END
It's been a weeks, nakabalik na kami rito sa manila. My parents are so happy for what i've been doing. They are approved to my new dream which is modeling.
"I'm so happy for you my baby! " sabi ni Mommy.
"Thankyou Mom" sabi ko sakanila.
I'am now preparing dahil mag sh-shopping kami ng mga girls. Bukas na yung alis ko papuntang USA.
Kanina pa sila tawag ng tawag saakin. Pagkatapos kong magbihis ay umalis na kaagad kao ng bahay.
Nung nakadating na ako nakita ko yung mga kaibigan ko na naghihintay sa labas ng mall.
"Bakit hindi pa kayo pumasok?" sabi ko.
"Duh! Sabay tayong papasok girl" sabi ni Lyka.
I just rolled my eyes, minsan ang a-arte talaga namin.
Pumasok na kami at dumeristo kami sa H&M, dito na ako bumibili ng mga damit ko. Well for the changed nga diba?
"Dahil aalis na ako bukas, treat ko kayong lahat" sabi ko.
"Totoo?" sabi ni Pat.
"Mukha ba akong bolero Pat?" sabi ko.
"Minsan" sabi niya.
"Pumili na kayo diyan , bago pa umiba yung isipan ko" sabi ko sakanila.
Dali dali naman silang kumuha ng mga basket nila.
"Dahan dahan girls, wala tong time." Sabi ko.
Kumuha din ako ng aking basket at bumili din ako ng mga damit para sa gagamitin ko papuntang USA.
I bought lot of clothes.
Pagkatapos naming pumili, ay agad kaming nagbayad... ay ako pala. Ako financer dito.
"40,350 po maam" sabi nung cashier.
I handed her my credit card. Pagkatapos ay lumabas na kami.
"Saan tayo kakain girls?" sabi ko.
"Ako naman ang mag tr-treat" sabi ni Saichi.
"Come on, ako na. Malapit na tayong magkakahiwalay. Take this one as thankyou gift for me. Kong hindi dahil sainyo, sa tulong niyo hindi ako makakaalis diba?" sabi ko.
"Tsaka mamimiss ko kayo. Yung mga bangayan natin sa isat isa" dagdag na sabi ko sakanila.
"Deep Cove nalang tayo" sabi Lyka.
"Walang hiya ka talaga Lyka" sabi ni Pat.
"Chosera kayo! Sino ba namang ayaw sa libre?" sabi ni Lyka.
See, bangayan na naman kami, yan ang mas pinakakamiss ko kapag aalis na ako.
We headed to DeepCove, umorder kami at binayaran kona.
"Thankyou Bri" sabi nila saakin.
"Ano ba kayo, dapat nga ako magpapasalamat sainyo e." sabi ko.
"Tara na, umiwi na tayo. " sabi ko.
Doon sila matutulog sa bahay namin dahil sasama sila bukas sa paghatid saakin sa Airport.
Sumakay na kami sa Van at sobrang nabusog ako ngayong araw nato.
Nung nakabalik na ako sa bahay, tinulungan ako nila mag impake ng aking mga gamit.
"Daming bag" sabi ni Lyka.
"Malamang Ly, ilang years ba siya doon diba?" sabi ni Pat.
"May bilihan naman doon ah, tsaka marami namang pera si Bri" sabi nito.
"Alam mo gusto niya yung fresh from Philippines" Sabi ni Saichi.
"Itong bag nato, dadalhin mo?" sabi ni Kristy na hinahawakan yung bag na binigyan saakin ni Blake.
"Nah, just put it back there. " sabi ko at umiwas ng tingin.
Ayaw kong makita yung mga gamit na binibigay saakin ni Blake kapag nakarating na ako sa USA. I wanted to changed my life.
Pagkatapos naming magimpake ay bumaba na kami para kumain. Sina Mommy at Daddy yung humanda ng aming mga pagkain.
I already changed my number, nandito narin yung mga number ng mga kaibigan ko at pamilya.
"Are you ready for tomorrow baby?" daddy asked.
"Yes dad" sabi ko.
"Me and your Mom is rooting for you" sabi ni Daddy.
"We also tito, we are rooting for Brianna" sabi ni Lyka at agad namasid si Pat.
"Are you okay Honey?" Tanong ni Mommy kay Pat.
"Yes po Tita" sabi ni Pat at uminom ng tubig.
Pagkatapos naming kumain ay umakyat kami sa itaas.
"Ang plastik mo talaga kanina Ly" sabi ni Pat.
"Pinipigilan ko nga yung tawa ko e" sabi ni Sai.
"Kapag kasama natin sina Tita at Tito sobrang tahimik natin. Tapos si Lyka biglang sumali" sabi ni Kristy.
"Kaya nga namasid ako" sabi ni Pat at tumatawa pa.
"Duh! I was just to boost Bri confidence. Aalis na siya bukas at ma mimiss ko siya" sabi niya.
