Unicode
ငါ့ခင်ပွန်းကို နေ့တိုင်း အလိုလိုက်နေရတယ်
အပိုင်း ၁၀
ဝူထုန်သည် ချင်ကော မျက်လုံးတွေထဲက အပြုံးကို နားမလည်နိုင်တာကြောင့် သူမလုပ်နိုင်သမျှက စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ပြုံးပြတာဖြစ်သည်။
ညစာစားပြီးချိန်တွင် ချင်ကောက ရုတ်တရက်ကြီး ဝူထုန်ကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးမယ်လို့ပြောခဲ့သည်။ ချင်မိသားစုတစ်စုလုံး အံ့အားသင့်သွားကြသည်။ ဝူထုန့် ဒုတိယဦးလေးက သဘာဝအတိုင်း ကန့်ကွက်မှာမဟုတ်တာကြောင့် ဝူထုန်အနေနဲ့ ချင်ကော၏ ဂျစ်ကားဖြင့်သာ အဆုံးသတ်သွားခဲ့သည်။
သူမရဲ့ ကြော့ရှင်းတဲ့ ၀တ်စားဆင်ယင်မှုနဲ့ သူ့ရဲ့ အရိုင်းဆန်တဲ့ ဂျစ်ကားတို့က အထူးသဟဇာတ ဖြစ်မနေပေ။ ဝူထုန်က ချင်ကောက ဘာလို့ ရုတ်တရက် အိမ်ပြန်ပို့ပေးချင်တာလဲဆိုတာ မသိပေမယ့် သူမရဲ့လိပ်စာကို ပေးခဲ့ပြီး ရှေ့က ခရီးသည် ထိုင်ခုံမှာ တိတ်တဆိတ် ထိုင်နေခဲ့သည်
ဂျစ်ကားက မှောင်မိုက်တဲ့ညကို ဖြတ်သန်းပြီး လျှပ်စီးလိုအရှိန်ဖြင့် ခရီးဆက်ခဲ့သည်။ ဝူထုန် အိမ်တံခါးဝတွင် မရပ်မီ မြို့၏နေရာ အများစုကို ဖြတ်သန်းခဲ့သည်။
"အိမ်ပြန်ပို့ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်" ဝူထုန်က ကားတံခါးကိုဖွင့်ပြီး သူမဘာသာသူမ မဆင်းခင် သူ့ကို ယဉ်ကျေးစွာ ကျေးဇူးတင်စကား ပြောလိုက်သည်။
"မစ္စ ဝူထုန်"
ဝူထုန်က လှည့်ပြီး ကားထဲကနေ ထွက်ကာ ဂျစ်ကားရဲ့ခေါင်းကို မှီနေတဲ့ ချင်ကောကို ရင်ဆိုင်လိုက်သည်။ သူက ဝူထုန်ကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ကာ ကြည့်နေသည်။
"ကျွန်မကို ဝူထုန်လို့ပဲခေါ်ပါ" အကယ်၍ သူမတို့ အတူရှိဖို့ ရည်မှန်းထားလျှင် အချင်းချင်း ပြောဆိုဆက်ဆံပုံ ပြောင်းလဲခြင်းဖြင့် အချင်းချင်း စတင်ရင်းနှီးလာနိုင်သည်။
"ဝူထုန်" ချင်ကော လက်ချောင်းတွေက သူ့ကားခေါင်းအပေါ် မသိစိတ်အရ ခေါက်နေခဲ့ပြီး ပြောခဲ့သည်။ "မမျှော်လင့်ဘဲ ငါတို့ မကြာခင် လက်ထပ်ကြရတော့မှာပဲ"
"အဲ့တော့ " ဝူထုန် အံ့အားသင့်စွာ မေးလိုက်မိသည်။
"အဲ့တော့ မင်းရဲ့အနာဂတ်ခင်ပွန်းလောင်းဖြစ်တဲ့ ငါ့အကြောင်း မင်းဘယ်လောက်သိလဲ" ချင်ကော မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။
"သီးသန့်အနေနဲ့ ကျွန်မ သိရမယ့်ဟာတစ်ခုခုရှိလို့လား" ဝူထုန်က မေးလိုက်သည်။
"ဒါပေါ့" ချင်ကော ရုတ်တရက် ပြုံးလိုက်ပြီး "ဒီလိုမျိုးလေ ...... ငါ နေမကောင်းတာမျိုးလိုပေါ့ "
"ရှင်က ကျွန်မအတွက်တော့ တော်တော်လေး ကျန်းမာတဲ့ပုံပါပဲ" ဝူထုန်က အနည်းငယ် မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ တုံ့ပြန်ခဲ့သည်။
ချင်ကော မျက်တောင်ခတ်လိုက်သည်။ "ကျန်းမာတဲ့လူ နေမကောင်းတဲ့အခါ အစိုးရိမ်ရဆုံးဖြစ်သင့်တယ် "[3]
[3] ချင်ကော ပြောတာကို စကားအသုံးအနှုန်းနဲ့ အကူအညီပေးဖို့ Vin (ဒီဝတ္ထုရဲ့ အရင်ဘာသာပြန်သူ) ကို မေးခဲ့တယ်။ ထပ်လောင်းရှင်းပြရန်မှာ "ကျန်းမာသော" လူသည် ယေဘူယျအားဖြင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာချို့ယွင်းချက် (မြင်သာထင်သာရှိသောအရာတစ်ခု) ဖြစ်သည်။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ “ကျန်းမာ” သော်လည်း ဖျားနာဆဲဟု ယူဆထားသော်လည်း မကြာခဏ ဖျားနာခြင်းထက် ပိုကြောက်စရာကောင်းသည်/ပို၍ ပြင်းထန်လေ့ရှိသည့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ နာမကျန်းဖြစ်နေသူကိုဆိုလိုသည်။
