Zawgyi
"ကိုႀကီး မင္းကဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ေျပာေတာ့ ေနာက္ လမွဆို
"အားဝမ္း မင္းက ဒီကိုဘယ္လို ေရာက္ေနတာ
ေရွာင္းက်န့္ ဟာ သူ႕ေရွ႕က လူႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနသည္ကို နားမလည္စြာ ၾကည့္ေနမိသည္"
"ေရွာင္းက်န့္ ဒါက ငါ့အကိုေလ အရင္က နိုင္ငံျခားမွာ အခုမွ ျပန္လာတာ " ကိုႀကီး သူက ငါ့ သူငယ္ခ်င္း ခ်စ္ဖို႔ မေကာင္းဘူးလား
ဝမ္းလုဟာ ေရွာင္းက်န့္ ကို တစ္လွည့္ ထ်န္းခ်န္ကို တစ္လွည့္ ဖက္ရင္း ပါစပ္က တစ္လည္စက္ေျပာေနေလသည္" ေရွာင္းက်န့္ မွာေတာ့ အရွက္ပိုကာ နား႐ြတ္ဖ်ားေလးမ်ားက နီရဲလာသည္" ထိုနည္းအတူ ထ်န္းခ်န္လဲ ရွက္ၿပဳံးၿပဳံးေနမိရင္း ေရွာင္းက်န့္ ကို ခိုးခိုး ၾကည့္ေနသည္"
"ေရွာင္းက်န့္ ႐ုပ္ရွင္ခ်ိန္ နီးေနၿပီ သြားရေအာင္
"ငါလဲလိုက္မယ္
"လက္မွတ္ရွိလို႔လားကိုႀကီး ကြၽန္ေတာ့္မွာအပိုမပါဘူးေနာ္
"ဝယ္ထားတာ ရွိပါတယ္
"ဒါဆို သြားက်ရေအာင္
ဝမ္းလုဟာ သူ႕အကိုလက္ကိုတစ္ဖက္ ေရွာင္းက်န့္ လက္ကို တစ္ဖက္ဆြဲကာ ႐ုပ္ရွင္႐ုံႀကီးထဲ ဝင္သြားေလသည္" မီးအေရာင္ မွိန္မွိန္ေလး ရွိေနတဲ့အခန္းႀကီးထဲကို ေရွာင္းက်န့္ ဝင္လိုက္ရင္ပင္ အမွတ္တမက္ ျမင္လိုက္ရတဲ့အရာေလး ေရွာင္းက်န့္ ေသခ်ာေအာင္ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ ျပန္ၾကည့္ေတာ့ လုံးဝေသခ်ာေနသည္က ရိေပၚနဲ႕ ရန္းလိသာ သူေသခ်ာေပါက္ျမင္ရသည္က ရန္းလိလက္က ရိေပၚ လက္ေမာင္း ကို ဖက္ထားေနသည္"
"ေရွာင္းက်န့္ သြားေလး ဘာလို႔ ရပ္ေနတာ
"ေအာ္ ေအးေအး
ရိေပၚတိူ႕ကို ေငးၾကည့္ ေနတဲ့ေရွာင္းက်န့္ကို ဝမ္းလုေျပာလိုက္မွ အသိျပန္ဝင္လာေလသည္" ေရွာင္းက်န့္ တို႔လဲ သူတို႔ေနရာနဲ႕ သူတို႔ ထိုင္ေနက်သည္ " ေရွာင္းက်န့္ ပဲ ကံဆိုးတာလား ကံေကာင္း သည္လားမသိ လက္မွတ္အတူတူဝယ္တဲ့ဝမ္းလုနဲ႕က် ခုံအေဝးႀကီးျဖစ္ေနၿပီး အတူဝယ္မထားတဲ့ ထ်န္းခ်န္နဲ႕က် ေဘးခ်င္းယွဥ္ ခုံမွာ ျဖစ္လို႔ေနသည္"
ေရွာင္းက်န့္ လဲ သူ႕ခုံမွာ သူထိုင္ေလသည္ ထ်န္းခ်န္က ေရွာင္းက်န့္ ေဘးဝင္ထိုင္ေလသည္" ေရွာင္းက်န့္ တို႔ ေနရာတက် ထိုင္ၿပီးရင္ပင္ အခန္းႀကီးထဲရွိ မီးအားလုံး မွိတ္သြားေလသည္"
"အားးး
"႐ူးး မေၾကာက္နဲ႕ ခ်ာတိတ္
မီးမွိန္မွိန္ေလး ႐ုပ္တရက္ မွိတ္သြားတာေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္ လန့္ကာ ေအာ္မိသည္ ေရွာင္းက်န့္ လန့္သြားတာသိသူ ထ်န္းခ်န္က အသံျပဳေပးေလသည္"
သိမ့္မၾကာခင္ပဲ ႐ုပ္ရွင္ကာ စတင္ စာတန္းထိုးရင္း အစျပဳသည္ "ေရွာင္းက်န့္ ဇာက္ကား ပင္မၾကည့္ရေသး စာတန္းေတြေၾကာင့္ ရင္ပင္ထိပ္လန့္သြားရသည္ အေၾကာင္းကေတာ့ သရဲကားျဖစ္ေနသည္ေလ "သရဲ ဝိညာဥ္ တကယ္မရွိေပမဲ့ သူထိုအရာေတြကို ငယ္ငယ္ေလးထဲက ေၾကာေက္လာသည္ေလ အေမွာင္နဲ႕ သရဲ သူေၾကာက္တဲ့အရာေတြထဲ ပါလာေလသည္"
"အခုခ်ိန္မွာ ထျပန္ရင္လဲ မျဖစ္ ဒါေၾကာင့္ သည္းခံၾကည့္ရန္သာ ေတြးရေတာ့သည္"
"အားး
"ခ်ာတိတ္ ဘာျဖစ္တာလဲ
"ဘာ ဘာမျဖစ္ဘူး
ေရွာင္းက်န့္ ဘာမျဖစ္ဘူး ပါစပ္ကေျပာေနေပမဲ့ သူ႕လက္ေတြက မ်က္လုံး ကို ဖုံးကြယ္ထားေလသည္"
"ခ်ာတိတ္ မေၾကာက္နဲ႕ ကိုယ္ရွိတယ္ ေရာ ့ကိုင္ထား ဒါဆို အေၾကာက္ေပါ့လိမ့္မယ္
