"Dapat talaga matutukan na si Mr Dominus, lalo na ng kanyang mga private nurses."
"He didn't tell any one of you?" Dad, asked Manang Tania.
"Wala siyang sinabi, bukod don noong nan dito siya ayos na ayos naman siya."
Tahimik lang akong nakikinig kina, Manang Tania, habang nakaupo dito sa hapag. Nanatili ang tingin ko sa aking pagkain. Ganitong-ganito ang pakiramdam ko kapag sabay kaming nakain ni Daddy, I felt uncomfortable to his presence here. Hindi na ako sanay na siya ang kasabay kumain.
Kung pakikinggan si Manang Tania, makipag usap kay Daddy, casual pakinggan. As if Manang Tania is really close to Dad
My father was smiling while he was talking. Marami siyang tanong tungkol dito sa mansion at sa farm. Mainam naman din na nakikinig siya kay Manang Tania.
"Tungkol naman sa mga trabahador masisipag naman lahat, wala naman nagiging reklamo sa trabahador si Mr Dominus."
Tumango naman si Daddy kay Manang Tania.
"How's your study'ng here?"
Sandali akong natagilan sa tanong ni Daddy, I didn't expect he will asked me that. Nanatili ang tingin ko sa aking pagkain.
"Fine. Good, " I answered, I didn't dare to look to his direction.
"Gaano kabuti?" His voice is full of sarcasm.
"I'm study'ng real hard here."
"Good, I'm hoping you are not doing somethning stupid here,"
I clenched my jaw. Gusto ko alisan ang taong nasa harap ko. Ayoko siyang kausap pero ayokong ipakita iyon kina Manang Tania. I respect them after all.
"Aakyat na....po... Ako, marami pa akong gagawin." Sabi ko pagkatapos kumain.
Minadali ko din ang pagkain dahil ayaw kong manatili sa tapat ni Daddy,.. hindi ko alam kung galit ba itong nararamdaman ko o pagsisisi na siya ang naging ama ko.
"Elise is going here also, " Dad said bago ako makaalis sa hapag.
Sandali akong natigilan at pinili pa rin na huwag siyang balingan.
"We are having a long time here... As a family." He said at tumawa.
Mariin akong pumikit at mabilis muling nagmulat ng mata. Nagmamadali akong naglakad paakayat ng kwarto at nagkulong doon. Hindi ko na sinubukan lumabas.
Habang nakahiga sa kama nakatingin ako sa cellphone ko at nag-aantay ng mensahe ni, Tope, but still I don't recieve any message from him.
Muli kong naalala ang nakita ko kanina. Ang pakiramdam ko na tila may sumaksak sa aking dibdib kanina tila naging doble na ngayon. Sa kauna-unahang pagkakataon ngayon lang ako nakaramdam ng matinding takot, kaba, at sakit.
I saw how he take care, Rei, pinauna niya iyon sa pagpasok ng tricycle. Naiisip ko ang maaaring ginagawa nila doon sa loob ng tricycle. Naibagsak ko na lang ang aking cellphone at napatakip ng muka.
I didn't notice I had tears na dumaan na pala sa aking pisngi. Mabilis kong pinahid iyon at napaupo agad sa kama.
Why is this happening to me? Should I really expect na mamahalin talaga ako ni Tope? I trust his words when he said he loves me, 'cause his there when I was hurt. He always says good to me para lang mapagaan ang mabigat kong nararamdaman.
He put his efforts para lang maparamdam sa akin na mahal niya ako... At naniwala ako don. I don't want to judge him just because I saw them earlier.... But I can't stop myself to feel hurt.
Nananitili pa ako sa ganoong pusisyon at inantay ang mensahe ni Tope, pero wala talaga akong narecieve. He promised me, he will message me... Pero sya mismo ang hindi tumupad.
"Saan tayo ngayon magrereview, Craig? Medyo maraming tao sa canteen?" Tanong ni Althea sa tabi ko.
"Sa library na lang siguro," sagot ko saka sinakbit ang bag palalabas ng room.
"Doon tayo?"
Tango lang ang sagot ko bago tuluyang makalabas ng room.
