Gözlerimi açtığımda yatakta tek olduğumu fark ettim.
Etrafıma baktığımda çok güzel bir koku gelmişti burnuma.
Kahvaltı kokusu.
Hani olurda sabah uyandığınızda, çok güzel patates kızartması veya yumurta veya ne bilim salatalik dometesin kokusu gelir, anneniz çok güzel bir kahvaltı hazırlamıştır. Veya abiniz, arkadaşınız, eşiniz her kimse.
Gözlerimi ovuşturduğumda yataktan çıkmıştım.
Dikkalice merdivenlerden indim.
Mutfağa yürümeye başladığımda Areni akşamki hali ile görüyordum.
Fakat sol kürek kemiğinin üstüne bir dövme vardı.
Bem bunu önceden nasıl fark etmemiştim?
Çünkü iki sefer onu böyle görüyordum ve ilk seferde Muratla kavga ettikleri için fark etmemiş olabilirdim.
(Sırasında bir dövme var gözünüzde canlansın diye gösteriyorum. Başka dövmesi yok sadece orda var)
(Dövmede bu)
"Geç masaya" dedi geldiğimi tabiki duymuştu, Veya kokumu almıştı.
Dediğini yapıp koltukların sol arka çaprazındaki masaya geçtim.
Karşı karşıya iki kişilik kahvaltı hazırlanmıştı.
"Bunlarî sen mi yaptın?" Dedim masayı gözden geçirirken, elinde salataliklarla gelen Arene.
"O kadar yıl boşuna kendimiz yaşamadık" dedi gülümseyerek.
Masaya hayranca bakıyordum.
Gerçi en son küçük ışıklara hayranca baktığımda sonu pek iyi bitmemişti ama neyse
"Sendede ne cevherler varmış köpecik" dedim gülerek.
"Dikkat ette ısırmıyim küçük kız" diyip ağzına bir zeytin attı.
Böyle demesi üzerine bende çayımdan bir yudum aldım.
Keşke her sabah böyle olsaydı.
"Bu arada o dövme ne? Daha önce fark etmedim" dedim
"Alfa dövmesi bir ara anlatırım" dediğinde iyice meraklanmıştım.
"Gerçek bi dövme mi? Yani hani çıkanlar oluyorya"
"Şöyle ki bu benim en büyük hatam.
Bunu yaptırırken toydum. Cahildim.
Ve biri yüzünden yaptırdım. Alfalik dövmesi diye bilir herkes yani ben ve Ayazdan başka herkes. Durumlar biraz karışık devin Alaz gelsinde onunla konuşlalim bunları" dedi. Moreli bozulmuştu.
Kalbinin acıdığını hissediyordum.
Kimin yüzünden ne için yaptırmıştı?
(...)
Kahvaltının sonlarına gelirken artık konuşmamızın vakti geldiğini düşündüm.
Ayaz beni eve getirdikten sonra ne olmuştu?
"Arem dün konuşmadık, ben Ayazla eve geldikten sonra ne oldu? Kimdi o?"
Diyip artık konuşmamız gerektiğini dile getirdim.
Derin bir nefes verdi.
Ardından suyunun son yudumu için ayağa kalktı.
"Ayaz yaklaşıyor o gelsin öyle konuşlım biraz bekle." Diyip mutfağa yürümeye başladı.
Hadi ama dün akşamı anlatmak bu kadar zor muydu!?
Ayağa kalkıp koltuklara geçtiğimde Arende eline bir bardak daha su alınmış onu içerek geliyordu.
Yanıma oturup suyu bitirdiğinde,
Bardağı ortadaki sehpaya bıraktı.
"Kurtlar çok susar bakma öyle" dedi geriye yaslanırken.
Tam bir cevap verecekke kapının açılması ile gelen Ayaza baktım.
Bir şeyden emindim ki Ayaz ile mutlaka konuşmuşlardı.
Ayaz gelip karşı koltuğa oturduğunda
Yerimde istemsizce dikleştim.
"Evet dinliyorum artık söyleyecek misiniz?" Dediğimde ikiside oldukça ciddi bir şekilde birbirlerine bakıyorlardı.
Aren derin bir nefes verdi.
"Gelen kişi..."
Diyip sustu
GELEN KİŞİ KİMDİ?
"evet Aren söyle" dedim sabırsızca.
"Devin. Gelen kişi Asenaydı"
"Kim?"