İki saatin ardından uyanmıştım günü sadece iki saatlik uykuyla geçiriyorum. Koltuktan oturma pozisyonuna geldim masanın üstündeki sigara paketinden bir tane dal çıkarıp yaktım içime derince çekip dumanını havaya bıraktım uzun bir süre sigarayla bakıştıktan sonra bir nefes daha çektim içime zaten kendiliğinden yanıp yarılanmıştı bir nefes daha alıp izmaritini tabağa bastırıp koltuğun balığına başımı dayayıp bir süre öyle bekledim.
O kız Ecmel aklımdaydı kimdi bu kız ya yalan söylüyorsa korkudan beni kendine inandırıp onu bırakıcağımı sanıyorsa büyük yanılıyor. Niye sırtı duvara deydiğinde inledi ki . Yiğit mi ona bişey yapmıştı ne de olsa birilerinin adamı olup olmadığını bilmiyorum.
Ayağa kalkıp üst kata çıktım odama geçicekken odası gözüme çarptı, ayaklarımı o tarafa doğru yönlendirdim. Odanın önünde bir süre bekledikten sonra kilidi çevirdim ve kapıyı açıp ittim. Oda karanlıktı uyumuş olmalıydı ışığı bulup açarak yatağa baktım ama yoktu ya kaçmışsa gözüm Saatler
önce ki yerine çarptı yerde yatıyordu.
Aptal mıydı bu kız yatak varken yerde yatıyor. Yanına yaklaştım göz kapakları ve göz altları kıpkırmızıydı burnuda kızarmıştı, ağlamıştı sanırım. Yere eğilip bir kolumu bacaklarının altından bir tane kolumuda sırtına koyup kaldırdım kuş gibi hafifti bu kız hiç bir şey yemiyormu.
Kucağıma aldığım an bana sokuldu bir şey mırıldandı ilk anlamasamda
-"anne"
dediğini anladım sonradan, bari baba deseydin be kızım yüzümü buruşturdum oyalanmadan götürüp yatağa bıraktım üstünü örttüm tam gidicektim ki koluma sarılıp
-"gitme anne " diye mırıldandı
-"lütfen lütfen gitme anne , bırakma beni "
gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı şaşkınlığımı bir kenara bırakıp yatağın kenarına oturdum sırtımı yatağın başlığına dayadım hala uykusunda ağlıyordu annesine ne olmuştu niye anne diye sayıklıyor bir süre sessizce oturup yeri izledim .
Kolumu ondan kurtarıp ayağa kalktım ve odadan çıktım. Saat daha gece yarısıydı çalışma odasına gidip önüme bir kalem ve kağıt çektim karalama yapmaya başladım. Bir süre anlamsız şeyler çizdikten sonra saatime baktım baya bir zaman geçmişti sabah olmasına yarım saatten az bir süre kalmıştı. Odadan çıkıp kendi odama geçtim üstümdekileri bir çırpıda çıkarıp kirli olanları banyoya doğru gidip kirli sepetine attım ve duş almak için fiskiyenin altına girip suyu açtım bir süre sadece sıcak su üstümden akıp geçti daha fazla Oyalanmadan yıkanıp çıktım.
Üstüme siyah bir takım giydim komidine doğru gidip çekmeceden kol saatimi ve kol düğmelerini çıkardım,geri aynanın karşısına geçip taktım. Telefonumu alıp odadan çıktım alt kata inip yiğiti çağırdım
-"Yiğit"
iki dakika içerisinde dışardan içeri geldi önünü ilikleyip karşıma dikildi
-"buyur abi "
-" bana bu kızın herşeyini araştır getir"
dün sayıklamasından beri hayatının ne olduğunu merak ediyordum
-" tamam abi araştırıp getiricem iki saate"
kafamla onaylayıp çıkmasını işaret ettim, o çıktıktan sonra telefonum çaldı karan arıyordu
-" dinliyorum"
karan en yakın arkadaşımdı çocukluktan beri birbirimizi tanıyorduk
-" abicim nasılsın" baya neşeliydi
"iyiyim karan sadede gel"
boğazını temizleyip
"şirkete gelicekmisin "
-" geliyorum iki saate"
Mutfağa gidip bir fincan kahve yapıp salona geri geldim koltuğa oturup kahvemden bir yudum aldım telefonumu alıp internette dolaşırken üst kattan adım sesleri geldi kapıyı kilitlemeyi unutmuştum.