“......…” ဝူထုန်က သူ့ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ မပြောမီ ခဏလောက် ခေါင်းငုံ့ထားခဲ့သည်။ “ရှင်နေမကောင်းဖြစ်နေလား မဖြစ်နေဘူးလားဆိုတာက ကိစ္စမရှိပါဘူး၊ ကျွန်မ ရှင့်ကိုလက်ထပ်မှာပါ”
"ယွမ် သန်း ၅၀၀ [4] ကြောင့်လား" ချင်ကော မေးလိုက်သည်။
[4] ယွမ်သန်း ၅၀၀ = ၇၆,၂၅၉,၀၃၅.၀၀ USD၊
"ကျွန်မမိသားစုအတွက်" ဝူထုန်က ဤအိမ်ထောင်ရေးမဟာမိတ်က သူမ ဒုတိယဦးလေးကို ဘယ်လိုအကျိုးပြုမလဲကို ဂရုမစိုက်ပေ။ သူမ သိထားရမှာက သူမမောင်လေးရဲ့အသက်ကို ဘယ်ငွေပမာဏကမှ ပြန်ဝယ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။
"မင်းလို ယဉ်ကျေးတဲ့လူက ငါ့လို မယဥ်ကျေးတဲ့လူတွေနဲ့ ယှဉ်ရင် မင်းကတော်တော်လေး သတ္တိကောင်းတယ်" ချင်ကောက အနည်းငယ် ချီးကျူးစကားပြောခဲ့သည်။
သူတို့ ဒီအကြောင်းအရာကို စပြောကတည်းက ဝူထုန် အနည်းငယ် သိချင်လာတဲ့အတွက် သူမမေးလိုက်မိသည်။ " ဝူနဲ့ ချင် မိသားစုကြားက ဒီလက်ထပ်ထိမ်းမြားတဲ့ မဟာမိတ်အတွက် ကြိုတင်သတ်မှတ်ချက်တွေ ရှိတယ်၊ ရှင့်ဟာက ဘာတွေလဲ"
"ငါ့ဟာ" ချင်ကောက သူ့ခေါင်းကို ညွှန်ပြပြီး ထူးဆန်းတဲ့ပုံစံနဲ့ ရယ်လိုက်သည်။ “ဘာလို့လဲဆိုတော့… ငါက နေမကောင်းဘူး”[5]
[5] ချင်ကောသည် ဤနေရာတွင် စကားလုံးများပေါ် ပြဇာတ်တစ်ခုလုပ်နေသည် lull။ တရုတ်ဘာသာတွင် "有病" သည် အဓိပ္ပါယ်နှစ်ခုရှိ၏ ၊ ထို့ကြောင့် လူတစ်ဦးသည် "နေမကောင်းတာ " သို့မဟုတ် "ရူးနေတာ " ဟု အဓိပ္ပါယ်ရသည်။ သင်မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ သူမက အဲ့တာကို သူ့မှာ ဝက်အူအနည်းငယ်လွတ်နေတယ်ဟု အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုထားသည် lull
ဝူထုန် အမူအရာက အနည်းငယ် အက်ကွဲသွားသည်။ ဒီလူ တကယ်ဖျားနေတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။
ချင်ကောက စကားပြီးတဲ့အခါ သူ့အိတ်ကပ်တွေထဲ လက်နှိုက်ပြီး ဝူထုန်ရဲ့ တုံ့ပြန်မှုကို စစ်ဆေးဖို့တောင် စိတ်မ၀င်စားခဲ့ချေ။ နောက်ဆုံးတွင် သူသည် business cardကို ထုတ်ကာ ဝူထုန်ကို ပေးခဲ့ပြီး "မင်းအချိန်ရရင် ဒီbusiness card ပေါ်က လူတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့ဖို့ အကြံပြုချင်တယ်။ သူမက ငါ့ရဲ့ အဓိက ဆရာဝန်။ ဒါပြီးရင် မင်းငါ့ကို တကယ်ပဲလက်ထပ်ချင်လားဆိုတာ သေချာစဉ်းစားပေါ့"
သူ့အပိုင်းအစကို ပြောပြီးနောက် ချင်ကောက နောက်ထပ် ဆက်နေဖို့ စိတ်မ၀င်စားတော့ပေ။ သူ့ဂျစ်ကားထဲကို ပြန်ဝင်ပြီး မောင်းထွက်သွားခဲ့သည်။
မှိန်ပျပျ လမ်းမီးတိုင်ဘေးမှာ ရပ်နေတဲ့ ဝူထုန်က သူမလက်ထဲက အဖြူရောင် business cardကို စစ်ကြည့်လိုက်သည် - လန်ဟိုင် စိတ်ရောဂါကုထုံးပညာရှင်ရုံး၊ လီယွင်ကျင့်
စိတ်ရောဂါကု ဆရာဝန်လား။
တကယ်ပဲ သူ့မှာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ချို့ယွင်းနေတာလား?