"Bili muna tayo ng pagkain sa canteen. Gutom na ako... Para mas maayos din tayo makapag aral."
Sandali kaming natigilan ni Althea ng makita ang tao sa labas, mga kaibigan ni Althea iyon sina Cherry,.. pero sandaling na pako ang tingin ko sa iisang tao. Si Tope.
"Bumili kana, Althea, diretso na ako ng library,"
I didn't wait for her response at mabilis na lumiko agad para iwasan sila lalo na si Tope. They are busy noong makita ko sila.
"Craig! Ikaw kamo napapansin ko, huh, isang linggo mo na din iniiwasan si Tope... May problema ba kayo?...Break?" Nakasunod agad sa'kin si Althea.
It's been 1 week since I started avoiding, Tope, tuwing makakasalubong namin sya o makikita na nag-aabang sya ng labas ng room namin mabilis akong liliko, o 'di kaya naman kapag nakikita ko syang lalapit samin umaalis agad ako.
Wala akong narerecieve na message sa kanya o pagtatanong man lang kung bakit ako umiiwas sa kanya. Even his facebook account ni minsan hindi ko na nakita siyang online. Nalilito ako kung bakit.
"Iniiwasan mo ba si Tope?" She asked me again ng makapasok kami sa library.
Agad din na sumenyas sa kanya ang librarian dahil sa napalakas ang boses ni Althea.
"No,"
Naghanap kagad kong hinanap ang libro na kailangan ko, sandali lang iyon dahil nahanap ko kagad at naupo sa isang table.
"May problema ba kayo?"
Napatingin ako sa kanya ng seryoso, medyo nanlaki pa ang mata niya.
"I don't want to talk about it, Althea, if we have problem, problma na namin iyon. I'm here para mag aral... Please."
Ayoko 'yung nakita sa mata ni Althea, feeling ko napahiya ko pa sya dahil sa may mga tumingin na student din saamin saka siya dahandahan na tumango.
"I see." She whispered.
I sighed and now kept my eyes from the book. I started reading and put some important words sa aking notebook na nababasa ko sa libro. Hindi ako masyadong makapag focus dahil sa kakaisip.
Hindi ko alam kung napapansin ni Tope ang pag-iwas ko sa kanya, dahil katulad ng sinabi ko wala akong naririnig sa kanya o natatanggap na message mula sa kanya.
"Pagkatapos nitong PE magbihis na ulit kayo. 'wag kayo magpapatuyonng pawis dahil magkakasakit kayo." Bilin ng PE teacher namin.
Naglakad ako papasok sa cr ng mga lalaki at nilagay ang mga gamit ko sa isang pasimano. Meron ding ibang mga istudyante dito.
"Craig! Pwede ba magpaturo ulit sayo?"
Napatingin ako kay Silimon na biglang sumulpot sa tabi ko, hindi ko pinansin kung wala syang pang itaas na damit dahil ganon din naman ako at isusuot ko palang. I saw him looked at my body pero agad din na bumalik sa aking mga mata.
"I'm not available, maybe maghanap kana lang muna ng iba, Silimon. Ask Althea, if she could help you instead." Walang gana kong sagot at mabilis na inayos ang gamit ko.
"O-Okay."
Mabilis lang naman sya nasabihan at umalis din sa harapan ko. Alam kong medyo nakakabastos ang sagot ko sa kanya, pero wala na akong pakialam doon.
"Dito na kami, Craig." Dinig kong paalam ng mga kaklase ko na mabilis lang nakapag bihis.
I noticed na ako na lang mag isa ngayon dito sa loob ng cr ng mga lalaki, kaya tuluyan ko ng inaayos ang suot ko at pati mga gamit ko. When I was about to exit naramdaman ko agad ang biglaang paghawak ng isang tao sa aking braso.
Mabilis akong napatingin sa taong humawak sa'kin. My eyes widened when I saw, Tope. Nagtagal ang tingin ko sa kanya ng mapansin ang pagod sa kanyang muka. It's been a week since the last time I saw him nang malapitan.
Ngayon na lang ulit ang pinaka malapit.