Merdivenlerden inerken etrafına bakıp inceliyordu dün karanlıkta geldiği için incelememiş sanırım eve gözleri kocaman olmuş hayranca bakıyordu aşağı inene kadar onun her adımını tek tek izledim bu kız ya gerçekten orda çalışıyordu yada çok iyi masum rolü yapıyordu.
Etrafına bakmaya devam ederken gözleri beni bulduğu an sıçradı bana korkarak bakıyordu hemde çok fazla korkuyordu ayağa kalkıp ona doğru bir adım attım hemen eş zamanlı olarak oda bir adım geri gitti ben ona yaklaştıkça o geri kaçıyordu böyle biraz devam ettik en sonda merdiven demirlerine çarpıp durdu yine ağzından bir inilti kopmuştu ama bu sefer ses çıkarmam ıştı bu nereye değse hep bir yerimi ağrıyor.
Acısı dinmiş olmalıki yüzü eski haline döndü yine o korkak kıza turuncu saçları benim gibi mavi gözleri yüzünün belli kısmında çilleri var ve hemen hemen 50 kilo olan biriydi. Yüzündeki yaralar kötü olmuştu ama benim umrumda değildi ağzını açıp kapatıyordu onun konuşmasını Sabrımın son demlerinde bekliyordum en sonunda derin bir nefes aldı ve tam gözlerimin içine bakarak
-" ben gitmek istiyorum"
dedi tek kaşımı ciddimisin der gibi kaldırdım ama cevap vermedim bir kere daha
-" ben gitmek istiyorum" dedi
yine cevap vermedim sinirlenmişti sanki en sonunda sabrı kalmamıştı sanırım bağırdı ve bu onun için bir hataydı çenesini sertçe tutup
sıktım dişlerimin arasından
-" o sesini kıs sakın bir daha bana bağırmaya kalkışma yoksa senin de kafana sıkarım" diye konuştum
korkmuştu ve gözleri dolmuştu az önceki siniri benim için sinek ısırığı gibiydi ama bana bağırma cesaretini kimse almazken o hiç alamazdı.
Gözlerinden yaşlar akmaya başladı çenesini yine aynı sertlikle sağa doğru savurdum. Kapıya doğru dönüp Ali'ye bağırdım
-" Aliiii"
Ecmel sessizce hıçkırmaya başlamıştı ama tutuyordu hıçkırıklarını. Ali koşarak yanıma geldi ve yere baktı saygıdan yada korkudandı
-" buyur abi " diye konuştu
-" bunu alıp odaya götür ve kilitle" gözleri hemen beni buldu hayır dercesine bakıyordu.
-" kim olduğunu öğrenmeden bırakmak yok sakın elinizden kaçırmayın yoksa hesabını siz ödersiniz" hemen başını sallayıp
-" tamam " dedi arkama dönüp tam gidicektim ki koluma sarılıp ağladı -" lütfen bırak gidiyim kimseye bişey demiycem lütfen" ten temasından nefret ederdim hemen kolumu sertçe çektim affalmıştı
-" sakın bir daha o ellerinle bana dokunma anladınmı sakın senin yüzünden gidip takımımı değiştirip kuru temizlemeye göndermek zorundayım"
gözleri ellerini buldu sonra bana baktı ve tekrar ellerine baktı kafasını kaldırıp gözlerinde anlam veremediğim bir duyguyla bana baktı tekrar ve -" ö.. özür dilerim" dedi kekeleyerek.
Onu takmayıp odaya gittim üstümü hızlıca değiştirip onları kirli sepetine attım geri geldiğimde aynı yerinde duruyordu ve ellerine bakıyordu gözlerimi ondan Ali'ye çevirip baş işaretiyle götürmesini söyledim Ali koluna girip onu üst kata yönlendirdi itiraz bile etmeden çıkıp gitti odaya.
