Alânur'un Evi
Alânur"Katy ben galeriye geçiyorum kahve kalsın"
Katy"Tamam Alânur hanım ,akşama özel birşey ister misiniz"
Alânur"akşam galeride açılış var, gelmeyeceğim gerek yok"
Katy"Tamam"
---------------------------------------------------------
Ziya'nın Evi
(telefon konuşması)
Ziya"Evet Ahmet çıkıyorum şimdi . Ne sanat galerisi mi ,tamam sen konum at geleyim ben oradan geçeriz şirkete"
Seher"Ziya çıkıyor musun"
Ziya"Evet çıkıyorum"
---------------------------------------------------------
Yarım Saat Sonra
Alânur Galeri
Ziya ve şirket ortaklarından biri olan Ahmet Alânurun galerisine geldiler Ziya nereye ve kimin galerisine geldiğini bilmediği için etrafı gezmeye başladı .O sırada Alânur sırtı onlara dönük şekilde bir tablonun başında gelenlere bir şeyler anlatamaya başladı , Ziya galeriyi gezerken kadının anlattıklarına kulak verdi ... Kadının sesinin biryerden tanıdık geldiğini fark etti sesi,konuşma tarzı ,gülüşü... Bunların hepsi ona birini hatırlattı ve Ziya yüzünü görmediği kadına daha da yaklaşmaya başladı...
(Ziya ve kendini temsil eden tabloyu göstererek)
Alânur"Burda da kadın elinde bir mektup tutuyor... Adam ise karmaşık duygularla onu bir mektupla ter edip gidiyor... Ortada bir nehir var , kadın adamın peşinden gidemiyor... nehirde boğulmaktan korkuyor , buradaki kırmızılar ise ilk aşkı temsil ediyor"
X"Bence o kırmızılar kan "
Alânur"Ahh işte bu tablonun da en sevdiğim yanı bu , herkes farklı yorumluyor"
Alânur'un arkasını dönmesiyle Ziya birden arkasını döndü ve içinden " Bu kadın Alânur olabilir mi" dedi.
Alânur"Aayy Ahmet sen de mi buradaydın"
Ahmet"Yaa evet buradaydım geçerken bi uğrayayım dedim "
Ziya çaktırmadan arkasını döndü ve evet Alânur du bu kadın... Doğru tahmin etmişti , yıllar sonra onu görmenin heyecanı ve şoku üzerinde kadının onu görebileceği korkusuyla kendini galeriden koşarak dışarı attı"
(mesajlaşma)
Ziya:Ahmet çok acil işim çıktı özür dilerim gitmem gerekti.
Ahmet:Tamam Ziya umarım kötü bir şey yoktur.
Alânur ve Ahmet bir iş yemeğinde karşılaşmışlardı ve o günden beri Ahmet Alânur'a aşık olmuştu, ama Alânur ona karşı hiçbirşey hissetmiyordu ama yine de onunla öylesine flörtleşiyordu.
Herkes gittikten sonra Alânur Aslı'nın okuldaki dans gösterisini izlemeye gitti.
---------------------------------------------------------
Gösteri çıkışı
Aslı''Anne, nasıldım ama... ''
Beste''Çok güzeldi Aslı, bayıldım gerçekten''
Aslı'' Annemden istenen cevabı alamadık sanırım''
Alânur''Güzeldi hayatım ama tabi parisete bunları yapmaya zamanın olmayacak ''
Aslı'' Anne a- ''
(Alânur sözünü kesti)
Alânur''Hayatım kısa kaçalım kritiği evde yaparız çok işim var''
---------------------------------------------------------
Aslı servise bindikten kısa süre sonra servis şoförü polisin talimatına uyumayıp polisten kaçtı kısa süre sönra polis ve Karlı şirketinin yöneticilerinden Mehmet yolunu kesti ve aracın içindekiler dışarı indi. Aslı, şirket yöneticisi Mehmete derdini anlatamayınca çantasını almak için servise bindiği sırada servis şoförü aracı hızla kullanmaya başladı, polis ve Mehmet peşinden gitti, ilk yakalayan Mehmet oldu ve adamı öldüresiye dövdü...
---------------------------------------------------------
Alânur hemen Aslının olduğu karakola gitti ve Aslıya sarıldı
Alânur '' Bebeğim iyi misin... Çok korktum''
Aslı''İyiyim anne Mehmet bey beni kurtardı ''
Alânur '' O kim ''
Aslı '' Servis sirketinin yöneticisi ''
Alânur '' O okulu da servis şirketini de başlarına yıkıcam sen merak etme''
--------------------------------------------------------
Alânur Ev
Alânur''Kim bu Mehmet ''
Aslı'' Dedim ya anne ne soruyorsun durup durup''
Alânur''Anneyim ben, sorarım''
Aslı''Ama çok yakışıklıydı ''
Alânur '' Aslı saçmalama sen az daha ölüyordu bir de buna sebep olan şirketin adamına mı aşık oldun ''
Aslı'' Galiba''
Alânur''Aslı saçmalama git odana''
Aslı gittikten sonra Alânur Mehmeti araştırmaya başladı ve gördüğü isim karşısında şok oldu.
