Uzun bir yolculuğun ardından... şirketin önünde durmuştu araç..benden komut bekliyorlardı.
Bir süre oluşan sessizliği bölerek
"Amcamın evine gidiyoruz.."
Dedim..
Şoför başını bana çevirip şaşkınlıkla bana bakıyordu.
"A-ama efendim.... amcanızın yanina nasıl gideriz??..O size....neler yaptı!!"
Elimi anlıma götürüp sesimi biraz daha yükselterek tekrar ettim.
"Sür hadii!!"
Önüne dönerek hızla bulunduğumuz yerden ayrıldık...
.
.
.
Biliyorum... neredeyse.. bırak ayağına gelmeyi onunla toplantılar dışında yüz yüze bile gelmiyorduk.
Şimdi hayatım boyunca bana zararı olan birinin ...Ulaş'ın kaybolmasıyla birlikte sessizce kenara çekilmesinden anlamam gerekiyordu.....fazlasıyla ileriye gidenin amcam olduğunu....
5 yıl boyunca onun yüzünden katlanmak zorunda kalıp...şimdi sonuç eğer Ulaş'a zarar gelmesiyse...o zaman...
Neler yapacağımı amcam dahi bilemezdi...
.
.
.
.
.
Villasına geldiğimizde...korumalarım arkamda toplanmış bir şekilde kapının açılmasını bekledi...
Kapılar açıldığında amcamın korumalarının silahlarını gösterircesine güç gösterisi yaptıklarını izliyor ama umursamıyordum..
Kısaca geleceğimi biliyordu yani.. yoksa adam sayılarına kıyasla bakarsak...sayıları oldukça fazlaydı...
Düşüncelerimle boğuşurken...korumalardan biri kulağıma yaklaşıp
"Ender Bey ...sayıları çok fazla....bir kaç dùzine adam çağırmamı ister misiniz?"
Onaylamazca başımı sallayıp omzuna dokunup... gözlerimi villanın kapısına getirdim ...
"Sorun yok...iyi böyle ".
Villaya geldiğimizde...içeriye yavaşça girdim...Amcam hiç istifini bozmamış rahat koltuğunda kahvesini yudumluyordu...
.
Sakin olup....Sadece basit bir konuşma geçeceği yönündeydi hislerim....
Karşısında dikildiğimde ellerim cebimde gözlerimi dikmiştim üzerine...
Tam bir şey diyecekken sözümu kesip..
"Aranma haberi geldiğinde korkup kaçtığını düşünmüştüm."
"Ulaş nerde?"
Gözlerini yavaşça kırpıştırıp...kenara koyduğu fincanını...
"Neyden bahsediyorsun?"
"Saçma sapan zırvalamadan ..dinle beni...Ulaş nerde?"
"Uzaklardan buraya yanıma gelme sebebin şirketini altüst etmem değilde .... Yabancı birini kaçırdığım düşüncesi için miydi?"
Hafiften gülümseyerek...
"Evet..bu sefer her şeyin istediğin gibi olmasına izin vermeyeceğimi sana göstereceğim"
Elini sakalına götürüp gülmeye başladı..
"Onun burda olduğuna dair sana iten şey ne?''
Masasına sertçe vurup gözlerinin içine derince baktım...
"Bu siktiri bok olaylar bir tek senin gibi karaktersizlerden çıkıyor çünkü..."
Yumruğunu sıkıp ayağa kalkıp...... sinirle yakamdan tutuğu gibi salladı...
"Ulaş mıdır ne boktur...bir sık bildiğim yok benim!!!!"
"O zaman ...nerde Ulaş???!!!"
Omzunu silkip tutuğu ceketimi bırakarak itti...
"Demek ki terk etti seni... kimse sana tahammül edemiyor..."
"Kapa çeneni de...en başından beridir gözünün onun üzerinde olduğunu biliyorum...yerini bilmememe ihtimalinden bahsetme bile bana!... Doğru düzgün söyle hadi!!!! "
"Niye öyle dedin ki şimdi... Onu benim adamım diye yanında tutan senken mi... güvenimden söz ediyorsun..oysa senin yüzünden oluyor bunlar.. "
"Ha...ne...?"
"Dediğin adamla ilgilenmiyorum...onu kaçırsam ne elde edebilirim?"
"Bilmiyormuş gibi konuşma...her şeyimi elimden aldın sen ..yalan söylemeyi kes??!!"
............................................................................
............................................................................
........................................................................................................................................................
............................................................................
