Τον έσπρωξα. Έβαλε τα χείλη του μέσα στο στόμα του και έκανε ένα πονηρό γελακι. Εγώ τον κοίταξα γελώντας άφησα τα σνακς πάνω στο τραπεζάκι. Ένιωσα κάποιον να με σπρώχνει στον καναπέ
Παθαίνω καρδιακό κατευθείαν, ούρλιαξα. Μέχρι που γύρισα να δω τι γίνεται. Όλο αυτό έγινε σε κλάσματα δευτερολέπτων και ένιωσα ποσά «Συνεσθυματα» μαζι, να μην σας τύχει.
Όταν καταλαβα ποιος ήταν, ο Γιώργος, του έχωσα μια σφαλιάρα, ήταν πολύ random, αλλα ήταν αντανακλαστικό, σορρυ αλλα είναι πολύ μαλακας καλα να πάθει, αυτός έβγαλε μια φωνή πόνου, μα καλα, πόση δύναμη έβαλα;! Αμάν! Φυσικά και μόλις το καταλαβα απολογήθηκα.
Αφροδίτη: Ιιιιι, εεεεε, ουμμμ, σορρυ δ... δε το θελα. Καταλαθος. Είπα και έκλεισα τα μάτια μου;
Γιώργος: Αστα αυτά. Σιγά μην σε άφηνα να φύγεις, εδώ θα κάτσεις, και οχι απλά θα κάτσεις. Θα μου κάτσεις.
Αφροδίτη: Γιώργο μαζέψου τι είναι αυτά που λες. Μαζέψου με πονάς. Σήκω ποναω
Αυτός με είχε βολέψει καλύτερα στον καναπέ εντομεταξυ και ήταν από πάνω μου λες κ έκανε πους απς.
Γιώργος: Δεν θες να μάθεις τι είναι οντως πόνος. Αλλα ευχαρίστως να σε βοηθήσω
Αφροδίτη: Γιώργο σε ΠΑΡΑΚΑΛΩ.
Γιωργος: Τσου
Αφροδίτη: ΔΕΝ ειμ...
Με διέκοψε ακουμπώντας τα χείλη του πάνω μου. Εγώ δεν ανταπέδωσα. Τι κάνειιιι; Δεν ξέρω πραγματικά πόσες αποχρώσεις του κόκκινου άλλαξα. Αυτός συνέχισε να με φιλάει ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ. Εν τέλη του έχωσα μια κλοτσια στην κιλια. Μην του διαλύσω και την οικογενια.
Με κοίταξε με μια απορία και απογοήτευση στα μάτια. Εγώ δε ήξερα τι να πω. Με κοιτούσε. Τον κοιτούσα. Κανείς δεν μίλαγε. Παίζει να μη εχω νιώσει και πιο άβολα στην ζωή μου. Ένιωσα την καρδιά μου να τρέμει. Τι κανω τώρα; Να πέσω από το παράθυρο; Είμαι στο ισόγειο. Να χαρακωθώ; Φοβάμαι τα αίματα. Να χώσω το κεφάλι μου μέσα στην λεκάνη; Ναι. Το πιο λογικό- Τώρα τι κανω δεν μπορώ να κουνηθώ και δεν ξέρω γιατι.
Έλα ομως που χτυπησε το κινητό μου. Παλυ καλα ευχαριστώ Παναγία μου. Σηκώθηκε τελείως από πάνω μου και κάθησε κανονικά. Έβαλε το χέρι του στα μάτια και επερνε βαθιές ανάσες. Εγώ πήρα εξίσου μια βαθιά ανάσα και χαμογέλασα για βα το παίξω κομπλέ και νορμαλ; Ήταν ο Αχιλλέας τι στο πουτσο; Έβγαλα έναν μορφασμό ξενερωσιας (;)
Και το σήκωσα, έβαλα ανοιχτή ακρόαση μιας που μπορεί να ήθελε και τους δυο και μίλησα
Αφροδίτη: Τι θες ρε μαλακα;
Αχιλλέας: Δεν ξέρω τι στο πουτσο προσπαθούσατε να κάνετε αλλα σας παρακολουθούσα. Άνοιξε πριν σπάσω την πόρτα και μετα τον Γιώργο.
