleast now I know. Kung sakali mang ready na ako ay pwede akong mag-ask ng help kay Mama. Sana lang ay mahintay ako ni Luna.
Lahat ng worries ko sa katawan ay tila nawala. Every thought, what ifs and negativity I have in my mind, lahat 'yun nawala. Naging magaan ang loob ko at nawala ang mga pagaalinlangan ko. I felt so relieved.
I do hope she will wait for me. Gosh, I miss her so much.
--
A/N: Sorry wala akong update kahapon hehehe, na-busy lang.
Don't forget to vote🖤