Ulaş'tan...
Bulundugum yerin neresi olduğu hakkında bir fikrim yoktu.. fakat tek bildiğim şey..
Etrafım boş bir alandı .....ağır bir benzin kokusu vardı...ve buz gibi soğuk betonun üzerinde duruyordum öylece ....
O kadar karanlık ve kasvetli bir yerdi ki burası... işlemi durmuş bir fabrika?...hayır belki de bir depo da olabilirdi....
Şimdi düşününce... buraya ilk geldiğim zaman bana gösterilen o zorlukların anlamını bu şekilde öğrendiğim için..biraz olsun sinirlenmeye başlıyordum..
Etrafta pek ses olmadığı icin tam olarak yanlız olup olmadığından da emin olamıyordum.
"Hey!!! Kimse var mı !!!!!!!..Hay sikeyim ya!!! Öylesine mi getirdiniz lan orospu çocukları!!!"
Ender'in yanından beni götürdüklerinde ..sırf Ender'in de yanımda olduğunu belli etmemek için götümü yırtmıştım.
Allahtan o gece...yorulmuştu ki... gittiğimi farketmemişti bile..Umarım iyidir...
Enderle biraz daha vakit geçirmek için... Söylediğim telefonumun olmadığı yalanının işe yarayacağını düşünürken...onu bir beladan kurtaracağımı düşünemezdim...Neyse...bir süre kafasını dinlendirirdi en azından...
Tabi...asıl mesele...o kafasını dinlerken...beni unutmasın diye...burdan çıkıp tekrar karşısına çıkmak gerekiyordu...
Sadece öylesine kaçırılmış biri gibi hissettiğimden..acaba unutuldum mu lan....diye de bir aklımdan geçiyordu...
Sadece bileğimden ve ayaklarımdan zincirle bağlanıp öylece bırakmak...ne sikim işti gerçekten..
"Taşak geçiyorlar sanki "
............................................................................
Bir süre öylece durup...sessizliği dinlerken...
Kapının açılmasıyla içeri giren.. kadının yüzününü tanımamama imkan yoktu...
Ece Hanım'ın burada ne işi vardi .....
Saşkınlığıyla birlikte beni gördüğünde titrek bir şekilde ağlamaya başladı...
"U-ulaş!!!! Senin..senin burda ne işin var??!!"
Ece'nin yanında duran adamın onu sertçe sarmasını izlerken
"Adımı nerden biliyorsun?"
Adam kadını karşımdaki kolona bağlayarak... ardından attığı yumrukla..
"Hay!!!siktiğiminn....!!!!"
Adam sadece bana bakıp odadan ağır adımlarla çıktı...
Ece Hanım'a bakarken...her yerinin darmadağınık olduğunu gördüğümde... işlerin sandığımdan ironik değilde..ciddi ciddi boku yediğimizin göstergesinin farkına varmıştım...
"İsmini nasıl bilip bilmediğimi sormaktansa!!!! Öleceğin için neden endişelenmiyorsun!!!!"
Ölecek miydim?
Bilmiyorum ama hiç ölecek biri gibi hissetmiyordum...Ece Hanım korkarak etrafına bakınıp ...cevap beklercesine izliyordu beni...
Hafiften gülümseyerek
"Ender'i gördüm sonuçta... ölsem de güzel sondu derim. "
Birden yerinden kıpırdanmaya başlayıp telaşlı bir şekilde bana bağırdı..
"A-aptal mısın?!!??! Sana bir şey olursa Ender'in yaşayabileceğini düşünüyor musun gerçekten!!!"
Umursamazca gözlerimi ondan çekip ...boş duvarı izledim..
"Bunu neden bana onun sevgilisi söylüyor?"
Hafiften bakış attığımda başını eğip ağlamaya devam ediyordu...
"Onun hiçbir şeyi değilim!!!Aptalsın!!aptal....Benim canım bile senin ...sırf senin için tehlikede olduğuna neden inanmıyorsun!!!!???"
Ne demek değilsin...gerçi karşımda kanlanmiş gözlerle bağıran bir kadını sorgulamak doğru muydu gerçekten....tabi neden söylediği o şeyi şimdi söyleme gereği duymuştu...hm...
............................................................................
............................................................................
........................................................................................................................................................
............................................................................
............................................................................
Ender'den
Amcam sinirle bana bakıp...
"Ender ..sözlerin boş suçlamalardan ibaret...Dediğim gibi ...buraya dediğin kişiyle hiç bir bilgim yok.."