ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ ႏွင့္ သူနာျပဳေရွာင္း
Part 25
-----------
ေရွာင္က်န္႔မားမွာဆြံ႕အမိသလိုပဲ ဘာမွလည္းမေျပာေတာ့ပါ သူမျပန္လာေတာ့ သူမသားနဲ႔ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္နဲ႔ကအခ်င္းခ်င္းဖက္ေနၾကတာ
ခြာလို႔ေတာင္ရပါ့မလားေတာင္မသိေတာ့ဘူး သူမအစတုန္းကလန္႔သြားပါ
ေသးတယ္ ေရွာင္က်န္႔ကျဖစ္လာသမွ်ကို ခ်စ္သူနဲ႔အတူရင္ဆိုင္မယ္ဆိုၿပီး
သူမေရွ႕မွာရဲဝံ့စြာနဲ႔ျပတ္သားစြာေျပာခဲ့တာ သူမေခါင္းၿငိမ့္ခဲ့ပါတယ္
အခ်စ္စစ္မွန္ရင္အခက္အခဲနဲ႔ျပည့္ေနရတာပဲေလ။
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ဟာဆိုရင္တည္းခိုခန္းေတာင္မျပန္ေတာ့ပဲနဲ႔ ေရွာင္က်န္႔တို႔အိမ္မွာေနတယ္ လီရွင္းခမ်ာသနားေတာ့သနားသား
အထုတ္ေတြဆြဲလာရတာအေမာ ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ကသူ႕ခ်စ္ခ်စ္နဲ႔ေတြ႕ၿပီးေပ်ာ္ေနၿပီ
သူကေတာ့အထုတ္ေတြတစ္ေယာက္ထဲဆြဲေနရတာ အထုတ္ထမ္းသမား
ငွားေပမဲ့ မရပါ။
"ဝမ္ကိုကို..."
"ဗ်ာ..."
"ပန္းသီးစားခ်င္တယ္"
"ဒီမွာေလ က်န္႔က်န္႔ရဲ႕"
ေရွာင္က်န္႔ေရွ႕ေလးတင္ပန္းသီးေတြကိုစိတ္ထားၿပီးခ်ေပးထားတာ ပန္းကန္ေလးတိုးေပးသည္ ေရွာင္က်န္႔မေက်နပ္ပါ သူဒီလိုမ်ဳိးေနခ်င္တာ
မဟုတ္ဘူးေလ ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ သူ႕ပါးစပ္နားေရာက္တဲ့အထိကို ခြံ႕ေကြၽးေစ့
ခ်င္တာ။
"စားဘူး စားေတာ့ဘူး"
"ေဟာဗ်ာ...ကိုယ္ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ"
"ခြံ႕ေကြၽးေလ! သူမ်ားေတြကိုမေတြ႕ဘူးလား"
"ေအာ္ ခြံ႕ေကြၽးရမွာလား "
"ဟုတ္တယ္! ဝမ္ကိုကိုေနာ္ က်န္႔က်န္႔ေျပာမွထလုပ္တာ က်န္႔က်န္႔စိတ္ဆိုး
တယ္ေနာ္"
"မဆိုးပါနဲ႔ဗ်ာ ကေလးေလးလဲ စိတ္ဆိုးေနပါဦးမယ္ ဟ...အာ"
ေရွာင္က်န္႔ကစူပုတ္ပုတ္နဲ႔စားတယ္ ေရွာင္မားကေတာ့ သူတို႔ကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔
ၿပံဳးေနရွာသည္ သူမသားေလးက ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္မေရာက္လာခင္တုန္းကဆိုရင္
စိမ္းသက္သက္နဲ႔ေနေနတာ အခုနဲ႔လံုးဝဆန္႔က်င္ဘက္ပဲေလ။
"ကေလးကိုသယ္ထားေနရတာ လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့ေညာင္းတယ္ ႏိွပ္ေပး"
ေရွာင္က်န္႔ကၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ေပါင္ေပၚကိုေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းလံုးကိုတင္