ထ်န္းခ်န္ဟာ ေၾကာက္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ ကို သူ႕အနားအနည္းငယ္ကပ္ေစၿပီး ေရွာင္းက်န့္ လက္ကို သူ႕လက္ေမာင္းကို ဖက္ေစထားၿပီး ႏွင့္သိမ့္သလို ေရွာင္းက်န့္ လက္ဖမိုးေလးကို သူ႕လက္နဲ႕ ဖြဖြေလး ပုတ္ေပးေနေသးသည္"
ေရွာင္းက်န့္ ထိုလူရဲ႕ အျပဳအမူေၾကာင့္ ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာတစ္ခုရလိုက္သလို စိတ္ထဲ နင့္သြားေလသည္"
ေရွာင္းက်န့္ ႐ုပ္ရွင္တစ္ကားလုံး ၿပီးသည္ထိ ထ်န္းခ်န္ လက္ေမာင္း ကို အားကိုးတႀကီး ကိုင္တြယ္ထားေလသည္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ႐ုပ္ရွင္ထဲက အသံေတြေၾကာင့္ သူ႕ေခါင္းေလး ထ်န္းခ်န္ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ရေလသည္"
××××××××××××××××××××××××××××××××
ဒီလိုိနဲ႕ ႐ုပ္ရွင္ၿပီးလို႔ အျပင္ထြက္လာက်ေလသည္"
ေရွာင္းက်န့္ ဟာ ထြက္လာခ်င္းပဲ ထ်န္းခ်န္ကို စကားဆိုသည္"
"ဟိုအေစာကအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ် ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခုခု ဝယ္ေကြၽးပါရေစ
"ေက်းဇူးကေတာ့ တင္စရာမလိုပါဘူး ဒါေပမဲ့
"ဒါေပမဲ့ ဘာျဖစ္လဲ ဟင္
"ဒါေပမဲ့ ခ်ာတိတ္ရဲ႕ WeChat accေလး အပ္ခြင့္ေပးနိုင္မလား
"အာ ဟုပါၿပီ ကြၽန္ေတာ္ ေပးပါ့မယ္
ေရွာင္းက်န့္ ဟာ ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႕အိတ္ထဲက ဖုန္းကိုထုတ္ကာ WC QR ကုဒ္ျပေလသည္
"ရၿပီ ခ်ာတိတ္
"ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်ာတိတ္လို႔ မေခၚပါနဲ႕ဗ် ကြၽန္ေတာ့္ နာမည္ ေရွာင္းက်န့္ ပါ
" ဟုပါၿပီကြာ ကိုယ္ဒါဆိုခ်ာတိတ္မေခၚဘူး ကေလးလို႔ေခၚမယ္ ဒါေတာ့ ခြင့္ျပဳေလ ကိုယ့္နာမည္က ထ်န္းခ်န္တဲ့ အသက္က 28 ကေလးထက္ႀကီးေတာ့ ကိုယ့္ကို ကိုကို လို႔ ေခၚ ဟုတ္ၿပီလား လာ ဟိုမွာ တစ္ခုခု စားရေအာင္
ထ်န္းခ်န္ဟာ ဝမ္းလုအကို ပီသပါဘီ စကားကို တစ္လည္စက္ေျပာသြားသည္မွာ ေရွာင္းက်န့္ ပင္ ဘာမွေျပာခြင့္မရွိ "
ေရွာင္းက်န့္ အခုခ်ိန္မွာ ရိေပၚကို ေမ့ေနသည္မွာအမွန္ပင္
ေရွာင္းက်န့္ ထ်န္းခ်န္နဲ႕ေတြ႕မွာ ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာတစ္ခု ရသလို ခံစားရသည္ ၿပီးေတာ့ ထ်န္းခ်န္က ႏူးညံ့ တက္သည္ ေရွာင္းက်န့္ ရဲ႕ စိတ္ကိုလဲ နားလည္ေလသည္ "
ထ်န္းခ်န္နဲ႕ ၿပဳံး႐ြင္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ကို ၾကည့္ရင္း မ်က္ႏွာ ထက္ ေဒါသမီးေလာင္ေနသူတစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိေနေလသည္"ဒါကိုေတာ့ ၿပဳံး႐ြင္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ မွာမူမသိရွာ
"ခ်ာတိတ္ ဘာစားမလဲ တစ္ခုခု မွာလိုက္ေလ
"ဟို ကြၽန္ေတာ္ က ဘာျဖစ္ျဖစ္ရပါတယ္
ေရွာင္းက်န့္ ကသူ႕ေရွ႕ ထိုးေပးလာတဲ့ မီႏူးကို ထ်န္းခ်န္ဘက္ ျပန္ထိုးေပးလိုက္သည္"
"ထိုလူႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ေနသူ ဝမ္းလုမွာစိတ္ပင္မရွည္ေတာ့ပဲ မီႏူးကို ယူကာ သူ႕ဘာသာ မွာလိုက္ေလသည္"
"ေပးဗ်ာ ငါပဲမွာမယ္စားဖို႔အေရးကို ျဖစ္ေနတာ
ဝမ္းလုဟာေရွ႕မၾကည့္ေနာက္မၾကည့္ေျပာခ်လာတာမို႔ ထ်န္းခ်န္မွာ ရွက္ကာ လယ္ပင္းႀကီးသာ ပြက္သက္ေနေတာ့သည္"
