⚠️ This chapter contains SPG and disturbing scenes. So read at your own risk and pray😂😂😂⚠️
...............
[= Quinta =] :
Malaki ang lihim na pag ngisi ko nang maka pasok ako ulit sa pribadong dormitoryo ni Lawrence mag mula noong nag hilay kami kahit na masaya ang damdamin ko ay hindi ko parin maiwasang mainis dahil sa kanyang bunsong kapatid na si Zia.
Kung hindi lang dahil ay kuya Haogu ay baka nasa labas parin na nag hihintay kay Rence pero buti nalang at nadala si kuya Haogu ng mga luha ko.
Bakit ba kasi napakaraming hadlang sa mga plano ko lalo na itong bwesit na kapatid ni Lawrence, bwesit talaga.
Binawasan ko na nga ang alam kong maging hadlang sa amin sa mga ganitong panahon pero hindi ko akalain na mas malala pa pala itong bunsong kapatid niya kaysa don sa kakambal niya.
Isa pa kahit gustohin ko mang dispatsahin itong Zia na ito tulad sa ginawa ko sa kakambal ni Rence ay hindi ko magawa-gawa dahil napakatalino nito na parang alam na alam niya ang mga binabalak at mga gagawin ko.
Lalo na ngayon na laging naka matyag sa kilos ko na mas ikinainis ko.
"Ano ang maipag lilingkod ko sayo Prinsesa Quinta?"
Hindi ko mapigilang masaktan sa kanyang pormal na pagtawag sa akin na para bang walang namamagitan sa amin noon.
Bakit hindi mo nalang ako tawagin sa dati mong tawag sa akin bilang isang Quin sa buhay mo, Rence.
"D-dahil natatakot parin ako Rence. D-dahil baka pakana iyon nong taong nakatalukbong ang itim na enerhiyang nakapalibot sa buong Akademya kahapon upang saktan ulit ako."
Kunwaring umiiyak kong sabi habang nag mamakaawa ang mga mata ko na huwag niya akong iwan.
Kahit naainis ako kung bakit tila hindi niya alam na si Xhandria ang gumawa non sa akin ay gagamitin ko nalang ito para maka lapit ulit ako ng husto sa kanya.
Halos gusto ko mag tatalon sa tuwa ng lumapit ito sa akin habang nakikita ko sa kanyang mga mata ang awa at pag-alala sa akin lalo na at niyakap niya agad ako ng mahigpit.
"Tahan na, nandito lang ako at hindi kita hahayaang masaktan ulit at hindi ako papayag na may masamang gawin ang taong nakatalukbong na iyon sayo."
Hindi ko maitago ang ngiti sa aking labi na alam kong mapapansin iyon ni Zia pero wala akong pakialam dahil isa lang naman siyang bwesit sa buhay ko.
Kita ko ang masama niyang tingin sa akin na inismiran ko lang at buti nalang din dahil kaming tatlo lamang ang nandito sa tanggapan ng bisita ni Rence at nasa labas si kuya Haogu dahil baka mahirapan akong mag kunwari pag nandito siya.
"Tssskkk!!! Ang arte. Hmmpp!"
Mas lalo ko naman nilakasan ang aking pag iyak dahil sa kanyang sinabi at siniksik ko ang aking mukha sa leeg ni Rence ng makita kong sinamaan niya ng tingin si Zia.
Buti nga sayo sagabal at sana palayasin ka ni Rence dito sa pribado niyang dormitoryo dahil nakaka inis talaga ang isang tulad mo.
Halos mag diwang ako ng lumabas ito sa silid na aming kinalalagyan at iniwan kaming dalawa ni Rence.
Kumulas ako mula sa pagkakayakap sa kanya at tinignan siya sa mga mata.
Inangat ko ang dalawa kong kamay upang maabot ko ang kanyang pisngi.
Napaka kisig talaga niya at nararapat lamang talaga na ako ang magiging emperatrís at wala ng iba.
Nag pasalamat naman ako dahil hindi niya tinanggal ang aking mga kamay na nasa kanyang pisngi.
"H-huwag m-mo a-akong iwan Rence. Pakiusap."
Agad kong hinatak ang kanyang pisngi papalapit sa akin at siniil ng halik ang kanyang mga labi.
Halos gusto ko na talaga mag diwang sa tuwa ng makomperma kong mahal parin talaga niya ako dahil nakita ko ang pagpikit ng kanyang mga mata at tinugunan ang aking halik.
Nag iinit ang katawan ko dahil hindi ko akalain na ganito na pala ako ka sabik sa kanyang mga halik.
Lalo na at humihigpit ang pagkakahawak niya sa aking bewang.
Kahit ayaw kong putulin ang aming paghahalikan ay kumalas ako upang masabi ko sa kanya ang nais kong sabihin.
"Mahal na mahal parin kita Rence."
Kita ko ang unti-unti niyang pagmulat at nabasa ko sa kanyang mga mata ang pananabik na may pag aalinlangan na nag bigay kaba sa aking dibdib.
"Pwede bang magbalikan nalang tayo, Rence? Dahil alam kong mahal mo parin talaga ako."