ဝူထုန်ကို အိမ်ပြန်ပို့ဖို့ ချင်ကောက အစပြုခဲ့ပြီး ချင် မိသားစုတစ်စုလုံး စောင့်ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။ မစ္စစ် ချင် မျက်လုံးတွေက အနည်းငယ်နီသွားသည်အထိ စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။ ခင်ပွန်းသည် လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး “ကြည့်! ကြည့်! ချင်ကော အတွက် ဘလိုင်းဒိတ်သတ်မှတ်တာက ကောင်းတဲ့ကိစ္စပဲ။ ကောင်မလေးကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးသလိုမျိုး EQ မြင့်တဲ့ တစ်ခုခုကို သူဘယ်လိုလုပ်ခဲ့တာလဲဆိုတာ ကြည့်လိုက်”
မစ္စတာ ချင်က အခုထိ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာကို မယုံနိုင်သေးချေ။ "ချင်ဟွိုက်၊ မင်း သူ့ကို ဒီလိုလုပ်ဖို့ ပြောခဲ့တယ် မဟုတ်လား"
"ကျွန်တော် မပြောခဲ့ပါဘူး " ချင်ဟွိုက် ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။ သူလည်း သူ့အဖေလို အံ့သြနေခဲ့သည်။ "ဒါက သူ မစ္စ ဝူကို တကယ်ကြိုက်နေတာဖြစ်မယ်"
“သူ သေချာပေါက် သူမကို သဘောကျနေတာ” မစ္စစ် ချင်က စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြောခဲ့သည်။ "သူတို့လက်ထပ်ပြီးလို့ မိသားစုဖြစ်လာတဲ့အခါကျရင် ချင်ကောရဲ့ PTSD ရဲ့နောက်ဆက်တွဲဆိုးကျိုးတွေ အားလုံးပျောက်ကွယ်သွားမှာ သေချာတယ်"
“အဲ့လိုပဲဖြစ်ဖို့ မျှော်လင့်တယ်…” မစ္စတာချင်က အနည်းငယ် စိုးရိမ်နေသေးသည်။ "မစ္စ ဝူက ချင်ကော နဲ့ လိုက်လျောညီထွေ ရှိနိုင်မလားတော့ မသိဘူး"
“ဟုတ်တယ်နော် …” မစ္စစ် ချင်လည်း အနည်းငယ် စိတ်ပူစပြုလာသည်။ "သူမရဲ့ပုံက ထူးချွန်တဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ "
“အဖေ၊အမေ၊ ဒီအတွက် ဘာမှ စိတ်မပူသင့်ဘူး” ချင်ဟွိုက် အာမခံလိုက်သည်။ "မမေ့လိုက်နဲ့၊ ဒါက အဆင်ပြောတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးတစ်ခုပဲ"
မစ္စတာ ချင်နဲ့ မစ္စစ်ချင်တို့က သူတို့ရဲ့ ထက်မြက်တဲ့ ဒုတိယသားကို စိုက်ကြည့်နေကြသည်။ သူပြောသမျှကို သူတို့နားလည်တယ်။ သူတို့ အဲ့တာကို သည်းမခံနိုင်ပေမယ့် နေ့တစ်နေ့၏အဆုံး၌ လူ့နှလုံးသားက ဘက်လိုက်နေသေးသည်။
ချင်ကော ပြန်ရောက်သောအခါတွင် သူ့ညီလေး ခြံဝင်းထဲတွင် တစ်ယောက်တည်း ဝိုင်သောက်နေပြီး လကို မော့ကြည့်နေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။
"မင်းငါ့ကိုပြောစရာရှိရင် ခေါ်လို့ရတာပဲ။ ဝိုင်တစ်ခွက်သောက်ပြီး ဒီမှာထိုင်နေဖို့ မလိုဘူး” ချင်ကောက သူ့ဘာသာ ဝိုင်တစ်ခွက် ထည့်ကာ ထိုင်ချရင်း ရယ်မောလိုက်သည်။
ချင်ဟွိုက် လိုချင်တဲ့အချက်ဆီ တည့်တည့်မတ်မတ် ရောက်သွားခဲ့သည်။ " အစ်ကို မစ္စ ဝူနဲ့ ဘာအကြောင်းတွေပြောခဲ့လဲ"
"မင်း တော်တော်စပ်စုတာပဲ။ မင်း သူမကိုကြိုက်လို့လား" ချင်ကော ပြုံးပြီး စနောက်ခဲ့သည်။
"အစ်ကို!" ချင်ဟွိုက် ဒီဟာသကို သဘောမကျပေ။
“ကောင်းပါပြီ၊ ကောင်းပါပြီ။ ငါ စနေတာပါ။ မင်းက အရမ်းကို အကဲဆတ်လွန်းတယ်" ချင်ကောက ဘာကိုမှ ဖုံးကွယ်ဖို့ မစီစဉ်ထားတာကြောင့် သူက ချင်ဟွိုက်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြခဲ့သည်။ "ငါ ဒေါက်တာ လီရဲ့ business cardကို သူမဆီ ပေးခဲ့တယ်"