"ေရွာင္းက်န့္ မွာလဲ ထ်န္းခ်န္ေၾကာင့္ ေနရထိုင္ရသည္မွာ ခက္ခဲလာသည္ေလ "
ဒီလိုနဲ႕ ေရွာင္းက်န့္ စားစရာရွိတာစားၿပီး အျပင္ျပန္ထြက္လာကာ ေလွ်ာက္လည္ဖို႔ ေတြးေနက်သည္" အမွန္ေျပာရရင္ေတာ့ ေရွာင္းက်န့္ အိမ္ျပန္ခ်င္ေနပါၿပီ ရိေပၚကို ရန္းလိနဲ႕ျမင္ေနရတာသူစိတ္မခ်သည္မွာအမွန္ပင္ေလ"
"ေရွာင္းက်န့္ ငါတို႔ ကစားကြင္း သြားရေအာင္ မင္းလဲ မလည္တာၾကာၿပီ လာပါ သြားရေအာင္
ေရွာင္းက်န့္ ပင္ ျငင္းခ်ိန္မရွိ ဝမ္းလုဟာ ေရွာင္းက်န့္ လက္ကိုဆြဲကာ ေျပးသြားသည္"
×××××××××××××××××××××××××××
ေရွာင္းက်န့္ ကစားကြင္း ဆိုသည့္ ေနရာေရာက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရင္ပင္ တကယ္ကို ေပ်ာ္စရာပင္ " လွလဲလွသည္ ေမွာင္ရီပ်ိဳးခါစလဲျဖစ္သည္မို႔ ထို ကြင္းျပင္ႀကီးမွာ မီးမ်ားထိန္လင္းေနၿပီး အေတာ္ေလးလဲ လွသည္ ေစ်းလမ္းေလးေတြလဲ ရွိသည္ "ထိုဆိုင္မ်ားမွာ ေရာင္းေနသည္က ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ေလးေတြ စားစရာေတြ အစုံလဲ ရွိေနသည္ "
"ေရွာင္းက်န့္ ငါတို႔ဟိုဟာစီးရေအာင္
"အာ ငါ ငါမစီးဘူးေနာ္ ငါေၾကာက္တယ္
"မင္းကလဲ ဟုပါၿပီ ကိုႀကီး မင္းလိုက္မလား
-ဟင့္အင္ ငါ ကေလးကို အေဖာ္ျပဳေပးမလို႔
ေရွာင္းက်န့္ ျမႇင့္မားတဲ့ အရာႀကီးကိုျမင္ေတာ့ မစီးဘူးဟုဇြတ္ျငင္းမိသည္ " ေရွာင္းက်န္ာမသြားေတာ့ထ်န္းခ်န္သည္မွာလဲ ေရွာင္းက်န့္ ကို အေဖာ္ျပဳေပးရန္ လုပ္သည္" ဝမ္းလုကေတာ့ ထ်န္းခ်န္ကို အျမင္ကပ္ကာ မ်က္ေစာင္းထိုး ကာ ထြက္သြားသည္"
ေရွာင္းက်န့္ တို႔နဲ႕ေဝးရာေရာက္မွ မ်က္ႏွာအေပၚကအၿပဳံးမ်ားေပ်ာက္သြားကာ ဝမ္းနည္ဟန္အရိပ္အေရာင္မ်ားေပၚထြက္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ မည္သူ မွပင္မသိရွာ"
"ကေလးဘာလိုခ်င္လဲ
"ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွမလိုခ်င္ပါဘူးဗ်
"မင္းက ကိုယ့္ကို တစိမ္းဆန္လိုက္တာ အားဝမ္းလိုပဲ ခင္နိုင္ပါတယ္ ေနာ္
"ဟုတ္ ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္ ခင္ပါတယ္
ေရွာင္းက်န့္ ဟာ သူ႕ပိုက္ဆံအိတ္ေလးကို ပိုက္ထားရင္း ထ်န္းခ်န္ကို စကားျပန္ေျပာေလသည္"
ထိုသို႔စကားေျပာအၿပီး ထ်န္းခ်န္နဲ႕ေရွာင္းက်န့္ျခားမွာ စကားတို႔မရွိေတာ့ပဲ ၿငိမ္သက္ေနသည္ ေရွာင္းက်န့္ ကလဲ ေစ်းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လိုက္ၾကည့္ေနမိသည္ ေစ်းသည္မ်ားကေတာ့ ေကာင္ေခ်ာေလး ေရွာင္းက်န့္ ကို သူတို႔ ဆိုင္က ပစၥည္းမ်ားကို ဝယ္ရန္ ေဖာ္"ေ႐ြ " ေခၚေျပာေနက်သည္"
"အမေလး ေကာင္ေလး မင္းက သိမ့္ေခ်ာတာပဲ ၾကည့္ပါအုံး ဒိီလက္ေကာက္ေလးသာ မင္းလက္ေကာက္ဝတ္ေလးမွာ ဝတ္ထားရင္ မင္းအသားအေရနဲ႕ အရမ္းလိုက္ဖက္မွာ
ထိုေစ်းသည္စကားေၾကာင့္ ထိုလက္ေကာက္ေလးေတြကို ၾကည့္မိသည္" လက္ေကာက္ေလးေတြက တကယ္လဲလွေနပါသည္ ေက်ာက္စိမ္းမ်ားနဲ႕ျပဳလုပ္ထားၿပီး အေတာ္ေလးၾကည့္ေကာင္းတာေတာ့ျငင္းမရ
ေရွာင္းက်န့္ ထိုဆိုင္ထဲက လက္ေကာက္ေလးမ်ားကို လွန္းၾကည့္ေနရင္ရင္ အလိုက္သိတဲ့ ထ်န္းခ်န္ ေရွာင္းက်န့္ ကို ဆိုင္ထဲ ဆြဲေခၚကာ လက္ေကာက္ေလးမ်ားကို တစ္ကြင္းၿပီးတစ္ကြင္း ဝတ္ၾကည့္ေပးေနေလသည္