Nakaramdam ako ng matinding kaba. His looked is really tired, his eyebags, his messy hair at ang mga mata nyang nangungusap. Hindi pa sya ganito kalala ng huli kong kita sa kanya. Nakaramdam ako ng matinding awa sa kanya.
"Why are you here?"
Hindi siya nagsalita agad at na natili lang akong tinititigan. May kung ano sa kanyang mga tingin, hindi ko alam kung anong ibig sabihin non... Pero ang napapansin ko lang ay matinding pagod at pagsusumamo sa kanya.
"If you don't have to say anything... I need to go."
Lalampasan ko sana siya pero humigpit ang hawak niya sa aking braso, napatingin ako don at sa kanya.
"Baby..." He said. Namamaos ang kanyang boses, mas naramdaman ko ang matindi niyang pagod.
I don't know why he look so tired right now, I don't have any idea, he didn't tell me anything if he has a problem.
"If you want to say something, Tope, say it... I have many things to do."
Nakita kong nag igting ang kanyang panga at na natili ang mga matang pagod sa'kin.
"I'm sorry... I know why you upset to me." He said.
"You don't need to say sorry, cuz I'm the one who believed here that you really loved me,.. I believed what you said too,"
Nan laki ang mata niya at lunapit saakin ng bahagya.
"No, I really loved you, baby... Those words from me is really true... I'm true to my words,"
"Paano mo ipapaliwanag ang nakita ko?"
Hindi ko na napigilan na magtaas ng boses. Nakita kong lalong nagulat ang kanyang muka. Inabot ng ilang segundo bago siya huminga ng malalim at ikinalma ang sarili.
"Sumama sya sa bahay dahil tinutulungan niya akong makuha ang scholar ko ulit." Paliwanag niya.
Natigilan ako sa sinabi niya.
"Nawala na ang scholar ko... Kaya sinamahan niya ako, baka sakaling mabalik pa."
Tuluyan na wala sa kanya ang scholarship niya? And he didn't tell me that? Tapos ngayon mas pinili niyang si Rei ang tumulong sa kanya at hindi ako.
Wala ba siyang tiwala sa'kin?
Hindi ko alam kung dapat ko bang tanggapin ko ang eksplenasyon niya.
"You let him to help you and he knows na nawala na ang scholar mo? You didn't tell me 'cause what? You don't trust me that I can help you too?"
Wala ba siyang tiwala sa'kin na matutulungan ko sya? Alam kong mahalaga sa kanya ang scholar niya kaya ganon na lang din ang pagpapahalaga niya dito. He needs it para sa pag-aaral niya.
"H-Hindi sa ganon-"
"Sa ganon iyon, Tope, you don't trust me."
I cut him off. Muli kong nakita na mariin siyang napapikit sa bawat tagpo ng aming mata nakikita ko ang bawat pagod doon.
"I'm sorry if I didn't tell you... I'm sorry, okay? Baby! please."
He tried to hug me, pero umiwas ako sa kanya.
"Iyan lang ba ang sa sabihin mo?" Malamig na tanong ko sa kanya.
Umiling agad siya at muli akong sinubukan yakapin, sinubukan kong itulak siya pero masyado siyang naging matigas.
"I'm really inlove with you... Wala akong gustong iba kundi ikaw lang..." He hugged me tightly.
"I don't believe," madiin kong sinabi at tinulak siya.
Hindi ko alam kung bakit mabilis ko lang siyang nakalas mula sa pagkakayakap sa'kin, pero ramdam kong pagod na ito.
"Baby... Please... I need you," he whispered those words.
"I don't need your lies."
"Mahal kita... Nagsasabi ako ng totoo, please mag usap naman tayo, 'wag mo naman ako iwasan. Nasasaktan ako."
Pumiyok ang malalim niyang boses. Kung may anong kumukurot sa aking dibdib.
"At anong akala mo sa'kin? Hindi nasasaktan?... Hindi ka naniniwala sa'kin, it's unfair dahil may tiwala ako sayo tapos ikaw wala kang tiwala sa'kin."
"I trust you, baby." Agap niya.