“အစ်ကို၊ အစ်ကို …”
"တကယ်လို့ သူမ ငါ့ကို လက်ထပ်ချင်တယ်ဆိုရင်တော့ ဒါကိုသူမ အနှေးနဲ့အမြန် သိလာမှာပဲ " ချင်ကော ဝိုင်ခွက်ကို လှုပ်ခဲ့သည်။ နောက်ဆုံး ဝိုင်နီတစ်ငုံကို သောက်ပြီးနောက် သူက “မင်း ဒါကို လျှော့သောက်သင့်တယ်။ ငါ ဖေးဖေးကို အရင် သွားစစ်ဆေးကြည့်လိုက်ဦးမယ်"
ချင်ဟွိုက်က သူ့အစ်ကို အိမ်ထဲဝင်သွားတာကို စောင့်ခဲ့သည်။ ခဏလောက်စဉ်းစားပြီးမှ ဖုန်းကိုထုတ်ပြီး သူ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာလက်ထောက် လင်းဝေ့ကို ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ "မနက်ဖြန် ဝူ မိသားစုဆီ သွားပြီးတော့ ......သူတို့ကို နောက်ထပ်သတိပေးလိုက် "
"နားလည်ပါပြီ ဥက္ကဌ ချင်"
ချင်ဟွိုက်က အောင်မြင်တဲ့ စီးပွားရေးသမားတစ်ဦးဖြစ်ပေမယ့် ငွေက အရာအားလုံးကို ဝယ်ယူနိုင်တယ်လို့ မယုံကြည်ထားပေ။ လူသားတွေကို ပြန်လှည့်လို့မရနိုင်သည်အထိ ကိစ္စများစွာက တွန်းပို့နေတတ်သည်။
သူလုပ်ချင်တဲ့အရာက သူ့ရဲ့အလျှော့အတင်းချစ်ပ်ကိုသုံးပြီး တစ်ဖက်လူက သူတို့ရဲ့စကားလုံးကို ပြန်ပြောင်းဖို့ လွယ်မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာကို သေချာစေဖို့ပဲ။ ထိမ်းမြားလက်ထပ်ခြင်းလို ကိစ္စတွေက များသောအားဖြင့် အတည်ငြိမ်ဆုံးဖြစ်သည်။
—
တစ်ညလုံးစဉ်းစားပြီးနောက် ဝူထုန်သည် နောက်နေ့မနက်စောစောတွင် လန်ဟိုင် စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်၏ ရုံးခန်းတံခါးဝ၌ ရပ်နေခဲ့သည်။
ထိုအတောအတွင်း ကိုယ်ရေးကိုယ်တာလက်ထောက် လင်းသည် ဝူ မိသားစု၏ အစည်းအဝေးခန်းတွင် ချင် မိသားစု၏ တရားရေးအကြံပေးနှင့်အတူ ထိုင်နေခဲ့သည်။
ဝူထုန့် ဒုတိယဦးလေးဖြစ်သူရဲ့ ဥပဒေအကြံပေးက သူ့ကို ပေးသည့် စာချုပ်ကို ကြည့်ရှုစစ်ဆေးနေသည်။ အထူးသဖြင့် နောက်ထပ်ထည့်ထားသည့်စာပိုဒ်ကိုပေါ့။
ချင်နှင့် ဝူ မိသားစုကြား ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုကာလအတွင်း မစ္စ ဝူထုန်မှာ ကွာရှင်းခွင့်မရှိ။ ကွာရှင်းပြတ်စဲဖို့ တောင်းဆိုပါက သို့မဟုတ် လက်ထပ်ထားသည့်ဆက်ဆံရေးကို ပျက်စီးစေရန် တစ်စုံတစ်ရာ လုပ်ဆောင်ပါက ချင် မိသားစုသည် ၎င်းတို့၏ ရန်ပုံငွေများကို ချက်ချင်း ရုပ်သိမ်းမည်ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ချင် မိသားစုသည် စီးပွားရေးဆုံးရှုံးမှုများအတွက် ဝူ မိသားစုကို လျော်ကြေးပေးရန် တောင်းဆိုပိုင်ခွင့်ရှိသည်။
••••••••••
Zawgyi
ငါ့ခင္ပြန္းကို ေန႔တိုင္း အလိုလိုက္ေနရတယ္
အပိုင္း ၁၀
ဝူထုန္သည္ ခ်င္ေကာ မ်က္လုံးေတြထဲက အျပဳံးကို နားမလည္ႏိုင္တာေၾကာင့္ သူမလုပ္ႏိုင္သမွ်က စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ ျပဳံးျပတာျဖစ္သည္။
ညစာစားၿပီးခ်ိန္တြင္ ခ်င္ေကာက ႐ုတ္တရက္ႀကီး ဝူထုန္ကို အိမ္ျပန္ပို႔ေပးမယ္လို႔ေျပာခဲ့သည္။ ခ်င္မိသားစုတစ္စုလုံး အံ့အားသင့္သြားၾကသည္။ ဝူထုန္႔ ဒုတိယဦးေလးက သဘာဝအတိုင္း ကန္႔ကြက္မွာမဟုတ္တာေၾကာင့္ ဝူထုန္အေနနဲ႔ ခ်င္ေကာ၏ ဂ်စ္ကားျဖင့္သာ အဆုံးသတ္သြားခဲ့သည္။
