"လာဦး ဒီနား"
"....."
"လာဦးလို႔ !"
"....."
"ဒိုရာ ! ငါ့နားလာလို႔ေျပာေနတယ္ေလ"
"....."
"က်စ္ ! ငါကပဲေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ မင္းလိမ္လိမ္မာမာေလးေနေပးလို႔မရဘူးလား"
"ဟင့္ သား သားကလိမ္မာတယ္"
"ဘာလိမ္မာတာလဲ မင္းကိုငါအခန္းထဲကအျပင္ေတာင္ေပးမထြက္တာကို အခုအိမ္ျပင္ေရာက္ေနတာ အဲ့တာလိမ္မာတာလား"
"အဲ့ အဲ့တာကလုံးလုံးေလးကဒီဖက္ေျပးသြားလို႔...."
"က်စ္ ! အဲ့ေၾကာင္ကိုပစ္ထားလိုက္စမ္းပါကြာ ငါေဒါသထြက္ရင္ ေၾကာင္လဲမရဘူးေနာ္ ရိုက္သတ္လိုက္ရရင္ေတာ့အကုန္ေသကုန္ေတာ့မွာပဲ"
"ကိုကို ဝဋ္လည္မွာ"
"ေအ ဘာဝဋ္မွငါစိတ္မဝင္စားဘူး မင္းအခုအိမ္ထဲဝင္ခဲ့"
ထိုသို႔ေျပာေတာ့လည္း ဒိုရာေလးကဘာမွမတတ္နိုင္ရွာပဲ အိမ္ထဲသို႔ျပန္ဝင္လာရသည္။ တကယ္ေတာ့ Ryan ဒိုရာကိုအိမ္ထဲကအိမ္ျပင္ေပးမထြက္ရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းေတြထဲမွာ ဒိုရာအတြက္စိတ္ပူလို႔လဲပါသည္။ အခုေနာက္ပိုင္းဆို Ryan နဲ႕ရန္ၿငိဳးရွိတဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕က ဒိုရာအေၾကာင္းကိုစုံစမ္းေနၾကၿပီ။ သူတို႔ေတြထင္သလိုပဲ ဒိုရာက Ryan ရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာအားနည္းခ်က္လားဆိုတာေတာ့ Ryan ကိုယ္တိုင္ပဲသိလိမ့္မည္။
Ryan ကအခုေနာက္ပိုင္းတရားမဝင္အလုပ္ေတြကိုသာ ဦးစားေပးလုပ္ကိုင္လာတာေၾကာင့္ ရန္သူကလဲမ်ားလာသည့္အျပင္ ထိုပတ္ဝန္းက်င္မွာ Ryan လုပ္ငန္းသေဘာအရသိတဲ့သူေတြကလဲ တကယ္ လူဆိုးႀကီးေတြျဖစ္တာမို႔ သူတို႔သာမေက်နပ္ရင္ ဒိုရာေလးကိုလဲ အသုံးခ်လာနိုင္သည္။
ဒါေၾကာင့္ Ryan ကအခုေနာက္ပိုင္းဆို လုံၿခဳံေရးေတြလဲတင္းက်ပ္လာသည့္အျပင္ သူ ေမြးထုတ္ထားတဲ့ တပည့္ေတြကလဲ မနည္းမေနာ။ ထို႔အျပင္ ဒိုရာ့ကိုအခန္းထဲကအျပင္ေပးမထြက္တာကေတာ့ ဒိုရာအခန္းထဲကထြက္လိုက္တာနဲ႕ ဒီအိမ္မွာက ေနရာတိုင္း အေစာင့္ေတြနဲ႕မို႔ အဲ့ဒီအေစာင့္ေတြ ဒိုရာ့ကိုၾကည့္တာလဲ သူမႀကိဳက္။
ဒိုရာက အိမ္ထဲကအိမ္ျပင္မထြက္တာေၾကာင့္ပဲလား အခုေနာက္ပိုင္း အသားေတြဆိုျဖဴစြတ္ၿပီး တစ္ေနရာမွထိရက္စရာမရွိ အေတာ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလာတာ။
"ေနဦး ဒါကဘယ္ကိုသြားမွာလဲ"
"မသက္မႉးနားပါခင္ဗ်ာ"
"မသြားရဘူး လာဒီနားခဏလာထိုင္ ငါေမးစရာရွိတယ္"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့"
ဒီလိုနဲ႕ ဒိုရာက Ryan ရဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆိုဖာခုံမွာထိုင္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုေအာက္ငုံ႕ထားလိုက္သည္။
"ငါ့ေဘးလာထိုင္ေတာ့ဘာျဖစ္မွာမလို႔လဲ"
"မထိုင္ခ်င္လို႔ဗ်"
"အဟက္ ! ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေလး"
"ကို ကိုကိုေမးစရာရွိလို႔ဆို"
"အင္း မေန႕ကငါ့မရွိတုန္း ဧည့္သည္လာတာ မင္းနဲ႕ေတြ႕သြားတယ္ဆို"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ဘာေတြေျပာသြားတာလဲ"
"အလုပ္ကိစၥက ကိုကိုနဲ႕မွေျပာမွာတဲ့ ၿပီးေတာ့ သားကိုဘယ္သူလဲတဲ့"
"ေျဖလိုက္လား"
"ဟုတ္"
"ေတာက္ ! ေမးတိုင္းေျဖရလားကြ"
ေျဖရမွာေပါ့။ လူႀကီးေတြကေမးရင္ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျဖရမယ္လို႔ ဦးကသင္ထားေပးတယ္ေလ။
"....."