ကာႏိွပ္ခိုင္းသည္ ေရွာင္မားထဆူဖို႔ပဲရိွေသးတယ္ ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ကေျခေထာက္
ကိုႏိွပ္ေပးေနသည္ ေရွာင္က်န္႔ကဇိမ္က်က်နဲ႔ ပန္းသီးကိုစားၿပီးtvၾကည့္ေန
သည္။
"ကေလးကိုနာမည္ဘာေပးမလဲဟင္ ဝမ္ကိုကို"
"က်န္႔က်န္႔ကေရာ ဘာေပးေစ့ခ်င္လဲ"
"အင္း...က်န္႔က်န္႔တို႔နာမည္ေလးလဲပါရမယ္ ဝမ္က်န္႔ယီြ ေလးဆိုရင္ေရာ"
"အင္းေကာင္းတယ္"
"ဟင္း...မိန္းကေလးဆိုရင္ေရာဘယ္လိုေပးမလဲ ဝမ္ကိုကိုကလည္းစဥ္းစား
ေလ က်န္႔က်န္႔ပဲစဥ္းစားေနရတယ္ ဝမ္ကိုကိုေနာ္ ဝမ္ကိုကိုပဲလုပ္ၿပီး ကေလး
နာမည္မစဥ္းစားခ်င္တာလားလို႔"
"မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ ကိုယ္စဥ္းစားမိတာက မိန္းကေလးဆိုရင္ ဝမ္ရိအာေရာ"
"အင္း ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္"
ေရွာင္က်န္႔မ်က္ႏွာကရႊင္ပ်ပ်ျဖစ္သြားကာ tvကိုဆက္ၾကည့္ေနျပန္သည္
ေရွာင္မားကေတာ့မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးနဲ႔ၾကည့္ေနတယ္ ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္လည္း
သနားပါတယ္ သူ႕ခမ်ာျပန္ေတြ႕ၿပီးနားေတာင္မနားရဘူး ဒီဟာေလးက
အႀကီးကိုအႀကီးမွန္းမသိပဲလာခိုင္းစားေနတယ္။
"အိပ္ခ်င္လာၿပီ..."
"ဟဲ့ အိပ္ခ်င္ရင္သြားအိပ္ေပါ့ နင့္ကိုမအိပ္နဲ႔လို႔ဘယ္သူကအတင္း႐ိုက္ေနလို႔လဲ"
"မားကလည္း...သားကသားေယာက်္ားကိုခြၽဲတာေပါ့ဗ် ေနာ္...ဝမ္ကိုကို
ေျပာလိုက္ေလ"
ေရွာင္က်န္႔က ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ရဲ႕အက်ႌစေလးကိုကိုင္ကာ ခြၽဲသည္ ဒါေလးေတြကိုပဲခ်စ္ေနရတာေပါ့ ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္လည္းေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ပါတယ္
ေနာက္ေတာ့ေရွာင္က်န္႔ကိုေပြ႕ကာ အိမ္ေပၚထပ္ကိုေခၚသြားေတာ့သည္
ေရွာင္က်န္႔မားကေတာ့ဘာမွမေျပာေတာ့ပါ သူမသားေလးေပ်ာ္ရႊင္ေနရင္ရၿပီ။
"ကဲ ေရာက္ၿပီ"
ေရွာင္က်န္႔ကိုခုတင္ေပၚခ်ေပးေတာ့ ေရွာင္က်န္႔ကလည္တိုင္ကိုဖက္ထားတာ
မလႊတ္ေသးပါ။
"မခ်ေပးနဲ႔ဦး ျပန္ခ်ီထား"
ေရွာင္က်န္႔ေျပာေသာအတိုင္းပဲ ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္မွာေရွာင္က်န္႔ကိုခ်ီထားရျပန္
ပါတယ္ အခြၽဲစိန္ေလး။
"ေခ်ာ့သိပ္ ကေလးေလးကေျပာေနတယ္ သူ႕ေဖေဖေခ်ာ့သိပ္တာကိုခံခ်င္တယ္တဲ့ "
"အင္းပါ ကိုယ္ေခ်ာ့သိပ္ရမွာေပါ့ ကြၽတ္...ကြၽတ္ အိပ္ေတာ့ေနာ္"
"ဝမ္ကိုကို...က်န္႔က်န္႔ထားခဲ့မိတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"...."