သူမရဲ႕ ေၾကာ့႐ွင္းတဲ့ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ အ႐ိုင္းဆန္တဲ့ ဂ်စ္ကားတို႔က အထူးသဟဇာတ ျဖစ္မေနေပ။ ဝူထုန္က ခ်င္ေကာက ဘာလို႔ ႐ုတ္တရက္ အိမ္ျပန္ပို႔ေပးခ်င္တာလဲဆိုတာ မသိေပမယ့္ သူမရဲ႕လိပ္စာကို ေပးခဲ့ၿပီး ေ႐ွ႕က ခရီးသည္ ထိုင္ခုံမွာ တိတ္တဆိတ္ ထိုင္ေနခဲ့သည္
ဂ်စ္ကားက ေမွာင္မိုက္တဲ့ညကို ျဖတ္သန္းၿပီး လွ်ပ္စီးလိုအ႐ွိန္ျဖင့္ ခရီးဆက္ခဲ့သည္။ ဝူထုန္ အိမ္တံခါးဝတြင္ မရပ္မီ ၿမိဳ႕၏ေနရာ အမ်ားစုကို ျဖတ္သန္းခဲ့သည္။
"အိမ္ျပန္ပို႔ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္" ဝူထုန္က ကားတံခါးကိုဖြင့္ၿပီး သူမဘာသာသူမ မဆင္းခင္ သူ႕ကို ယဥ္ေက်းစြာ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာလိုက္သည္။
"မစၥ ဝူထုန္"
ဝူထုန္က လွည့္ၿပီး ကားထဲကေန ထြက္ကာ ဂ်စ္ကားရဲ႕ေခါင္းကို မွီေနတဲ့ ခ်င္ေကာကို ရင္ဆိုင္လိုက္သည္။ သူက ဝူထုန္ကို ဆင္ျခင္သုံးသပ္ကာ ၾကည့္ေနသည္။
"ကြၽန္မကို ဝူထုန္လို႔ပဲေခၚပါ" အကယ္၍ သူမတို႔ အတူ႐ွိဖို႔ ရည္မွန္းထားလွ်င္ အခ်င္းခ်င္း ေျပာဆိုဆက္ဆံပုံ ေျပာင္းလဲျခင္းျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း စတင္ရင္းႏွီးလာႏိုင္သည္။
"ဝူထုန္" ခ်င္ေကာ လက္ေခ်ာင္းေတြက သူ႕ကားေခါင္းအေပၚ မသိစိတ္အရ ေခါက္ေနခဲ့ၿပီး ေျပာခဲ့သည္။ "မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ငါတို႔ မၾကာခင္ လက္ထပ္ၾကရေတာ့မွာပဲ"
"အဲ့ေတာ့ " ဝူထုန္ အံ့အားသင့္စြာ ေမးလိုက္မိသည္။
"အဲ့ေတာ့ မင္းရဲ႕အနာဂတ္ခင္ပြန္းေလာင္းျဖစ္တဲ့ ငါ့အေၾကာင္း မင္းဘယ္ေလာက္သိလဲ" ခ်င္ေကာ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။
"သီးသန္႔အေနနဲ႔ ကြၽန္မ သိရမယ့္ဟာတစ္ခုခု႐ွိလို႔လား" ဝူထုန္က ေမးလိုက္သည္။
"ဒါေပါ့" ခ်င္ေကာ ႐ုတ္တရက္ ျပဳံးလိုက္ၿပီး "ဒီလိုမ်ိဳးေလ ...... ငါ ေနမေကာင္းတာမ်ိဳးလိုေပါ့ "
"႐ွင္က ကြၽန္မအတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး က်န္းမာတဲ့ပုံပါပဲ" ဝူထုန္က အနည္းငယ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ တုံ႔ျပန္ခဲ့သည္။
ခ်င္ေကာ မ်က္ေတာင္ခတ္လိုက္သည္။ "က်န္းမာတဲ့လူ ေနမေကာင္းတဲ့အခါ အစိုးရိမ္ရဆုံးျဖစ္သင့္တယ္ "[3]
[3] ခ်င္ေကာ ေျပာတာကို စကားအသုံးအႏႈန္းနဲ႔ အကူအညီေပးဖို႔ Vin (ဒီဝတၳဳရဲ႕ အရင္ဘာသာျပန္သူ) ကို ေမးခဲ့တယ္။ ထပ္ေလာင္း႐ွင္းျပရန္မွာ "က်န္းမာေသာ" လူသည္ ေယဘူယ်အားျဖင့္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ (ျမင္သာထင္သာ႐ွိေသာအရာတစ္ခု) ျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ “က်န္းမာ” ေသာ္လည္း ဖ်ားနာဆဲဟု ယူဆထားေသာ္လည္း မၾကာခဏ ဖ်ားနာျခင္းထက္ ပိုေၾကာက္စရာေကာင္းသည္/ပို၍ ျပင္းထန္ေလ့႐ွိသည့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ နာမက်န္းျဖစ္ေနသူကိုဆိုလိုသည္။
