NAGDAAN ang ilang linggo, ganun pa rin ang takbo ng relasyon at routine ng dalawa na si Rowan at Nez. Rowan was trying to pursue Nez quietly but it seems that Nez already became numb when it comes to love because of her past relationship.
And this also test Rowan's patience, control and capability.
Though they are in the same roof, eating on the same table, for Nez, they are only married by paper, which hurts Rowan because he already regarded Nez as his real wife because Nez is his mate and despite the fact that they had only a fake marriage. Thinking of that, Rowan could only do was to sigh.
Rowan sighed as he stepped out from the kitchen. Naiwan naman si Nez sa kusina na siyang naghuhugas ng plato.
He went to his room and took a shower before he goes to bed.
Lying on the bed, he couldn't help but to speak what's in his mind.
"Tyler, we will go crazy if this continuous."
'Ikaw lang huwag mo akong idamay.' Sabi naman ng wolf niya.
"You're no fun, Tyler."
'I know.'
Kapagkuwan biglang umalulong ang mga lobo sa kakahuyan. Mabilis siyang bumangon at lumapit sa bintana. Tumingin siya sa kakahuyan. His pack warriors are howling in peace. Ibig sabihin ay walang nakapasok na Rogue o Hunter sa pack nila.
Nakagawain na kasi ito ng Shadow Pack. Their howls are means of three things, seeking for help, danger and safe.
He was about to howl when he remembered that Nez was afraid of wolves so he stopped himself. Napakurap siya. Right, she was afraid of wolves. Baka natatakot na 'yon ngayon.
Naglakad siya patungo sa pinto at bubuksan na niya sana ito nang bigla itong bumukas. Muntik pang tumama sa kaniya ang pinto mabuti na lang at mabilis siyang umatras.
Mabilis na pumasok si Nez sa loob ng kwarto niya at dumeretso ito sa kama niya saka nagkumot.
Rowan chuckled. He shakes his head and walked towards his bed.
"Nez."
Bahagyang ibinaba ni Nez ang kumot. Tama lang na nakalabas ang kaniyang ulo.
Ngumiti si Rowan. "Bakit ka nandito?" Tanong niya kahit pa alam na niya ang dahilan kung bakit pumunta rito si Nez.
"May narinig akong alulong kanina." Sabi ni Nez.
"Yeah, I heard that too." Kaswal na sabi ni Rowan at umupo sa gilid ng kama habang nakaharap kay Nez.
Napalunok si Nez dahil sa kaba. "Rowan, noong nakaraang gabi may narinig rin akong alulong. Marami ba talagang mga lobo rito?"
Tumango si Rowan. "Marami. Nakatira sa kakahuyan na 'yan." He pointed the woods.
Mas lalong nadagdagan ang kaba ni Nez. "Seryoso ka?"
"Do I look like I'm joking?" Rowan asked back.
Umiling si Nez. "Seryoso ka nga."
Pilit na ngumiti si Rowan.
Natigilan naman si Nez nang makita ang pilit na ngiti ng binata. "Were you annoyed by me?" She asked then added, "sorry, talagang takot ako sa mga lobo." Kinagat niya ang pang-ibabang labi. "Please, don't force your smile."
Rowan immediately lost his force smile and then sighed. "Malayo naman sila. They won't harm you as long as you are inside the house. And besides I'm here." He was hurt because his mate was afraid of wolves. Paano pa kaya kapag nalaman nito na may mga taong-lobo ang namumuhay sa mundo at isa sa kanila ang kasama nito sa loob ng bahay?
Umiling si Nez. "Parang pakiramdam ko kasi nasa malapit ko lang sila." Aniya. Kapagkuwan natigilan siya. Since when did she became comfortable with Rowan? They have been living in the same roof for almost one month now. Yeah, mag-iisang buwan na. Ang tagal na pala. Ang bilis namang lumipas ang mga oras. Hindi man lang niya namalayan.
At napansin niya sa sarili niya na sa tuwing nakakaramdam siya ng takot, si Rowan agad ang naiisip niya. Nasa isipan niya na safe siya rito. Secure siya kay Rowan, ganun ang pakiramdam niya. Hindi niya alam kung bakit. Basta ganun ang nararamdaman niya.