"က်န္႔က်န္႔ေၾကာက္ေနမိလို႔ပါ ဝမ္ကိုကို"
"အတိတ္မွာက်န္ခဲ့ၿပီပဲ ထားလိုက္ေတာ့ျပန္ျပင္လို႔ရမွာမွမဟုတ္တာ"
"ဝမ္ကိုကို က်န္႔က်န္႔ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔ေနာ္"
"ကိုယ္မထားခဲ့ပါဘူး က်န္႔က်န္႔ ကိုယ္မင္းေဘးနားမွာရိွေနမွာပါ "
"အင္း...က်န္႔က်န္႔အိပ္ေနရင္လည္းေဘးနားမွာေနေပးေနာ္ "
"ဟုတ္ပါၿပီကြယ္ အိပ္ေတာ့ေနာ္ ကိုယ့္ရဲ႕က်န္႔က်န္႔ "
"အင္း...ၿပီးေတာ့ အရက္ေတြလည္းမေသာက္နဲ႔ေနာ္ မေကာင္းဘူး"
"အင္းပါကြယ္ ကိုယ့္ရဲ႕ကေလးေလးႏွစ္ေယာက္အိပ္ေတာ့"
"ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လဲ တစ္ေယာက္ထဲရိွတာကို"
ေရွာင္က်န္႔ကေမွးေနေသာမ်က္လံုးမ်ား ျပန္ပြင့္လာကာ ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ကို
ျပႆနာထရွာတယ္ ဘယ္ကႏွစ္ေယာက္တုန္း သူ႕ဗိုက္ထဲကကေလးေလး
တစ္ေယာက္ထဲရိွတာေလ ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္က ေရွာင္က်န္႔မ်က္ခြံကိုဖိကပ္နမ္း႐ိူက္
ကာစိတ္ဆိုးေျပေအာင္လို႔ေခ်ာ့ရသည္။
"ဗိုက္ထဲက ကေလးေလးနဲ႔ အခုကိုယ္ေပြ႕ထားတဲ့ကေလးေလးေပါ့
အဲ့တာႏွစ္ေယာက္ေပါ့"
"ဟီး....ဟုတ္တယ္ေနာ္ ေခ်ာ့သိပ္ေခ်ာ့သိပ္ အိပ္မယ္"
ေရွာင္က်န္႔ကေက်နပ္သြားရကာ ဝမ္ရိေပၚပုခံုးေပၚေခါင္းမီွလို႔ အိပ္သြားေတာ့သည္ လက္ကလည္း ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ကုတ္အက်ႌကိုကိုင္ထား
ေသးတယ္ ၾကည့္ရတာသူထြက္သြားမွာေၾကာက္လို႔ထင္ပါတယ္။
------
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္က ဒီၿမိဳ႕မွာရိွတဲ့ျပႆနာေတြအကုန္လံုးကို ေျဖေဖ်ာက္ေအာင္
လို႔အရင္လုပ္ၿပီးေတာ့မွေရွာင္က်န္႔ကိုေခၚကာဝမ္ၿမိဳ႕ေတာ္စီကိုျပန္ေတာ့သည္
ဟိုေရာက္ေတာ့ အကုန္လံုးကအံ့ဩေနၾကေပမဲ့ မည္သူမွသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုမခြဲႏိုင္ပါ ဘယ္သူမွမခြဲႏိုင္တာ။
"ေသခ်ာလား ပတ္ဝန္းက်င္ကေျပာဆိုဒဏ္ကိုခံႏိုင္လား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ေကာင္းၿပီေလ လက္ထပ္ပြဲစီစဥ္ၾကရတာေပါ့"
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္နဲ႔ေရွာင္က်န္႔တို႔ရဲ႕မဂၤလာပြဲဟာၿမိဳ႕တိုင္းအလိုလိုမွာဟိုးေလးတစ္
ေၾကာ္ေၾကာ္ျဖစ္သြားရၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕တိုင္းမွာရိွတဲ့သူတို႔လိုမ်ဳိးပဲ ေယာက်္ားေလး
အခ်င္းခ်င္း မိန္းကေလးအခ်င္းခ်င္းစတဲ့မဂၤလာပြဲေတြလည္းရိွလာခဲ့တယ္
အခ်ဳိ႕ေတြၾကေတာ့လက္မခံႏိုင္ၾကဘူး။
"အမယ္ေလး ကိုက်န္႔ရယ္ ငါ့ကိုေတာင္အဆက္အသြယ္မလုပ္ဘူး"
လီယြမ္ကမ်က္ေစာင္းႀကီးထိုးကာ ကိုင္ရမဲ့ပန္းကိုလွေအာင္ျပဳလုပ္ေပးေနသည္ ေရွာင္က်န္႔ကေတာ့ေအးေဆး
ပဲ ။
"နင္ကလည္း အဆက္အသြယ္မလုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး ဒီအတိုင္း သိတယ္မွတ္လားအေျခအေနေတြအရေလ"
"ဟုတ္ပါၿပီ ရွင္ရယ္ ကြၽန္မနားလည္ပါၿပီ"
"အင္း ၿပီးေရာ"
"ဟဲ့ နင္ဘာမွမျပင္ဆင္ဘူးလား"
"ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ အက်ႌကဝမ္ကိုကိုျပင္ဆင္ေပးမယ္လို႔ေျပာတယ္
ငါကဒီအတိုင္းေလးေကာက္ထသြားလိုက္လို႔ရတာပဲ... "
"...."