"ကေလး ဒါႀကိဳက္လား
ေရွာင္းက်န့္ လဲ အင္းလို႔ ေခါင္းညိတ္မိသည္ သူလဲတကယ္ကို ႀကိဳက္မိသြားျဖစ္သည္ေလ
"ဆိုင္ရွင္ ဒါေလးပဲ ယူမယ္
"ထ်န္းခ်န္ေျပာေတာ့ ဆိုင္ရွင္အေခၚႀကီးဟာ သြား 32ေခ်ာင္းကို ၿဖီးေနေအာင္ ရယ္ၿပီး ထ်န္းခ်န္တို႔အနားေရာက္လာေလသည္"
"အိုကြယ္ ေကာင္ေလးက အျမင္ရွိလိုက္တာ ဒီလက္ေကာက္ေလးက စုံတြဲ ေတြအတြက္ လက္ေကာက္ေလးတဲ့ ဒီလက္ေကာက္ဝတ္မ်ိဳးမွာက တျခားဟာေတြနဲ႕ပုံစံမတူဘူး သူ႕က နဂၤါးအဝါပါၿပီး ေက်ာက္နီေလးပါတယ္ကြယ့္ "
ဆိုင္ရွင္အေဒၚႀကီးဟာ ေျပာေျပာဆိုဆို လက္ေကာက္ႏွစ္ကြင္းကို မွန္ေဘာင္ထဲက ထုတ္လာသည္"
ႏွစ္ခုလုံးဝယ္မယ္ထင္ေနတဲ့ဆိုင္ရွင္ေၾကာင့္ ထ်န္းခ်န္တားမိသည္"
"အေဒၚ တစ္ကြင္းပဲယူမွာပါ
ထ်န္းခ်န္စကားေၾကာင့္ေဒါႀကီးဟာ ျပန္လည္ေျပာေလသည္"
"ဒီလက္ေကာက္က တစ္ကြင္းထဲမေရာင္းဘူး ေကာင္ေလးရဲ႕ သူကအစုံလိုက္ပဲ ေရာင္းတာ
ဆိုင္ရွင္စကားေၾကာင့္ ထ်န္းခ်န္လဲ ႏွစ္ကြင္းယူလိုက္ရသည္ "မလိုခ်င္ဘူးရယ္ေတာ့မဟုတ္ ေရွာင္းက်န့္ နဲ႕ သူအတူဝတ္ရမွာ သူမႀကိဳက္ပဲေနပါ့မလား"
"ဒါဆို အေဒၚ ဘယ္ေလာက္က်လဲ
"စုံတြဲ ဆိုေတာ့ ယြမ္1000ပါ
(ဒါကလမ္းေဘးကဆိုင္ေသးမို႔ေစ်းေပါးတာပါ ဆိုင္ခန္းထဲမွာေရာင္းရင္ ေစ်းက သာသာ ေသြးတက္နိုင္ေလာက္တဲ့ေစ်း)
ထ်န္းခ်န္က ဆိုင္ရွင္ကို ပိုက္ဆံ ရွင္းေပးေနေလသည္" ေရွာင္းက်န့္ ေစ်းႀကီးတာေတြဝယ္ေနတဲ့ ထ်န္းခ်န္ကို တားခ်ိန္မရွိလိုက္ သူ႕အေနနဲ႕ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဒီေစ်းက ျမႇင့္သည္" ဒါေၾကာင့္ ထ်န္းခ်န္ကို တစ္ဝက္ျပန္ေပးရန္ေတြးလိုက္သည္"
"ဟို ကြၽန္ေတာ္ တစ္ဝက္ျပန္ေပးပါရေစ ကြၽန္ေတာ္ သူမ်ားဆီက အလကားမ လိုခ်င္ပါဘူး
"ကေလးကလဲကြာ ကိုယ္တို႔က တစ္စိမ္းမဟုတ္ဘူးေလ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ေနၿပီ လာပါကြာ ေရာ့
ထ်န္းခ်နိဟာ ေျပာေျပာဆိုဆို ေရွာင္းက်န့္ လက္ေကာက္ဝတ္ေလးကို ယူကာ လက္ေကာက္ေလးကို ဝတ္ေပးလိုက္သည္ "က်န္တဲ့တစ္ခုကိုေတာ့ သူ႕ဘာသာ ဝတ္လိုက္သည္"
ေရွာင္းက်န့္ လို ေအးတဲ့လူမွာေတာ့ ျမန္ဆန္တဲ့ထ်န္းခ်န္ေၾကာင့္ ျငင္းဆန္ခ်ိန္ကိုမရွိလိုက္"
ေရွာင္းက်န့္ အခု အိမ္ျပန္ခ်င္ေနၿပီဆိုရင္ ပိုမွန္ပါသည္ အျပင္မွာအေတာ္လဲေမွာင္ေနၿပီ ဒါေၾကာင့္ ဝမ္းလုကိုဖုန္းဆက္ကာျပန္ရန္ေျပာဖို႔ေတြးရေတာ့သည္
"Hello ဝမ္းလု ျပန္ရေအာင္ေလ ကြာ
"Sorry ေရွာင္းက်န့္ ငါ ေခါင္းမူးလို႔ အငုားကားနဲ႕ ငါ့အိမ္ကို ျပန္သြားတယ္ မနက္မွ ဆုံမယ္ကြာေနာ္
ဝမ္းလုရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္ မွာေအာ္ရလဲခက္ ဝမ္းလုကလဲ တမင္လုပ္တာမဟုေတာ့အျပစ္တင္ရင္လဲမေကာင္း
"ကေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ
"ဝမ္းလုက ျပန္သြားၿပီ
"ကေလးက ျပန္ခ်င္ေနၿပီလား လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ
" ဟုတ္ လိုက္ပို႔ေပးရင္ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္
ေရွာင္းက်န့္ အျပင္ကိုတစ္ခါမွထြက္လည္သည္မရွိခဲ့ အခုထြက္လည္ေတာ့လဲ ဝမ္းလုက တစ္ေယာက္ထဲျပန္သြားသည္ သူေၾကာက္ေနတာဆိုရင္မွနိပါသည္ အခုလိုေမွာင္ေနေတာ့ သူပိုလိုပင္ေၾကာက္ေနသည္ ဒါေၾကာင့္ ထ်န္းခ်န္ အကူအညီကို ဒုတယအႀကိမ္ ထပ္ယူရျပန္သည္
