Yanımdan Çekip Giderken arkasından şaşkınlıkla bakakaldım. Hangi söylediğine şaşıracağımı bilemedim.
Benden hoşlandığına mı? yoksa benim bir sevgilim olduğunu düşündüğüne mi şaşırsaydım?
Ayrıca yüzünde ki morluğun sebebi neydi!
Sessizce banka geçip oturduğumda ne düşüneceğimi bilemedim. Birden yanıma birini oturduğunu hissedince Saffettin oturduğunu gördüm.
Bunlardan da çok sıkılmıştım artık. En son Evet bunlar beni bir odaya koyup alıkoydular. Diye bağırasım geliyordu.
" Dün okuldan kaçmışsın." Dedi. Sakin olmaya çalışıp Gözlerimi kapattım
"Evet" dedim sadece
"Ceylan'dan başka kimseyle muhatap olmayacağını söylemedim mi sana!" Yeter artık diye bağırasım geldi o an.
"Bakın tekrar ve tekrar söylüyorum sizi ele vermeyeceğim, lütfen benimle uğraşmayı bırakın. En az 22-23 yaşındasınız ama lise 3. sınıfa gidiyorsunuz. Sizden korkuyorum." bankta iyice yayıldı.
"Doğru 23 yaşındayım. Üniversitemi de okudum mezun da oldum. Hatta ben tek değil Ali ve Kaan da öyle. Ben psikoloji Kaan ve Ali de hukuk okudular." Yüzümün şekli nasıl bir hal aldı bilmiyorum ama büyük bir şaşkınlıkla küçük dilimi yutacaktım
"Peki nasıl...nasıl bu okula gelebildiniz?"
" Orasını karıştırma" diye mırıldandı. Aklıma gelen şeyi sormazsam çatlayacaktım.
"Canın yüzünü o hale siz mi getirdiniz?" Saffet toparlandı
"Biz değil ama tanıdığımız biri yaptı. Sen de yakında öğrenirsin zaten."
"Hayır öğrenmek istemiyorum." diye atıldım hemen
"Bir şey istemiyorum. Ne olur benden uzak durun!" dedim ve banktan hemen kalkıp okula girdim. Sınıfa çıkıp Canla konuşup bu yanlış anlaşılmayı düzeltmem gerekiyordu. Koşarak yukarıya çıktım ve sınıfa girdim. Canı kendi sırasında defterini boş boş karalarken bulunca yanına oturdum
Gözlerini kaldırıp yüzüme baktı...
"Konuşmak istemiyorum Lale. Lütfen beni yalnız bırakır mısın."
"Hayır kalkmayacağım çünkü ortada bir yanlış anlaşılma var, benim sevgilim yok sevgilim olsa seninle nasıl gezeyim Can!" Can hayal kırıklığı ile yüzüme baktı
"Yüzümü bu hale getiren adam bana senin sevgilin olduğunu söyledi. Senden uzak durmamı sınıfımı bile değiştirmemi söyledi. Söyle Lale kim böyle bir şey söyler!"
"Yok öyle bir şey-"
"Niye biri gelip bana öyle bir şey söylesin ki? Madem yok oyle nir şey!"
"Bilmiyorum. Ama yemin ederim öyle bir şey yok. Öyle bir insanın varlığından bile haberim yok. Lütfen Can, böyle bir yanlış anlaşılma yüzünden aramız kötü olmasın." Once yüzüme baktı sıkıntılı bir nefes aldı.
"Yoktur yani?"
"Tabii ki de yok. Ben öyle birine mi benziyorum. Sevgilim olsa seninle okuldan kaçıp gezmelere çıkabilir miyim?"
"Peki" dedi ve yorgunca güldü
"Ama bu işten hiç hoşlanmadım." Diye mırıldandı defterini karalamaya devam ederken kendisiyle konuşuyor gibiydi.
"Niye gelip bana senin sevgilin olduğunu söylesin ki?"
"Acaba seni biriyle mi karıştırdı da geldi belki başkasıyla alakalı bir yanlış anlaşılma-"
"Lale dedi. Ismini söyledi."
"Nasıl biriydi, yani tanıyor muyum acaba....Yoksa Abim seni korkutmak için mi öyle bir şey söyledi."
"Hayır ağabeyini gördüm tanıyorum, bu daha uzun boyluydu esmerdi....Neyse boş ver çıkar yakında kokusu. Sen nasılsın? Kusura bakma bahçede sana öyle bağırmamam gerekiyordu."
"Hayır. Asıl sen kusura bakma yüzünü bu hale getiren kim bilmiyorum ama benim yüzümden oldu. Çok acıyormu?" Sıranın üzerindeki elimi tutunca irkildim
"Böyle düşünme hem sen bana her zaman böyle gülümse. Benim ağrım Sızım kalmaz." Gülümsedim.
Zaman geçiyor dersler bitiyordu. Son tenefüste lavaboya gittiğimde kabine girdim daha sonra ellerimi yıkarken iki tane kızın konuşmasına şahit oldum
"O yeni çocukları gördün değil mi?"
"Hangilerini, yeni gelenler mi yoksa daha yeni gelenler mi?"
"Daha yeni olanlar." Deyip kıkırdadılar.