ေရွာင္က်န္႔ကို ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္အမ်ဳိးေတြကလည္း သိပ္လက္မခံခ်င္ၾကေပမဲ့
ဗိုက္ထဲကကေလးေၾကာင့္ လက္ခံခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနေလတယ္ အခ်ဳိ႕ဆိုရင္
မယံုၾကဘူး။
"သတို႔သားဝမ္ရိေပၚဤသတို႔သားေရွာင္က်န္႔ကို ကိုယ့္ရဲ႕ ဟို..အမ္...လင္ေယာက်္ားအျဖစ္လက္ခံႏိုင္ပါသလား"
"ဟုတ္ကဲ့ လက္ခံႏိုင္ပါနယ္"
"သတို႔သားေရွာင္က်န္႔ ဤသတို႔သားဝမ္ရိေပၚအား..."
"လက္ခံႏိုင္တာေပါ့လို႔..."
စကားေတာင္ဆံုးေအာင္မေျပာရေသးပဲနဲ႔ေရွာင္က်န္႔ကလက္ခံလိုက္ေလသည္ ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး သူလက္ခံႏိုင္ပါတယ္ ။
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ဟာေရွာင္က်န္႔လက္ကိုလက္စြပ္ဝတ္ေပးေတာ့ ခပ္တိုးတိုးေလးနဲ႔
ေရွာင္က်န္႔ကိုစကားတစ္ခုေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ ေရွာင္က်န္႔မွာမ်က္လႊာ
ခ်သြားရရွာတယ္။
"ခ်စ္တယ္ ကိုယ့္ရဲ႕မင္းကေတာ္ေရွာင္း"
ေရွာင္က်န္႔ပန္းစည္းကို
ေနာက္ျပန္ပစ္ေတာ့ အေနာက္ကခပ္ေဝးေဝးမွာဒီအတိုင္းမသိဘာသာနဲ႔
ရပ္ေနေသာလီရွင္းစီသို႔တန္းေနတာပဲေရာက္ခ်သြားေလသည္ သူေတာင္
ေၾကာင္ေနေသးတယ္ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ပဲ လီယြမ္ကေတာ့အေနာက္မွာ
မရပ္သလိုေအးေအးေဆးေဆးမုန္႔ေတြသြားႏိူက္စားေနတယ္။
ပတ္ဝန္းက်င္ကမေကာင္းေျပာဆိုတဲ့အတိုင္းပဲ တကယ္လည္းမေကာင္းေျပာဆိုေနတာပဲ အခ်ဳိ႕သူေတြကေယာက်္ားေလး
မင္းကေတာ္ဆိုတာမရိွေစရဘူးဆိုၿပီးကန္႔ကြက္ေနၾကတယ္ ေရွာင္က်န္႔အဲ့တာ
ေတြကိုသတင္းစာေတြထဲမွာေတြ႕ေနရပါတယ္ ဒါေပမဲ့ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး
မင္းကေတာ္ဂုဏ္ပုဒ္ဆိုတာက သူနဲ႔ထိုက္တန္တယ္ဆိုတာ လူတကာသိေအာင္သူလုပ္ျပရမယ္....။
'ေရေဘးကပ္ဆိုက္ေနေသာျပည္သူမ်ားအား မင္းကေတာ္ေရွာင္းမွကူညီ'
'နာမက်န္းျဖစ္ေနေသာကေလးငယ္မ်ားအား မင္းကေတာ္ေရွာင္းမွကိုယ္တိုင္
သြားေရာက္ကူညီေပး'
'ရပ္ရြာလူထုမ်ားသို႔ မင္းကေတာ္ေရွာင္းမွ စားနပ္ရိကၡာလႉဒါန္း'
စေသာေရွာင္က်န္႔ရဲ႕လုပ္ရပ္မ်ားက သတင္းစာေခါင္းႀကီးပိုင္းေတြမွာေတာင္
မွပါဝင္လာေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွလူေတြကလည္း ပါးစပ္ပိတ္သြားၾကေလတယ္ ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတာက ေကာင္းရာလုပ္ေပးရင္
ဘာမွမေျပာပဲနဲ႔ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ဝိုင္းအျပစ္တင္က်တဲ့အရာႀကီးပဲ
အခ်ဳိ႕တစ္ေလကပဲ အေကာင္းျမင္ၿပီး အခ်ဳိ႕တစ္ေလကေတာ့ဘယ္ေသာခါ မွအေကာင္းမျမင္ဘူး ။
-----------
(8.4.2023)
#Su🐼
Next part is final !