Dahil hindi ka naman siguro hahalik pabalik sa akin kung wala na talaga ako sa puso mo at sisiguraduhin ko talaga na sa gabing ito ay muli kitang maangkin ng buo.
Pero halos ilang minuto na ang nakalipas ay nanatili parin siyang tahimik na nakatingin sa akin pero bakit ganon na parang hindi ako ang kanyang nakikita at iniisip kahit sa akin siya nakatitig.
Hindi ko mapigilang masaktan at magalit ng maaisip ko na baka si Xhandria ang nasa isip nito.
Hindi pwede dahil ako lamang ang nararapat sa isang Rence.
Hinawakan ko nalang ang kanyang batok at muling pinalapit sa akin at hinalikan ng mas malalim pa kaysa kanina.
Halos gusto ko na umiiyak sa inis ng wala akong nakuhang tugon mula sa aking mga halik na parang tila hinayaan lamang niya ako.
Kinagat ko ang kanyang pang ibabang labi at hindi naman ako nabigo nang bumuka ang kanyang bibig at gusto ko narin sana ipasok ang aking dila pero bigla nalang niya akong naitulak palayo ng may biglang pumasok ulit sa silid at binalibag ang pintuan.
"Kuya, hindi ka pa ba matutulog? Malalim na po ang gabi, Isa pa po alam kong pagod na pagod po kayo sa nangyari kanina kaya magpahinga na po kayo dahil marami pa po kayong aasikasuhin bukas. At Ikaw naman Quinta kung may delikadisa ka pang natira sa katawan mo ay bumalik ka na sa sarili mong dormitoryo dahil nakakahiya na isang kang Prinsesa pero ikaw yung umataki sa tirahan ng lalaki para lang makipag landian."
Halos gusto ko na patayin si Zia dahil sa kanyang ginawang pang istorbo lalo na at sobrang sama ng kanyang pagkakatingin sa akin.
Wala siyang karapatan na pagsalitaan ako ng ganyan dahil mas matanda ako sa kanya isa pa pambabastos ang giniwa niya uutusan ang kanyang kuya na siyang susunod na mamumuno.
Kahit gusto ko man samaan ng tingin si Zia ay hindi ko magawa dahil kitang kita ako ni Rence at baka iba ang iisipin niya pag gagawin ko iyon sa kanyang bwesit na kapatid.
Tinignan ko si Rence upang magmamakaawa ulit pero parang wala ito sa kanyang sarili dahil sobrang tahimik niya.
"R-rence, d-dito lang ako dahil malalim na ang gabi at natatakot ako bumalik sa aking dormitoryo dahil baka may masamang mangyari sa aki-...."
"Tama si Zia at kailangan ko na matulog para makapag pahinga, Prinsesa Quinta kaya pasensya na at ipapahatid nalang kita kay kuya Haogu para ligtas kang makabalik sa iyong dormitoryo."
Halos dumugo ang mga kamao ko sa kakakuyom ng bigla nalang tumalikod si Rence sa akin at diritso-diritsong naglakad palabas ng silid at hindi man lang tinignan sa mata.
Naiwan namang nakatayo sa may gilid ng pintuan si Zia habang nakataas kilay itong nakatingin sa akin bago ako inirapan.
Sinamaan ko siya ng tingin at tumayo upang umalis na sa bwesit na dormitoryong ito pero bago ko pa siya malampasan ay huminto ako sa kanyang harapan at tinignan siya sa kanyang mga mata.
"May araw ka din sa akin, bwesit ka."
Pero sa halip na matakot ito sa akin ay binigyan lamang niya ako ng isang pang-uuyam na ngisi at tinignan ako mula ulo hanggang paa na mas lalong nagpa tiim bagang sa akin.
"Kung hindi po mananatili ang gabi ay may araw talaga, Prinsesa Quinta."
Halos gusto ko na siya sampalin ng malakas ng tumatawa itong umalis sa aking harapan nang dumating si kuya Haogu upang ihatid ako.
.
.
.
.
.
.
.
.
[= Someone =] : A :
Halos lakad takbo na ang ginawa ng nag sisilbing Reyna sa isang lihim na kaharian dahil sa nangyari kanina.
Masama na nga ang kanyang pakiramdam ay dinagdagan pa ng pinakawalang enerhiyang itim na halos ika himatay na niya dahil sa panghihina.
Kahit gusto man niya humingi ng tulong sa hari sa kahariang saan siya namamalagi ay alam niyang wala siyang matatanggap na tulong mula rito dahil ayaw nito pag aaksayahan ang isang tulad niya na nagbigay inis sa kanya.
Kung hindi lang ito importante sa plano nila ay matagal na sana niyang tinapos ang buhay nito.
Kaya mag titiis nalang muna siya ngayon sa mga masasakit na salita at masamang pag trato sa kanya sa hari para maging matagumpay lamang ang panukala ng kanyang minamahal.
"Nasaan ang aking mahal na inyong hari."