"က်စ္ ! ဒုကၡေတြေတာ့ေရာက္ကုန္ေတာ့မွာပဲကြာ"
"ကိုကို...."
"ေျပာ"
"အခန္းေထာင့္ေတြမွာရပ္ေနၾကတဲ့သူေတြေလ"
"အင္း ဘာျဖစ္လဲ သူတို႔မင္းကိုဘာလုပ္လို႔လဲ"
"သားကိုဘာမွမလုပ္ပါဘူး သားလဲ အခုဆို ေနတတ္ေနပါၿပီ ဒါေပမယ့္ မ မသက္မႉး..."
"လာျပန္ၿပီ အဲ့မိန္းမ ငါသူတို႔ကိုထားထားတာ မင္းတို႔ကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ပဲကြ ထားထားတဲ့အတိုင္းေနစမ္းပါ"
"ဒါ ဒါဆိုလဲ ကိုကို အိမ္ေအာက္က လူအႀကီးႀကီးေတြကိုေတာ့ သားတို႔မျမင္တဲ့ေနရာမွာထားလို႔မရဘူးလား သူတို႔ေတြက ဟိုဖက္သြားလိုက္ဒီဖက္သြားလိုက္နဲ႕ ၿပီးေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးတက္တူးႀကီးေတြနဲ႕ဟာ အက်ီေတြလဲ မဝတ္ၾကဘူး မသက္မႉးကေၾကာက္ေနတာ"
"မင္းေၾကာက္တာမဟုတ္ဘူးလား"
"သားမေၾကာက္ပါဘူး သူတို႔ေတြကကိုကို႔ေလာက္ေၾကာက္ဖို႔မေကာင္းဘူး ၿပီးေတာ့သားက ဘယ္သြားသြား ေခါင္းငုံ႕ၿပီးသြားတတ္တာမို႔ သတိေတာင္မထားမိဘူးရယ္"
"ဟားဟား"
ကိုကိုကရယ္လိုက္တယ္။ အခုကိုကိုက ရယ္လိုက္တာလား။ ရယ္ရင္လဲ ၾကည့္ေကာင္းရဲ႕သားနဲ႕သာ ဘာေၾကာင့္မ်ား မ်က္ႏွာႀကီးကအၿမဲတည္ေနရတယ္မသိ။
"အဲ့ေတာ့မင္းကငါ့ကိုေတာ့ေၾကာက္တယ္ေပါ့"
"အဲ့ေလာက္ႀကီးေတာ့မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ"
"အဟက္ ! မင္းဟာေလ တကယ္..."
"....."
"ငါကတကယ္ဘယ္လိုေကာင္လဲဆိုတာမသိလို႔ မင္းဒီစကားေျပာရဲတာပါ"
ကိုကိုကအဲ့ဒီစကားကိုဘယ္လိုအဓိပၸာယ္နဲ႕ေျပာလိုက္တယ္ဆိုတာ ဒိုရာမသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုကိုဘယ္လိုလူလဲဆိုတာဒိုရာသိရင္လဲ ဒီစကားပဲထြက္မိမယ္ထင္တယ္။ ဒိုရာ ကိုကို႔ကို ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေၾကာက္ခဲ့မိမလားမသိေပမယ့္ အခုေတာ့မေၾကာက္ေတာ့။ အခုခ်ိန္ ဒိုရာေၾကာက္မိတာဆိုရင္ ဒိုရာ့ေဘးကလူေတြ ဒိုရာ သံေယာဇဥ္ရွိရသူေတြ ဒိုရာခ်စ္ရတဲ့သူေတြ ဒိုရာ့ေၾကာင့္ထိခိုက္နစ္နာၾကမွာကိုပဲ။
ထိုအခ်ိန္
"Boss"
"ေျပာ"
"....."