မြို့အုပ်ဝမ် နှင့် သူနာပြုရှောင်း
Part 25
-----------
ရှောင်ကျန့်မားမှာဆွံ့အမိသလိုပဲ ဘာမှလည်းမပြောတော့ပါ သူမပြန်လာတော့ သူမသားနဲ့မြို့အုပ်ဝမ်နဲ့ကအချင်းချင်းဖက်နေကြတာ
ခွာလို့တောင်ရပါ့မလားတောင်မသိတော့ဘူး သူမအစတုန်းကလန့်သွားပါ
သေးတယ် ရှောင်ကျန့်ကဖြစ်လာသမျှကို ချစ်သူနဲ့အတူရင်ဆိုင်မယ်ဆိုပြီး
သူမရှေ့မှာရဲဝံ့စွာနဲ့ပြတ်သားစွာပြောခဲ့တာ သူမခေါင်းငြိမ့်ခဲ့ပါတယ်
အချစ်စစ်မှန်ရင်အခက်အခဲနဲ့ပြည့်နေရတာပဲလေ။
မြို့အုပ်ဝမ်ဟာဆိုရင်တည်းခိုခန်းတောင်မပြန်တော့ပဲနဲ့ ရှောင်ကျန့်တို့အိမ်မှာနေတယ် လီရှင်းခမျာသနားတော့သနားသား
အထုတ်တွေဆွဲလာရတာအမော မြို့အုပ်ဝမ်ကသူ့ချစ်ချစ်နဲ့တွေ့ပြီးပျော်နေပြီ
သူကတော့အထုတ်တွေတစ်ယောက်ထဲဆွဲနေရတာ အထုတ်ထမ်းသမား
ငှားပေမဲ့ မရပါ။
"ဝမ်ကိုကို..."
"ဗျာ..."
"ပန်းသီးစားချင်တယ်"
"ဒီမှာလေ ကျန့်ကျန့်ရဲ့"
ရှောင်ကျန့်ရှေ့လေးတင်ပန်းသီးတွေကိုစိတ်ထားပြီးချပေးထားတာ ပန်းကန်လေးတိုးပေးသည် ရှောင်ကျန့်မကျေနပ်ပါ သူဒီလိုမျိုးနေချင်တာ
မဟုတ်ဘူးလေ ဂရုတစိုက်နဲ့ သူ့ပါးစပ်နားရောက်တဲ့အထိကို ခွံ့ကျွေးစေ့
ချင်တာ။
"စားဘူး စားတော့ဘူး"
"ဟောဗျာ...ကိုယ်ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ"
"ခွံ့ကျွေးလေ! သူများတွေကိုမတွေ့ဘူးလား"
"အော် ခွံ့ကျွေးရမှာလား "
"ဟုတ်တယ်! ဝမ်ကိုကိုနော် ကျန့်ကျန့်ပြောမှထလုပ်တာ ကျန့်ကျန့်စိတ်ဆိုး
တယ်နော်"
"မဆိုးပါနဲ့ဗျာ ကလေးလေးလဲ စိတ်ဆိုးနေပါဦးမယ် ဟ...အာ"
ရှောင်ကျန့်ကစူပုတ်ပုတ်နဲ့စားတယ် ရှောင်မားကတော့ သူတို့ကိုကြည့်ရင်းနဲ့
ပြုံးနေရှာသည် သူမသားလေးက မြို့အုပ်ဝမ်မရောက်လာခင်တုန်းကဆိုရင်
စိမ်းသက်သက်နဲ့နေနေတာ အခုနဲ့လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ပဲလေ။
"ကလေးကိုသယ်ထားနေရတာ လမ်းလျှောက်တော့ညောင်းတယ် နှိပ်ပေး"
ရှောင်ကျန့်ကမြို့အုပ်ဝမ်ပေါင်ပေါ်ကိုခြေထောက်နှစ်ချောင်းလုံးကိုတင်
ကာနှိပ်ခိုင်းသည် ရှောင်မားထဆူဖို့ပဲရှိသေးတယ် မြို့အုပ်ဝမ်ကခြေထောက်