Evden çıkıp arabama bindim son sürat şirkete doğru sürdüm yarım saatlik yolu on beş dakikada bitirip arabadan indim ve hemen şirkete girdim beni gören çalışanlar baş selamı verdiler ama hiç birine bakmadan özel asansöre binip on beşinci kata çıktım o kat sadece bana özeldi tam karşıda odam çalışma odasının çaprazında yatak odam vardı kendim için yaptırmıştım arada burda kalıyordum.
Koridordan geçerken asistanım Rana konuştu yanımda yürüyerek sırnaşık bir kadın olduğu için midemi bulandırıyor
-" Alaz bey bugün pars beyle toplantınız var saat 11 de bide karan bey geldi odanızda sizi bekliyor" ona bir bakış attığımda göğüs bölümünde üstünü biraz daha aşağı çekti ona tiksinircesine baktım ve odama girdim.
Karan koltuğa yayılmış oturuyordu temastan hoşlanmadığım için pek dokunmuyordu yada dokunduğu zaman vericeğim tepkiden korkuyordu.
-" Hoşgeldin abi" ona kafamı sallayarak yerime oturdum
-" getirdiğimiz it nerde" konuştuğumu gördüğü zaman toparlandı
-" onu depoya kaldırdık" dirseklerini ayaklarının üstüne koyup birleştirdi -" bizim çocuklar biraz oyun oynadılar onunla baya bir eğlenmişlerdi" gülerek konuştu -"güzel" bu benimde hoşuma gitmişti o yağız piçinin arkasından adamlarınıda gebertmeliyiz elimize ayağımıza bulaşmasınlar" kafasını sallayıp -" kesinlikle" dedi.
-" Ne içersin"
-" şekerli kahve"
Ranayı aradım telefon ilk çalışta açıldı benimi bekliyordu bu sırnaşık
-" buyrun alaz bey"
-" bir sade birde şekerli kahve getir"
Cevap vermesini beklemeden kapattım
Bir kaç dakika dosyaları inceledim kapı çalınmasıyla kafamı kaldırdım Rana içeri girdiği an başımı geri eğdim görmek istemiyordum onu önce masama kahveyi bıraktı sonra sanırım karana verdi bir süre kapının açılma sesini bekledim ama ses gelmeyince kafamı kaldırdım
Olduğu yerde bana bakıyordu.
Çok fazla sabrımı sınıyor bu kız
-" ne bekliyorsun çıksana" sert sesimle irkildi ona attığım bakışlar yüzünden eli ayağına dolandı özür diliyceğini anladığım an sert sesle konuşmaya devam ettim
-" Rana bu aralar çok gözüme batıyorsun attığın adımlara dikkat et tek hatanda kendini dışarda bulmak istemiyorsan sadece işini düzgün yap"
Gözleri doldu sulu gözlü kızlardan nefret ediyorum
Daha yüksek sesle -" ÇIK" dedim karanda irkilmişti
Koşarak dışarı çıktı çıkar çıkmaz karan -" abi bu biraz sert olmadımı"
-" sen karışma"
-" peki öyle olsun"
Bir süre dosyalarla ilgilendim karan konuşmaya başlayınca dikkatim dağılmıştı
-" Alaz bu Bülent AK işi noldu"
Önemli bir şey olmadığı sürece adımı kullamazdı.
-" öldü"
-" öldümü öldürdünmü"
Sinirlerimi bozmuştu böyle konuşması
Sert bir sesle adını söyledim
_"KARAN" korkudan hemen sustu buda benim işime geldi bir süre daha dosyaları inceledim kalktığımda karanda benimle birlikte kalktı
-" yürü şu kaldırdığınız adamın yanına gidiyoruz"
-"tamam gidelim"
Dışarı çıktığımız da rananın yüzünü bile görmek istemediğim için bakmadan asansöre bindim. Şirketten çıkıp arabalarımıza bindik depoya kadar son sürat sürdüm depoya geldiğimde arabayı gelişi güzel bırakıp indim.
Deponun önüne geldiğimde çocuklar kapıyı açtılar içeri girdiğimde adam hala sağlamdı birazda ben eğleniyim
Adam beni gördüğü an -" Se..sen" dedi ve kekeledi.
KARAN KOÇ
ALAZ ERDEM
ECMEL KAYA