"No you didn't. You more than trust, Rei, kesa sa'kin."
Napahilamos ito ng muka at mariin na tumingin sa'kin.
"Anong kailangan kong gawin?" He asked me.
Umiling ako.
"Wala kang dapat gawin. Dahil may nagawa kana at dapat hindi ko pinaniwalaan iyon."
I used to trust you to everything. Mabilis mong nakuha ang loob ko.
Tumalikod na ako sa kanya at tuluyan na syang iniwan doon.
"Kumain kana, Craig, tignan mo, o, muka kang pagod na pagod, ano bang ginawa mo sa school?" Tanong ni Manang Tania.
Hindi kagad ako nakasagot sa kanya dahil ramdam ko ang pagtingin sa'kin ni Daddy.
"PE class po."
"Uminom ka nang uminom ng tubig pagkatapos mo kumain." She said. I just nodded.
"Manang Tania! Nabalitaan mo na ba ang nangyari sa scholar ni Tope?"
Biglang singit ni Clara, kakapasok niya lang ng dining area. Dahil sa biglaang pagpasok niya hindi niya din siguro na pansin si Daddy dahil ang tingin niya sa mga hawak niyang bag habang may kinakalkal doon.
"Tinaggal na kay Tope ang scholar niya."
Nag angat ng tingin si Clara, at agad na kagat ang pang ibabang labi ng makita si Daddy.
"Nan dito po pala kayo sir, akala ko nasa farm pa kayo... Wala po kasi kayo kanina noong umalis ako." She said at saka humingi ng paumanhin.
Nakita ko ang itsura ni Manang Tania. I know na marami syang tanong kay Clara, kaya noong matapos syang asikasuhin ang lamesa, pasimple niyang dinala si Clara sa kitchen.
I think they will talk about, Tope's situation.
Sa mga sumunod na araw naging busy ako lalo sa school. Hindi ko namamalayan ang araw at oras, nagagalit ako kay Tope dahil mas pinili niyang magsabi sa iba o mag tiwala sa iba at hindi sa'kin.
Kaya ko mas higitan ang nagawa ni Rei, o ang ginagawa ni Rei kung iyon ang gusto niya. I can help him.
"Hindi na napasok si President, nabalitaan niyo ba?"
Napatingin ako sa dalawang istudyante din na nan dito sa library ngayon ng makuha nila ang atensyon ko.
"Si Tope?... Nabalitaan ko kina, Mama na hindi nga daw nakakapagtrabaho ng maayos sina Tope dahil hindi sila makapag ani ng sarili nilang mga pananim."
"Hoy! Ano ba kayo dyan? Kung magdadaldalan lang din naman kayo dito lumabas na lang kayo." Saway ng labrarian dito sa loob.
Agad naman na natahimik ang dalawa. May kung anong kaba ang naramdaman sa aking dibdib. Hindi ako nagkamali sa aking nadinig malinaw na pinag uusapan nila si Tope.
Naisip ko kagad ang Ama ni Rei, hindi ko maisip na gagawin niya ulit iyon dahil wala naman sya dito. Isa pa nakita ko ang takot sa kanyang muka noong araw na bantaan ko siya.
Mabilis akong tumayo ng makita din ang dalawang istudyante din na nag-uusap kanina. Ang bilis nilang nakalabas ng library dahil kinailangan ko pang ilagay sa loob ng bag ko ang ilan kong gamit.
"Sandali!" Sigaw ko ng makalabas ako ng library.
Napatingin sa'kin ang ibang istudyante at pati 'yung dalawang babae. May kalayuan ang pwesto nila sa'kin, nakakunot ang nuo nila.
"Wait! I have something to ask." I said, and when I was about went to their direction, agad akong naharangan ng isang tao.
Nagulat pa ako ng makita ko saharapan ko si Rei.
"R-Rei..." Napakunot ang nuo ko sa kanya habang tinitignan ang muka nya. Natagal ang titig ko sa kanya.
"Can we talk?" He asked me.
Mariin akong napalunok.
"For what?"
"About kay Tope." he simply answered.