ကိုနှိပ်ပေးနေသည် ရှောင်ကျန့်ကဇိမ်ကျကျနဲ့ ပန်းသီးကိုစားပြီးtvကြည့်နေ
သည်။
"ကလေးကိုနာမည်ဘာပေးမလဲဟင် ဝမ်ကိုကို"
"ကျန့်ကျန့်ကရော ဘာပေးစေ့ချင်လဲ"
"အင်း...ကျန့်ကျန့်တို့နာမည်လေးလဲပါရမယ် ဝမ်ကျန့်ယွီ လေးဆိုရင်ရော"
"အင်းကောင်းတယ်"
"ဟင်း...မိန်းကလေးဆိုရင်ရောဘယ်လိုပေးမလဲ ဝမ်ကိုကိုကလည်းစဉ်းစား
လေ ကျန့်ကျန့်ပဲစဉ်းစားနေရတယ် ဝမ်ကိုကိုနော် ဝမ်ကိုကိုပဲလုပ်ပြီး ကလေး
နာမည်မစဉ်းစားချင်တာလားလို့"
"မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ ကိုယ်စဉ်းစားမိတာက မိန်းကလေးဆိုရင် ဝမ်ရိအာရော"
"အင်း ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်"
ရှောင်ကျန့်မျက်နှာကရွှင်ပျပျဖြစ်သွားကာ tvကိုဆက်ကြည့်နေပြန်သည်
ရှောင်မားကတော့မျက်စောင်းတထိုးထိုးနဲ့ကြည့်နေတယ် မြို့အုပ်ဝမ်လည်း
သနားပါတယ် သူ့ခမျာပြန်တွေ့ပြီးနားတောင်မနားရဘူး ဒီဟာလေးက
အကြီးကိုအကြီးမှန်းမသိပဲလာခိုင်းစားနေတယ်။
"အိပ်ချင်လာပြီ..."
"ဟဲ့ အိပ်ချင်ရင်သွားအိပ်ပေါ့ နင့်ကိုမအိပ်နဲ့လို့ဘယ်သူကအတင်းရိုက်နေလို့လဲ"
"မားကလည်း...သားကသားယောကျ်ားကိုချွဲတာပေါ့ဗျ နော်...ဝမ်ကိုကို
ပြောလိုက်လေ"
ရှောင်ကျန့်က မြို့အုပ်ဝမ်ရဲ့အကျႌစလေးကိုကိုင်ကာ ချွဲသည် ဒါလေးတွေကိုပဲချစ်နေရတာပေါ့ မြို့အုပ်ဝမ်လည်းခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပါတယ်
နောက်တော့ရှောင်ကျန့်ကိုပွေ့ကာ အိမ်ပေါ်ထပ်ကိုခေါ်သွားတော့သည်
ရှောင်ကျန့်မားကတော့ဘာမှမပြောတော့ပါ သူမသားလေးပျော်ရွှင်နေရင်ရပြီ။
"ကဲ ရောက်ပြီ"
ရှောင်ကျန့်ကိုခုတင်ပေါ်ချပေးတော့ ရှောင်ကျန့်ကလည်တိုင်ကိုဖက်ထားတာ
မလွှတ်သေးပါ။
"မချပေးနဲ့ဦး ပြန်ချီထား"
ရှောင်ကျန့်ပြောသောအတိုင်းပဲ မြို့အုပ်ဝမ်မှာရှောင်ကျန့်ကိုချီထားရပြန်
ပါတယ် အချွဲစိန်လေး။
"ချော့သိပ် ကလေးလေးကပြောနေတယ် သူ့ဖေဖေချော့သိပ်တာကိုခံချင်တယ်တဲ့ "
"အင်းပါ ကိုယ်ချော့သိပ်ရမှာပေါ့ ကျွတ်...ကျွတ် အိပ်တော့နော်"
"ဝမ်ကိုကို...ကျန့်ကျန့်ထားခဲ့မိတဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်"
"...."