Nez took a deep breath as she looked at Rowan. "Well, hindi ka pa ba matutulog?"
"Paano ako matutulog eh nandiyan ka sa kama ko. Alam ko naman na ayaw mong magtabi tayo kaya hiwalay tayo ng kwarto. You made the deal 'No touching' remember?" Rowan said.
Nez pouted. "Pwede naman tayong maglagay ng unan sa gitna natin." She suggested.
Rowan stared at Nez. She's only acting like this because she's afraid. Tinignan niya ang kabilang panig ng kama. Masaya siya na matutulog sila sa iisang kama pero alam niyang babalik na naman sila sa dati pagdating ng kinabukasan.
"Rowan, please. Dito na muna ako matulog." Hiling ni Nez. "Natatakot talaga ako."
Tumayo si Rowan saka lumipat sa kabilang gilid ng kama. Humiga siya sa kama at nakaisip ng ideya kung paano sulitin ang gabing 'to na makasama ang mate niya.
'Harry, where are you?' Tanong niya sa Beta niya.
'Patrolling, Alpha.'
Tumaas ang sulok ng labi ni Rowan. 'Howl.'
'Uh?'
'Just do it, Harry.' He ordered.
Hindi man maintindihan ni Harry ang sinasabi ni Alpha Rowan pero inutusan niya ang kaniyang mga kasama.
They all howled.
Hearing the continuous howling...mas lalo pang natakot si Nez. Kaya naman tinanggal niya ang hiya sa katawan niya at dumikit kay Rowan. "P-please... s-stop..." Hiling niya na sana tumigil na ang mga alulong habang nakahawak sa braso ni Rowan.
Naramdaman ni Rowan na panginginig ng katawan ni Nez kaya mabilis niyang inutusan ang mga Pack Warriors niyang tumigil na.
Agad namang tumigil ang mga alulong na ikinahinga ni Nez ng maluwang.
Rowan scolded himself. For a selfish reason, he succeeded to make his wife to get close to him but he regretted it now. Nez was trembling.
'Rowan, sa ating dalawa ikaw ang mas baliw.' Sabi sa kaniya ni Tyler. 'So selfish!'
'Oo na. Oo na. Selfish na. Gusto ko lang siyang mapalapit sa atin. She is our mate.'
Tyler ignored him and he even blocked him.
Napailing si Rowan saka tinignan si Nez na nakadikit sa kaniya. "You're the one who told me the rule 'no touching'. Why are you touching me now?" he couldn't help himself but to tease her.
"I'm...scared."
Natawa si Rowan. "They're just wolves, Nez. At isa pa malayo naman sila."
"Easy for you to say. Muntikan akong namatay dahil sa kanila." Sabi ni Nez.
Kumunot ang nuo ni Rowan. "What happened?" Gusto niyang malaman kung bakit ganun na lang ang takot ni Nez sa mga lobo.
Bumuntong hininga si Nez. "I went to a field trip one time. Sa kabundukan kami then hindi namin alam na may mga lobo pala roon. Nakagat ako at tumama pa ang katawan ko sa isang malaking bato. I was internally injured and plus the wolf bite. Then when I woke up, I panicked and I was hysterical because the scene when the wolf bit me was stuck in my mind."
"Nagkaroon ka ng trauma." Rowan concluded.
Tumango si Nez.
"Pwede bang mawala ang trauma mo?" Maingat na tanong ni Rowan.
Nagkibit ng balikat si Nez. "Oo na hindi. Sabi ng doktor, pwede raw na mawala ang trauma ko kung ma-undergo ako ng therapy session. I mean, I could only overcome it kung paunti-unti na gagawa ako mismo ng paraan upang mawala ang trauma ko. But I don't think I can do it lalo na at takot talaga ako sa mga lobo o sa mga aso."
Malalim na napabuntong hininga si Rowan. "I'll help you."
Nez looked at Rowan. "What do you mean?"
"I have two pets. Mas mabait si Tyler. You could start with him." And the other "pet" he was saying was Ian, Ian's wolf.
Lumaki ang mata ni Nez. "No way. No way." Mabilis niyang saad.
Rowan smiled. "Yes way." He smiled mysteriously. He patted Nez's head. "Good luck."