"Üst sınıftan arkadaşım dedi ki onlar çeteymiş." nefes almayı bıraktım
"Ne...Nasıl yani?"
"Kızım görmüyor musun, zaten yaşları büyük duruyor kesin bir şey var o yüzden okula geliyorlar." Makyaj çantasından parlatıcı sürdü diğeri gözüm üzerllerindeydi.
"Lodos diye birinin adını söyledi. Ama fazla bir şey söylemedi." O an beynimde şimşekler çaktı.
34 LDS 099
LDS
LODOS
Ayna da şok olmuş bir şekilde kendi gözlerime baktım. Demek bunlar çeteydi gerçekten. Korkuyla yutkundum. Acaba Demir bunları beni öldürmesi için mi göndermişti.
Başımı sağa sola salladım, saçmalıyordum. O kadar da değildi. Hem öldürmek istese şimdiye kadar öldürürdü değil mi? derin bir nefes alıp tuvaletten çıktım.
Sınıfıma girdiğimde bir deli cesaretle Saffetlerin olduğu sıraya ilerledim. Evet korkuyordum ama ne olacaksa olsun diye düşündüm.
"Siz Lodos'un çetesinde misiniz?" üçü de bana şaşkınlıkla baktı
"Ne saçmalıyorsun kızım!" dedi Kaan
"Biliyorum, evimin önünden geçen daha sonra Demirin yaslandığı arabanın plakasında 34 LDS 099 yazıyordu. LDS plakası Lodos demek değil mi? Ayrıca bugün de Lodos çetesi diye bahsettiler sizden. Lodos çetenizin adı Demir de başınız daki adam değil mi?" üçünün de gözlerinde zekama olan hayranlığını görebiliyordum
"Ağzını kimseye açarsan ölürsün." dedi Saffet
"Kimseye söylemeyecektim zaten. Ben sadece amacınızın gerçekten ne olduğunu merak ediyorum." susup üçünü de gözlerine baktım. Tüylerimi ürperten soruyu sordum.
"Beni mi öldüreceksiniz?" birden üçüde gülmeye başlayınca huzursuz oldum. Sertçe yutkundum
"Ne öldürmesi öldürmek istesek şu anda karşımızda olur muydun?"
"Peki ne yapacaksınız, neden geldiniz, bu okula?"
"Bizim canımız bir daha Okul okumak istedi, malız çünkü biz." diye konuştu hemen Ali ona ters ters bakmadan kendimi alıkoyamadım. Evet mal oldukları belliydi zaten.
"Ne için burada olduğumuzu elbet öğrenirsin. Sen dediğimizi yaparsan kimsenin canını yanmaz. Sadece o Ceylan denen yarım akıllı kızla konuşabilirsin, başka hiç kimseyle hele hele bir erkekle yan yana geldiğini bile görmeyeceğiz." Şaşkınlığımı üzerimden attım.
"Can benim arkadaşım bir daha ona zarar vermeyin. Tamam siz vermemiş olabilirsiniz ama o bahsettiğiniz kişi her kimse o da vermesin. Hem sırf bir olayı gördüm diye hayatıma böyle müdahale edemezsiniz."
" Eğer laf dinlemezsen görürsün eder miyiz edemez miyiz."
"Tek yaptığınız bu değil mi tehdit-"
"Biz tehdit etmeyiz yaparız sırana dön. Ders başlayacak zeki kız ders çalış." Pes edip hiçbir şey demeden Sırama geçip oturdum.
Dakikalar sonra herkes sınıfa gelmişti ve hoca derse başlamıştı. Okul çıkışı abimden bir mesaj almıştım. Bugün iş çok yoğun olduğu için okul çıkışı eve uğramadan işe gideceğini yazmıştı.
Can beni eve bırakmayı teklif etse de kabul etmemiştim. Saffetlerin bahsettiği kişinin ona zarar vermesinden korkuyordum.
Biraz yürüyüp eve giderken de alışveriş yapmayı düşünmüştüm. Ablam bu sabah evden çıkarken biraz para verip okuldan döndükten sonra süt alıp sufle yapmamı söylemişti. Tek yapabildiğim tatlı sufle yapmaktı, o da bunun farkında olduğu için sürekli bunu isterdi.
Eve giderken bir marketten bir tane süt ve kakao alıp yürümeye başladım ama o takip ediliyormuşum hissi hiç beni terk etmemişti. Arada arkamı dönüp bakmak istesem de artık bakmamaya karar vermiştim.
Ne olacaksa olsun!
Apartmanın kapısına geldiğimde açıp merdivenlerden yukarıya çıktım. evimizin olduğu kapıya gelince açtım ve elimdekileri bırakmak için mutfağa girdim.
Tam o anda sanki odamda bir ses duymuştum... sanki değil gerçekten odamda sesler geliyordu. Abim ve ablam evde yoktu. Odamda hırsızdan başka kim olabilirdi ki! Korkudan önce donsam da hızla kendimi toparlayıp dışarıya koştum sokağa çıkar çıkmaz ne yapacağımı bilemedim. Nefes nefese etrafıma bakıp
"Imdat" diye çığlık attım.
.
Vote vererek destek olur musunuz💖