Ενδιάμεσα έβλεπα τον Γιώργο να με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια. Το έκλεισα και πήγα να ανοίξω.
Αχιλλέας: Δεν με ακούτε ομως όταν σας μιλάω και αρχίζω και τα παίρνω σιγά σιγά.
Με έσπρωξε και μπούκαρε μέσα φουριόζος
Γιώργος: Ρε μαλακα άλλη δουλειά δεν έχεις;
Αχιλλέας: οχι ρε μαλακα δεν εχω
Εν τέλη έκατσε κατω και φαινόταν σαν να σκεφτόταν κάτι αλλα τι; Εγώ έβαλα την ταινία να παίζει αλλα, μας κάνει ή δεν μας κάνει χάρη ο μπρο; Έκατσε ανάμεσα σε μένα και τον Γιώργο
Αχιλλέας PoV:
(Το περιμένατε ή οχι χεχε)
Άφησα τα παιδιά σπιτι, αν και δεν ηθελα, ο Γιώργος δεν είναι όπως φαίνεται. Οχ Θεέ μου. Εγώ εμενα ένα τετράγωνο πιο κατω όποτε φτάσαμε σε λιγότερο από 1'. Αχ αχ αχ τι απόγευμα θα είναι αυτό σπιτι με την Ειρηνη. Είναι και μια σεξοβομβα. Μου έρχεται να της ορμιξω μέσα στο αμάξι. Όπως και έγινε.
Άρχισα να ανάβω. Έγλυψα με την γλώσσα τα χείλη μου αυτή με είδε.
(Αυτή φορούσε αυτά:)
Με ένα διάφανο καλσόν.
Εκείνη αφού με πήρε χαμπάρι, κατέβασε επιδικτικα το ένα ραντακι κατω από τον ώμο. Ματευθιαν άλλαξαν τα πλάνα μου, λίγο πιο πέρα είναι και το «βουνό» δίπλα στην θάλασσα που θα κάναμε και την έκπληξη και πήγα εκεί με πόση ταχύτητα δεν θέλω να μάθω. Αυτή με ρωτούσε τι έγινε και τι έγινε. Εγώ την αγνοούσα
❗️Είναι η πρώτη φορά που γράφω dirty περίπου dirty όποτε μην σχολιάσει κανείς ΤΙΠΟΤΑ»
Αφού φτάσαμε την εσπρωξα πίσω στο πορτμπαγκάζ. Να σε καλα μπαμπά με τα λεφτά σου!
Αυτή γέλασε πονηρά εγώ την έριξα κατω στις κουβέρτες που ειχα. Και άρχισα να την φιλάω μανίακα στα χείλη. Αυτή μου χάιδευε τα μαλλιά πράγμα που με έκανε πιο άγριο. Αχ αυτηηη η Αφρ- εεεε; Ενοω την Ειρηνη τι στον-
Συνεχιζόμασταν να φιλιόμαστε άγρια κανένα 5 λεπτό. Μια την πιπιλουσια μανιακα στο λαιμό μια εκείνη. Αποφάσισα να της βγάλω το τοπακι επιτέλους. 2 Μέρες εχω να το κανω ο κακομοίρης.
Με μια κίνηση της έβγαλα το τοπ. Μου χάιδευε την πλάτη αργά και τρυφερά. Την φιλούσα πάνω από τα στήθη της και εκείνη αναστέναζε. Απομακρύνθηκα από κοντα της και σε κλάσματα δευτερολέπτων βρισκόμουν από κατω της. Με το ένα της χέρι μου χάιδευε τον φίλο πάνω από το παντελόνι και με το άλλο μου χάιδευε τα μαλλιά και με φιλούσε (ΤΙ. ΓΡΑΦΩ.)
Τέλος πάντων χωρίς να το καθυστερο ειχαμε μείνει γυμνοί. Εγώ τις πιπιλουσα τις ρογες (ΡΕ ΓΑΜΩ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟ ΜΑΤΑΝΙΩΝΩ ΗΔΗ) Εγώ ειχα μπει μέσα της και εκείνη μου πιπιλουσε τον λαιμό. Με αποτέλεσμα να αναστενάξω το όνομα κάποιας άλλης που ΙΟΥ; ΙΟΥ ρε γαμωτο γιατιιιιιιι. Αυτή με κοίταξε με νευρα αφού βγήκα, και μου έχωσε ένα χαστούκι να το θυμάμαι. Με άφησε με την απορείς αλλα ντύθηκε ΠΟΛΥ ΓΡΗΟΓΑ και έφυγε. Ε ντύθηκα και εγώ και έφυγα. Δεν εχω πουθενά άλλου να παω βαριέμαι, Ε ναι Ε ναι ΣΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΛΑΚΑ Μονο και την πιάσω να γαμιεται με τον Γιώργο!
