LIZA'S POV..
How time flies dalawang taon na mga anak ko,yes mga anak kambal kasi sila , and what a surprised that I raised them on my own. By the way they're Louigi Emmanuel Araneta and Louisiana Marie Araneta , They were born on January 16, 1989. Yes ka -birthday nila ang mommy ko pero sadly hindi pa nila nami-meet si mom, pero ang daddy oo kaso until now hindi pa rin nya ako kinakausap.
"Mommwy?? Where's our daddwy pwo?" Said the two year old Siana.
" Hah?" Saad ko, nagulat ako doon ha.
" Yes mommwy , where's daddwy?" Said Louigi too.
"Hah? Diba I told you, your daddy is dead." Pagsisinungaling ko na naman.
"I dwon't belwieve in you mommwy." Aba apaka talino naman nitong si Siana na ito.
"Yes pwo mommwy, nag la-lwie ka na naman pwo." Said Louigi also.
"Hmm?? Babies listen to mommy ha? Actually I don't know where your dad is. Ok?" I said.
"See, she's lying kwamby." Louigi said.
"Otay pwo." She said, may pinagmanahan.
"Let's eat na ha? Don't talk about your dad na." I said.
"Mommwy, I want to pway." Saad naman ni Louigi.
"What do you want to play ba baby?" Tanong ko naman.
"HMM???" He said alam ko na may kalokohan na naman ito at idadawit nya na naman si Siana.
"What is it ba babies?" I asked again.
"Cwall a randwom gwuy mommwy." He said apaka pilyo.
"Gweat idwea kwamby." Siana said too.
"Babies, mommy have a class pa po. She needs to study na ulit. Doon muna kayo kay tita Alice ok? Want nyo ba na ma-late si mommy tapos di na ma-finish sya sa school?"
"Nwope pwo..."Siana said.
"Swowwy mommwy.. Nwext twime na lang pwo, if mway fwee twime ka pwo uwit." Louigi said.
Sa totoo lang nahihirapan ako, nanay sa umaga estudyante sa hapon hanggang gabi. Sa akin pa kasi sila nag gagatas..
"Mommwy? Awe you otay?" Siana asked me.
All my life never akong napagod, kasi nandyan mga anak ko, kahit bunga sila ng isang kasalanan. Na habang buhay kong pinag sisisihan.
"Yes po baby, mommy is alright, because you and Louigi are there. Always remember that mommy really loves the two of you. Even though your dad aren't here." I said. And holding back my tears.
"Sus your mommy is the strongest and most brave woman I've ever known" Said the voice of a man.
"Weally?" Said Louigi.
Lumingon naman ako sa likuran ko kasi yung mga reaction ng mga bata, gulat na gulat.
"Yes She is." He said again.
"Bonget??!!" Saad ko.
"Yes I've been trying to find you for over two years. Simula kasi nung nag New York ka, hindi na ako naka receive ng update from you. So sila yung baby mo?" He said. And kitang kita sa mukha nya yung saya at aliwalas ng ngiti nya.
BONGBONG'S POV...
Nung makita ko yung mga bata, hindi lang sya basta saya? Yung feeling na may 'LUKSO NG DUGO.'
"Ha? Yes they are. Ahm Louigi Emmanuel Araneta and Louisiana Marie Araneta. They're turning three na sa January. Grabe 1988 nung huli kitang nakita. Laki ng pinag bago mo ha?" Louise Stated.
"Wow ang gaganda ng pangalan parang mommy nila. Oo nga eh, and now 1991 na ang bilis. Hello Louigi and Louisiana. Ang pretty and Handsome nyo naman." I said. Hindi ko alam kung maiiyak ako, kasi ang saya saya ko nung makita ko sila.
"Hewwow pwo, you awe ouw daddwy pwo ba?" Said the two year old Siana.
"Ay. Hindi po, I'm your mom's friend po. I'm tito Bongbong."
"Hewwow pwo daddwy Bwongbwong." Aba jusko po pasma, pano nya nalaman na gusto ko si Louise.
"Baby!?" Gulat na sabi ni Louise.
"Hahaha it's ok..Malay mo Louigi I'm your soon to be daddy hahaah! Kidding." I said.
Pansin ko naman na namumula si Louise.
"Hinanap mo lang ba talaga ako para sabihin lang yan sa mga anak ko?" She said sarcastically.
"Well I guess yes? By the way how are you and Jeff ba yun?" I asked.
"We're not together na a year ago. He broke up with me. Kasi nalaman nya na di nya anak yung dalawa. Napaka dumi ko daw na babae. Hindi ko naman sya masisisi, na ganun tingin nya sa akin. " She said. I feel bad for her, kasi mukhang dahil sa sarili kong kagaguhan nasira ko silang mag kasintahan.