"ေျပာေလ"
ကိုကိုကေျပာဆိုတာကို ကိုခန႔္ကဘာမွမေျပ။ေသးပဲ ဒိုရာ့ကိုၾကည့္ေနေလ၏။ ၾကည့္ရတာ ဒီေနရာကေန ဒိုရာထေပးရေတာ့မယ္ထင္။
"ဟိုကေလး အခန္းထဲဝင္ေတာ့သြား"
"ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာ"
ဒီလိုနဲ႕ဒိုရာေလး ေနရာမွထသြားေတာ...
"ေျပာ"
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပစၥည္းေတြလမ္းတစ္ဝက္မွာတင္ လုခံရလို႔ Boss"
"ဘာ !"
"....."
"ဒီတစ္ခါလဲဟိုေကာင္လက္ခ်က္ပဲမလား"
"ဟုတ္ကဲ့ အခုေလာေလာဆယ္ သံသဝင္စရာကေတာ့ သူပဲရွိတယ္ Boss"
"အဟက္ ! ေတြ႕ၿပီေတြ႕ၿပီ ဒီရက္ပိုင္းအိမ္ကကေလးေမႊေနေတာ့ မအားေသးလို႔လႊတ္ထားေပးတာကို ဒီေကာင္ကရာရာစစ ငါ့ကိုအကြက္ေတြလာေ႐ႊ႕ေနတယ္ေပါ့"
"ဘယ္လိုလုပ္လိုက္ရမလဲ Boss"
"ငါ့ပစၥည္းေတြငါ့နားျပန္ေရာက္ဖို႔က မင္းတာဝန္ ဟိုေကာင္ကိုေတာ့ ငါကိုယ္တိုင္ပညာျပန္ေပးမယ္ ဒီတစ္ခါ တစ္ဖြဲ႕လုံးကိုတစ္ခါထဲအၿပီး အျမစ္ကေနျဖတ္ပစ္မွရမယ္"
"....."
"က်စ္ ! ၾကာတယ္ အခုပဲသြားမယ္ ျပင္ဆင္ထား"
"ဟုတ္ကဲ့ Boss"
✤✤✤✤✤✤✤
ကိုကို႔ကိုဒီတစ္ခါေတာ့ ဒိုရာစိတ္ဆိုးမိပါသည္။ မသက္မႉးက ေမြးခါနီးဖြားခါနီး ျဖစ္ေနၿပီမို႔ အိမ္မွာပဲရွိေနေပးပါလို႔ ဒိုရာဒီေလာက္ အႏူးအၫႊတ္ေတာင္းပန္ၿပီးေျပာထားတာကို ကိုကိုကသြားျဖစ္ေအာင္သြားလိုက္ေသးသည္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းပင္ ကိုကို႔ကို ဒိုရာစိတ္ေတြလဲပူမိသည္။ ဘာေၾကာင့္ဆို ကိုကိုဒီတစ္ခါသြားလိုက္တာ အိမ္ကရွိတဲ့ ကိုကို႔ရဲ႕ တက္တူးႀကီးေတြနဲ႕ တပည့္ေတြလဲအကုန္ပါသြားတာမို႔တစ္ေနရာရာမွ တစ္ခုခုျဖစ္ေနၾကမွာစိတ္ပူသည္။ ကိုကိုဘာပဲလုပ္လုပ္ ဒိုရာမျမင္ခ်င္ေယာင္ မၾကားခ်င္ေယာင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္။ သို႔ေပမယ့္လဲ ကိုကို႔အသက္အႏၱရာယ္စိုးရိမ္ရမွာကိုေတာ့ ဒိုရာေၾကာက္မိပါသည္။
ကိုကိုက သူမသြားခင္ ဒိုရာ့ကို အိမ္မွာ အလုပ္သမားအခ်ိဳ႕ကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွမက်န္ခဲ့တာမို႔ အခန္းထဲမွာပဲလိမ္လိမ္မာမာေနပါတဲ့။
ဒိုရာဒီလိုေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးေနလို႔ဘယ္ရမလဲ။ ဒိုရာ မသက္မႉးကိုသြားၾကည့္ရဦးမယ္။ ကိုကိုက ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ မသက္မႉးကို၆ထပ္ေျမာက္မွာထားၿပီး အဲ့ဒီအထပ္ကိုလဲဘယ္သူ႕ကိုမွမသြားဖို႔မွာထားသည္။ ဒိုရာရယ္ အိမ္ကအလုပ္သမားအခ်ိဳ႕ကလြဲရင္ေပါ့။ မသက္မႉးက မေန႕ကစ ဗိုက္နာလာတာ။ မတရားနာတာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ ေမြးခါနီးေနၿပီျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိုရာကပဲ ကိုကို႔ကိုအကူအညီေတာင္းၿပီး ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ေခၚခိုင္းထားရသည္။ ဘာေၾကာင့္ဆို မသက္မႉးကလဲ ဒိုရာ့လိုပဲ အိမ္ထဲကအိမ္ျပင္မထြက္ရဘူးေလ။
ဒီလိုနဲ႕ မသက္မႉးရဲ႕အခန္းထဲဒိုရာေရာက္သြားေတာ့ မသက္မႉးက ကုတင္ေပၚမွာမွီလွ်က္ထိုင္ကာ စာအုပ္ဖတ္ေနေပမယ့္ မသက္မႉးရဲ႕မ်က္လုံးေတြကအသက္မရွိ။ ဒိုရာမညွာတမ္းေျပာရရင္မသက္မႉး ဒီအိမ္ေရာက္ကတည္းက ရယ္တာၿပဳံးတာရယ္လို႔တစ္ခါမွမရွိ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီဆိုေပမယ့္ တစ္ေခါက္ကမသက္မႉးရဲ႕မိဘေတြမသက္မႉးကိုလာရွာခဲ့ေသးသည္။ အဲ့ဒီတုန္းကလဲ မသက္မႉးက သူ႕မိဘေတြကိုထြက္ေတြ႕ျခင္းမရွိခဲ့သလို ကိုကိုနဲ႕မသက္မႉးေမေမနဲ႕ေဖေဖတို႔ ျပသာနာတက္ၾကေတာ့ ကိုကိုက မသက္မႉးကိုစိတ္မပူဖို႔ရ သူတာဝန္ယူပါ့မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းရယ္ ၿပီးေတာ့ မသက္မႉးကိုသူ႕မိဘေတြက အေမႊျပတ္စြန႔္လႊတ္လိုက္ၿပီျဖစ္တာမို႔ ေနာက္ဆို လာမရွာဖို႔ေျပာလိုက္ေတာ့မွ လက္ေလွ်ာ့ကာျပန္သြားၾကတာျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့မသက္မႉးလဲဦးလိုပဲ ၿပဳံးေနရယ္ ရယ္ေနရင္ အရမ္းလွတာ။ ဒိုရာကငယ္ငယ္ကတည္းက ဦးေၾကာင့္ မသက္မႉးကိုသိခဲ့ၿပီး ငယ္ငယ္ကဆို မသက္မႉးက ဒိုရာ့ကိုေတာင္ အေဖာ္လုပ္ေပးေသးသည္။ အခုေတာ့ အရာအားလုံး ဆက္ဆံေရးအားလုံးကေအးစက္သြားခဲ့ၿပီ။ ဘယ္အရာေတြက ဘယ္ကေနစၿပီးမွားခဲ့တာလဲ။
"မသက္မႉးခင္ဗ်ာ ေနရထိုင္ရတာအဆင္ေျပရဲ႕လား ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္ေပးရဦးမလဲဗ်ာ"
"ငါ....."
"ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါခင္ဗ်ာ"
"ငါေျပာစရာရွိတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ေျပာပါဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာနားေထာင္ေနပါတယ္ခင္ဗ်"
"ျဖစ္သြားသမွ်ကိစၥေတြအားလုံးရဲ႕တရားခံကနင္ပါလို႔ေတာ့ငါမေျပာဘူး ဒါေပမယ့္ နင့္ပေယာဂမကင္းတာေတာ့ နင့္ကိုယ္နင္သိတယ္မလား"
"......"
"ငါေရာRyanေရာက နင္ေရာက္လာၿပီးကတည္းက နင့္ကိုမနာလိုျဖစ္ၿပီးေနခဲ့ရတာ"
"....."
"Ryan ဆီကသူ႕ဒယ္ဒီကိုလုတယ္ ငါ့ဆီကငါ့အကိုကိုလုတယ္"
"....."