"ကျန့်ကျန့်ကြောက်နေမိလို့ပါ ဝမ်ကိုကို"
"အတိတ်မှာကျန်ခဲ့ပြီပဲ ထားလိုက်တော့ပြန်ပြင်လို့ရမှာမှမဟုတ်တာ"
"ဝမ်ကိုကို ကျန့်ကျန့်ကိုမထားခဲ့ပါနဲ့နော်"
"ကိုယ်မထားခဲ့ပါဘူး ကျန့်ကျန့် ကိုယ်မင်းဘေးနားမှာရှိနေမှာပါ "
"အင်း...ကျန့်ကျန့်အိပ်နေရင်လည်းဘေးနားမှာနေပေးနော် "
"ဟုတ်ပါပြီကွယ် အိပ်တော့နော် ကိုယ့်ရဲ့ကျန့်ကျန့် "
"အင်း...ပြီးတော့ အရက်တွေလည်းမသောက်နဲ့နော် မကောင်းဘူး"
"အင်းပါကွယ် ကိုယ့်ရဲ့ကလေးလေးနှစ်ယောက်အိပ်တော့"
"ဘယ်နှစ်ယောက်လဲ တစ်ယောက်ထဲရှိတာကို"
ရှောင်ကျန့်ကမှေးနေသောမျက်လုံးများ ပြန်ပွင့်လာကာ မြို့အုပ်ဝမ်ကို
ပြဿနာထရှာတယ် ဘယ်ကနှစ်ယောက်တုန်း သူ့ဗိုက်ထဲကကလေးလေး
တစ်ယောက်ထဲရှိတာလေ မြို့အုပ်ဝမ်က ရှောင်ကျန့်မျက်ခွံကိုဖိကပ်နမ်းရိူက်
ကာစိတ်ဆိုးပြေအောင်လို့ချော့ရသည်။
"ဗိုက်ထဲက ကလေးလေးနဲ့ အခုကိုယ်ပွေ့ထားတဲ့ကလေးလေးပေါ့
အဲ့တာနှစ်ယောက်ပေါ့"
"ဟီး....ဟုတ်တယ်နော် ချော့သိပ်ချော့သိပ် အိပ်မယ်"
ရှောင်ကျန့်ကကျေနပ်သွားရကာ ဝမ်ရိပေါ်ပုခုံးပေါ်ခေါင်းမှီလို့ အိပ်သွားတော့သည် လက်ကလည်း ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ကုတ်အကျႌကိုကိုင်ထား
သေးတယ် ကြည့်ရတာသူထွက်သွားမှာကြောက်လို့ထင်ပါတယ်။
------
မြို့အုပ်ဝမ်က ဒီမြို့မှာရှိတဲ့ပြဿနာတွေအကုန်လုံးကို ဖြေဖျောက်အောင်
လို့အရင်လုပ်ပြီးတော့မှရှောင်ကျန့်ကိုခေါ်ကာဝမ်မြို့တော်စီကိုပြန်တော့သည်
ဟိုရောက်တော့ အကုန်လုံးကအံ့ဩနေကြပေမဲ့ မည်သူမှသူတို့နှစ်ယောက်ကိုမခွဲနိုင်ပါ ဘယ်သူမှမခွဲနိုင်တာ။
"သေချာလား ပတ်ဝန်းကျင်ကပြောဆိုဒဏ်ကိုခံနိုင်လား"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ကောင်းပြီလေ လက်ထပ်ပွဲစီစဉ်ကြရတာပေါ့"
မြို့အုပ်ဝမ်နဲ့ရှောင်ကျန့်တို့ရဲ့မင်္ဂလာပွဲဟာမြို့တိုင်းအလိုလိုမှာဟိုးလေးတစ်
ကြော်ကြော်ဖြစ်သွားရပြီးတော့ မြို့တိုင်းမှာရှိတဲ့သူတို့လိုမျိုးပဲ ယောကျ်ားလေး
အချင်းချင်း မိန်းကလေးအချင်းချင်းစတဲ့မင်္ဂလာပွဲတွေလည်းရှိလာခဲ့တယ်
အချို့တွေကြတော့လက်မခံနိုင်ကြဘူး။
"အမယ်လေး ကိုကျန့်ရယ် ငါ့ကိုတောင်အဆက်အသွယ်မလုပ်ဘူး"
လီယွမ်ကမျက်စောင်းကြီးထိုးကာ ကိုင်ရမဲ့ပန်းကိုလှအောင်ပြုလုပ်ပေးနေသည် ရှောင်ကျန့်ကတော့အေးဆေး
ပဲ ။
"နင်ကလည်း အဆက်အသွယ်မလုပ်တာမဟုတ်ပါဘူး ဒီအတိုင်း သိတယ်မှတ်လားအခြေအနေတွေအရလေ"
"ဟုတ်ပါပြီ ရှင်ရယ် ကျွန်မနားလည်ပါပြီ"
"အင်း ပြီးရော"
"ဟဲ့ နင်ဘာမှမပြင်ဆင်ဘူးလား"
"ငါကဘာလုပ်ရမှာလဲ အကျႌကဝမ်ကိုကိုပြင်ဆင်ပေးမယ်လို့ပြောတယ်
ငါကဒီအတိုင်းလေးကောက်ထသွားလိုက်လို့ရတာပဲ... "
"...."