Agad siya nagtanong sa kawal na kanyang naka salubong sa daanan sa loob ng palasyo dahil hindi niya nakita ang lalaking kanyang iniibig sa sariling trono nito sa halip ay puro dugo lamang ang nandon na nililinisan ng mga katulong.
"M-magandang gabi mahal na Reyna, nandon po ang mahal na hari sa kanyang pribadong harden."
Agad siyang naglakad patungo sa lugar kong saan sinasabi nong kawal at nakita niya ang kanyang mahal na umiinom na mag isa.
Nakangiti siya habang dahan-dahang nag lalakad at gugulatin niya sana ito sa pamamagitan ng halik at yakap pero siya ang nagulat ng may isang babaeng naka luhod sa harapan nito habang may ginawa sa pribadong bahagi ng kanyang mahal.
Napayukom siya sa kanyang mga palad at hindi nag dalawang isip na lapitan ka agad ang babae at hinila ang buhok nito na may gulat at takot na nakapaskil sa pagmumukha nito.
"M-mahal na R-reyn-...."
Hindi na natapos pa ang sasabihin nito dahil agad niyang ginilitan ang leeg nito gamit ang maliit niyang punyal na lagi niyang dala-dala.
Tila nag mimistulang ulan naman ang dugong sumisirit mula sa leeg ng babae na naging dahilan para makaligo ang kanyang minamahal na lalaki at pati na rin siya.
"Bakit ngayon ka lang."
Tila parang wala lang sa lalaki ang nangyari at nagpatuloy lang ito sa paglagok ng alak kahit na hahaluan na ito ng dugo.
Pabalibag naman niyang binitawan ang kaawa-awang babae at dinilaan niya ang dugo na nasa kanyang punyal at hindi nag atubiling kumandong sa hubad na pang ibabang bahagi ng lalaki.
Hindi niya mapigilang mapapikit ng maramdaman niya sa kanyang pribadong bahagi ng kanyang katawan ang nasa gitna ng kandunga ng lalaki.
"Mamaya na ako mag paliwanag, tatapusin ko muna ang ginawa mong pagpapainit ng iyong katawan."
Kahit naliligo sila sa dugo ay wala silang pakialam na ginagawa ang dapat gawin.
.
.
.
.
.
"Ano pala ang nangyari kanina at bigla ka nalang nag wala?"
Kakatapos lang nila sa kanilang makamundong sarap habang nasa naka upo parin ang babaeng wala ng damit at hinihimas nito ang katawan ng lalaki habang nag tatanong.
"Dahil lahat sila inutil lalo na ikaw."
Halos kumawala na sa kanyang mga mata ang luha ng maramdaman niya ang sakit sa kanyang tagiliran ng binutasan ito ng lalaki gamit lamang ang hintuturo nito.
"P-patawad a-aking m-mahal s-sapagkat m-may n-nangyari l-lamang na hindi m-maganda sa akin."
Hirap na hirap na siya sa pag sasalita dahil sa sakit na kayang nararamdaman lalo na at may lumalabas na ring dugo mula sa kanyang bibig.
"P-patawad ahhhhhh!!!"
Hindi na niya mapigilan pang sumigaw ng malakas at mapaiyak ng malakas ng ang tiyan na naman niya ang binutasan nito pero kahit na ganon ay iniintindi parin niya ang nararamdaman ng kanyang minamahal dahil alam niyang nagpapalabas lang ito ng galit at inis kaya hindi siya pwedeng umalis sa kanyang sitwasyon ngayon.
"Ganyan nga, sumigaw, dumaing at umiiyak ka ng malakas para mabawasan man lang ang galit at inis ko sayo inyong lahat."
Kahit nawawalan na siya ng lakas at ulirat dahil sa sakit pilit parin niyang pinapatatag ang kanyang sarili dahil alam niyang mas lalo lamang itong magagalit pag mahihimatay siya.
"Gising ka pa ba,mmhhhmmm?"
"O-oo m-ma-mahal k-k-ko."
Dahil sa kanyang sinabi ay tinigilan na siya nito at hinawi ang buhok na nakaharang sa kanyang pagmumukha.
"Mabuti kaya tumingin ka sa aking mga mata."
Agad niyang sinunod ang gusto nito kahit nahihirapan siya dahil patuloy parin umaagos ang dugo sa kanyang bibig at sa kanyang katawan.
Kung kanina ay naliligo sila sa dugo ng babaeng kanyang pinatay ay ngayon naman ay naliligo na sila sa kanyang dugo.
"Kaya nga gustong-gusto kita dahil nakukuha ko ang lahat ng gusto ko at binibigay mo ito ng buo."
Tumibok ng malakas ang kanyang puso dahil sa saya at kilig sa sinabi ng kanyang mahal at kahit sobrang sakit ng kanyang katawan at patuloy na umaagos ang dugo mula sa kanyang mga sugat ay buong galak naman niyang hinayaan ang lalaki na muli siyang angkinin.
Kaya mahal na mahal niya ang lalaking ito dahil sa kabila ng lahat ng sakit na pinapadama sa kanya ay pinapalitan naman agad ito ng makamundong sarap na siyang pinakakagustuhan niya.
.
----------