Alânur''Ziya Karlı mı... ''
Elindeki bardağı yere düşürdü
Alânur " Yıllar sonra neden çıktın karşıma Allah belanı versin. Yıkarım o şirketi hepinizin başına" (bağırarak)
"Nerde bu adamın evinin adresi nerde ha nerde"
Alânur sattin geç olduğunu umursamadan evden çıktı ve doğru Ziyanın evinin yolunu tuttu
---------------------------------------------------------
Kapının önüne geldiğinde duraksadı ve hızlı adımlarla içeri girdi, zile bastı.
Kapıyı açan Ziyaydı ikisi de şok olmuştu, ikisinin de kalbi güm güm atıyordu, bu sessizliği bozan Alânur oldu.
Alânur "Yıkarım o şirketi başınıza yıkarım anladın mı beni, seninle konuşmaya gelmedim oğlunu çağır"
Ziya "Ne diyorsun Alânur 28 yıl sonra karşıma çıkıp ahkam kesiyorsun"
Alânur " Bana bak! Zorunda olmasam çıkmazdım anladın mı dışarıda görsem yüzüne bakmam ama-
Mehmetin gelmesiyle Alânur sözünü yarıda bıraktı.
Alânur" Sen ne yapıyorsun, sen aslıya şıkayetçi olma mı dedin. Kimsin sen ya kimsin sen ne sanıyorsun kendini, benim kızımın kafasına silah dayandı ve siz şikayetçi olmayın abartmayın mı diyorsunuz ya siz kimsiniz kim!
Ziya "Mehmet oğlum içeri geç"
Alânur "Şikayetçi olacağım o şirketten, başınıza yıkarım orayı"
Ziya "Tamam olun şıkayetçi olun"
Alânur "Mazimizi hemen mi unuttun ya, yerime başkasını koydu, yenisini ne çabuk buldun ya"
Ziya "Ne diyorsun Alânur sesinin tonuna dikkat et!"
Alânur "Doğruymuş bütün dedikodular omzunda başkasının kolu var. Birdaha sakın çıkma yoluma!
Ziya" Alânu-"
Alânur "Bana bak Ziya, oğlun kızımdan uzak dursun anladın mı son sözüm bu, bukadar bu hikayenin sonu... Birdaha karşına çıkmam merak etme"
Ziya "Etmiyorum! "
Alânur "Etme! "
---------------------------------------------------------
Alânur Ziyanın evinden çıktu ve sahile ilerledi. Ziyayı yeniden görmenin heyecanı ve aynı amanda öfkesi içindeydi banka oturdu ve kafasını boşaltmak için denize baktı
---------------------------------------------------------
Ziya da çalışma odasının camından sahilde oturan Alânuru izlerken kalbinin hızlı atışını dindirmeye çalıştı Alânuru aynı gün içerisinde iki kez görmüştü ve tam da ayrıldıkları tarihte...
---------------------------------------------------------
Dışarıda deli gibi kar yağıyordu ve çok soğuktu Alânur ise iki buçuk saattir ağlıyor ve aynı yerde oturuyordu, soğuktan donmuştu ama daha da donmak istiyordu acı çekiyordu geçmişini düşünüyordu
---------------------------------------------------------
Ziya iki buçuk saat boyunca orada soğukta oturan Alânurun yanına gitmeye karar verdi soğuktan donduğunu tahmin edebiliyordu, herşey çok hızlı gelişmiştir gidip gitmemek arasında kasada gitmeyi seçti ve sessizce evden çıktı
---------------------------------------------------------
Alânurun yanına ilerdedi ve yaklaştıkça ağlama seslerini duydu kadın resmen içli içli ağlıyordu. Bir adım attı bir adım daha ve Birtane daha... İlk önce arkasında şemsiye tuttu, Alânur arkasını döndü ve Ziyayı görünce çok şaşırdı.
Alânur " Ne yapıyorsun!"
Ziya "İki buçuk saattir burada oturup ağlıyorsun soğuktan donacaksın hasta olacaksın"
Alânur "Sana mı kaldı beni düşünmek, sana ne ya sana ne! İster otururum ister oturmam sen kimsin de beni düşünüyorsun"
Ziya "Bu tepkinin sebebini anlayamıyorum"
Alânur "Az önce beş dakika konuştuk diye mi senin bu özgüvenin? Yirmi sekiz yıl sonra beş dakika konuştuk diye mi?"
Ziya"... "
Alânur" Birdaha karşıma çıkma, yaklaşma bana "
Alânur arkasını dönüp gitti, Ziya da arkasından baka kaldı ve Alânur'un arabasına binip uzaklaşmasını izledi
Son..
(BUNDAN SONRAKİ BÖLÜMLERDE BUKADAR FAZLA ASLI VE MEHMET OLMAYACAK)