Hello ဒီအပိုင္းက သိမ့္မေကာင္းဘူးျဖစ္သြားတယ္ သာသာ ဖ်ားေနလို႔ပါေနာ္ ဖ်ားေနေတာ့ မ်က္လုံးေတြပါစပ္ေနတာ ဒါေၾကာင့္ စာထဲစိတ္ႏွင့္မရ သည္းခံဖတ္ေပးပါေနာ္
(ဖတ္သူေတြ အရမ္းက်သြားသလိုပဲ😰😰)
vetoလဲမေတာင္းပါဘူး ဒါဒါတို႔ေပးမွယူတာ😥😥😥ဖတ္တဲ့သူက 400ေတာင္မျပည့္ေတာ့သလိုပဲ မႀကိဳက္က်ဘဴးလားဟင္
Word 2330
Unicode
"ကိုကြီး မင်းကဘယ်လိုဖြစ်လို့ ပြောတော့ နောက် လမှဆို
"အားဝမ်း မင်းက ဒီကိုဘယ်လို ရောက်နေတာ
ရှောင်းကျန့် ဟာ သူ့ရှေ့က လူနှစ်ယောက် စကားပြောနေသည်ကို နားမလည်စွာ ကြည့်နေမိသည်"
"ရှောင်းကျန့် ဒါက ငါ့အကိုလေ အရင်က နိုင်ငံခြားမှာ အခုမှ ပြန်လာတာ " ကိုကြီး သူက ငါ့ သူငယ်ချင်း ချစ်ဖို့ မကောင်းဘူးလား
ဝမ်းလုဟာ ရှောင်းကျန့် ကို တစ်လှည့် ထျန်းချန်ကို တစ်လှည့် ဖက်ရင်း ပါစပ်က တစ်လည်စက်ပြောနေလေသည်" ရှောင်းကျန့် မှာတော့ အရှက်ပိုကာ နားရွတ်ဖျားလေးများက နီရဲလာသည်" ထိုနည်းအတူ ထျန်းချန်လဲ ရှက်ပြုံးပြုံးနေမိရင်း ရှောင်းကျန့် ကို ခိုးခိုး ကြည့်နေသည်"
"ရှောင်းကျန့် ရုပ်ရှင်ချိန် နီးနေပြီ သွားရအောင်
"ငါလဲလိုက်မယ်
"လက်မှတ်ရှိလို့လားကိုကြီး ကျွန်တော့်မှာအပိုမပါဘူးနော်
"ဝယ်ထားတာ ရှိပါတယ်
"ဒါဆို သွားကျရအောင်
ဝမ်းလုဟာ သူ့အကိုလက်ကိုတစ်ဖက် ရှောင်းကျန့် လက်ကို တစ်ဖက်ဆွဲကာ ရုပ်ရှင်ရုံကြီးထဲ ဝင်သွားလေသည်" မီးအရောင် မှိန်မှိန်လေး ရှိနေတဲ့အခန်းကြီးထဲကို ရှောင်းကျန့် ဝင်လိုက်ရင်ပင် အမှတ်တမက် မြင်လိုက်ရတဲ့အရာလေး ရှောင်းကျန့် သေချာအောင်နောက်ထပ်တစ်ဖန် ပြန်ကြည့်တော့ လုံးဝသေချာနေသည်က ရိပေါ်နဲ့ ရန်းလိသာ သူသေချာပေါက်မြင်ရသည်က ရန်းလိလက်က ရိပေါ် လက်မောင်း ကို ဖက်ထားနေသည်"
"ရှောင်းကျန့် သွားလေး ဘာလို့ ရပ်နေတာ
"အော် အေးအေး
ရိပေါ်တိူ့ကို ငေးကြည့် နေတဲ့ရှောင်းကျန့်ကို ဝမ်းလုပြောလိုက်မှ အသိပြန်ဝင်လာလေသည်" ရှောင်းကျန့် တို့လဲ သူတို့နေရာနဲ့ သူတို့ ထိုင်နေကျသည် " ရှောင်းကျန့် ပဲ ကံဆိုးတာလား ကံကောင်း သည်လားမသိ လက်မှတ်အတူတူဝယ်တဲ့ဝမ်းလုနဲ့ကျ ခုံအဝေးကြီးဖြစ်နေပြီး အတူဝယ်မထားတဲ့ ထျန်းချန်နဲ့ကျ ဘေးချင်းယှဉ် ခုံမှာ ဖြစ်လို့နေသည်"
ရှောင်းကျန့် လဲ သူ့ခုံမှာ သူထိုင်လေသည် ထျန်းချန်က ရှောင်းကျန့် ဘေးဝင်ထိုင်လေသည်" ရှောင်းကျန့် တို့ နေရာတကျ ထိုင်ပြီးရင်ပင် အခန်းကြီးထဲရှိ မီးအားလုံး မှိတ်သွားလေသည်"
"အားးး
"ရူးး မကြောက်နဲ့ ချာတိတ်
မီးမှိန်မှိန်လေး ရုပ်တရက် မှိတ်သွားတာကြောင့် ရှောင်းကျန့် လန့်ကာ အော်မိသည် ရှောင်းကျန့် လန့်သွားတာသိသူ ထျန်းချန်က အသံပြုပေးလေသည်"
သိမ့်မကြာခင်ပဲ ရုပ်ရှင်ကာ စတင် စာတန်းထိုးရင်း အစပြုသည် "ရှောင်းကျန့် ဇာက်ကား ပင်မကြည့်ရသေး စာတန်းတွေကြောင့် ရင်ပင်ထိပ်လန့်သွားရသည် အကြောင်းကတော့ သရဲကားဖြစ်နေသည်လေ "သရဲ ဝိညာဉ် တကယ်မရှိပေမဲ့ သူထိုအရာတွေကို ငယ်ငယ်လေးထဲက ကြောေက်လာသည်လေ အမှောင်နဲ့ သရဲ သူကြောက်တဲ့အရာတွေထဲ ပါလာလေသည်"
"အခုချိန်မှာ ထပြန်ရင်လဲ မဖြစ် ဒါကြောင့် သည်းခံကြည့်ရန်သာ တွေးရတော့သည်"
"အားး
"ချာတိတ် ဘာဖြစ်တာလဲ