...
(Ένα θα πω δύσκολο να γράφεις τέτοια, εύκολο να τα διαβάζεις. Θέλω να ανοίξει η γη και να με καταπιεί-)
Αννας POV:
Ο μαλακας ο Αχιλλέας κοιτάει επίμονα εμάς τους δυο, σιγά τι κάναμε σε φίλε; Λες και εσυ δεν κανείς τέτοια ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΑ, λίγα νευρα, λίγα νευρα. Δεν ειχα σκοπό να έκανα κάτι ειδικά από τα 15 μου... Καταλαβαίνω οτι τα έφηβα αγόρια έχουν και περνούν τέτοιες φάσεις, αλλα με εμενα Ο.Χ.Ι
Η ταινία έφτασε στο τέλος της. Ο Αχιλλέας είχε ήδη ψυλοκοιμηθει, μα καλα πως, η ταινία ήταν δολ τροναχτικη, ο Γιώργος με κοιτάει αμήχανα, όπως και εγώ, δεν γίνεται να ξεχαστεί αυτό που έγινε. Βασικά ένταξη δεν ήταν τίποτα τραγικό, αλλα εγώ νιωθω πολύ άβολα. Αυτός αλλα έχει στο νου του και το νιωθω. Επειδή ηθελα να κανω τον μαλακα , τον Αχιλλέα, να νευριάσει σηκώθηκα να κάτσω στα πόδια του Γιώργου
Αχιλλέας: Κατέβα αμέσως από πάνω του
Αφροδίτη: Παρά τα με οτι θέλω κανω. Μάζεψε τα κουλά σου και στην Ειρηνη σου
Αχιλλέας: Οτι γουστάρω κανω Άι μωρή από έσω που θα μου πεις και τι κάμω.
Γιώργος: Ρεε Αχιλλέα που είναι το πρόβλημα σου τώρα ειμαι με την μελλοντική γυναίκα μου.
Γύρισε και με φίλησε στο μάγουλο. Ειχα αλλάξει 10 αποχρώσεις του κόκκινου το νιωθω. Αωω μωρέ ομως τι γλυκός
Αφροδίτη: Αω μωρό μου.
Οπα κάτσε μωρό ΜΟΥ;
Αχιλλέας: Μαζεψουυυ! Μαζέψου γιατι δεν θα τα πάμε καλα Αφροδίτη!
Αφροδίτη: Ρε εξω από το σπιτι μου τώρα. Θέλω να κάτσω με τον Γιώργο έχεις θέμα;
Αχιλλέας: Ωω ναι γιατι ξάδελφος μου και κάνει με την μεγαλύτερη πατσαβούρα του σχολείου.
Αφροδίτη: Αντε γαμησου ρε μαλακα
Αχιλλέας: Μην ανησυχείς εγώ το εχω κάνει. Σε αντίθεση με εσενα που δεν ξες ούτε φασομα τι είναι
Αφροδίτη: θα μάθω αν με αφήσεις με τον Γιώργο
Αχιλλέας: Οχι θα κάτσω και θα κοιμηθώ εδώ.
Αφροδίτη: είπα φύγε
Σηκώθηκα από τα νευρα μου και έπιασα ένα γυαλικό.
Αχιλλέας: Άστο κατω
Αφροδίτη: Εξω από το σπιτι του πατέρα μου
Αχιλλέας: Αααα δεν θα τα παμε καλα
Αυτός πετάχτηκε από τον καναπέ και στάθηκε μπροστά μου. Ο Γιώργος ούτε να με υποστήριξει
Αχιλλέας: Γιώργο δρόμο τώρα μην σε βρουν σε κανένα χαντάκι!
