კონცერტი დასრულდა ...
გოგონები კულისებში გასვლისთანავე ძირს მოიფანტნენ. მათთან არავინ მისულა დასამხარებლად ერთმანეთის გარდა.
ჩაიცვეს და სახლში წავიდნენ.
ისინი საერთო სახლში თავს კარგად გრძნობდნენ...
სოლარ-მუნბულ unnie
მუნბულ-ჰა
სოლარ-მაღაზიაში გახვალ?
მუნბულ-კი
სოლარ-კაი მიდი
მუნბულ-სად მიშვებ რა ვიყიდო
სოლარ-ბრინჯი... ტუკბოგი დააა რამიონი
მუნბულ-კარგი კარგი
სოლარ-მიდი
მუნბული გარეთ გავიდა და რაღაცეებიც იყიდა
უკან ბრუნდებოდა მაგრამ აშკარად ნაცნობი სახე ნახა
და გაანალიზა რომ ეს სარა იყო
სარა წითელზე გადადიოდა... ალბათ ეჩქარებოდა
მუნბულ-არ გადახვიდეთ!
სარა-რრა?
სარამ შეხედა
მუნბულ-თქვენ სარა არ ხართ...
? -მე ნაიონი მქვია
მუნბულ-სასიამოვნოა...
მუნბული დანაღვლიანებული წავიდა სახლში..
სოლარ-აუ ბოდიში რაღაცის დაბარება დამავიწყდა
მუნბულ-რისი?
სოლარ-ბრინჯის
მუნბულ-უკვე დამაბარე
სოლარ-კიდევ მინდა
მუნბილ-კარგი
მუნბული ისევ წავიდა... წამოსვლისას კი ჩხუბს შეესწრო. გარედან ისმოდა ატირებული გოგონას ხმა და დიდი კაცის ყვირილი
კაცი-შენ დამეჯახე პატარა ლაწირაკო!
გოგონა-ასე რატომ იქცევით ნუ მირტყავთ
მუნბულმა როგორც კი გაიგო "ნუ მირტყავთ" მაშინვე იქ მივიდა
მუნბულ-რას აკეთებ!
კაცი-შენ ვინღა ხარ?!
მუნბულ-სანამ დროა ხელი გაუშვი!
კაცი-შე პატარა ბოზო
და მას ხელი კრა..
მუნბულ-ნაბიჭვარო!
მუნბულმა მუშტი დაარტყა... კაცმა გაცოფებული თვალებით შეხედა და გაბრაზებული გავარდა
მუნბულ-კარგად ხართ?
გოგონა-ვინ ხართ
მუნბულ-თავი ასწიე
გოგონამ თავი ასწია და მუნბულის თვალები ისე გაიზარდა მალე დასკდებოდა
გოგონა-თქვენი ხმა ასეთი ნაცნობი და სასიამოვნო რატომ არის?
მუნბულ-სსარა?
სარა-დიახ სარა მქვია
ახლა კი მუნბულმა პირბადე მოიხსნა და სარამ მის ტუჩებს დახედა თუ არა მიხვდა ვინც იყო
სარა-მუნბულ... რა?
მუნბულ-რატომ გაქრი?! იცი რამხენს გეძებდი?!
სარა-უნდა წავიდე
მუნბულ-არა! გთხოვ მალე მომეცი შენი ნომერი სანამ ვინმემ მიცნო
სარა-არა
მუნბულ-გთხოვ !!!!
სარა-*********
მუნბულ-მადლობა დაგირეკავ!
და ის გაიქცა
სარა სახლში ავარდა, ისიც ახლოს ცხოვრობდა გოგონებთან...
სარა სახლში ავიდა და ტირილი დაიწყო
სარა-მხოლოდ შენ კი არ მეძებდი და მხოლოდ შენ კი არ ფიქრობდი იდიოტო!
...
სარა-რა ვქნააა?! რომ დამირეკავს რა ვუთხრა, რაზე ვესაუბრო, როგორ ვუთხრა რომ ისევ მიყვარს და ახლა მზად ვარ მისთვის?რა გავაკეთო
მუნბული სახლში ბედნიერი დაბრუნდა
ვეინ-ჩვენც გაგვაბედნიერე აბა
მუნბულ-ბედნიერება? აა ხო ისეთი არაფერია
ოთახიდან გამოდოდა ამდროს გაიგო ხმა როგორ საუბრობდა ჰვასა უფროსთან
ჰვასა-არა როგორ შეიძლება შეყვარებული აკრძალული იყოს?
უფროსი-გაჩუნდები თუ გავთიშო
ჰვასამ თავად გათიშა და ბოლოს მიაძახა
-წადი შენი
მუნბულმა კი ისევ დანაღვლიანებული სახე მიიღო
და ოთახში წავიდა
სოლარ-მუნბულ სად წახვედი?
მუნბულ-მოვალ
სოლარ-კარგი
მუნბული ოთახში ჩაიკეტა და ფიქრი დაიწყო