"နင္သိလား ငါ့အကိုကနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တာ နင္သူ႕ဘဝထဲကိုေရာက္လာၿပီးကတည္း ဒိုရာဆိုတာ ပါးစပ္ကမခ်ဘဴး နင့္ေၾကာင့္မလို႔ ငါ့တို႔မိသားစုၿပိဳကြဲရတာလို႔ေျပာရင္လဲမမွားဘူး အရင္ကဆို မိသားစုကို ပထမဦးစားေပးတတ္တဲ့ ကိုပိုင္က နင္ေရာက္လာၿပီးမွေျပာင္းလဲသြားတာ"
"......"
"မနက္ဆိုရင္ နင့္ကိုအေၾကာင္းျပၿပီး မနက္စာမစားပဲအိမ္ကထြက္သြားတယ္ ညဆိုလဲ နင္ေနမေကာင္းလို႔ နင္ကတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနလို႔ ကေလးကေၾကာက္ေနလို႔ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႕ အိမ္ျပန္မလာဘူး"
"......"
"ငါနင့္ကိုမုန္းတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ မသက္မႉးအဆင္ေျပတဲ့အထိမုန္းလိုက္ပါခင္ဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္အရာအားလုံးအတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ"
"ေတာ္ပါ ငါအခုနင့္ကိုေအာ္ဖို႔လဲ အားမရွိဘူး"
"......"
"Ryan ဆီကလဲသူ႕ဒယ္ဒီကိုလုသြားခဲ့တာ ငါနဲ႕ Ryan ဘယ္လိုဆက္ဆံေရးလဲဆိုတာ နင္သိပါတယ္ အရင္တုန္းကငါတို႔အတူတူေနျဖစ္ရင္ Ryan ကမူးၿပီး နင္နဲ႕သူ႕ဒယ္ဒီအေၾကာင္းေတြေျပာျပၿပီး ငါ့ဆီလာငိုတယ္ အဲ့တာေရာနင္သိလား Ryan လိုလူက နင့္ေၾကာင့္ငိုတယ္တဲ့"
"....."
"ထားပါ အခုေတာ့လုစရာရွားလို႔ Ryan ကိုပါငါ့ဆီကျပန္လုတယ္ ေပ်ာ္လားဟမ္း ေျပာစမ္းပါ နင္ေပ်ာ္ရဲ႕လားလို႔"
"....."
"ေျပာစမ္းနင္ နင့္ကိုကိုအေပၚဘာခံစားခ်က္မွမရွိဘူးမလား ငါကလူမွန္းသိတတ္စအ႐ြယ္ကတည္း Ryan ကိုခ်စ္လာတာ အခုေတာ့ဒါဘာေတြလဲ"
မသက္မႉးကစကားေတြမရပ္မနားေျပာကာ လက္ေတြလဲတုန္းလွ်က္ မ်က္လုံးမွာလဲ မ်က္ရည္ေတြဝဲလို႔ေနခဲ့သည္။
မသက္မႉးေျပာသလိုပဲ ဒိုရာက ကိုကိုနဲ႕မသက္မႉးဆီကေနအရာရာလုယူခဲ့မိတာလား။ ဒိုရာလဲမသိေတာ့ အခုဒိုရာသိတာ ဒိုရာမသက္မႉးကိုသနားေနမိပါသည္။ တကယ္ဆို အခုခ်ိန္မွာ မသက္မႉးက အအိပ္အစားမွန္ၿပီးအားရွိေနရမွာ အခုေတာ့ ဒိုရာ့ကိုမုန္းၿပီး မေက်နပ္ခ်က္ေတြေျပာကာ ငိုေနတာတဲ့....
"ဒါပဲလား နင္ကငါ့အကိုဆီကေနလဲသူ႕ရဲ႕ေက်ာ္ၾကားမႈေတြေအာင္ျမင္မႈေတြလုယူခဲ့ေသးတာပဲ"
"....."
"ငါ့အကိုအလုပ္လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဘာမဟုတ္တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႕ နင္ေခၚလို႔ ခ်က္ခ်င္းနင့္အနားအေျပးသြားရရင္ ငါ့အကိုရဲ႕ဆုံးရႈံးမႈေတြဘယ္ေလာက္ႀကီးလဲသိလား"
"တစ္ခါတစ္ေလ နင့္ေၾကာင့္ ငါ့အကိုသူ႕ Meeting ေတြအခ်ိန္မွီမတက္နိုင္လို႔ ပေရာဂ်က္ေတြေနာက္ဆုတ္လိုက္ရရင္ ဆုံးရႈံးလိုက္ရတာ သိန္းေပါင္းေသာင္းခ်ီတယ္ ဒါေတြေရာနင္သိလား"
"......"