"ဘာ ဘာမဖြစ်ဘူး
ရှောင်းကျန့် ဘာမဖြစ်ဘူး ပါစပ်ကပြောနေပေမဲ့ သူ့လက်တွေက မျက်လုံး ကို ဖုံးကွယ်ထားလေသည်"
"ချာတိတ် မကြောက်နဲ့ ကိုယ်ရှိတယ် ရော ့ကိုင်ထား ဒါဆို အကြောက်ပေါ့လိမ့်မယ်
ထျန်းချန်ဟာ ကြောက်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့် ကို သူ့အနားအနည်းငယ်ကပ်စေပြီး ရှောင်းကျန့် လက်ကို သူ့လက်မောင်းကို ဖက်စေထားပြီး နှင့်သိမ့်သလို ရှောင်းကျန့် လက်ဖမိုးလေးကို သူ့လက်နဲ့ ဖွဖွလေး ပုတ်ပေးနေသေးသည်"
ရှောင်းကျန့် ထိုလူရဲ့ အပြုအမူကြောင့် နွေးထွေးတဲ့ ေမတ္တာတစ်ခုရလိုက်သလို စိတ်ထဲ နင့်သွားလေသည်"
ရှောင်းကျန့် ရုပ်ရှင်တစ်ကားလုံး ပြီးသည်ထိ ထျန်းချန် လက်မောင်း ကို အားကိုးတကြီး ကိုင်တွယ်ထားလေသည် တစ်ချက်တစ်ချက် ရုပ်ရှင်ထဲက အသံတွေကြောင့် သူ့ခေါင်းလေး ထျန်းချန် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်ရလေသည်"
××××××××××××××××××××××××××××××××
ဒီလိုိနဲ့ ရုပ်ရှင်ပြီးလို့ အပြင်ထွက်လာကျလေသည်"
ရှောင်းကျန့် ဟာ ထွက်လာချင်းပဲ ထျန်းချန်ကို စကားဆိုသည်"
"ဟိုအစောကအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ ကျွန်တော် တစ်ခုခု ဝယ်ကျွေးပါရစေ
"ကျေးဇူးကတော့ တင်စရာမလိုပါဘူး ဒါပေမဲ့
"ဒါပေမဲ့ ဘာဖြစ်လဲ ဟင်
"ဒါပေမဲ့ ချာတိတ်ရဲ့ WeChat accလေး အပ်ခွင့်ပေးနိုင်မလား
"အာ ဟုပါပြီ ကျွန်တော် ပေးပါ့မယ်
ရှောင်းကျန့် ဟာ ပြောပြောဆိုဆို သူ့အိတ်ထဲက ဖုန်းကိုထုတ်ကာ WC QR ကုဒ်ပြလေသည်
"ရပြီ ချာတိတ်
"ကျွန်တော့်ကို ချာတိတ်လို့ မခေါ်ပါနဲ့ဗျ ကျွန်တော့် နာမည် ရှောင်းကျန့် ပါ
" ဟုပါပြီကွာ ကိုယ်ဒါဆိုချာတိတ်မခေါ်ဘူး ကလေးလို့ခေါ်မယ် ဒါတော့ ခွင့်ပြုလေ ကိုယ့်နာမည်က ထျန်းချန်တဲ့ အသက်က 28 ကလေးထက်ကြီးတော့ ကိုယ့်ကို ကိုကို လို့ ခေါ် ဟုတ်ပြီလား လာ ဟိုမှာ တစ်ခုခု စားရအောင်
ထျန်းချန်ဟာ ဝမ်းလုအကို ပီသပါဘီ စကားကို တစ်လည်စက်ပြောသွားသည်မှာ ရှောင်းကျန့် ပင် ဘာမှပြောခွင့်မရှိ "
ရှောင်းကျန့် အခုချိန်မှာ ရိပေါ်ကို မေ့နေသည်မှာအမှန်ပင်
ရှောင်းကျန့် ထျန်းချန်နဲ့တွေ့မှာ နွေးထွေးတဲ့ ေမတ္တာတစ်ခု ရသလို ခံစားရသည် ပြီးတော့ ထျန်းချန်က နူးညံ့ တက်သည် ရှောင်းကျန့် ရဲ့ စိတ်ကိုလဲ နားလည်လေသည် "
ထျန်းချန်နဲ့ ပြုံးရွင်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကို ကြည့်ရင်း မျက်နှာ ထက် ဒေါသမီးလောင်နေသူတစ်ယောက်တော့ ရှိနေလေသည်"ဒါကိုတော့ ပြုံးရွင်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့် မှာမူမသိရှာ
"ချာတိတ် ဘာစားမလဲ တစ်ခုခု မှာလိုက်လေ
"ဟို ကျွန်တော် က ဘာဖြစ်ဖြစ်ရပါတယ်
ရှောင်းကျန့် ကသူ့ရှေ့ ထိုးပေးလာတဲ့ မီနူးကို ထျန်းချန်ဘက် ပြန်ထိုးပေးလိုက်သည်"
"ထိုလူနှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေသူ ဝမ်းလုမှာစိတ်ပင်မရှည်တော့ပဲ မီနူးကို ယူကာ သူ့ဘာသာ မှာလိုက်လေသည်"
"ပေးဗျာ ငါပဲမှာမယ်စားဖို့အရေးကို ဖြစ်နေတာ
ဝမ်းလုဟာရှေ့မကြည့်နောက်မကြည့်ပြောချလာတာမို့ ထျန်းချန်မှာ ရှက်ကာ လယ်ပင်းကြီးသာ ပွက်သက်နေတော့သည်"