Γιώργος: Μα.... Θα ξανα επιστρέψω
Χωρίς να συνεχίσει μου έδωσε ένα πεταχτό και έφυγε
Αχιλλέας: Σε παρακαλω άστο κατω
Αφροδίτη: Οχι από τότε που μπήκες στην ζωή μου όλο μ απογορεύεις, εισαι κολλητός του αδελφού μου αλλα οχι έτσι! Και παντα με μειώνεις. Αρκετά φύγε τώρα από εδώ γιατι θα σου σπάσω το κεφάλι
Σε ΠΑΡΑΚΑΛΩ
Αχιλλέας: Εισαι μεγάλη πατσαβούρα, και θα μου το πληρώσεις αυτό, θα σε κανω να υποφέρεις. Προειδοποίησα.
Μάζεψε τα πράγματα του με έσπρωξε βγήκε και βάρεσε την πόρτα
Άρχισα να βουρκώνω και με αποτέλεσμα να κλαιω ο λόγος; Άγνωστος. Έτρεξα στο δωμάτιο μου και έβαλα τα κλάματα για τα καλα.
Ο Αχιλλέας. Ο Αχιλλέας όλα μου τα καταστρέφει, εδώ και 2 χρόνια, με μειώνει με κάνει να νιωθω τίποτα, με βρίζει και ένα σορό. Ο Άρης ομως τον υποστηρίζει και γελάει. Μόνο μια λύση υπάρχει. Θα τελειωσει το μαρτύριο μου. Οχι που θα σας πω καλε
Οοο.. Οχι ξανα δεν γίνεται..μην το κανείς
Δεν θα ξαταλαβεις ποτέ! Έχασα την μάνα μου. Έχασα την μάνα μου από τα 10 μου σχεδόν. Δεν αντέχω άλλο δεν θέλω ξανα τα ίδια!
Το ξέρω. Αλλα πρέπει να αντέξεις. Δεν γίνεται να καταντήσεις παλυ στα ίδια. Δεν θέλω να καταντήσουμε εκεί ξανα δεν το αντέχεις
Αλήθεια ειναι πως πέρασα απεσια. Δεν θέλω ξανα τα ίδια ρε γαμωτο.
...
Μετα απο έναν υπνάκο σηκώθηκα και κατέβηκα τα σκαλιά με προορισμό την κουζίνα. Προσπάθησα να ανοίξω τα ντουλάπια τα ψηλά στα ποια ο Άρης έκρυβε σοκολάτες. Ανέβηκα πάνω στον πάγκο αλλα μυαλό δεν μόνο πόδια και χέρια. Δεν μπορούσα να κατέβω εχω υψοφοβια. Άρχισα να κλαιω, ξανα, μέχρι που ένιωσα κάποιον να με πιάνει από την μέση και να με κατεβάζει. Για καλη μου τυχη ευτυχώς που με έσωσε αχ Παναγία μου, αλλα για κακη μου θα μπαστακωθει εδώ
Σκούπισα τα δάκρυα μου και πήγα στο δωμάτιο μου χωρίς να πω λέξη, ούτε ευχαριστώ. Δεν με ένοιαζε τίποτα απλά να φάω σοκολάτα και να δω νετφλιξ.
Σκεπάστηκα έβαλα το κινητό μου στο κομοδίνο, έπιασα το τηλεχειριστήριο και έψαξα τι καινούργιο να βαλω στο νετφλιξ. Καινούργιο δεν βρήκα. Όποτε μαντέψτε, έβαλα το kissing booth 2. Εχω εθισμό σε αυτές τις 2 ταινίες, απλά οτικαλυτεροθελωκαιεγωτετοιεσπεριπετιες.
Όσο έβλεπα, έρχονταν ειδοποιήσεις στο ξινητο μου και αποφάσισα να τις ανοίξω. Δεν έπρεπε, ήταν αυτός. Γιατι ρε οχι μια χαρά ήμουν. Μου έστειλε φωτογραφίες με την μάνα μου όταν ήμουν μικρή. Ο Άρης ήταν όσοι δεν καταλάβατε. Τις είδα έκλεισα τα μάτια μου και χωρίς να το καταλάβω ειχα μπλανταξει από το κλάμα. Το μόνο που θέλω ήταν να μην με είχε πάρει χαμπάρι η Ναταλια τότε! Τίποτα από αυτά δεν θα είχε συμβεί.