“......…” ဝူထုန္က သူ႕ကို စိတ္အားထက္သန္စြာ မေျပာမီ ခဏေလာက္ ေခါင္းငုံ႔ထားခဲ့သည္။ “႐ွင္ေနမေကာင္းျဖစ္ေနလား မျဖစ္ေနဘူးလားဆိုတာက ကိစၥမ႐ွိပါဘူး၊ ကြၽန္မ ႐ွင့္ကိုလက္ထပ္မွာပါ”
"ယြမ္ သန္း ၅၀၀ [4] ေၾကာင့္လား" ခ်င္ေကာ ေမးလိုက္သည္။
[4] ယြမ္သန္း ၅၀၀ = ၇၆,၂၅၉,၀၃၅.၀၀ USD၊
"ကြၽန္မမိသားစုအတြက္" ဝူထုန္က ဤအိမ္ေထာင္ေရးမဟာမိတ္က သူမ ဒုတိယဦးေလးကို ဘယ္လိုအက်ိဳးျပဳမလဲကို ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ သူမ သိထားရမွာက သူမေမာင္ေလးရဲ႕အသက္ကို ဘယ္ေငြပမာဏကမွ ျပန္ဝယ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။
"မင္းလို ယဥ္ေက်းတဲ့လူက ငါ့လို မယဥ္ေက်းတဲ့လူေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ မင္းကေတာ္ေတာ္ေလး သတၱိေကာင္းတယ္" ခ်င္ေကာက အနည္းငယ္ ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာခဲ့သည္။
သူတို႔ ဒီအေၾကာင္းအရာကို စေျပာကတည္းက ဝူထုန္ အနည္းငယ္ သိခ်င္လာတဲ့အတြက္ သူမေမးလိုက္မိသည္။ " ဝူနဲ႔ ခ်င္ မိသားစုၾကားက ဒီလက္ထပ္ထိမ္းျမားတဲ့ မဟာမိတ္အတြက္ ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ႐ွိတယ္၊ ႐ွင့္ဟာက ဘာေတြလဲ"
"ငါ့ဟာ" ခ်င္ေကာက သူ႕ေခါင္းကို ၫႊန္ျပၿပီး ထူးဆန္းတဲ့ပုံစံနဲ႔ ရယ္လိုက္သည္။ “ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့… ငါက ေနမေကာင္းဘူး”[5]
[5] ခ်င္ေကာသည္ ဤေနရာတြင္ စကားလုံးမ်ားေပၚ ျပဇာတ္တစ္ခုလုပ္ေနသည္ lull။ တ႐ုတ္ဘာသာတြင္ "有病" သည္ အဓိပၸါယ္ႏွစ္ခု႐ွိ၏ ၊ ထို႔ေၾကာင့္ လူတစ္ဦးသည္ "ေနမေကာင္းတာ " သို႔မဟုတ္ "႐ူးေနတာ " ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ သင္ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ သူမက အဲ့တာကို သူ႕မွာ ဝက္အူအနည္းငယ္လြတ္ေနတယ္ဟု အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုထားသည္ lull
ဝူထုန္ အမူအရာက အနည္းငယ္ အက္ကြဲသြားသည္။ ဒီလူ တကယ္ဖ်ားေနတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
ခ်င္ေကာက စကားၿပီးတဲ့အခါ သူ႕အိတ္ကပ္ေတြထဲ လက္ႏိႈက္ၿပီး ဝူထုန္ရဲ႕ တုံ႔ျပန္မႈကို စစ္ေဆးဖို႔ေတာင္ စိတ္မ၀င္စားခဲ့ေခ်။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူသည္ business cardကို ထုတ္ကာ ဝူထုန္ကို ေပးခဲ့ၿပီး "မင္းအခ်ိန္ရရင္ ဒီbusiness card ေပၚက လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ အၾကံျပဳခ်င္တယ္။ သူမက ငါ့ရဲ႕ အဓိက ဆရာဝန္။ ဒါၿပီးရင္ မင္းငါ့ကို တကယ္ပဲလက္ထပ္ခ်င္လားဆိုတာ ေသခ်ာစဥ္းစားေပါ့"
သူ႕အပိုင္းအစကို ေျပာၿပီးေနာက္ ခ်င္ေကာက ေနာက္ထပ္ ဆက္ေနဖို႔ စိတ္မ၀င္စားေတာ့ေပ။ သူ႕ဂ်စ္ကားထဲကို ျပန္ဝင္ၿပီး ေမာင္းထြက္သြားခဲ့သည္။
မွိန္ပ်ပ် လမ္းမီးတိုင္ေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ့ ဝူထုန္က သူမလက္ထဲက အျဖဴေရာင္ business cardကို စစ္ၾကည့္လိုက္သည္ - လန္ဟိုင္ စိတ္ေရာဂါကုထုံးပညာ႐ွင္႐ုံး၊ လီယြင္က်င့္
စိတ္ေရာဂါကု ဆရာဝန္လား။
တကယ္ပဲ သူ႕မွာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခ်ိဳ႕ယြင္းေနတာလား?