May kung anong kumalampag sa dibdib ko. Sinubukan kong balingan ang dalawang babae na ngayon ay umirap pa sa'kin, napatingin ako kay Rei.
Hindi kagad ako sumagot sa kanya at natandaan ang galit.
"For what? You already have him, bakit 'di siya na lang ang tanungin mo since malapit kayo."
May nakita akong inis sa kanyang mata pero kinakalma ang sarili.
"Craig! Can we just talk in a private place?" He asked me again, but this time I felt his bitterness.
"Sure." I smirked. At nilampasan siya, pumunta ako sa walang taong parte nitong school. Nakasunod naman agad siya.
"What's the problem?"
Mariin siyang pumikit muli.
"About Tope's situation right now-"
I cut him off.
"I know, he already asked for your help right? Bakit 'di mo ba sya matulungan?" I sarcastically said.
Tinutukoy ang sa scholar ni Tope.
"Hindi lang tungkol dyaan." He said.
Napaayos ako ng tayo at malamig siyang tinignan.
"Ano pa?"
Nakita kong malalim siyang nag-isip at pumikit ng maiigi bago kumuha ng hangin na malalim.
"About sa kalagayan ng pamilya nila, Tope at ng Daddy mo." he said immediately.
Napakunot ang nuo ko sa kanya, anong kinalaman ni Daddy dito? He doesn't know anything after all.
"Anong meron sa kanila?"
"I know na binilinan ako ni Tope na huwag na huwag sa sabihin ito, pinilit niya ako na 'wag nang mangialam at hayaan na siya ang umayos nito... But I can't keep my eyes to him while he was suffering...he's my bestfriend," he said.
Nanatili akong tahimik at nakinig sa kanya.
"Ang sabi niya huwag kong sa sabihin saiyo ito, kaya kong tanggapin na nagagalit siya sa'kin, pero hindi ko kayang nagsasuffer ang kaibigan ko dahil sa relasyon niyo."
Nanlaki ang mata ko at gulat na gulat na nakatingin sa kanya. I didn't tell any one about Tope and me, pwera kina Althea at kina Nicole na malapit na malapit talaga sa'kin.
"Pinapahirapan ngayon ng Daddy mo sina Tope at ang pamilya niya, sinasamantala ng Daddy mo ang posisyon nya dahil sa wala ang Lolo mo,"
Parang may kung anong dumagan sa aking puso at tuluyang kumalabog ng sobrang lakas ang aking puso.
"Hindi ako na niniwala... May gusto ka sa kanya 'di ba? You have already boyfriend, you are already in a relationship 'di ba? Daddy mo ang may gawa nito kila, Tope, I know it 'cause I'm there when your-" she cut me off.
"Sana nga hindi totoo ang sinasabi ko. Wala si Daddy kaya napakaimposible na sya ang gagawa nito kina Tope. Ang daddy mo din ang nagtanggal ng scholar ni Tope kaya hirap na hirap si Tope na makuha ulit iyon,"
Hindi ko maisip kung talaga bang nagsasabi si Rei ng totoo.
"May gusto ako kay Tope, at sapat na dahilan lang iyon para hilingin ko saiyo ito at mangialam." He sounds angry now.
"Namamangka ka sa dalawang ilog," madiin na sabi ko.
"Bakit 'di mo alamin mismo kay Tope kung sino ang nagpapahirap sa kanila? Huh? Bakit 'di mo tanungin at diretsuhin mo ang Daddy mo, why don't you ask him about Tope's situation, huh? Na may kinalaman sya dito."
"Where is he?" Mabilis na tanong ko sa kanya.
Mabilis syang umayos ng tayo.
"I don't think if makakatulong ka pa sa sitwasyon nila kung ngayon na mas malala na ang nangyayari sa pamilya nila... Pinapalayas na sina Tope ng Daddy mo sa sarili nilang bahay,"
Tuluyan akong natigilan at tila na pako. Napatitig ako kay Rei.
"Isa lang ang hiling ko at maaari mong maitulong... Hiwalayan mo si Tope, hayaan mo silang maging masaya ng pamilya nya, tutal sayo naman nagsimula ito at sa Daddy mo."