"ဒါေတာင္အားမရေသးဘူး ငါ့အကိုကို ငါနဲ႕အေဝးဆုံးပို႔ပစ္တယ္ ျပန္ေခၚေပး အခုျပန္ေခၚေပးဟာ ငါ့အကိုက နင္ေခၚလိုက္တာနဲ႕ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာမွာဟ ေခၚေပးပါဟာ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္...."
ထိုသို႔ေျပာကာ မသက္မႉးကတကယ္ကိုဝမ္းနည္းပက္လက္ငိုေတာ့သည္။ ဒိုရာအခုဘယ္လိုလုပ္ရေတာ့မွာလဲ။ ဦးကဒိုရာေခၚရင္ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာမွာဟုတ္ေပမယ့္ မသက္မႉးတို႔ မိသားစုအေျခအေနကိုလဲ အခုဆို ဒိုရာကသိသင့္သေလာက္သိထားၿပီးျဖစ္လို႔ ဦးအတြက္လဲေတြးေပးရဦးမည္။
ဦးကတကယ္ေတာ့ အခုထိ မသက္မႉးရဲ႕အေျခအေနကိုမသိေသး။ မသက္မႉးဒီအိမ္ကိုေရာက္လာကတည္းက ကိုကိုကမသက္မႉးရဲ႕ဖုန္းေတြပါသိမ္းထားတာျဖစ္သည္။ အဓိကက မသက္မႉး ကိုယ္တိုင္လဲ သူ႕ရဲ႕အေၾကာင္းေတြက သူ႕သေဘာနဲ႕ ဦးကိုမေျပာျပပဲဖုံးကြယ္ထားတာျဖစ္ၿပီး မသက္မႉးမိဘေတြကလဲ ဦးကိုမေျပာပဲဖုံးထားၾကသည္။ အစကေတာ့ ဘာေၾကာင့္ မသက္မႉးမိဘေတြကဒီလိုလုပ္တာလဲဆိုတာ ဒိုရာနားမလည္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွ ဒိုရာသိလိုက္ရတာက ကိုကိုက မသက္မႉးမိဘေတြကို
"ဦး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဒီအိမ္ေရွ႕ေရာက္လာရင္ မသက္မႉးရဲ႕ အသက္မရွိေတာ့တဲ့ အေလာင္းႀကီးပဲခင္ဗ်ားတို႔ ေရွ႕အေရာက္ပို႔ေပးလိုက္မယ္"ဟုေျပာကာၿခိမ္းေျခာက္ထားတာမို႔ျဖစ္သည္။
ကိုကိုကတကယ္ကိုယုတ္မာလြန္းပါတယ္။ ဒါေတြထားပါ အခုခ်ိန္ ဒိုရာ ဦးကိုေခၚေပးလိုက္ရင္ ဦးနဲ႕ ကိုကိုနဲ႕အရင္လိုျပသာနာေတြတက္ၾကဦးမည္။ အဲ့တာေတြထပ္ ဒိုရာစိတ္ပူမိတာေတာ့ ဦးက သူ႕ရဲ႕ညီမေလးကို သိပ္ခ်စ္ရွာတာ။ အခုေနမ်ား မသက္မႉး အေျခအေနကို ဦးေတြ႕လိုက္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေသြးပ်က္ေျခာက္ျခားသြားမလဲ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါေတြဟာ ဦးတစ္ခ်ိန္သိရမယ့္ အမွန္တရားေတြဆိုေပမယ့္ေပါ့။
"ငါေျပာေနတယ္ေလဟာ ေခၚေပးပါ ငါ့အကိုကိုေခၚေပးလို႔ ငါ့အကိုကေျပာတယ္ နင္သာ ဦးလို႔ေခၚရင္ခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့မွာတဲ့...."
"မ မသက္မႉးခင္ဗ်ာ အရင္ဆုံးစိတ္ေလွ်ာ့ပါခင္ဗ်ာ"
"......"
"ေရ ေရေလးအရင္ေသာက္လိုက္ပါဗ်ာ..."
"....."
ဒီလိုနဲ႕မသက္မႉးက ငိုရင္းငိုရင္းျဖင့္ ပင္ပန္းသြားလို႔ထင္ မၾကာပါ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
အခု
အခု ဒိုရာဘာလုပ္ရေတာ့မလဲ...
✤✤✤✤✤✤✤
Vote, comment and advices are always welcome.