ရှောင်ကျန့်ကို မြို့အုပ်ဝမ်အမျိုးတွေကလည်း သိပ်လက်မခံချင်ကြပေမဲ့
ဗိုက်ထဲကကလေးကြောင့် လက်ခံချင်ချင်ဖြစ်နေလေတယ် အချို့ဆိုရင်
မယုံကြဘူး။
"သတို့သားဝမ်ရိပေါ်ဤသတို့သားရှောင်ကျန့်ကို ကိုယ့်ရဲ့ ဟို..အမ်...လင်ယောကျ်ားအဖြစ်လက်ခံနိုင်ပါသလား"
"ဟုတ်ကဲ့ လက်ခံနိုင်ပါနယ်"
"သတို့သားရှောင်ကျန့် ဤသတို့သားဝမ်ရိပေါ်အား..."
"လက်ခံနိုင်တာပေါ့လို့..."
စကားတောင်ဆုံးအောင်မပြောရသေးပဲနဲ့ရှောင်ကျန့်ကလက်ခံလိုက်လေသည် ကောင်းကောင်းဆိုးဆိုး သူလက်ခံနိုင်ပါတယ် ။
မြို့အုပ်ဝမ်ဟာရှောင်ကျန့်လက်ကိုလက်စွပ်ဝတ်ပေးတော့ ခပ်တိုးတိုးလေးနဲ့
ရှောင်ကျန့်ကိုစကားတစ်ခုပြောလိုက်တာကြောင့် ရှောင်ကျန့်မှာမျက်လွှာ
ချသွားရရှာတယ်။
"ချစ်တယ် ကိုယ့်ရဲ့မင်းကတော်ရှောင်း"
ရှောင်ကျန့်ပန်းစည်းကို
နောက်ပြန်ပစ်တော့ အနောက်ကခပ်ဝေးဝေးမှာဒီအတိုင်းမသိဘာသာနဲ့
ရပ်နေသောလီရှင်းစီသို့တန်းနေတာပဲရောက်ချသွားလေသည် သူတောင်
ကြောင်နေသေးတယ် ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ပဲ လီယွမ်ကတော့အနောက်မှာ
မရပ်သလိုအေးအေးဆေးဆေးမုန့်တွေသွားနိူက်စားနေတယ်။
ပတ်ဝန်းကျင်ကမကောင်းပြောဆိုတဲ့အတိုင်းပဲ တကယ်လည်းမကောင်းပြောဆိုနေတာပဲ အချို့သူတွေကယောကျ်ားလေး
မင်းကတော်ဆိုတာမရှိစေရဘူးဆိုပြီးကန့်ကွက်နေကြတယ် ရှောင်ကျန့်အဲ့တာ
တွေကိုသတင်းစာတွေထဲမှာတွေ့နေရပါတယ် ဒါပေမဲ့ဂရုမစိုက်ပါဘူး
မင်းကတော်ဂုဏ်ပုဒ်ဆိုတာက သူနဲ့ထိုက်တန်တယ်ဆိုတာ လူတကာသိအောင်သူလုပ်ပြရမယ်....။
'ရေဘေးကပ်ဆိုက်နေသောပြည်သူများအား မင်းကတော်ရှောင်းမှကူညီ'
'နာမကျန်းဖြစ်နေသောကလေးငယ်များအား မင်းကတော်ရှောင်းမှကိုယ်တိုင်
သွားရောက်ကူညီပေး'
'ရပ်ရွာလူထုများသို့ မင်းကတော်ရှောင်းမှ စားနပ်ရိက္ခာလှူဒါန်း'
စသောရှောင်ကျန့်ရဲ့လုပ်ရပ်များက သတင်းစာခေါင်းကြီးပိုင်းတွေမှာတောင်
မှပါဝင်လာတော့ ပတ်ဝန်းကျင်မှလူတွေကလည်း ပါးစပ်ပိတ်သွားကြလေတယ် ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာက ကောင်းရာလုပ်ပေးရင်
ဘာမှမပြောပဲနဲ့ မကောင်းတာလုပ်ရင်ဝိုင်းအပြစ်တင်ကျတဲ့အရာကြီးပဲ
အချို့တစ်လေကပဲ အကောင်းမြင်ပြီး အချို့တစ်လေကတော့ဘယ်သောခါ မှအကောင်းမမြင်ဘူး ။
-----------
(8.4.2023)
#Su🐼
Next part is final !