ဝူထုန္ကို အိမ္ျပန္ပို႔ဖို႔ ခ်င္ေကာက အစျပဳခဲ့ၿပီး ခ်င္ မိသားစုတစ္စုလုံး ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ၾကသည္။ မစၥစ္ ခ်င္ မ်က္လုံးေတြက အနည္းငယ္နီသြားသည္အထိ စိတ္လႈပ္႐ွားသြားသည္။ ခင္ပြန္းသည္ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး “ၾကည့္! ၾကည့္! ခ်င္ေကာ အတြက္ ဘလိုင္းဒိတ္သတ္မွတ္တာက ေကာင္းတဲ့ကိစၥပဲ။ ေကာင္မေလးကို အိမ္ျပန္ပို႔ေပးသလိုမ်ိဳး EQ ျမင့္တဲ့ တစ္ခုခုကို သူဘယ္လိုလုပ္ခဲ့တာလဲဆိုတာ ၾကည့္လိုက္”
မစၥတာ ခ်င္က အခုထိ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာကို မယုံႏိုင္ေသးေခ်။ "ခ်င္ဟြိဳက္၊ မင္း သူ႕ကို ဒီလိုလုပ္ဖို႔ ေျပာခဲ့တယ္ မဟုတ္လား"
"ကြၽန္ေတာ္ မေျပာခဲ့ပါဘူး " ခ်င္ဟြိဳက္ ေခါင္းယမ္းလိုက္သည္။ သူလည္း သူ႕အေဖလို အံ့ၾသေနခဲ့သည္။ "ဒါက သူ မစၥ ဝူကို တကယ္ႀကိဳက္ေနတာျဖစ္မယ္"
“သူ ေသခ်ာေပါက္ သူမကို သေဘာက်ေနတာ” မစၥစ္ ခ်င္က စိတ္လႈပ္႐ွားစြာ ေျပာခဲ့သည္။ "သူတို႔လက္ထပ္ၿပီးလို႔ မိသားစုျဖစ္လာတဲ့အခါက်ရင္ ခ်င္ေကာရဲ႕ PTSD ရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲဆိုးက်ိဳးေတြ အားလုံးေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ ေသခ်ာတယ္"
“အဲ့လိုပဲျဖစ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္…” မစၥတာခ်င္က အနည္းငယ္ စိုးရိမ္ေနေသးသည္။ "မစၥ ဝူက ခ်င္ေကာ နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ႐ွိႏိုင္မလားေတာ့ မသိဘူး"
“ဟုတ္တယ္ေနာ္ …” မစၥစ္ ခ်င္လည္း အနည္းငယ္ စိတ္ပူစျပဳလာသည္။ "သူမရဲ႕ပုံက ထူးခြၽန္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ "
“အေဖ၊အေမ၊ ဒီအတြက္ ဘာမွ စိတ္မပူသင့္ဘူး” ခ်င္ဟြိဳက္ အာမခံလိုက္သည္။ "မေမ့လိုက္နဲ႔၊ ဒါက အဆင္ေျပာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုပဲ"
မစၥတာ ခ်င္နဲ႔ မစၥစ္ခ်င္တို႔က သူတို႔ရဲ႕ ထက္ျမက္တဲ့ ဒုတိယသားကို စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ သူေျပာသမွ်ကို သူတို႔နားလည္တယ္။ သူတို႔ အဲ့တာကို သည္းမခံႏိုင္ေပမယ့္ ေန႔တစ္ေန႔၏အဆုံး၌ လူ႕ႏွလုံးသားက ဘက္လိုက္ေနေသးသည္။
ခ်င္ေကာ ျပန္ေရာက္ေသာအခါတြင္ သူ႕ညီေလး ျခံဝင္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္တည္း ဝိုင္ေသာက္ေနၿပီး လကို ေမာ့ၾကည့္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"မင္းငါ့ကိုေျပာစရာ႐ွိရင္ ေခၚလို႔ရတာပဲ။ ဝိုင္တစ္ခြက္ေသာက္ၿပီး ဒီမွာထိုင္ေနဖို႔ မလိုဘူး” ခ်င္ေကာက သူ႕ဘာသာ ဝိုင္တစ္ခြက္ ထည့္ကာ ထိုင္ခ်ရင္း ရယ္ေမာလိုက္သည္။
ခ်င္ဟြိဳက္ လိုခ်င္တဲ့အခ်က္ဆီ တည့္တည့္မတ္မတ္ ေရာက္သြားခဲ့သည္။ " အစ္ကို မစၥ ဝူနဲ႔ ဘာအေၾကာင္းေတြေျပာခဲ့လဲ"
"မင္း ေတာ္ေတာ္စပ္စုတာပဲ။ မင္း သူမကိုႀကိဳက္လို႔လား" ခ်င္ေကာ ျပဳံးၿပီး စေနာက္ခဲ့သည္။