"ရှောင်းကျန့် မှာလဲ ထျန်းချန်ကြောင့် နေရထိုင်ရသည်မှာ ခက်ခဲလာသည်လေ "
ဒီလိုနဲ့ ရှောင်းကျန့် စားစရာရှိတာစားပြီး အပြင်ပြန်ထွက်လာကာ လျှောက်လည်ဖို့ တွေးနေကျသည်" အမှန်ပြောရရင်တော့ ရှောင်းကျန့် အိမ်ပြန်ချင်နေပါပြီ ရိပေါ်ကို ရန်းလိနဲ့မြင်နေရတာသူစိတ်မချသည်မှာအမှန်ပင်လေ"
"ရှောင်းကျန့် ငါတို့ ကစားကွင်း သွားရအောင် မင်းလဲ မလည်တာကြာပြီ လာပါ သွားရအောင်
ရှောင်းကျန့် ပင် ငြင်းချိန်မရှိ ဝမ်းလုဟာ ရှောင်းကျန့် လက်ကိုဆွဲကာ ပြေးသွားသည်"
×××××××××××××××××××××××××××
ရှောင်းကျန့် ကစားကွင်း ဆိုသည့် နေရာရောက်တော့ မြင်လိုက်ရင်ပင် တကယ်ကို ပျော်စရာပင် " လှလဲလှသည် မှောင်ရီပျိုးခါစလဲဖြစ်သည်မို့ ထို ကွင်းပြင်ကြီးမှာ မီးများထိန်လင်းနေပြီး အတော်လေးလဲ လှသည် စျေးလမ်းလေးတွေလဲ ရှိသည် "ထိုဆိုင်များမှာ ရောင်းနေသည်က ရှေးဟောင်းပစ္စည်း လေးတွေ စားစရာတွေ အစုံလဲ ရှိနေသည် "
"ရှောင်းကျန့် ငါတို့ဟိုဟာစီးရအောင်
"အာ ငါ ငါမစီးဘူးနော် ငါကြောက်တယ်
"မင်းကလဲ ဟုပါပြီ ကိုကြီး မင်းလိုက်မလား
-ဟင့်အင် ငါ ကလေးကို အဖော်ပြုပေးမလို့
ရှောင်းကျန့် မြှင့်မားတဲ့ အရာကြီးကိုမြင်တော့ မစီးဘူးဟုဇွတ်ငြင်းမိသည် " ေရှာင်းကျန်ာမသွားတော့ထျန်းချန်သည်မှာလဲ ရှောင်းကျန့် ကို အဖော်ပြုပေးရန် လုပ်သည်" ဝမ်းလုကတော့ ထျန်းချန်ကို အမြင်ကပ်ကာ မျက်စောင်းထိုး ကာ ထွက်သွားသည်"
ရှောင်းကျန့် တို့နဲ့ဝေးရာရောက်မှ မျက်နှာအပေါ်ကအပြုံးများပျောက်သွားကာ ဝမ်းနည်ဟန်အရိပ်အရောင်များပေါ်ထွက်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ကိုတော့ မည်သူ မှပင်မသိရှာ"
"ကလေးဘာလိုချင်လဲ
"ကျွန်တော် ဘာမှမလိုချင်ပါဘူးဗျ
"မင်းက ကိုယ့်ကို တစိမ်းဆန်လိုက်တာ အားဝမ်းလိုပဲ ခင်နိုင်ပါတယ် နော်
"ဟုတ် ဟုတ် ကျွန်တော် ခင်ပါတယ်
ရှောင်းကျန့် ဟာ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်လေးကို ပိုက်ထားရင်း ထျန်းချန်ကို စကားပြန်ပြောလေသည်"
ထိုသို့စကားပြောအပြီး ထျန်းချန်နဲ့ရှောင်းကျန့်ခြားမှာ စကားတို့မရှိတော့ပဲ ငြိမ်သက်နေသည် ရှောင်းကျန့် ကလဲ စျေးလမ်းတစ်လျှောက်လိုက်ကြည့်နေမိသည် စျေးသည်များကတော့ ကောင်ချောလေး ရှောင်းကျန့် ကို သူတို့ ဆိုင်က ပစ္စည်းများကို ဝယ်ရန် ဖော်"ရွေ " ခေါ်ပြောနေကျသည်"
"အမလေး ကောင်လေး မင်းက သိမ့်ချောတာပဲ ကြည့်ပါအုံး ဒိီလက်ေကာက်လေးသာ မင်းလက်ကောက်ဝတ်လေးမှာ ဝတ်ထားရင် မင်းအသားအရေနဲ့ အရမ်းလိုက်ဖက်မှာ
ထိုစျေးသည်စကားကြောင့် ထိုလက်ေကာက်လေးတွေကို ကြည့်မိသည်" လက်ေကာက်လေးတွေက တကယ်လဲလှနေပါသည် ကျောက်စိမ်းများနဲ့ပြုလုပ်ထားပြီး အတော်လေးကြည့်ကောင်းတာတော့ငြင်းမရ
ရှောင်းကျန့် ထိုဆိုင်ထဲက လက်ေကာက်လေးများကို လှန်းကြည့်နေရင်ရင် အလိုက်သိတဲ့ ထျန်းချန် ရှောင်းကျန့် ကို ဆိုင်ထဲ ဆွဲခေါ်ကာ လက်ကောက်လေးများကို တစ်ကွင်းပြီးတစ်ကွင်း ဝတ်ကြည့်ပေးနေလေသည်
"ကလေး ဒါကြိုက်လား
ရှောင်းကျန့် လဲ အင်းလို့ ခေါင်းညိတ်မိသည် သူလဲတကယ်ကို ကြိုက်မိသွားဖြစ်သည်လေ
"ဆိုင်ရှင် ဒါလေးပဲ ယူမယ်
"ထျန်းချန်ပြောတော့ ဆိုင်ရှင်အခေါ်ကြီးဟာ သွား 32ချောင်းကို ဖြီးနေအောင် ရယ်ပြီး ထျန်းချန်တို့အနားရောက်လာလေသည်"