Ακούω μια πόρτα να χτυπάει, οχι δεν θα ανοίξω, ούτε θα τον αφήσω να μπει. Να με αφήσει στην ησυχία μου!
Ναι ναι ναι που δεν θες τώρα λίγη προσοχή. ΕΠΙΤΙΔΕΣ τα κανείς!
Ποιος σε ρώτησε ρε εσενα;
Η μάνα σου.
Α μάλιστα...
Ούπς. Λοιπόν τι νέα από τον κόσμο;
Λες και δεν τα ξέρεις. Εσενα πρέπει να σου βρω όνομα... ααα το βρηκα! Αφροξυλανθη
Ούτε να το σκέφτεσαι. Άλλο κάτι απλό.
Ένταξη λοιπόν... Μελ
Εχ οκ.
Η πόρτα συνέχιζε να τρίζει επειδή χτυπούσε ο μαλακας. Και εγώ παράλληλα έκλεγα τόσο πολύ.
Ξαφνικά μπούκαρε μέσα
Αχιλλέας: Ααααα Αφροδίτη εισαι καλα; Γιατι κλαις;
Αφροδίτη: Φύγε Αχιλλέα.
Αχιλλέας: Αν δεν μου πεις τι έχεις δεν σε αφήνω. Απλά πες
Αφροδίτη: ΒΓΕΣ ΤΩΡΑ ΕΞΩ! ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ! ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΤΟΝ ΔΙΑΚΟ ΜΠΗΚΕΣ ΕΔΩ; ΕΞΩ!
Αχιλλέας: ΓΙΑ ΧΑΜΗΛΩΣΕ ΤΟΝ ΤΟΝΟ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΣΟΥ. ΕΧΩ ΑΝΤΙΚΛΕΙΔΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ. ΚΑΙ ΒΟΥΛΩΣΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΘΑ ΜΟΥ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ.
Ε αυτό πάει πολύ να μου μιλάει έτσι στο ίδιο μου το σπιτι. Έπιασα ένα βαρύ βιβλίο του Άρη που το άφησε εδώ -λόγος δεν ξέρω- και του το πέταξα στο κεφάλι
Αχιλλέας: Αντε σαλτα και πηδά από το παράθυρο μαλακο.
Αφροδίτη: Αντε σαλτα και πηδά εσυ απο το παράθυρο ηλίθιε ΜΗΝ τολμήσεις και με ξανα ενοχλησεις!
Αχιλλέας: Α ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ
Εγώ σηκώθηκα απο το κρεβάτι. Μετα απο στην την φράση πλησίασε κοντα μου άγριε και νε στρίμωξε στον τοίχο.
Αχιλλέας: Εισαι μεγάλη πατσαβούρα. Το ήξερα οτι δεν έπρεπε να νοιαστω. Εγώ απλά ειμαι μαλακας
Αφροδίτη: Δεν διαφωνώ οτι εισαι μαλακας
Αυτός με κοίταξε με άρχισε να φωνάζει, και ταυτόχρονα φαινόντουσαν οι φλέβες απο το λαιμό του. Να φαντάστητε ποσά νευρα... φοβήθηκα
Αχιλλέας: Μεγαλύτερη πατσαβούρα απο εσενα δεν υπάρχει.
Με σπροξε και έφυγε βαροντας την πόρτα απο κατω. Με έβριζε μου εσβηγκε το χέρι... ώρα για κλάμα ξανα. Τώρα που σκέφτομαι, θα επιχείρησω να το κανω τώρα να τελειώνω μια και καλη με όλα πια...
Εγώ λέω να πάρεις της ηλίθιες φίλες σου τηλέφωνο.
Ε δεν έχεις άδικο. Οοο...εεεε... οχι προτιμώ να κλάψω λίγο ακόμα την μοίρα μου.
Γειααα! Εμ γ αρχή είναι φουλ akward ειδικά το wannabe dirty. Τεσπαααα προσπαθώ να εστιάσω στους τσακωμούς με την Αφροδίτη και τον Αχιλλέα. Μόνο που μου φαίνεται δεν. Αλλα τεσπα προσπαθώ😑
Λοιπόν πως λετε να συνεχίσω το επόμενο κεφάλαιο! Δώστε ιδέες για τσακωμούς αν μπορείτε🥲 Bye bye