"အစ္ကို!" ခ်င္ဟြိဳက္ ဒီဟာသကို သေဘာမက်ေပ။
“ေကာင္းပါၿပီ၊ ေကာင္းပါၿပီ။ ငါ စေနတာပါ။ မင္းက အရမ္းကို အကဲဆတ္လြန္းတယ္" ခ်င္ေကာက ဘာကိုမွ ဖုံးကြယ္ဖို႔ မစီစဥ္ထားတာေၾကာင့္ သူက ခ်င္ဟြိဳက္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပခဲ့သည္။ "ငါ ေဒါက္တာ လီရဲ႕ business cardကို သူမဆီ ေပးခဲ့တယ္"
“အစ္ကို၊ အစ္ကို …”
"တကယ္လို႔ သူမ ငါ့ကို လက္ထပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါကိုသူမ အေႏွးနဲ႔အျမန္ သိလာမွာပဲ " ခ်င္ေကာ ဝိုင္ခြက္ကို လႈပ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံး ဝိုင္နီတစ္ငုံကို ေသာက္ၿပီးေနာက္ သူက “မင္း ဒါကို ေလွ်ာ့ေသာက္သင့္တယ္။ ငါ ေဖးေဖးကို အရင္ သြားစစ္ေဆးၾကည့္လိုက္ဦးမယ္"
ခ်င္ဟြိဳက္က သူ႕အစ္ကို အိမ္ထဲဝင္သြားတာကို ေစာင့္ခဲ့သည္။ ခဏေလာက္စဥ္းစားၿပီးမွ ဖုန္းကိုထုတ္ၿပီး သူ႕ကိုယ္ေရးကိုယ္တာလက္ေထာက္ လင္းေဝ့ကို ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။ "မနက္ျဖန္ ဝူ မိသားစုဆီ သြားၿပီးေတာ့ ......သူတို႔ကို ေနာက္ထပ္သတိေပးလိုက္ "
"နားလည္ပါၿပီ ဥကၠဌ ခ်င္"
ခ်င္ဟြိဳက္က ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးသမားတစ္ဦးျဖစ္ေပမယ့္ ေငြက အရာအားလုံးကို ဝယ္ယူႏိုင္တယ္လို႔ မယုံၾကည္ထားေပ။ လူသားေတြကို ျပန္လွည့္လို႔မရႏိုင္သည္အထိ ကိစၥမ်ားစြာက တြန္းပို႔ေနတတ္သည္။
သူလုပ္ခ်င္တဲ့အရာက သူ႕ရဲ႕အေလွ်ာ့အတင္းခ်စ္ပ္ကိုသုံးၿပီး တစ္ဖက္လူက သူတို႔ရဲ႕စကားလုံးကို ျပန္ေျပာင္းဖို႔ လြယ္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ေသခ်ာေစဖို႔ပဲ။ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းလို ကိစၥေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ အတည္ၿငိမ္ဆုံးျဖစ္သည္။
—
တစ္ညလုံးစဥ္းစားၿပီးေနာက္ ဝူထုန္သည္ ေနာက္ေန႔မနက္ေစာေစာတြင္ လန္ဟိုင္ စိတ္ေရာဂါကုဆရာဝန္၏ ႐ုံးခန္းတံခါးဝ၌ ရပ္ေနခဲ့သည္။
ထိုအေတာအတြင္း ကိုယ္ေရးကိုယ္တာလက္ေထာက္ လင္းသည္ ဝူ မိသားစု၏ အစည္းအေဝးခန္းတြင္ ခ်င္ မိသားစု၏ တရားေရးအၾကံေပးႏွင့္အတူ ထိုင္ေနခဲ့သည္။
ဝူထုန္႔ ဒုတိယဦးေလးျဖစ္သူရဲ႕ ဥပေဒအၾကံေပးက သူ႕ကို ေပးသည့္ စာခ်ဳပ္ကို ၾကည့္႐ႈစစ္ေဆးေနသည္။ အထူးသျဖင့္ ေနာက္ထပ္ထည့္ထားသည့္စာပိုဒ္ကိုေပါ့။
ခ်င္ႏွင့္ ဝူ မိသားစုၾကား ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈကာလအတြင္း မစၥ ဝူထုန္မွာ ကြာ႐ွင္းခြင့္မ႐ွိ။ ကြာ႐ွင္းျပတ္စဲဖို႔ ေတာင္းဆိုပါက သို႔မဟုတ္ လက္ထပ္ထားသည့္ဆက္ဆံေရးကို ပ်က္စီးေစရန္ တစ္စုံတစ္ရာ လုပ္ေဆာင္ပါက ခ်င္ မိသားစုသည္ ၎တို႔၏ ရန္ပုံေငြမ်ားကို ခ်က္ခ်င္း ႐ုပ္သိမ္းမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ခ်င္ မိသားစုသည္ စီးပြားေရးဆုံး႐ႈံးမႈမ်ားအတြက္ ဝူ မိသားစုကို ေလ်ာ္ေၾကးေပးရန္ ေတာင္းဆိုပိုင္ခြင့္႐ွိသည္။
#31.3.2023