"Ako din, mamimiss ko kayo." Sabi ko sakanila.
Maggabe na pala, kailangan ko ng matulog dahil maaga pa yung flight ko bukas.
"Guys, we need to sleep. Maaga pa yung flight ko bukas " sabi ko sakanila.
Natulog na kami at nagising ako mga 4am in the morning. I take a bath at nag bihis. Pagkatapos kong magbihis. Ginising ko na sila at Mommy at Daddy.
Pinababa ko na kay Manong Tomas yung mga baggage ko. At sinakay sa sasakyan. Yung mga yaya namin ay nagluluto ng almusal.
30minutes ay bumaba nadin yung mga girls at pumunta kami ng kusina para kumain.
We just talked and laughed about sa pag alis ko. They are boosting my confidence. I really loved them.
Nauna na akong matapos sa pagkain. I excused myself dahil e ch-check ko pa yung mga gamit kosa Van baka dahil may naiwan ako.
Lumabas ako ng bahay at tinignan yung mga bags ko. All goods naman lahat. Walang kulang.
Pabalik na sana ako ng bahay ng biglang may humapit saakin. Nung nakalapit ako sakanyan, nararamdaman ko yung hininga niya. Alam na alam ko kong sino to.
It was Blake.
I push him away from me.
"What are you doing here?" sabi ko.
Tumingin ako sakanya at nakita ko sakanya napumayat siya at lumalim yung eyebags niya. He looks devastated.
Nasasaktan akong makita siyang nasasaktan. Paano naman ako? Uunahin ko na yung sarili ko bago iba. Nararamdaman ko muna.
"Bri, don't leave me" sabi niya saakin.
"Well, i have to" sabi ko.
"I will explain everything " sabi niya habang hinahawakan yung kamay ko at inilayo ko naman ito.
"Don't touch me! I don't need you explanation Blake. Lahat nakita ko. Hindi lang isang mata , dalawa. " sabi ko sakanya.
"Don't leave me please" sabi niya.
"Sorry but i will pursue my plans. I don't love you anymore." sabi ko.
Yumakap siya saakin at nararamdaman kong tumulo yung luha niya sa damit ko.
" I will always love you Bri, just let me hug you for this momment. Before you walk away" sabi nito saakin at hinayaan ko lang siya.
Ilang minuto, tumingin siya saakin at hinalikan ako sa labi.
"Just for the last time. Your lips is still taste like strawberry " sabi niya.
"You need to go Blake, aalis na ako" sabi ko sakanya.
"I will wait for you Bri. I always will" sabi nito.
Tumalikod na ako at pumasok sa bahay. Hindi ako makahinga, gusto kong umiyak pero walang may lumalabas. Mahal ko pa siya at alam na alam ng puso ko yon.
But i need to pursue everything, my dreams and my career. No love life.
Nagsilabasan na din yung mga kaibigan ko at Mommy at Daddy. Pumasok nalang din ako sa Van at hindi ko pinapahalata sa kanila yung nararamdaman ko.
Palabas na kami ng bahay, i saw Blake sa gilid. He is watching me, i saw his face, parang nagmamakaawa na wag na akong aalis.
Tuluyan na rin nawala sa paningin ko si Blake at dumeristo na nga kami sa Airport.
Pagkadating ko nakita ko na kaagad yung photographer namin nung Graduation Pictorial namin.
"Hi nice to meet you again Bri" sabi niya saakin.
"Hello po, thankyou for this opportunity " sabi ko sakanya.
"You're welcome. By the way, thankyou Mrs and Mr. Santiago for letting your daughter pursue her dreams" sabi niya.
"All we wanted that our daughter will be the happiest " sabi nilang dalawa.
Nagpaalam na ako sa mga kaibigan ko na malapit ng umiyak.
"Mamimiss ka namin Bri, mag ingat" sabi ni Pat at humalik sa pisngi ko.
"I will miss you Bri" sabi naman ni Lyka.
"See you soon Bri" sabi ni Kristy.
"I will very miss you Bri. Dont forget me. Iloveyou " sabi ni Saichi at yumakap saakin.
Lumapit din yung mga kaibigan ko at yumakap din.
"Honey, see you soon." Sabi ni Mommy.
"I will miss you Baby. Bibisita kami ni Mommy" sabi ni Daddy.
"Thankyou guys. Mamimiss ko rin kayo. See you again" sabi ko.
Nagpaalam na ako sakanila at dumeristo na ako papuntang eroplano. Umupo na ako at hindi ko mapigilan isipin si Blake nung napatingin ako sa bintana nung eroplano. I still see blakes eyes.
Nagre-recall sa isip ko yung mga sinasabi niya kanina saakin.
"I will wait for you Bri. I always will"
Masakit pero kailangan tanggapin. Goodbye Blake Armstrong. You will always be in my heart.
——————————————————————————
CHECK IT OUT EPILOGUE~~~~~~~~~~~>