"အိုကွယ် ကောင်လေးက အမြင်ရှိလိုက်တာ ဒီလက်ကောက်လေးက စုံတွဲ တွေအတွက် လက်ကောက်လေးတဲ့ ဒီလက်ကောက်ဝတ်မျိုးမှာက တခြားဟာတွေနဲ့ပုံစံမတူဘူး သူ့က နဂင်္ါးအဝါပါပြီး ကျောက်နီလေးပါတယ်ကွယ့် "
ဆိုင်ရှင်အဒေါ်ကြီးဟာ ပြောပြောဆိုဆို လက်ကောက်နှစ်ကွင်းကို မှန်ဘောင်ထဲက ထုတ်လာသည်"
နှစ်ခုလုံးဝယ်မယ်ထင်နေတဲ့ဆိုင်ရှင်ကြောင့် ထျန်းချန်တားမိသည်"
"အဒေါ် တစ်ကွင်းပဲယူမှာပါ
ထျန်းချန်စကားကြောင့်ဒေါကြီးဟာ ပြန်လည်ပြောလေသည်"
"ဒီလက်ကောက်က တစ်ကွင်းထဲမရောင်းဘူး ကောင်လေးရဲ့ သူကအစုံလိုက်ပဲ ရောင်းတာ
ဆိုင်ရှင်စကားကြောင့် ထျန်းချန်လဲ နှစ်ကွင်းယူလိုက်ရသည် "မလိုချင်ဘူးရယ်တော့မဟုတ် ရှောင်းကျန့် နဲ့ သူအတူဝတ်ရမှာ သူမကြိုက်ပဲနေပါ့မလား"
"ဒါဆို အဒေါ် ဘယ်လောက်ကျလဲ
"စုံတွဲ ဆိုတော့ ယွမ်1000ပါ
(ဒါကလမ်းဘေးကဆိုင်သေးမို့စျေးပေါးတာပါ ဆိုင်ခန်းထဲမှာရောင်းရင် စျေးက သာသာ သွေးတက်နိုင်လောက်တဲ့စျေး)
ထျန်းချန်က ဆိုင်ရှင်ကို ပိုက်ဆံ ရှင်းပေးနေလေသည်" ရှောင်းကျန့် စျေးကြီးတာတွေဝယ်နေတဲ့ ထျန်းချန်ကို တားချိန်မရှိလိုက် သူ့အနေနဲ့ပြောမယ်ဆိုရင် ဒီစျေးက မြှင့်သည်" ဒါကြောင့် ထျန်းချန်ကို တစ်ဝက်ပြန်ပေးရန်တွေးလိုက်သည်"
"ဟို ကျွန်တော် တစ်ဝက်ပြန်ပေးပါရစေ ကျွန်တော် သူများဆီက အလကားမ လိုချင်ပါဘူး
"ကလေးကလဲကွာ ကိုယ်တို့က တစ်စိမ်းမဟုတ်ဘူးလေ သူငယ်ချင်း ဖြစ်နေပြီ လာပါကွာ ရော့
ထျန်းချနိဟာ ပြောပြောဆိုဆို ရှောင်းကျန့် လက်ကောက်ဝတ်လေးကို ယူကာ လက်ကောက်လေးကို ဝတ်ပေးလိုက်သည် "ကျန်တဲ့တစ်ခုကိုတော့ သူ့ဘာသာ ဝတ်လိုက်သည်"
ရှောင်းကျန့် လို အေးတဲ့လူမှာတော့ မြန်ဆန်တဲ့ထျန်းချန်ကြောင့် ငြင်းဆန်ချိန်ကိုမရှိလိုက်"
ရှောင်းကျန့် အခု အိမ်ပြန်ချင်နေပြီဆိုရင် ပိုမှန်ပါသည် အပြင်မှာအတော်လဲမှောင်နေပြီ ဒါကြောင့် ဝမ်းလုကိုဖုန်းဆက်ကာပြန်ရန်ပြောဖို့တွေးရတော့သည်
"Hello ဝမ်းလု ပြန်ရအောင်လေ ကွာ
"Sorry ရှောင်းကျန့် ငါ ခေါင်းမူးလို့ အငုားကားနဲ့ ငါ့အိမ်ကို ပြန်သွားတယ် မနက်မှ ဆုံမယ်ကွာနော်
ဝမ်းလုရဲ့ စကားကြောင့် ရှောင်းကျန့် မှာအော်ရလဲခက် ဝမ်းလုကလဲ တမင်လုပ်တာမဟုတော့အပြစ်တင်ရင်လဲမကောင်း
"ကလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ
"ဝမ်းလုက ပြန်သွားပြီ
"ကလေးက ပြန်ချင်နေပြီလား လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ
" ဟုတ် လိုက်ပို့ပေးရင် ကျေးဇူး တင်ပါတယ်
ရှောင်းကျန့် အပြင်ကိုတစ်ခါမှထွက်လည်သည်မရှိခဲ့ အခုထွက်လည်တော့လဲ ဝမ်းလုက တစ်ယောက်ထဲပြန်သွားသည် သူကြောက်နေတာဆိုရင်မှနိပါသည် အခုလိုမှောင်နေတော့ သူပိုလိုပင်ကြောက်နေသည် ဒါကြောင့် ထျန်းချန် အကူအညီကို ဒုတယအကြိမ် ထပ်ယူရပြန်သည်
Hello ဒီအပိုင်းက သိမ့်မကောင်းဘူးဖြစ်သွားတယ် သာသာ ဖျားနေလို့ပါနော် ဖျားနေတော့ မျက်လုံးတွေပါစပ်နေတာ ဒါကြောင့် စာထဲစိတ်နှင့်မရ သည်းခံဖတ်ပေးပါနော်
(ဖတ်သူတွေ အရမ်းကျသွားသလိုပဲ😰😰)
vetoလဲမတောင်းပါဘူး ဒါဒါတို့ပေးမှယူတာ😥😥😥ဖတ်တဲ့သူက 400တောင်မပြည့်တော့သလိုပဲ မကြိုက်ကျဘူးလားဟင်
Word 2330