"Aw ganun? I'm sorry." I said.
"Oh? Bakit ka nag so- sorry?" She said.
"Wala naman kasi bigla kong natanong.... Louise or Liza.. If you don't mind? Ang tagal ko na gusto sabihin ito eh." I said. I want her to be my Partner in life pero parang ang bilis.
"Huh? Ano yun? Kinakabahan ako sa'yo." She said.. Napatingin naman ako sa dalawang bata na mga chismoso at chismosa.
"If you don't mind, alam kong ang bilis ko hahahah!...." I said and cleared my throat. "Marie Louise C. Araneta, will you be my Girlfriend? If di mo pa kaya ok lang, I'll court you until you give to me your answer." I said. I saw in her face na gulat na gulat sya.
"Hah? Yan ba talaga yung pinunta mo dito sa New York?" She said.
"Sorry, masyadong mabilis, when we met a few years back, lalo na nung pinuntahan ko kayo sa bahay ng daddy mo dito. Nung nalaman ko din na may naka buntis sa'yo. Sorry talaga kung nag confess ako ngayon. Pero kung you're not yet ready. Ok lang I'll wait for you, I know you're still your healing process." I said.
"Sorry Bonget, I didn't answer your questions, I need to focus on my study, lalo na naghahabol ako para matapos ko na yung masterals ko. And also I need to take care of my children kasi malabong makita ko na yung ama nilang magaling." She said.
Tumango na lang ako at ngumiti ng bahagya lalo na sa mga bata.
'I know that they're my children too. Ramdam ko yun, may lukso ng dugo eh, pero kung sasabihin ko naman baka kamuhian ako ni Louise.'
"Ok lang Louise naiintindihan ko, may pasok ka pa diba? Hatid ko na kayo ng mga bata, or gusto mo ako mag alaga sa kanila?" I volunteered.
"Hah? Sure ka ba? Baka magalit girlfriend mo?" Louise said.
"Nako Louise wala na rin kami nun, two years ago? Nung huling kita natin, akala nya kabit kita, nakakatawa diba? So ano? Hatid ko na kayo? Ahm if you don't mind, breast feeding pa rin ba sila?" I said.
"Ay? Ganun? Sorry ,ano ka ba naman Liza na lang, nag mumukha akong teenager eh, porket maliit ako? kidding. Sus, baka nga joke. Ah? Oo di ko naman maiwanan na formula lang yung dinododo nila, sumusuka eh." She said. "Sige na nga hatid mo na kami mapilit ka eh." She added.
"If you don't mind panoorin ka na lang namin habang nasa klase ka? Aware naman siguro mga professor mo ano? Na may anak ka? And sa'yo pa nadede?" I said..
"Hah? oo naman alam naman nila, nung kapapanganak ko nga lang, halos gusto nila lahat puntahan ako, kasi nag home study ako nun eh.
Hay nako tara na nga." She said again. Habang buhat buhat nya yung dalawang bata.
"Akin na yung isa, mahihirapan ka nyan eh. Louigi and Louisiana, gusto nyo po ba si Tito Bonget mag alaga sa inyo? Habang nag school si mommy?" Saad ko sa dalawang bata habang buhat buhat ko si Louigi.
"Weally? Cwan we cwall you daddwy?" Louisiana said.
"Siana?" Saad naman ni Liza.
"It's ok, my soon to be wife." Pang aasar ko.
"Bonget naman." She said.
"Opo the two of you can call me daddy, pero parang common na. Call me dada na lang." Sabi ko, habang yung tibok ng puso ko mas lalo bumibilis, habang nakayakap sa akin si Louigi.
"Yes pwo dada!!" They said in unision.
"Opo mga anak ko."
..................................
Nabalot na lang kami ng katahimikan habang papuntang school ni Liza, ito tulog na si Siana habang , nadede pa sa ina nya, si Louigi naman tulala na din, pa hapon na rin kasi eh, and hanggang gabi ang pasok ni Liza. So kumain na lang ako ng mahabang pasensya.
"Paano papasok na ako ha? Yung mga bata hahahahah!" Liza said.
"Opo mommy namin, hahaahhaha! sige na get inside na, dito lang kami oh. Tulog naman na mga bata. "I said,
Tumango na lang sya tyaka pumasok sa loob ng eskwelahan.
Pagka pasok nya sa loob, tumingin naman ako sa dalawang batang ito.
'Alam ko anak ko kayo, I'm sorry if wala ako sa tabi ninyo lalo na ng mommy nyo. I'm very sorry my children, hindi sinasadya ni daddy ang ginawa nya kay mommy nyo. Sana mapatawad nya din ako. '
................ TC.......
" Sakit nyo naman, lalo ka na Bonget eme."